Zniewolona Rosja

Chyba nie ma dziewczyny tak bardzo skrzywdzonej przez los, jak Lisabeth Salander. To bohaterka o mrocznej przeszłości, dzieciństwie pełnym przemocy psychicznej i fizycznej, skazaną na pobyt w szpitalu psychiatrycznym, gdzie miał nastąpić ciąg dalszy koszmaru. W “Mężczyźnie, który gonił swój cień” po raz kolejny zagłębiamy się w losy tej mrocznej bohaterki o aspołecznej naturze. Ponownie będzie towarzyszyć Mikaelowi Blomkvistowi - dziennikarzowi i wydawcy “Millenium”, by dotrzeć do granic brutalności i szaleństwa. Tylko, czy wszyscy wyjdą z tego cało? “Millenium. Tom 5. Mężczyzna, który gonił swój cień” to już piąta część serii zapoczątkowanej przez Stiega Larssona, a kontynuowanej przez Davida Lagercrantza. Akcja cyklu toczy się wokół dwóch głównych postaci - Blomkvista i Salander. Tym razem Lisabeth chce poznać prawdę o swojej rodzinie i o tym, co doprowadziło do jej zniszczenia. Holger Palmgren kieruje ją na trop starych dokumentów, które mogą przyczynić się do rozwiązania zagadek z przeszłości. Dziewczyna usilnie dąży do celu, ale przy okazji sprowadza na siebie i towarzyszącego jej Blomkvista wielkie niebezpieczeństwo. Tom piąty to powieść, w której nie może zabraknąć ataków hakerskich, badań genetycznych, intryg oraz walki o honor. Dowiedz się komu uda się wygrać tę walkę i co wspólnego ma z tym tatuaż ze smokiem. Stieg Larrson nie doczekał się wydania swojej pierwszej książki, czyli “Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet”. Spod jego pióra wyszły trzy części z serii “Millenium”, autorem kolejnej został David Lagercrantz. Debiut Larssona oszałamiająco podbił listy bestsellerów, sprzedając się w ponad 47 milionach egzemplarzy. Kolejne części opisują dalsze losy dziennikarza, Mikaela Blomkvista i jego towarzyszki, Lisabeth Salander, pod takimi tytułami jak: “Dziewczyna, która igrała z ogniem”, ”Zamek z piasku, który runął”, “Co nas nie zabije”. David Lagercrantz dokończył tom czwarty, by spod jego pióra mogła wyjść kolejna pozycja “Mężczyzna, który gonił swój cień”.

Każda gwiazda rocka ma do opowiedzenia ciekawą historię, jednak nie wszystkie są tak wciągające, jak opowieść zawarta w autobiografii pt. "Lenny Kravitz. Let Love Rule". Muzyk ten swoje inspiracje zaczerpnął z własnego, często trudnego i skomplikowanego życia, które zapewniło jednak, że jest w pełni wyjątkowym artystą. Jak sam o sobie pisze, jest on nie do końca ani czarny, ani biały, nie jest ani żydem, ani chrześcijaninem, a jego muzyczne inspiracje pochodzą zarówno z grup popowych, jak i rockowych. Wszystko to sprawiło, że nie czuł się nigdy znudzony życiem, które wypełnił muzyką, co zwróciło się w postaci spokoju, równowagi, ale też przygód. Książka ta opisuje historię Lenny'ego Kravitza w różnych miejscach i w różnym czasie ? od Upper East Side na Manhattanie, przez Baldwin i Beverly Hills w Los Angeles, kończąc na międzynarodowych podróżach. W tych wspominkach przejawiają się różne postacie, a w tym te, które odcisnęły na muzyku największe piętno. Poznamy jego stosunki z matką, która była znaną aktorką, jego ojcem, jak i Lisą Bonet, która stała się w pewnym czasie jego muzą. Lenny Kravitz nie jest pisarzem, jednak słowa, które zamieścił w swojej autobiografii, czyta się nie tylko z wielkim zainteresowaniem, ale też przyjemnością. Jego wielka ambicja czekała wiele lat, zanim mogła znaleźć ujście w muzyce, którą wreszcie uważał za swoją. Doprowadziło to go do bycia gwiazdą rocka, która teraz dzieli się swoją drogą.

Kontynuacja niezwykłego literackiego projektu, który stał się światowym bestsellerem i wywołał dyskusje czytelników oraz krytyków na całym świecie. Książka "M. Mąż opatrznościowy" jest drugą częścią fabularyzowanej trylogii poświęconej Benitowi Mussoliniemu. Po entuzjastycznie przyjętym pierwszym tomie Antonio Scurati powraca z opowieścią o dalszych losach Mussoliniego i rozwoju faszyzmu we Włoszech. Akcja książki dzieje się w latach 1925-1932. Duce ma już pełnię władzy nad państwem, ale sam zmaga się z poważną chorobą, która omal nie pozbawia go życia. Robi wszystko, by przeforsować kolejne swoje pomysły i ostatecznie zlikwidować demokrację. Jednocześnie z wysokości swojego urzędu obserwuje ciągłe konflikty między swoimi faszystowskimi stronnikami. Wymarzona droga do autorytaryzmu nie jest dla niego usłana różami. Wódz jest jednak zdeterminowany, a sił dodaje mu zawiązująca się relacja z młodym Adolfem Hitlerem, który ma podobne plany. Autor w swojej książce w mistrzowski sposób splata wątki fabularne z faktami historycznymi i autentycznymi wypowiedziami bohaterów, kreśląc przerażający obraz czarnych lat historii Europy. Książka "M. Mąż opatrznościowy" jest bardzo aktualną w Europie przestrogą przed autorytarnymi dążeniami władzy.

W 1967 r. Roy Bates, emerytowany brytyjski oficer, zajął opuszczoną platformę przeciwlotniczą na wodach międzynarodowych, a następnie nazwał ją Sealandią i ogłosił się jej księciem. W 1996 r. artysta Lars Vilks nazwał skrawek szwedzkiego wybrzeża Ladonią, tworząc swoje państwo dzieło sztuki, którego hymnem jest odgłos kamienia wpadającego do wody. W 2013 r. pewna dziewczynka z Virginii, Emily, zapytała tatę, czy mogłaby zostać prawdziwą księżniczką. Pół roku później jej tata utworzył na pustyni Królestwo Północnego Sudanu, a swoją córkę uczynił księżniczką. W 2016 r. Mieszko Makowski założył Królestwo Kabuto. Jego terytorium mieści się na działce pod Radomiem. Król Mieszko był rozczarowany Polską, więc stworzył państwo, w którym wartością nadrzędną jest absolutna wolność. To tylko przykłady kilku mikronacji – współczesnych tworów parapaństwowych – i ich pomysłodawców opisanych w tej niezwykłej książce. Bohaterowie Macieja Grzenkowicza to zapaleńcy, idealiści, outsiderzy, którym obecna oferta państwowa nie odpowiada, dlatego tworzą swoje. Swoje tycipaństwa.