Watykański labirynt

Dziesięcioletni chłopiec wzywa adwokata, by wyznać mu, że zamordował człowieka...piętnaście lat temu. Kiedy adwokat Robert Stern zgadzał się na to niezwykłe spotkanie, nie wiedział, że umawia się ze śmiercią. A tym bardziej nie miał pojęcia, że śmierć, która wkroczy w jego życie, będzie miała sto czterdzieści trzy centymetry wzrostu, na nogach trampki, a na dziecięcej buzi uśmiech... Adwokat Robert Stern jest w szoku, kiedy widzi w zapomnianej przez Boga, opuszczonej fabryce, kim jest jego tajemniczy klient. To Simon, dziesięcioletni chłopiec, delikatny i śmiertelnie chory. I absolutnie przekonany, że w swoim poprzednim życiu był seryjnym mordercą. Głupia, niesmaczna zabawa myśli Stern... Lecz kiedy w opisanej przez chłopca piwnicy rzeczywiście znajduje ludzkie szczątki: szkielet i rozłupaną siekierą czaszkę, czuje się jak w środku horroru. Ale to dopiero początek. Bo Simon opowiada mu nie tylko o ofiarach sprzed lat, ale wkrótce również o tych z najbliższej przyszłości...

Maye Musk była sławna, zanim świat usłyszał o jej synu, Elonie. Już jako nastolatka była znaną modelką. Dorastała w RPA, gdzie każdej zimy zwiedzała pustynię Kalahari w poszukiwaniu zaginionego miasta. Wielokrotnie musiała rozpoczynać życie na nowo. Samotnie wychowywała trójkę dzieci. Walczyła, nie poddawała się, ciężko pracowała, podejmowała ryzyko. Dziś twierdzi, że podstawą jest właściwe podejście, dobry plan i gotowość na ryzyko. Ta książka jest inspirującą autobiografią, a przy tym ciepłą i zabawną opowieścią, w której nie brakuje dojrzałej refleksji nad życiem. Została napisana z perspektywy osobistej, szczerze - to tak, jakby najbliższa przyjaciółka dzieliła się z Tobą sprawdzonymi wskazówkami dotyczącymi kariery, zdrowia, rodziny i przygody. Ta życiowa wiedza wynika z bogactwa doświadczeń, często bardzo trudnych. Przekonasz się, że niezależnie od tego, ile niespodzianek przyniesie życie, można sobie z nimi poradzić. Trzeba wyjść z inicjatywą, wymyślić plan i przejąć kontrolę. Jak to zrobić, dowiesz się od samej Maye Musk! Ta książka jest: intymnym, szczerym pamiętnikiem fascynującej kobiety historią życia supermodelki o niezłomnym charakterze i wielkiej mądrości szczególnym przesłaniem pełnym życzliwych porad i wskazówek podpowiedzią, aby żyć niebezpiecznie - ostrożnie inspiracją dla każdego, ale najbardziej dla mądrych kobiet! Bądź zawsze gotowa na przygodę i radość! Najlepsze prezenty na Święta Bożego Narodzenia

Książka "Zaborczy pocałunek. Niedostępny prawnik. Tom 2" autorstwa Julii Popiel jest już drugim tomem bestsellerowej serii, w którym bohaterowie w końcu godzą się z łączącym ich uczuciem. Czy to oznacza stabilizację i przewidywalną, wspólną przyszłość? Absolutnie nie. Po raz kolejny czytelników czeka emocjonalna jazda bez trzymanki. Ava i Carter w końcu przyznali przed sobą, że łączy ich prawdziwa miłość. Jednak kiedy spotykają się z jej byłym partnerem Vincentem, dochodzi do wielkiej awantury. Zarzuca on Carterowi zupełny brak profesjonalizmu i insynuuje, że ten sypia z jego byłą dziewczyną. Jego prowokacje mają wymusić przyznanie się do zarzutów, ale takie zachowanie może wytrącić z równowagi nawet najbardziej rozsądnego i zrównoważonego mecenasa. Wyjątkowo nieprzyjemny incydent powoduje pierwszą kłótnię między dwojgiem zakochanych, do których dociera, że nie tylko muszą usunąć niedomówienia między sobą, ale też zmierzyć się z nieprzychylnymi im ludźmi. A tych wokół nich nie brakuje. Ich uczucie zdaje się jednak rosnąć mimo wszystko, aż w końcu Carter proponuje ukochanej, aby poznała jego rodzinę. Czy to na pewno dobry pomysł?

Połączenie sensacji, kryminału i romansu, które skradnie twoje serce. Jakie tajemnice skrywają główni bohaterowie i jakie niebezpieczeństwo na nich czyha? Główna bohaterka, dwudziestoośmioletnia Lena Mejer, ma wszystko, o czym kobieta mogłaby marzyć: pieniądze, pozycję i barwne życie towarzyskie. Jednak ciągle skrywa się za zasłoną smutku, zasłaniającą jej przeszłość, przed którą próbuje uciec. Kiedy zaczyna dostawać pogróżki, spostrzega, że nie sposób umknąć przed tym, co – jak sądziła – minęło już dawno temu. Właśnie wtedy, za namową przyjaciół, postanawia wynająć prywatnego ochroniarza. Zimny profesjonalista, Nikolaj Aleksandrow, myśli, że widział już wszystko. Jednak zlecenie Leny Mejer jest znacznie bardziej skomplikowane, niż początkowo się zdawało. Relacji bohaterów nie ułatwia narastające między nimi napięcie, rodząca się zakazana miłość i to, że oboje coś ukrywają. To jednak nie wszystko – okazuje się, że czyhające na nich niebezpieczeństwo jest znacznie bardziej groźne, niż oboje sądzili, a zlecenie, które miało być proste, zaczyna zagrażać ich życiu. Przekonujące, żywe sylwetki głównych bohaterów nie pozwalają oderwać się od kart książki, a całą jej zawartość czyta się jednym tchem. Autorka stopniowo buduje napięcie, powoli rozwijając poszczególne wątki tajemnicy, a czytelnik nigdy nie wie, czy trafnie przewidywał bieg fabuły. Ta książka to solidny ładunek potężnych emocji. Znajdziemy tutaj niebezpiecznych, odważnych mężczyzn, zdecydowane kobiety, które wiedzą, czego chcą, mroczne tajemnice, ale także romans pełen wrażliwości i świetną fabułę, której błyskawiczny rozwój nie zostawia czasu na wzięcie oddechu.

Mija pół roku, odkąd Harry Bosch rzucił pracę w policji Los Angeles. Zdecydował się na ten ruch, aby uniknąć zwolnienia dyscyplinarnego i by z pomocą ekscentrycznego adwokata Mickeya Hallera pozwać Departament Policji. I choć nie znalazł się w tej sytuacji na własne życzenie, Harry musi sam przed sobą przyznać, że ma ona pewne dobre strony. Do czasu… Pewnego dnia Haller prosi Boscha o pomoc w jednej z prowadzonych spraw. Harry znów znajduje się w dobrze znanym sobie świecie, próbując rozwikłać szczególnie zagadkowe morderstwo. Różnica polega na tym, że teraz pracuje na rzecz oskarżonego, Da'Quana Fostera. I największym problemem nie jest to, że prokuratora dysponuje "żelaznymi dowodami" obciążającymi Fostera. Po przejściu na "ciemną stronę mocy", jak określali to byli koledzy Harry'ego, staje on w obliczu zdrady wszystkich zasad, którymi kierował się w dotychczasowej karierze zawodowej. "Pełen elegancji majstersztyk Connelly'ego z dwoma najbardziej inteligentnymi bohaterami współczesnych kryminałów". Daily Mail "Kiedy Michael Connelly jest w formie, a w przypadku Punktów zbieżnych tak właśnie jest, po prostu nie można mu się oprzeć". Irish Times

Stara miłość nie rdzewieje. Ta sentencja od lat powtarzana jest przez wielu ludzi. Czy jest w niej ziarnko prawdy? Becky Albertalli i Adam Silvera w książce "To właśnie my" skonfrontują ją z rzeczywistością, doprowadzając do spotkania Bena i Arthura, chłopaków, których kiedyś połączyła niespodziewana i burzliwa miłość. Ben skończył pierwszy rok studiów i czuje, jakby stanął w miejscu. Zajęcia na uczelni go męczą, praca z ojcem jeszcze bardziej. Na domiar złego jego najlepszy przyjaciel podejrzanie się zachowuje. Jedyną radość chłopak czerpie ze spotkań z nauczycielem hiszpańskiego. Mario bardzo często obdarza go całusami i opowieściami o swoich hollywoodzkich marzeniach. Historie te powodują, że Ben postanawia podjąć decyzje, które zmienią jego przyszłość. Poza planami i marzeniami jego głowę zaprząta jeszcze pewien chłopak z przeszłości. Dlaczego nie może o nim zapomnieć? Po dwóch latach do Nowego Jorku powraca Arthur. Jego plan to podbój świata teatru, a rola stażysty asystenta reżysera off-broadwayowskiego na pewno mu to ułatwi. Pogoń za sukcesem ma jednak swoje minusy. Arthur musi spędzić całe lato z dala od Mikeya, swojego słodkiego chłopaka. Ich związek zdaje się na tyle silny, że bez problemu przetrwa taką rozłąkę. Tylko czy na pewno? Spotkanie Bena początkowo nie wpływa na jego myślenie, jednak z czasem pierwsza, wyjątkowa miłość daje o sobie znać. Czy uczucie Arthura i Bena to tylko wspomnienie? A może ich czas dopiero nadszedł? "To właśnie my" to kontynuacja bestsellerowej komedii romantycznej "A jeśli to my". Trudna i burzliwa miłość i dalsze perypetie pary zostały przedstawione przez autorów w sposób lekki i sprawiający, że książka wciąga od pierwszej strony.

Z pewnością ucieszą również licznych wielbicieli filmów w reżyserii Janusza Majewskiego, który przyznaje: Pisanie było częścią zawodu reżysera: pisałem scenariusze, sztuki telewizyjne, dialogi. Pisałem też bezinteresownie (…) opowiadania, które mogły się stać scenariuszami, lecz z tego zrezygnowałem, opowiadania, które się do tego nie nadawały, miniatury, które bawiły mnie samego. W jego