Aby do mety

Jeśli zastanawiasz się, na czym polega życie i jaki jest jego sens, to "Pełnia szczęścia" udzieli wszelkich niezbędnych odpowiedzi. Będzie także przestrogą przed utratą właściwej drogi. Niektórzy ludzie nieustannie przyciągają do siebie pecha. Bywają to duże nieszczęścia, a czasem są to jedynie małe i nieistotne wydarzenia, które potrafią zirytować, jeśli zaczną się nawarstwiać. Madzia Kociołek jest zwyczajną dziewczyną. Nie rzuca się w oczy, nie osiąga wielkich sukcesów i nie wyróżnia się niczym specjalnym. Jedyną rzeczą, która ją wyraźnie charakteryzuje, jest właśnie pech - z tych niewielkich, ale budzących frustrację. Jedzenie spadające na ubranie, oczko w rajstopach, pomyłka fryzjera czy uciekający autobus to niechciane przygody, które spotykają ją każdego dnia. A to tylko nieliczne sytuacje z jej codziennego życia, którego powoli zaczyna mieć dość. Pewnego dnia Madzia postanawia, że coś musi się zmienić. Jest gotowa zrobić wszystko, aby zaznać pełni szczęścia i pozbyć się ciążącego nad nią fatum. Tylko gdzie zaczyna się granica wszystkiego i czy dobrze jest ją przekraczać?

Mrożący krew w żyłach thriller, który w genialny sposób łączy ze sobą rodzinną tragedię, psychologiczny suspens i odrobinę nowoczesnego horroru, przywodząc na myśl takie powieści jak Dom z liści Marka Z. Danielewskiego, Wpuść mnie Johna Ajvide Lindqvista czy Nawiedzony Shirley Jackson. Spokojne dotąd życie Barretów, zwyczajnej rodziny mieszkającej na

Nadchodzą święta Bożego Narodzenia. W Potwornicach mieszkańcy przeżywają horror świąteczny, bo małżeństwo Kumorków zrobiło sobie „Las Vegas” – gigantyczną świetlną instalację składającą się z ustrojonych choinek, bałwanków i mikołajów. Mieszkańcy się denerwują, a turyści walą drzwiami i oknami zobaczyć to najbardziej ozdobione miejsce w Polsce, a może i na świecie. Wigilia i pasterka mijają spokojnie, ale zaraz potem właściciel „Las Vegas” znajduje zwłoki podszywające się pod kukłę Mikołaja… Harold, policjant, który przyjechał do babci na wigilię bierze udział w dochodzeniu w sprawie morderstwa wraz z oddelegowaną do sprawy z powodu stanu cywilnego aspirant Aurorą Mątwicą. Jakie sekrety skrywają mieszkańcy? Czy w ferworze przygotowań do świąt ktoś postanowił posunąć się o jeden krok za daleko?

Bohaterowie poprzednich książek Katherine Pancol powracają w kolejnej książce, "Trzy pocałunki". Jak zwykle na kartach powieści dużo się dzieje, a losy poszczególnych postaci splatają się często w nietypowych, coraz dziwniejszych okolicznościach. Zwyczajne życie pędzi w nieznanym kierunku - tym razem wszystko będzie się kręciło wokół tytułowych trzech pocałunków. Katherine Pancol znów zdołała stworzyć nieco zwariowany, chwilami zabawny, chwilami smutny świat, wszystko to w sposób, który pokochali fani jej książek. Radość splata się tu ze smutkiem, a tematy lekkie z poważnymi. Trzy pocałunki mogą być symbolem miłości albo niewiele znaczącym rytuałem współczesnych czasów. Bohaterowie całują się w konfiguracjach dość nietypowych i zaskakujących. Całuje mały, siedmioletni Junior, który okaże się dzieckiem o nadprzyrodzonych zdolnościach. Całuje też jeden z nowych bohaterów, Tom, próbujący przypodobać się Dakocie, dziewczynie, która dopiero co pojawiła się w nowej szkole. Z kolei znana z poprzednich książek Stella odziedziczy pieniądze i spróbuje za nie kupić miłość, choć sama nie jest jej do końca pewna. "Trzy pocałunki" to również historia pokazująca mroczne oblicze niektórych postaci poznanych przez czytelników wcześniej. Katherine Pancol jak zwykle wprowadza tragikomiczny nastrój, w którym śmiech często przeplata się z łzami. Tradycyjnie też tworzy silne, charyzmatyczne, zdecydowane postaci kobiece, choć niektóre z nich okazują się zupełnie zagubione we współczesnej im rzeczywistości. Katherine Pancol to urodzona w Maroku francuska dziennikarka i pisarka. Jest autorką przetłumaczonych na ponad 30 języków bestsellerowych powieści adresowanych przede wszystkim do kobiet. Największą światową sławę przyniosła jej trzyczęściowa saga złożona z powieści: "Żółte oczy krokodyla", "Wolny walc żółwi" oraz "Wiewiórki z Central Parku są smutne w poniedziałki". Wydała także trzytomową powieść "Muchachas". Jest szczególnie ceniona za celne obserwacje psychologiczne i umiejętność oddania problemów, z którymi identyfikują się kobiety na całym świecie. W książkach często porusza tematy nierówności płci i przemocy wobec kobiet.

Ponoć się o nim nie rozmawia, tylko się go uprawia. Seks. Temat, który od zawsze wzbudzał wiele emocji. W książce "Blisko, coraz bliżej" napisanej przez Danutę Awolusi znajdziesz historię trzech kobiet, które odkryły, że o seksie trzeba (i warto!) rozmawiać. W powieści Awolusi znajdziesz historie trzech kobiet - Róży, Jagody i Kamili. Kamila jest popularną youtuberką i świetną menadżerką, zajmującą się przede wszystkim marketingiem. W życiu zawodowym odnosi wiele sukcesów, które dają jej ogromną satysfakcję. Nie może tego jednak powiedzieć o swoim życiu łóżkowym, ponieważ jej partner nie potrafi odpowiedzieć na jej seksualne potrzeby. Jagoda z kolei jest spełnioną żoną i matką, a do tego podróżniczką. Niestety, w pewnym momencie swojego życia ulega wypadkowi, przez który zostaje sparaliżowana od pasa w dół. Jej niepełnosprawność staje się barierą nie do przeskoczenia, z którą nie umie sobie poradzić jej mąż. Róża od szesnastu lat żyje w pozornie bardzo udanym małżeństwie. Kiedy jednak zaczyna głośno mówić o swoim życiu seksualnym, uświadamia sobie, że nigdy w życiu nie miała orgazmu. Czytanie tej książki jest jak uczestniczenie w swego rodzaju rozmowie. Rozmowie, która może znacząco poprawić jakość codziennego życia. Jeżeli po lekturze "Blisko, coraz bliżej" dojdziesz do wniosku, że masz ochotę na więcej seksualnych refleksji, to polecamy sięgnąć po "Ciałaczki. Kobiety, które wcielają feminizm".

Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Ta książka to luźny katalog wspomnień, każdy rozdział jest odwołaniem do wydarzeń z kolejnych lat. Główny bohater wspomina swoje dzieciństwo, romanse, życie w czasach komunizmu , stan wojenny, blaski i cienie wolności, a w końcu zmagania się ze starością. Opowieść snuje się poprzez lata, od roku 1953, a kończy się w roku 2041, gdy bohater opowieści umiera. To okruchy życia, osobne, a jednak układają się w całość. Przeszłość to magazyn pamięci, jest w nim dzieciństwo i dojrzewanie, pomyłki, błędy, miłości mniejsze i większe, małżeństwo, zdrady, dzieci, wnuki, nadzieje i rozczarowania. W końcu kraina starości. Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Fascynująca, wciągająca historia życia, w której czas unicestwia wszystko, zataczając krąg. Aż do chwili, w której początek i koniec podają sobie ręce.