Aby do mety

W grudniu 2018 roku runął pomnik prałata Henryka Jankowskiego, jednego z bardziej rozpoznawalnych kapelanów „Solidarności”. Zmarły w 2010 roku ksiądz był postacią więcej niż kontrowersyjną. Ci, którzy ściągnęli go z piedestału, widzieli w nim ucieleśnienie głównych grzechów trawiących polski Kościół: pychy, chciwości, nieczystości, łakomstwa, zazdrości i gniewu. Ci, którzy niedługo potem modlili się „o zwycięstwo prawdy” w jego intencji, patrzyli na niego jak na bohatera i dobroczyńcę. By odkryć prawdę, Monika Góra i Krzysztof Brożek sięgają do źródeł, docierają do świadków, współpracowników i rywali. Cofają się do jego przedwojennego dzieciństwa, lat szkolnych i tych spędzonych w seminarium. Sprawdzają, jak chłopiec nieradzący sobie z nauką stopniowo wyprzedzał lepszych od siebie. Jak otaczał się ludźmi, którzy mogli popchnąć go wyżej. Jak związał się ze służbami polskimi i niemieckimi, a potem przyłączył do „Solidarności”. Jak w wolnej Polsce budował swoje imperium, powoli podupadając na zdrowiu. W dziennikarskim śledztwie autorzy mierzą się również z najpoważniejszymi oskarżeniami wobec Jankowskiego – tymi, które dotyczą wykorzystywania dzieci i ministrantów z parafii św. Brygidy. Ilu młodych ludzi okaleczył prałat? Czy wszystkie oskarżenia są prawdziwe? Upadek po raz kolejny dowodzi, że rzeczywistość nie jest czarno-biała, co nie czyni jej w żaden sposób mniej bolesną.

Znacie to uczucie, kiedy spodziewamy się określonego scenariusza, realizowanego w określony sposób, aż nagle całość zostaje przewrócona do góry nogami i nic już nie jest takie, jak dotychczas? Jeśli tak - powinniście sięgnąć po książkę "Gdybyś wiedziała" Grażyny Jeromin-Gałuszki! Co pięć lat, od czasu ukończenia szkoły, Kamila, Magda, Ramona i Julia spotykają się na imprezie w domu jednej z nich. To już tradycja, przyjęcia zawsze przebiegają w podobny sposób, jednak nie tym razem? Podczas corocznego spotkania przyjaciółek, które sądziły, że wiedzą o sobie wszystko, pada strzał. Publikacja "Gdybyś wiedziała" jest przejmującą opowieścią o sile przyjaźni, poświęceniu, zaufaniu, ale również zdradzie i sekretach. Autorka w sposób niezwykle emocjonalny przedstawia nam historie czterech kobiet. Cztery różne, ale jednak - jak się później okazuje - mocno ze sobą powiązane. Na kolejnych kartach książki wraz z głównymi bohaterkami przeżywamy ich losy oraz trudne, nieodwracalne decyzje, które na zawsze zmieniają ich życie.

Przeszłość potrafi dopaść w najmniej oczekiwanym momencie. Nie można od niej uciec, trzeba się z nią rozliczyć. Agata wiedzie spokojne i całkowicie przewidywalne życie u boku doskonale sytuowanego męża. Dorastająca córka nie sprawia problemów, własny gabinet kosmetyczny daje zarówno mnóstwo satysfakcji, jak i całkiem niezłe źródło dochodu. Sytuacja powoli ulega zmianie, gdy Agata dowiaduje się z mediów o podejrzeniach, jakimi został obciążony jej niegdysiejszy chłopak. Zaczynają wracać wspomnienia, pojawia się niepewność co do rzetelności oceny policji i ostracyzmu społecznego z jakim spotyka się Adam.

Poruszająca historia o tym, że życie ma czasami dla nas zupełnie inne plany… Czterech przyjaciół z wojska – Darka, Michała, Tomka i Witolda – łączy wspólna pasja. Jest nią muzyka. Mężczyźni zaczynają marzyć o stworzeniu zespołu muzycznego, podejmują pierwsze kroki w tym kierunku. Ich talent zostaje doceniony przez oficera, który umożliwia im występ w radio. Chłopaki nagrywają swoją pierwszą kasetę. Po opuszczeniu jednostki zamieszkują w Krakowie u Michała, który po zmarłej babci odziedziczył mieszkanie. Ojciec Tomasza nie chce się zgodzić, by syn muzykował, oczekuje, że młody ożeni się z Andzią i osiądzie na roli. W szarych realiach lat osiemdziesiątych boysband święci triumfy w kraju, lecz muzykom marzy się kariera zagraniczna. Michał ma w Berlinie wujka, który obiecuje im to ułatwić… Los jednak nie zawsze sprzyja, a jedno wydarzenie może zmienić bieg historii. Jak potoczy się życie mężczyzn? Czy uda im się osiągnąć cel, który jest na wyciągnięcie ręki?

Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Ta książka to luźny katalog wspomnień, każdy rozdział jest odwołaniem do wydarzeń z kolejnych lat. Główny bohater wspomina swoje dzieciństwo, romanse, życie w czasach komunizmu , stan wojenny, blaski i cienie wolności, a w końcu zmagania się ze starością. Opowieść snuje się poprzez lata, od roku 1953, a kończy się w roku 2041, gdy bohater opowieści umiera. To okruchy życia, osobne, a jednak układają się w całość. Przeszłość to magazyn pamięci, jest w nim dzieciństwo i dojrzewanie, pomyłki, błędy, miłości mniejsze i większe, małżeństwo, zdrady, dzieci, wnuki, nadzieje i rozczarowania. W końcu kraina starości. Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Fascynująca, wciągająca historia życia, w której czas unicestwia wszystko, zataczając krąg. Aż do chwili, w której początek i koniec podają sobie ręce.

Miłość, tradycje i zwyczaje oraz bolesne rozterki pomiędzy sercem a rozumem. Po bestsellerowym "Synu pszczelarza" czas na kolejną historię z malowniczej wspólnoty amiszów! Minął ponad rok, odkąd Leila Lantz przyjechała z matką i rodzeństwem do Bee County w Teksasie. Rok wzlotów i upadków, w czasie którego musiała oswoić się z nową rzeczywistością i pogodzić z tym, że nigdy nie wróci do ukochanego Tennessee, gdzie spędziła dzieciństwo. Jesse Glick wzbudził jej zainteresowanie, gdy ujrzała go po raz pierwszy. Od początku ich ku sobie ciągnęło, ale ON zdaje się ją zwodzić, jak gdyby sam nie wiedział, czego chce. Jeżeli nie jest pewien, dlaczego daje Leili fałszywą nadzieję? Jest też Will, kuzyn Jesse’a. Próbuje ukrywać swoje uczucia, ale wie, że Jesse ma tajemnicę, która może Leilę wiele kosztować. Pytanie, co kieruje Willem: prawdziwa troska o dziewczynę czy może nie do końca bezinteresowne pobudki. Leila musi wybrać między bezpieczną przystanią u boku Willa a niepewną przyszłością z Jesse’m. Co dopuści do głosu - rozum czy serce?