Królowa Margot

85 urokliwych miast i miasteczek, a w nich: niesamowite historie z magnatami, czarownicami, a nawet słonicą i diabłami w rolach głównych prawdziwa mieszanka kultur: katolickiej, prawosławnej, greckokatolickiej i żydowskiej ślady wpływów niemieckich, rosyjskich i austriackich handel, tkactwo, kupiectwo, flisactwo, warzelnictwo i produkcja ceramiki w tle pola i lasy, rzeki, morze, góry albo jeziora dzieła architektury i wspaniałości przyrody rynki pełne nostalgii albo tętniące życiem monumentalne kościoły i dostojne ratusze drewniane chałupy i efektowne kamienice wysokie wieże (czasem krzywe!) i tajemnicze podziemia majestatyczne zamki, wystawne pałace i malownicze ruiny królewskie występki i akty pokuty romanse, skandale i igranie ze śmiercią silne kobiety i niezwykli bohaterowie i wiele innych atrakcji, dzięki którym weekend w każdym z tych miast czy miasteczek będzie niezapomnianym przeżyciem. Można w nich poznawać historię, zwiedzać zabytki, podziwiać krajobrazy, zachwycać się folklorem i kosztować lokalnych smaków. A gdy starczy nam jeszcze czasu, to w pobliżu każdego miasteczka czekają intrygujące okolice do spenetrowania!

PRZEŁOMOWE, DO BÓLU PRAWDZIWE, ŚWIADECTWO WALKI Z DEPRESJĄ Depresja to powszechne zaburzenie psychiczne, które dotyka setek milionów osób na całym świecie niezależnie od płci i wieku. Połowa z nich miewa myśli samobójcze, a jedna piąta skutecznie odbiera sobie życie. Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie to pozycja wybitna, zarówno w kategoriach literackich, jak i psychologicznych, dziś uważana za jedną z najważniejszych osobistych relacji ludzi cierpiących na depresję. Opowieść o życiu w mrokach udręczonego umysłu i o sposobach wychodzenia z tego stanu przyczyniła się wydatnie do nagłośnienia choroby, wokół której zawsze panowało kłopotliwe milczenie. Styron wpuścił czytelnika w dramatyczny świat swojego pogrążonego w depresji umysłu i ze wstrząsającą dosłownością opisał własne cierpienia. Fascynujący i wstrząsający portret wyniszczającej choroby… – „The New York Times”

Pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów Sheldona, Leonarda i reszty szalonych naukowców! "Teoria wielkiego podrywu. Za kulisami serialu, który pokochały miliony" pozwoli wrócić do ich świata i jeszcze lepiej poznać bohaterów. "Teoria wielkiego podrywu" to oprócz "Przyjaciół" czy "Jak poznałem Waszą matkę" jeden z najbardziej kultowych amerykańskich seriali. Losy naukowców, którzy mimo wysokiej inteligencji nie radzą sobie w relacjach damsko-męskich, cieszą się ogromnym powodzeniem, pomimo że minęło już kilka lat od zakończenia produkcji. Jessica Radloff, autorka licznych artykułów na temat "Teorii...", dzieli się z czytelnikami wiedzą zza kulis serialu. Przez ponad dwa lata przeprowadzała wywiady z aktorami, producentami i innymi osobami zaangażowanymi w powstanie serialu. Dowiemy się m.in.: jak pierwotnie miała się nazywać Penny, kto miał ją zagrać oraz dlaczego konieczne było nagranie dwóch odcinków pilotażowych. Oprócz tego czeka na nas mnóstwo anegdot i zabawnych sytuacji z planu serialu. Lektura z pewnością będzie gratką dla każdego fana sitcomu.

"Jednak mnie kochaj" to romantyczna powieść obyczajowa o zmaganiach z traumą. Sage rozpoczyna studia. Nie ma pieniędzy ani dachu nad głową. Wspomnienia z rodzinnego domu nie dają jej spokojnie żyć. Sage chce wieść beztroskie, szczęśliwie i normalnie, jednak nic nie układa się po jej myśli. Kiedy przyjeżdża do Melview w Nevadzie, nie ma przyjaciół, pieniędzy ani dachu nad głową. Zmuszona jest mieszkać w samochodzie. Jednak pełna determinacji młoda kobieta nie poddaje się łatwo. Rozpoczyna studia i stara się zapomnieć o bolesnej przeszłości. A przeszłość ta powraca do niej w nocnych koszmarach. Wywołuje też w Sage lęk przed każdym nowo poznanym mężczyzną. Studenckie życie w tych warunkach to wyjątkowo trudne zadanie. Wkrótce Sage zaprzyjaźnia się z April, dziewczyną, w której odkrywa bratnią duszę. Zaczyna też dorabiać sobie, pracując w uniwersyteckiej bibliotece. Przyszłość rysuje się powoli w nieco jaśniejszych barwach. Wtedy to w jej życiu pojawia się Luca, niezwykle przystojny brat April. Ten znany ze swych podbojów facet wywołuje w niej początkowo jedynie niechęć i gorące pragnienie ucieczki. Wkrótce jednak Sage odkrywa w nim wrażliwość i potrzebę bliskości, którą sama też przecież odczuwa. Para poznaje się coraz lepiej i rodzi się między nimi uczucie. Kiedy zbliżają się święta, Sage zaczyna mieć nadzieję na to, że wszystko się jakoś ułoży. Wtedy to właśnie jej bolesna przeszłość znów wkracza w jej życie... "Jednak mnie kochaj" to powieść obyczajowa z wątkiem romantycznym, którego rozwój śledzimy z wypiekami na twarzy. Walka, , jaką toczy Sage, jest niesamowita. To zmaganie się z własną przeszłością, z traumą, którą spowodowały u niej przeżycia z rodzinnego domu, powracające teraz jako wspomnienia. Stawką jest szczęście i spokojna codzienność u boku jedynego mężczyzny, który zdołał przełamać jej lęk. Czy dane im będzie cieszyć się wzajemną miłością? Jest tylko jeden sposób, aby się o tym przekonać!

Książka dla sympatyków literatury non-fiction. Dziennikarskie śledztwo w sprawie sprzed blisko 150 lat. Przekonaj się, jak prowadzono dochodzenia w XIX wieku. Sięgnij po publikację Natalii Budzyńskiej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska". Okazuje się, że skandale w Kościele nie są domeną współczesności. 150 lat temu dyskusja wokół Kościoła, jego funkcjonowania, jako instytucji i wpływu na życie jednostek, była co najmniej tak żywiołowa, jak dziś, jeśli nie jeszcze gorętsza. O wydarzeniu, które zelektryzowało opinię publiczną nie tylko w kraju, ale także odbiło się szerokim echem na całym świecie, pisze w swojej książce, zatytułowanej "Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska", Natalia Budzyńska. W drugiej połowie XIX wieku do Sądu Rejonowego w Krakowie wpłynął anonim, w którym informowano o przetrzymywaniu w nieludzkich warunkach zakonnicy w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej (przedmieścia Krakowa). Sprawa była o tyle delikatna, że był to klasztor objęty klauzurą. Udało się jednak uzyskać zgodę na wejście komisji sądowej do wspomnianego klasztoru i zażądanie widzenia z siostrą Barbarą Ubryk. W pustej celi, bez dostępu do światła i wygód, wśród resztek słomy, gnijącego jedzenia i odchodów, znaleziono zupełnie nagą kobietę. Jak się okazało, była ona więziona w celi przez ponad 20 lat, a prócz choroby psychicznej, będącej przyczyną jej odosobnienia, stwierdzono u niej skrajne wyczerpanie fizyczne. Ujawnienie tej sprawy przez prasę wywołało zamieszki w Krakowie, a o historii tej dyskutowano nie tylko w kraju, ale i za granicą. Natalia Budzyńska odkrywa kulisy tej sprawy, która wywołała tak gorące dyskusje wokół Kościoła. W swym popartym dokumentami dziennikarskim śledztwie, ukazującym skandal w polskim Kościele, który odbił się szerokim echem na świecie, stara się dociec, kim była Barbara Ubryk i dlaczego spędziła 21 lat w nieogrzewanej, ciemnej i brudnej celi, zamknięta za podwójnymi drzwiami. Wyjaśnia, dlaczego śledztwo w sprawie przetrzymywania zakonnicy zostało ostatecznie umorzone, a także jak funkcjonowała psychiatria półtora wieku temu.

Imponujące dzieło, zrywające z konwencjami współczesnej prozy, należące, jak "Miasto Śniących Książek", do kręgu opowieści Moersa o fantastycznym świecie Camonii. Tym razem głównym bohaterem jest Rumo, który jak każdy Wolperting posiada zdolność widzenia z zamkniętymi oczami. Któregoś ranka, posługując się wyłącznie nosem, wietrzy srebrne pasmo zapachu zapowiadającego oczekujące na niego

Ludzie i fakty na krętym szlaku wiodącym ku niepodległej Polsce Historia Legionów Polskich jest mało znana, a mity pokutujące na ich temat nie odpowiadają prawdzie historycznej. Zakorzeniły się one mocno w świadomości narodowej już w okresie międzywojennym. Były przekazywane z pokolenia na pokolenie, a ich egzemplifikacją jest przekonanie, że w roku 1918 odzyskaliśmy wolność wyłącznie dzięki Józefowi Piłsudskiemu. Podobnym mitem jest opinia, że to przyszły Marszałek Polski stworzył Legiony Polskie. Niniejsza książka nie ma owych legionowych mitów obalać. Każda tego typu próba z góry skazana jest klęskę. Tym bardziej, że Józef Piłsudski ma dla Polski konkretne zasługi, których nikt pozbawić go nie może. Ambicją tej publikacji jest ukazanie całej złożoności i wielobarwności ruchu legionowego z jego różnorodnymi korzeniami. Zaczyna się nie od wymarszu Pierwszej Kadrowej, ale od działalności Organizacji Bojowej-PPS. Autor omawia działalność Związku Walki Czynnej, a następnie Związku Strzeleckiego. Przybliża proces kształtowania się związanego z nimi obozu politycznego, funkcjonującego w Galicji. Autor wskazuje jednak także inne środowiska niepodległościowe, działające w Galicji i ścieranie się ich wizji walki o niepodległość Polski. Przypomina, że u progu wybuchu I Wojny Światowej wiele innych ugrupowań, z endecją na czele, tworzyło swoje organizacje zbrojne. Prężnie działały m.in. Polskie Drużyny Strzeleckie, Drużyny Bartoszowe, Drużyny Podhalańskie i wreszcie Stałe Drużyny Sokole, bazujące na Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Książka ma charakter popularnonaukowy. Jej atutem są zamieszczone w dużej ilości: wspomnienia, treści najważniejszych dokumentów oraz bezpośrednie relacje. Oddają one znakomicie atmosferę tamtych dni, ilustrują działania i decyzje osób, które wówczas tworzyły historię i o których współcześni uczą się z podręczników. Pozwalają lepiej zrozumieć ich argumenty, racje, sposób rozumowania. Wielu z nich, mając siedemnaście czy osiemnaście lat, przerwało naukę w szkołach, spakowało plecaki i wyruszyło w pole, by z dnia na dzień stać się żołnierzami Rzeczypospolitej, której granic wówczas jeszcze na mapie nie było. Marek Koprowski jest jednym z najciekawszych polskich popularyzatorów historii.