Jestem, jestem, jestem. Siedemnaście przelotnych spotkań ze śmiercią

"Czarodziejska góra" jest uznawana za najwybitniejsze dzieło w dorobku Thomasa Manna. Portret europejskiego społeczeństwa w przeddzień wybuchu wielkiej wojny. Hans Castorp to młody, 23-letni inżynier rodem z Hamburga. Przyjeżdża do sanatorium w szwajcarskim Davos, by odwiedzić swojego kuzyna, Joachima Ziemssena. Joachim przebywa w sanatorium Berghoff już od kilku lat, zmagając się z gruźlicą. Castorp wdraża się w rutynę codziennego życia lecznicy: je przygotowane specjalnie dla niego posiłki, chodzi na spacery po górach, regularnie mierzy temperaturę, nadrabia też zaległości w lekturze. Nie spostrzega nawet, jak planowany początkowo na trzy tygodnie pobyt coraz bardziej się wydłuża. Podczas badania rentgenowskiego okazuje się, że u Castorpa wystąpiły początki gruźlicy. Młodzieniec zostaje w sanatorium na całe siedem lat. Rzeczywistość tego miejsca, tak różna od życia "na dole", wciąga go coraz bardziej. "Czarodziejska góra" miała być początkowo krótkim opowiadaniem. Jednak dwanaście lat pracy literackiej, obserwacji i przemyśleń sprawiły, że dzieło to rozrosło się do potężnych rozmiarów. Powieść została przetłumaczona na polski przez Józefa Kramsztyka (tom I) oraz Władysława Tatarkiewicza (tom II) pod pseudonimem Jan Łukowski. Opisywane przez Manna sanatorium Berghoff jest niejako soczewką, w której wyraźnie widać bolączki ówczesnych, europejskich społeczeństw. Oczywiście nie znajdziemy tu pełnego społecznego przekroju epoki. Trudno byłoby przecież jako pensjonariusza luksusowego sanatorium we szwajcarskim Davos wyobrazić sobie chłopa czy robotnika z początku XX wieku. Manna interesuje co innego: krytyka ówczesnego, niemieckiego mieszczaństwa, opozycja między racjonalizmem a mistycyzmem, a przede wszystkim proces kształtowania się osobowości głównego bohatera w nieustannym obcowaniu z chorobą i śmiercią, a także pod wpływem filozoficznych trendów epoki.

Długotrwały stres jest groźny dla zdrowia Energia to życie. Ciało naenergetyzowane to zdrowe ciało. Bez wystarczającej energii narażamy na szwank swoje zdrowie, osiągamy ułamek tego, co naprawdę możemy. Współczesny świat stawia przed nami coraz większe wyzwania. Staramy się za nimi nadążyć i w efekcie stajemy się coraz bardziej zaganianym i znerwicowanym społeczeństwem. Ciągły stres powoduje wypalenie nadnerczy, a wypijanie kolejnych filiżanek kawy jedynie pogarsza sytuację. Organizm zaczyna dawać sygnały w postaci zmęczenia, cukrzycy, złej przemiany materii, egzemy, a nawet chorób autoimmunologicznych. Pokonaj chroniczne zmęczenie! Autor, ekspert z dziedziny zdrowego stylu życia, fitnessu i odzyskiwania energii, proponuje niezwykle prosty i możliwy do samodzielnego wykonania, test, który zmierzy Twój poziom stresu. W zależności od jego wyniku będziesz mógł zastosować techniki, które uwolnią Cię od jego nadmiaru i nauczysz się radzić sobie z sytuacjami pełnymi napięć. Dzięki tej książce podwoisz energię i pozbędziesz się wielu dolegliwości zaledwie w siedem dni. Jak przywrócić prawidłowe procesy trawienne? Równie ważnym czynnikiem, który wpływa na nasze samopoczucie jest dieta, dlatego Autor dokładnie analizuje codziennie produkty spożywcze, które Cię okradają z energii i powodują chroniczne zmęczenie. Dzięki tej publikacji poznasz prawdziwe działanie kawy, płatków śniadaniowych, napojów energetycznych, glutenu i cukru na organizm. Sprawdzisz czy prawidłowo trawisz spożywane przez Ciebie pokarmy. Zrozumiesz, dlaczego niektóre z nich mogą zakwaszać organizm i negatywnie wpływać na funkcjonowanie poszczególnych organów. Energetyzujące ćwiczenia Zastanawiasz się zapewne, jak ćwiczenia fizyczne mogą być w ogóle możliwe w sytuacji, w której czujesz się nieustannie zmęczony. Jest to możliwe a kluczem do sukcesu są w tym przypadku mądre ćwiczenia. Twój plan treningów powinien uwzględniać więcej czasu, podczas którego nadnercza będą miały okazję odpocząć, naładować się na nowo i w końcu całkowicie zresetować. W rezultacie może powstać na przykład taki program: 5 do 8 wyciśnięć na ławce, odpoczynek, 5 do 8 wykroków do przodu z ciężarkami w dłoniach, odpoczynek, podciągnięcia (maksymalna ilość 5 do 8, jeśli są wykonywane z dodatkowym obciążeniem), odpoczynek, 5 do 8 powtórzeń przysiadów z ciężarkami w dłoniach, powtórzyć całość trzy razy.

Karolina, po tragicznej śmierci męża i utracie dziecka, długo nie może dojść do siebie. Zachęcona przez przyjaciółkę postanawia przelać swoje emocje na kartki książki. Pomysł okazuje się strzałem w dziesiątkę, a Karola pisze i kolejne powieści. Oparcie znajduje w przyjaciółkach – krzykliwej i przebojowej Sylwii oraz dopiero co poznanej za pośrednictwem Internetu Caro. Z czasem okazuje się, że z wirtualną znajomą łączy ją zadziwiająco wiele podobieństw, a w kobietach rodzi się podejrzenie, że mogą one być ze sobą spokrewnione. Wrażenie to jest tym silniejsze, że Karolina nigdy nie poznała swojego ojca, który zmarł przed jej narodzinami, a jej matka uparcie nabiera wody w usta, kiedy kobieta próbuje dowiedzieć się czegoś o swoich korzeniach. Caro również odnosi wrażenie, że jej rodzina coś przed nią ukrywa. Czy stare zdjęcia, które obie kobiety posiadają, mogą przedstawiać tego samego mężczyznę – Karola, który prawdopodobnie jest ich ojcem? Nic nie jest jednak takie, jak się wydaje, w dodatku nie tylko Karolina i Caro ukrywają swoje małe sekrety…

Dwie śmierci. Jedna dziewczyna. Jeden dziwny przedmiot. Medalion przedstawiający pistolety i róże. II tom wieńczący historię niedokończonego scenariusza sprzed lat 50% mrocznych tajemnic z warszawskich przedmieść, 25% ostrej obyczajówki, 10% dragów i osiedlowej dilerki, 10% wewnętrznych roztrząsań i 5% niecodziennego romansu z przeszłości, podlanego fascynacją Władcą Pierścieni . Oto przepis Konrada Grześlaka na stuprocentowo wciągającą lekturę. Drogi Marcina Bielawskiego i dziennikarza Andrzeja Rulewskiego się rozchodzą, odtąd każdy prowadzi śledztwo na własną rękę. Obaj wiedzą, że by wyjaśnić sprawę śmierci Artura, muszą dotrzeć do tajemniczej dziewczyny z burdelu, której Artur czytał Władcę Pierścieni , i odkryć, dokąd prowadzą tropy z książki. Pozostają też jeszcze inne pytania. Co wspólnego z tym wszystkim mają Major i Dariusz Sosnowski, ojciec Artura? I kim jest Tony Orlowsky, którego wskazuje Marcinowi Major?

Pozycja obowiązkowa dla czytelników, którzy pokochali Genialną przyjaciółkę Eleny Ferrante. Włochy, lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku. Życie w najstarszej dzielnicy Bari toczy się między białymi domami, w labiryncie ulic, pośród radosnych krzyków dzieci, zapachu suszącej się pościeli i aromatycznej woni sosu pomidorowego. Maria wychowuje się wraz dwójką starszych braci, Giuseppem i Vincenzem. Jest dziewczynką o drobnej budowie ciała i ciemnej karnacji, a cechą szczególną są nietypowe rysy, które sprawiają, że wyróżnia się spośród rówieśniczek. Ze względu na niepokorny i buntowniczy charakter otrzymała przydomek Malacarne, ladaco. Żyje w miejscu, gdzie czas się zatrzymał, w dzielnicy, w której króluje wszechobecna przemoc. Jedynym stałym punktem jest Michele, pochodzący z ubogiej i cieszącej się w starym Bari złą sławą rodziny. Przyjaźń między tą dwójką, pomimo wrogości dzielącej obie rodziny i kłód rzucanych pod nogi przez życie, umacnia się z biegiem lat. Aż w końcu silne i zarazem niemalże braterskie uczucie przeradza się w miłość. W miłość niemożliwą, która ochroni przed żalem wobec reszty świata i przed otaczającym rozpadem. W najstarszej i najbiedniejszej dzielnicy Bari rodzi się nieoczekiwana przyjaźń, jak kwiat na spalonej słońcem ziemi. Miłość, która budzi sprzeciw, ale która potrafi się mu oprzeć. „Realia poza czasem. Surowy, sugestywny i czarujący styl. Dramatyczny opis gorzkiej rzeczywistości włoskiego Południa, rodem z neorealistycznych obrazów filmowych”. Corriere della Sera „Rosa Ventrella to Ferrante z Bari”. La Gazzetta del Mezzogiorno