W ruderze Gorbeau żyje obecnie rodzina Jondrette'ów, złożona z ojca, matki, dwóch nastoletnich córek Eponiny i Anzelmy oraz dwunastoletniego Gavroche'a. Ich sąsiadem jest Mariusz Pontmercy Narrator cofa się w czasie, by opisać dzieciństwo Mariusza: wychowywał go dziadek, zajadły rojalista, nienawidzący rewolucji i Napoleona. Uniemożliwiał on chłopcu kontakt z ojcem, pułkownikiem napoleońskim. Mariusz dowiaduje się, że jego ojciec, nie mogąc się z nim spotykać, wielokrotnie obserwował syna w czasie nabożeństw w kościele, ukrywając się za filarem. Ta i inne opowieści wstrząsają młodym człowiekiem i skłaniają go do poznania historii rewolucji i Cesarstwa, których dotąd nienawidził, tak jak nauczył go dziadek. Któregoś dnia, w czasie spaceru w Ogrodzie Luksemburskim, Mariusz spotyka młodą dziewczynę w towarzystwie starszego mężczyzny. Zachwycony jej urodą, zaczyna śledzić oboje. Zostaje dostrzeżony przez jej opiekuna; w rezultacie dziewczyna przestaje przychodzić do ogrodu. Nieoczekiwanie tajemnicza piękność razem z opiekunem, znanym z dobroczynności trafia do jego sąsiadów. Ci jednak szykują na bogatego filantropa pułapkę. W tym czasie zaczyna się kolejny zryw Wiosny Ludów. Gavroche i Javert dołączają do ochotników na barykadach…
W drugim tomie Nędzników, Victor Hugo kontynuuje swoją epicką opowieść o ludzkich losach w czasie rewolucji francuskiej, przenosząc czytelnika w przestrzeń ubogiej dzielnicy Paryża. Mariusz Pontmercy, bohater tomu, musi zmierzyć się z własną przeszłością i przekonaniami, by zrozumieć, co naprawdę dzieje się wokół niego. Jondrette'owie, choć biedni i nieudacznicy, okazują się niebezpiecznymi oszustami, którzy chcą wykorzystać swoją pozycję, by zdobyć bogactwo. Opowieść ta, mimo że osadzona w konkretnym czasie i miejscu, porusza uniwersalne tematy, takie jak miłość, lojalność, wiara i sprawiedliwość społeczna.
Ilość stron: 416 / Format: 14,5x20,5 cm
60%
