Pakt

Mają zwierzaki swoje nawyki: hipcio niechętnie je naleśniki, flaming na pewno nie tknie banana, rekin koktajli nie pija z rana… lecz… czasem wszystko bywa inaczej. Otwórz tę książkę. Sprawdź, co to znaczy. Wszystkie zwierzęta jedzą w zabawny sposób. Więc cokolwiek jesz dzisiaj… powiedz nam, jak to zrobić? Uwaga! Ważny komunikat dla każdego rodzica, który kiedykolwiek zmagał się z tym, żeby jego dzieci coś zjadły: ta zabawna książka jest dla ciebie! Rodzice i dzieci będą chichotać razem, gdy znaj

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

"Jednak mnie kochaj" to romantyczna powieść obyczajowa o zmaganiach z traumą. Sage rozpoczyna studia. Nie ma pieniędzy ani dachu nad głową. Wspomnienia z rodzinnego domu nie dają jej spokojnie żyć. Sage chce wieść beztroskie, szczęśliwie i normalnie, jednak nic nie układa się po jej myśli. Kiedy przyjeżdża do Melview w Nevadzie, nie ma przyjaciół, pieniędzy ani dachu nad głową. Zmuszona jest mieszkać w samochodzie. Jednak pełna determinacji młoda kobieta nie poddaje się łatwo. Rozpoczyna studia i stara się zapomnieć o bolesnej przeszłości. A przeszłość ta powraca do niej w nocnych koszmarach. Wywołuje też w Sage lęk przed każdym nowo poznanym mężczyzną. Studenckie życie w tych warunkach to wyjątkowo trudne zadanie. Wkrótce Sage zaprzyjaźnia się z April, dziewczyną, w której odkrywa bratnią duszę. Zaczyna też dorabiać sobie, pracując w uniwersyteckiej bibliotece. Przyszłość rysuje się powoli w nieco jaśniejszych barwach. Wtedy to w jej życiu pojawia się Luca, niezwykle przystojny brat April. Ten znany ze swych podbojów facet wywołuje w niej początkowo jedynie niechęć i gorące pragnienie ucieczki. Wkrótce jednak Sage odkrywa w nim wrażliwość i potrzebę bliskości, którą sama też przecież odczuwa. Para poznaje się coraz lepiej i rodzi się między nimi uczucie. Kiedy zbliżają się święta, Sage zaczyna mieć nadzieję na to, że wszystko się jakoś ułoży. Wtedy to właśnie jej bolesna przeszłość znów wkracza w jej życie... "Jednak mnie kochaj" to powieść obyczajowa z wątkiem romantycznym, którego rozwój śledzimy z wypiekami na twarzy. Walka, , jaką toczy Sage, jest niesamowita. To zmaganie się z własną przeszłością, z traumą, którą spowodowały u niej przeżycia z rodzinnego domu, powracające teraz jako wspomnienia. Stawką jest szczęście i spokojna codzienność u boku jedynego mężczyzny, który zdołał przełamać jej lęk. Czy dane im będzie cieszyć się wzajemną miłością? Jest tylko jeden sposób, aby się o tym przekonać!

Bestsellerowa seria mistrzyni kryminału z najbardziej nietypową inspektor. Inspektor Vera Stanhope znajduje w saunie ciało martwej kobiety. Przez chwilę przelatuje jej przez głowę myśl, że choć raz w życiu ma do czynienia ze śmiercią z przyczyn naturalnych. Ale śmierć nigdy nie jest zwyczajna ani prosta… A na szyi kobiety widnieją ciemne pręgi... Vera rozpoczyna śledztwo. Szybko ustala, że ofiarą jest Jenny Lister, kierowniczka miejscowego ośrodka opieki społecznej. Poznaje jej córkę, narzeczonego córki, jego matkę – autorytet lokalnej elity – i koleżankę Jenny z pracy. W tej sprawie przewija się zastanawiająco dużo kobiet… Kobiet niezamężnych, rozwiedzionych, porzuconych, zaniedbywanych. Każda z nich to osobna opowieść: o samotności, milczącym cierpieniu, poczuciu winy. Każda z nich miała powód, by zabić… Seria Vera została zekranizowana jako serial telewizyjny bijący na świecie rekordy popularności, wielokrotnie emitowany również w Polsce. Główną rolę gra Brenda Blethyn – dwukrotnie nominowana do Oscara laureatka Złotego Globu i Złotej Palmy.

„Myślę o tym, jak bardzo chciałbym cię pi*przyć i… Otwieram usta, nie dowierzając jego słowom, po czym łapię za klamkę drzwi. Dean jednak trzyma mnie za nadgarstek”. Dziewiętnastoletnia Josselin Hathaway właśnie rozpoczyna studia na Uniwersytecie Princeton. Niestety jej pierwszy dzień nie mógłby być gorszy: pada deszcz, a ona zapomina kluczy i w dodatku wpada pod motocykl. Cudem unika poważniejszych obrażeń. Motocyklista wie, że dziewczyna jest spóźniona, więc oferuje jej podwózkę, ale Josselin odmawia. Później jest trochę lepiej. Josselin, załatwiając sprawy w sekretariacie, poznaje niezłego przystojniaka, Connora Blake’a, który zaprasza ją na imprezę bractwa. Na imprezie oprócz Connora jest też motocyklista uczestniczący w porannym incydencie i to właśnie on przez przypadek dostaje w swoje ręce listę postanowień Joss, które ta chce zrealizować. Oferuje jej układ: pomoże jej z listą, jeżeli ona pomoże jemu, udając jego dziewczynę przed kuratorem sądowym. Chłopak stara się o opiekę nad młodszym bratem i liczy, że decyzja sądu będzie przychylniejsza, jeśli sprawi wrażenie kogoś, kto jest w stałym związku, a nie imprezowicza. Josselin się zgadza.