Robert i Róża. Niziołkowie z ulicy Pamiątkowej. Tom 1

Otwórz swoje serce, bo nadchodzi czas cudów. W ten jeden grudniowy wieczór może przecież zdarzyć się wszystko. Życie nie było dla Miśki łaskawe. Gdy dopiero wkraczała w dorosłość, stała się matką dla swojego maleńkiego brata. W opiece nad chłopcem pomaga dziewczynie babcia Zosia, energiczna właścicielka kawiarni „Cynamonowe Serca”. Kiedy Michalina decyduje się otworzyć pensjonat, by nieco podreperować domowy budżet, pod jej dach trafia kilka zupełnie obcych sobie osób. Co ich sprowadza do zasypanego śniegiem niewielkiego miasteczka gdzieś na końcu świata? Jaki bagaż doświadczeń przywiozą ze sobą? Czy znajdą to, czego szukają? Gabriela Gargaś snuje opowieść pachnącą cynamonem, goździkami i choinką. I przypomina o tym, o czym zapominamy w codziennej bieganinie: że nigdy nie wolno tracić nadziei, a na miłość… na nią zawsze jest dobry czas. I cuda. One naprawdę się zdarzają.

Kiedy w zamkniętym domu zostają odnalezione zwłoki, sierżant Jessica Daniel z wydziału dochodzeniowo-śledczego otrzymuje zadanie: musi nie tylko znaleźć mordercę, lecz także dowiedzieć się, w jaki sposób udało mu się niepostrzeżenie wejść do budynku i z niego wyjść. Mając do dyspozycji nieliczne poszlaki oraz dziennikarza, który wydaje się wiedzieć na temat sprawy więcej od niej, Jessica zaczyna

Lord Alaric Wilde, syn księcia Lindow, jest najbardziej znanym mężczyzną Anglii, podziwianym z powodu mrożących krew w żyłach przygód i zawadiackiej urody. Wracając do kraju po latach egzotycznych podróży, nie miał pojęcia, jak jest sławny, dopóki na spotkanie nie wybiegł mu tłum rozentuzjazmowanych wielbicielek. Alaric chroni się w zamku swego ojca. Lecz właśnie w chwili, gdy uświadamia sobie, że cieszy się nie tyle sławą, co złą sławą,

“Łazarz” to trzymający w napięciu thriller, po którym trudno się pozbierać. Jeśli lubisz mocne wrażenia, a mroczne zagadki to Twoja specjalność, od tej książki trudno będzie Ci się oderwać. “Łazarz” to wielotorowa powieść, która w specyficzny sposób przedstawia działania psychopatycznego mordercy Książka napisana jest w czasie teraźniejszym, co potęguje napięcie w czytelniku i nie pozwala zmniejszyć dawki emocji podczas czytania. W apartamencie w Oslo zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Nie to jest jednak w tej sprawie najdziwniejsze. Na miejscu zbrodni w lodówce policja natrafia także na inne sprofanowane ciało. Okazuje się, że zamordowany mężczyzna sam był mordercą, którego ktoś postanowił wysłać na tamten świat. Podobne zbrodnie mają miejsce w różnych zakątkach Europy. Nie ulega wątpliwości, że sprawy mają wspólny mianownik, choć nie wszystko jest tu tak oczywiste... Niemiecka policja zwraca się o pomoc do komisarza Jonny Linna. Okazuje się, że tylko ON może pomóc w tym zaskakującym śledztwie, w którym morderca, powstały z martwych zupełnie jak tytułowy Łazarz, zabija według własnego upodobania, dopuszczając się przy tym wielu okrucieństw. Czy uda się rozwikłać tę skomplikowaną zagadkę i zwyciężyć w rozgrywce, w której to zabójca ma znaczną przewagę?

Jeżeli chociaż raz marzyłeś o tym, aby zamieszkać we własnoręcznie zbudowanym leśnym szałasie, zbierać grzyby, aromatyczne zioła i polować, koniecznie musisz sięgnąć po "Leśne morze" Igora Newerlego. Przewracając strony powieści, dowiesz się, jak piękne, ale i niesamowicie trudne jest życie w samym sercu dzikiej przyrody. Akcja powieści "Leśne morze" toczy się na przestrzeni lat 1939-1944. Jednym z bohaterów, którego losy będziemy śledzić, jest Wiktor Domaniewski. To młody człowiek, który dopiero co zdał maturę i został zmuszony do ucieczki ze swojego domu. Wszystko ze względu na poszukujących go Japończyków, którzy zajęli terytorium północnych Chin. Młody Domaniewski ukrywa się w Szu-hai, wielkiej mandżurskiej tajdze. To właśnie w otoczeniu dzikiej przyrody będzie starał się przetrwać. Na swojej drodze napotka ludzi kierujących się różnymi motywacjami. Niektórzy z nich są myśliwymi, a inni takimi zbiegami jak Wiktor. "Leśne morze" to fantastyczna opowieść o dzikiej przyrodzie, sile przetrwania, ale również o miłości i samotności, które przecież nierzadko się ze sobą przeplatają.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".