Do pierwszej randki

Agent federalny, Aron Falk, otrzymuje wiadomość wzywającą go do przyjazdu do Kiewarry. Powodem pierwszej od lat wizyty w rodzinnym miasteczku jest pogrzeb jego najlepszego przyjaciela, Luke’a i jego najbliższych. Kiedy dwadzieścia lat wcześniej Falk został oskarżony o morderstwo, Luke zapewnił mu alibi. W atmosferze pełnej podejrzeń Falk i jego ojciec uciekają z Kiewarry. Przed formalnym oskarżeniem Arona ratuje niezachwiane zapewnienie Luke’a, że w feralnym momencie on i Aron byli razem.

Literatura miłosna od lat cieszy się niegasnącą popularnością, zwłaszcza wśród płci pięknej. Najczęściej książki tego gatunku pozostają niezauważone i nieznane szerokiemu gronu odbiorców. Inaczej jest jednak z dziełem autorstwa Martyny Pustelnik, pod tytułem "Nie rób scen, Flora". To niewątpliwie powieść warta uwagi. Bohaterką powieści jest Flora. To niespełniona aktorka, która dostała szansę zagrania roli mitologicznej Psyche u bardzo cenionego i znanego reżysera. Wszystko wydaje się iść świetnie, do momentu aż Flora dowiaduje się, że jej partnerem scenicznym, który wystąpi w roli Erosa, ma zostać Maks Stankiewicz - niezwykle ceniony aktor oraz celebryta, a zarazem dawna miłość aktorki z czasów, gdy studiowała jeszcze na Akademii Teatralnej. Florentyna Mikołajczyk nie chce jednak zaprzepaścić swojej życiowej szansy. Uważa, że da radę wcielić się w rolę zakochanej do szaleństwa Psyche. Może też będzie to okazja do tego, aby zemścić się za to, że Maks Stankiewicz przed laty złamał jej serce? Tego wszystkiego dowiecie się z niniejszej książki.

Poruszająca opowieść o niespełnionej w dzieciństwie potrzebie przynależności. Anna, trzydziestokilkuletnia historyczka sztuki i kustoszka muzealna jest kobietą inteligentną, pewną siebie i zdecydowaną, ale też egoistyczną w swoich życiowych dążeniach. Realizując plany i zmierzając do wyidealizowanego celu, nieświadomie niszczy wszystko, co tak naprawdę się liczy. Komplikuje swoje małżeństwo i relacje z matką, ignoruje piętrzące się problemy zawodowe. Całkowicie zatraca się w realizowaniu ostatniego marzenia, jakie jej pozostało - odnowie dworku, należącego niegdyś do rodzinnego majątku. Jednak nowy dom nie może być remedium na wszystkie problemy, a skomplikowana historia rodziny stawia jej wybory życiowe w zupełnie innym świetle Magdalena Kopeć - autorka "Lata Sabiny", w kolejnej powieści buduje pozbawiony lukru obraz współczesnej kobiety - obraz realny, niemal intymny. Snuta przez nią historia ukazuje życie bohaterów pełne trudnych wyborów i nie zawsze trafnych decyzji, naznaczone desperackim pragnieniem posiadania korzeni. Pragnieniem przynależności i oparcia w świecie, którego istotą jest zmiana.

Śmierć zwykle oznacza koniec. Nie tym razem. Dla Agaty przeszłość nie istnieje. Za to przyszłość nie ma przed nią tajemnic. Spogląda na karty i widzi w nich to, co może się wydarzyć. Każdą drogę, każdą ścieżkę. I wie, która z nich oznacza niebezpieczeństwo. Przynajmniej tak uważała do tego feralnego dnia, kiedy zwykły seans przerwała tragedia. Teraz, kiedy wróżka zamyka oczy, widzi tylko krew. Coś, co wcześniej uważała za dar, stało się przekleństwem. Jej życie zamieniło się w desperacką ucieczkę przed nieuchronnym fatum. Osaczona przez śmierć, policję, dziennikarzy i tropiącego ją mordercę Agata próbuje odkryć w swojej przeszłości coś, co przesądziło o jej losie – i dlaczego musi zginąć.

Niezwykle emocjonalna i uczuciowa historia małego chłopca walczącego z przeciwnościami losu. “Siedem minut po północy” z pewnością poruszy serce każdego Czytelnika. Są historie, które przedstawione zostają w tak niesamowity sposób, że budzą emocje każdego, kto po nie sięgnie. Podobnie jest z książką “Siedem minut po północy”, która opowiada o zagubionym chłopcu, przerażonym trudnościami, z jakimi przychodzi mu się zmierzyć. Problemy ze zdrowiem mamy przerastają już jego możliwości radzenia sobie w trudnych sytuacjach, dlatego niespodziewanie za jego oknem pojawia się niezwykle tajemniczy gość. Conor O’Malley musi zmierzyć się w życiu z wieloma przeciwnościami i problemami. Rozwód rodziców, problemy w szkole, a teraz poważna choroba matki. Jest zbyt niedojrzały, aby przyjąć to wszystko na swoje barki, dlatego stara się uciec od emocji i negatywnych myśli. Tylko czy na pewno można postępować w ten sposób bez żadnych konsekwencji? Jest noc, a dokładniej siedem minut po północy. Trzynastoletni Conor budzi się we własnym łóżku i odkrywa, że za oknem jego sypialni czai się drzewny potwór. I nie jest to ten, którego przybycia podświadomie się spodziewał. Nie ten z nocnych koszmarów, które dręczą Conora od momentu, gdy jego ciężko chora matka zaczęła się leczyć. To potwór zupełnie inny, sędziwy i dziki. Żąda ON od chłopca czegoś niebezpiecznego i przerażającego zarazem - prawdy. I właśnie o niej głównie traktuje książka “Siedem minut po północy”. Aby móc zmierzyć się z ogromnym bólem, Conor musi stawić czoła najstraszniejszym lękom, jakie go ogarniają. Do tej pory ukrywał je głęboko w duszy, jednak, aby definitywnie się z nimi rozprawić, musi pozwolić, aby dotarły do jego świadomości. Historia chłopca zmusza Czytelników do refleksji nad własnym życiem, a także wyborami, decyzjami i wszystkim, z czym przychodzi się im zmierzyć. Prawda odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu siebie i świata, dlatego nie można odsuwać się od niej i zabraniać dostępu do naszego serca. Wzruszająca opowieść Conora to walka z potworem, który symbolizuje jego najgorsze i największe lęki, przed którymi się wzbrania.

Co tak naprawdę wiemy o kotach, poza tym, że są puchate i lubią spać całymi dniami? A może to tylko pozory, aby ukryć przed ludźmi swoje kocie tajemnice? Niewątpliwie, świat tych pupili może okazać się zdecydowanie ciekawszy, niż się zakładało... Te niepozorne, czworonożne stworzenia tak naprawdę są w stanie zrobić wiele rzeczy, których chociażby małe dzieci nie potrafią. Chłeptanie mleka z ulubionej miseczki? Nie ma sprawy! Używanie własnego języka zamiast grzebienia? Żaden problem! Golenie się? A po co! Śpiewanie dzieciom kołysanek albo schodzenie z drzewa? Cóż, z tym jednak może być już większy kłopot... Ta zwariowana opowieść o sekretach naszych pupili oraz ich tajemniczym życiu opowiedziana jest z perspektywy małego dziecka, zafascynowanego tymi skrytymi, zwinnymi istotami. Abner Graboff, który stworzył "Co potrafią koty" połączył w swojej historyjce głos dziecięcej świeżości oraz niewinności razem z błyskotliwym poczuciem humoru. Całość przystępnego, prostego tekstu dopełniona została charakterystycznymi dla autora zamaszystymi oraz odważnymi i zabawnymi ilustracjami. Głównym natchnieniem do powstania dzieła był ukochany kot rodziny Graboff - Tarzan, którego to obserwacją zajęli się trzej synowie autora, dostarczając materiału na książkę.

Świat wikingów z ich siłą, namiętnością i zmysłową pierwotnością. Średniowieczna Norwegia. Rządy króla Halfdana Czarnego. Nikt nie ucieknie przed tym, co go czeka. Przyszłość człowieka jest zapisana w niciach życia, które norny tkają pod ogromnym drzewem Yggdrasil. Bjorn Wężowe Oko, syn Thorolfa i Ingrid, staje się jednym z wojowników jarla Ulfara z Trondheim. Jego życie zostaje podporządkowane nauce i walce, a głównym celem młodzieńca jest zdobycie sławy i chwały. Solveig, rudowłosa córka Alfa Baldersona, żyje w biednej wiosce na południu. Pewnego dnia do osady przybywają królewscy urzędnicy zbierający daniny. Od tej pory losy kobiety będą zależeć wyłącznie od drużynników Halfdana Czarnego. Pragnienie bliskości, pożądanie oraz ukryte żądze bohaterów sprawią, że losy Solveig i Bjorna przetną się w najmniej oczekiwanym momencie ich życia. Czy żar ich miłości zdoła pokonać wszystkie przeszkody, które znajdą się na ich drodze? Drugi tom przygód nieustraszonych wikingów z Trondheim przeniesie czytelnika do krainy pełnej tajemnic, tęsknot i zakazanego uczucia, a wszystko to w scenerii ośnieżonych fiordów średniowiecznej Norwegii.