Wymazani z pamięci

Powrót do ulubionej serii czytelniczek Natalii Sońskiej! Niebanalna historia, dzięki której możesz się rozmarzyć… Magdę zostawił chłopak. Niby mogła się tego spodziewać, w końcu wszystko do tego zmierzało, zaniedbanie relacji i rutyna robiły swoje, ale i tak zostały wspomnienia i żal. Czas jednak wziąć sprawy w swoje ręce i odciąć przeszłość grubą kreską. Niekiedy najlepiej zacząć od nowa. Restart jest tym łatwiejszy, że przed Magdą nowe wyzwania w pracy i nowe znajomości… Adam wydaje się miłym i dobrym człowiekiem, a czas spędzany z nim upływa Magdzie bardzo przyjemnie. Czy rodzące się między nimi uczucie zwycięży z nagłą fascynacją skrytym i piekielnie uzdolnionym Piotrem, szefem kuchni? Życie ma dla Magdy w zanadrzu sporo niespodzianek, ale czy odmieni się na lepsze? Każdy dzień może stać się tym najpiękniejszym, jeśli tylko korzystasz z szans, które się trafiają!

W budynku spółdzielni mieszkaniowej na 3 Maja straszy. Dlaczego duch daje znać o swojej obecności po prawie czterdziestu latach spokoju? Dlaczego pojawia się tylko wtedy, gdy dyżur ma ochroniarz Rafał? Rafał i Aneta, angażują się w prywatne śledztwo, które prowadzi do lat czterdziestych ubiegłego wieku. Wtedy, w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła młoda kobieta. Bohaterowie podejrzewają, że jej ciało zostało zamurowane w piwnicy spółdzielni. Zagadka z przeszłości przeplata się z problemami współczesnych bohaterów, rodzinne tajemnice mieszają z wielką historią. Magdalena Zimniak tworzy powieść psychologiczną na tle wydarzeń historycznych. Tajemnica, elementy kryminału i horroru sprawiają, że książki nie sposób odłożyć, dopóki nie pozna się zakończenia. W budynku spółdzielni mieszkaniowej na 3 Maja straszy. Dlaczego duch daje znać o swojej obecności po prawie czterdziestu latach spokoju? Dlaczego pojawia się tylko wtedy, gdy dyżur ma ochroniarz Rafał? Rafał i Aneta, angażują się w prywatne śledztwo, które prowadzi do lat czterdziestych ubiegłego wieku. Wtedy, w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła młoda kobieta. Bohaterowie podejrzewają, że jej ciało zostało zamurowane w piwnicy spółdzielni. Zagadka z przeszłości przeplata się z problemami współczesnych bohaterów, rodzinne tajemnice mieszają z wielką historią. Magdalena Zimniak tworzy powieść psychologiczną na tle wydarzeń historycznych. Tajemnica, elementy kryminału i horroru sprawiają, że książki nie sposób odłożyć, dopóki nie pozna się zakończenia.

"Mój ojciec jest mordercą” to kontynuacja bestsellerowej “Żony mordercy”. Melvin ucieka z więzienia. Koszmar, który niedawno się skończył, wraca do Giny ze zdwojoną siłą. Melvin Proctor okazał się mordercą i gwałcicielem. Jego żona, Gina, wygrała z nim bitwę o ich dzieci. Uratowała je przed ojcem, potworem. Melvin trafił za kratki. Zdawałoby się więc, że koszmar dobiegł końca. Gdy Gina zamyka oczy, bez przerwy wracają do niej wspomnienia. Wkrótce koszmary wracają nie tylko w śnie, lecz również w rzeczywistości, Okazuje się, że Melvinowi udaje się uciec z więzienia. Gina otrzymuje list od męża. List, w którym czyta z przerażeniem: "Teraz już nigdzie nie będziecie bezpieczni.” Malownicze Stillhouse Lake okazuje się nie schronieniem, lecz pułapką. Gina w towarzystwie brata jednej z ofiar Melvina wyrusza, by odnaleźć zbiega. Kto okaże się łowcą, a kto tropioną zwierzyną? Wkrótce zaczynają znikać osoby z wąskiego grona zaufanych Giny. Rozpoczyna się gra, w której jedno z nich, Gina bądź Melvin, z pewnością musi zginąć. "Mój ojciec jest mordercą” to druga część cyklu powieściowego "Stillhouse Lake” i bezpośrednia kontynuacja losów bohaterów "Żony mordercy”, która zdobyła ogromną popularność na całym świecie. Nic zresztą dziwnego. Podobnie jak miało się to w przypadku poprzedniego tomu, "Mój ojciec jest mordercą” to wstrząsający, zapierający dech w piersiach thriller psychologiczny, który pochłonąć można niemal jednym tchem. Powieść dotyka tematów trudnych, bolesnych, takich, o których mówi się rzadko, a jeśli już, to ze zgrozą. Dla każdego dziecka ojciec jest wzorem i oparciem. Co więc, kiedy okazuje się ON mordercą i gwałci dziewczyny niewiele starsze od własnych dzieci? Autorce w niezwykły sposób udało się odmalować rys charakterologiczny każdej z postaci. Każda z nich staje się dla nas niczym żywy człowiek, któremu współczujemy bądź którego się lękamy. Wspaniała lektura na długie, zimowe wieczory!

Eliza przygotowuje się do ślubu, a całej rodzinie udziela się podniosła atmosfera. Lecz niespodziewanie w życiu dziewczyny pojawi się niepokorny Szczepan, który grzecznej i ułożonej Elizie zawróci w głowie. Czy przyszła panna młoda pozostanie wierna narzeczonemu, czy ulegnie urokowi przystojnego motocyklisty? Szczepana nie zraża wiadomość o zbliżającym się ślubie. Ale co zrobi, gdy okaże się, że randkuje nie z jedną kobietą, a z dwiema?! Jak to mówią, cicha woda brzegi rwie… Przekonaj się, do czego mogą być zdolne siostry bliźniaczki, którym przyszło rywalizować o mężczyznę! Agata Przybyłek lekko i z humorem opowie Wam o tym, że wierność nie zawsze jest łatwa. Uśmiech nie schodzi z ust podczas lektury, to gwarantowane!

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

„Zdecydowana większość pozycji książkowych traktujących o Europie Wschodniej koncentruje się na podkreślaniu dziwności, nienormalności, a nawet pewnej patologii tego obszaru. Autorzy opisują oczywiście uroki oraz piękno zwiedzanych miejsc, ale czytelnik po zakończeniu lektury rzadko kiedy miałby odwagę tam pojechać. Natomiast moje odczucia wyniesione z kilkunastu lat podróżowania po Europie Wschodniej są zupełnie inne. Jadę tam zawsze z radością. Gdybym chciał opisać mrożącą krew w żyłach historię, to musiałbym ją wymyślić. Swoje wrażenia i przemyślenia zawarłem w dwudziestu ośmiu rozdziałach traktujących o: Gruzji, Armenii, Rosji, Krymie, Ukrainie, Białorusi i Rumunii. Chciałem nadać tym tekstom charakter opowieści i gawędy. Nie są to więc typowe relacje czy dzienniki podróży, pisane na gorąco dzień po dniu. Czytelnik znajdzie natomiast relacje z tego, co mnie tam spotkało – w zdecydowanej większości były to przygody pozytywne – bo takie właśnie mi się przydarzają. Nic przecież nie poradzę na to, że naprawdę kocham ten Wschód i że dla mnie Wschód is good!” – Paweł Krysa.

Odkryj mroczny świat Anny i jej tajemniczych wizji. Czy zdołasz odróżnić fikcję od rzeczywistości, nim będzie za późno? "Nadciągająca fala" wzbudzi Twój niepokój, wzburzy emocje, pochłonie Cię bez reszty i pozostawi z głębokimi przemyśleniami o życiu i śmierci. Życie Anny nigdy nie było łatwe. Jej ojciec zginął w wypadku, a matka utonęła w morzu na jej oczach. Od tamtej pory dziewczyna panicznie boi się wody, chociaż mieszka w Gdańsku. W dodatku te ciągłe wizje, halucynacje i dziwne sny nie dają jej spokoju. Czuje się jak wrak człowieka. Dopiero poznanie sympatycznego Emila sprawia, że Anna odzyskuje nadzieję na lepsze życie. Chłopak pomaga jej przełamać własne lęki i fobie. Zakochani coraz bardziej zbliżają się do siebie. Nawet mroczny sekret Emila nie jest w stanie zachwiać ich miłością. Tymczasem temperatury nieustannie rosną, w szpitalach i na cmentarzach zaczyna brakować miejsc, a życie w morzu powoli zaczyna zanikać. Tysiące martwych ryb dryfują tuż pod powierzchnią wzburzonej wody. Osoby próbujące desperacko nawiązać kontakt z Anną ulegają nagłym wypadkom. Czy dziewczyna zdąży przejrzeć na oczy, nim będzie za późno?