Porzucenie

Mała wieś w odległej Rosji. Grupa archeologów z Polski prowadzi wykopaliska. Na wzgórzu nieopodal lasu dokonują odkrycia, które wywróci do góry nogami nie tylko współczesną naukę, ale również historię. Jeśli tylko sami uwierzą w coś, co wydaje się być jak wygrana na loterii. Coś co przyniesie im sławę lub zabierze ich dusze na zawsze do piekieł. W tym samym czasie w Warszawie, komisarz Starski prowadzi nietypowe śledztwo. Okazuje się, że ktoś brutalnie okalecza kobiety, celowo je oszpecając. Kto i dlaczego to robi? Czy ta sprawa łączy się z wydarzeniami z Rosji? Debiutancka powieść Jacka Piekiełki łącząca w sobie horror, kryminał i przygodę.

Rodzinne sekrety bywają poważnym wyzwaniem. Przekonasz się o tym dzięki znakomitej powieści "Przy stole". Czy dorosłe dzieci mają łatwiej? Okazuje się, że nawet po trzydziestce może być ciężko odzyskać równowagę. Nicole i Jamie mają ponad 30 lat i uważają, że ich rodzice stanowią idealnie dobraną parę. Żywią przekonanie, że życie obojga jest doskonałe i pełne szczęścia. Kiedy wychodzi na jaw, że Gerry i Linda są w separacji, ich dorosłe dzieci nie potrafią sobie z tym poradzić. Niespodziewana wiadomość sprawia, że muszą stawić czoła swoim pragnieniom, lękom i oczekiwaniom. Nicole jest dumną kobietą, która nie uznaje kompromisów i zawsze stawia na swoim. Z kolei Jamie sprawia wrażenie zagubionego mężczyzny niepotrafiącego sprostać wymaganiom życia. Gerry i Linda doskonale znają swoje pociechy i zrobią wszystko, aby zapewnić im bezpieczeństwo. Głównie z tego powodu walczą o ochronę fasady związku, a przede wszystkim o ukrycie sekretów, których Nicole i Jamie nie powinni nigdy poznać. Tradycja jedzenia obiadów przy wspólnym stole przeradza się w filozoficzne dyskusje, które na nowo kształtują poglądy biesiadników. Jaki jest sens życia? Czym jest prawdziwa rodzina? Claire Powell napisała dającą do myślenia powieść, która oferuje czytelnikowi dużą dawkę nadziei i ciepła, jednocześnie wzruszając do łez i wprowadzając w nostalgiczny nastrój. Książka "Przy stole" jest jej debiutem literackim.

Niosąca nadzieję powieść o odwadze i przyjaźni silniejszej niż ideologia 1942. Dwunastoletni Lorenzo zostaje wysłany do Sieny do swojej ciotki. Ma u niej mieszkać tak długo, aż skończy się wojna. Biegając po ulicach starego, pełnego tajemniczych zakamarków miasta, poznaje Franca, który podziela jego uwielbienie dla Mussoliniego i marzenie o zwycięstwie Włoch. Ich bezgraniczne oddanie dla sprawy zaczyna się kruszyć, gdy spotykają Daniele, żydowskiego chłopca. Tymczasem Niemcy zajmują Sienę i zaczynają deportować żydowskich mieszkańców. Lorenzo nie chce się temu bezczynnie przyglądać. Jego decyzja zagraża jednak nie tylko przyjaźni z Frankiem, lecz także bezpieczeństwu całej jego rodziny „To wzruszająca i wciągająca historia o doświadczeniach wojennego pokolenia, o dorastaniu i o sile przyjaźni w trudnych czasach”. SWR 2

Nocne awantury, pilnowanie i próbowanie bimbru, gotowane penisy zamiast klusek, powtarzające się ataki padaczki alkoholowej ojca i dzieciństwo bez matki, która postanowiła uciec do Włoch - to tylko niektóre ze wspomnień Barbary. Najpierw oswaja je samotnie w kącie za kredensem, potem szuka miłości i zapomnienia w ramionach kochanków; pragnie tylko, by mieli ciemne oczy jak jej tato… Przeżyje wiele trudnych chwil i rozczarowań zanim zrozumie, że ma prawo do bycia szczęśliwą. Ale czy miłość, którą odnajdzie, nie okaże się zakazana? Błękitny Księżyc, czyli trzynasta w roku pełnia, zdarza się rzadko. Lecz to, co rzadkie, nie jest niemożliwe. Dotarcie do miejsca, w którym dziś jestem, nie zabrało mi paru miesięcy lub lat. To była moja całożyciowa wędrówka, ucząca mnie jak mam przeżyć swoje życie. To były setki złych i dobrych decyzji. Dorosłe dzieci alkoholików mówią często o tym, jak ich życie jest popaprane i pozbawione wartości. Kiedyś też byłam zagubiona. Błądząc, usprawiedliwiałam się przed sobą, że to wszystko przez moją skazę w sercu. Teraz wiem, że mogę być panią swojego życia.

Louisa „Lu” Brant, nowa prokuratorka okręgowa, ma ogromne ambicje. Kiedy dostaje kontrowersyjną sprawę, w którą zamieszany jest cierpiący na zaburzenia psychiczne włóczęga, pragnie uniknąć pułapek, jakie na nią czyhają i zapewnić sobie polityczny sukces. Jednak w trakcie przygotowań do procesu, natrafia na wątki dotyczące własnej rodziny: oskarżonym jest dawny znajomy jej brata, AJ. Kiedy Lu miała dziesięć lat, AJ ocalił przyjaciela kosztem życia innego człowieka. Ława przysięgłych oczyściła wte

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.