Grzeszne pragnienia

Magdalena otrzymała zaproszenie na zjazd absolwentów. Jest lato, w planach impreza i noc spędzona w chacie nauczyciela. Punktem kulminacyjnym ma być budzący grozę nocny spacer po lesie – zupełnie jak przed laty. Kobieta nie ma ochoty na udział w tych wydarzeniach. Zmusza się jednak, ponieważ chce napisać do gazety artykuł o swoim koledze z klasy, który jest muzykiem, ale bardziej

Książka, która sprawia przyjemność nie tylko czytaniem, ale także oglądaniem ilustracji. Doskonała dla każdego, kto uważa, że edukacja estetyczna i emocjonalna dzieci jest ważna. Będzie doskonałą towarzyszką do zasypiania, wyciszania i poznawania przez dziecko jego serca. "Uczucia" Libby Walden to podróż do wewnętrznego świata. Przedstawiony na ilustracji chłopiec pojawia się w każdej opisywanej emocji dzięki otworom w stronach. Szczególną wartością tej pozycji jest jej wyjątkowy, poetycki język. Pozwala dziecku na powiększanie zasobu słów do opisywania emocji, które są porównywane do zjawisk w świecie przyrody. Ta książka koi i wzrusza, opowiadając o tym, co na co dzień jest nieuchwytne i niewyrażalne. Przepięknie wykonane ilustracje rozwijają zmysł estetyczny i samo ich oglądanie jest po prostu wielką przyjemnością. Dzięki nim "Uczucia" to nie tylko książka dla najmłodszych, ale także artbook wprowadzający ich w świat sztuki. Książka wydana jest w twardej oprawie, jednak jej strony są miękkie. Na samym końcu książki odkrywamy, że chłopiec, który towarzyszył nam przez całą opowieść o emocjach, nie jest sam, ale stoi w towarzystwie innych dzieci. To wprowadzenie do empatii i próby zrozumienia, że każdy człowiek w środku przeżywa emocje, których nie widać na pierwszy rzut oka. Publikacja "Uczucia" autorstwa Libby Walden ukazała się nakładem wydawnictwa Zielona Sowa w 2018 roku. W tej samej serii ukazała się również książka "Dorastanie", a w języku angielskim "Bird House", "Hidden World: Ocean" czy "This is Owl". Nowy rok, nowy plan! Kalendarze 2025

Ciepła, zabawna seria o wyjątkowej przyjaźni małej dziewczynki i wielkiego Lwa, wydawana w 25 krajach, obsypana międzynarodowymi prestiżowymi nagrodami. Malwinka i jej Lew są nierozłączni. Ale lwom nie wolno chodzić do szkoły, więc Lew Malwinki wciąż wkrada się za nią, a nawet dołącza jako pasażer na gapę do szkolnej wycieczki do muzeum. I tu zaczynają się niespodziewane przygody... A Lew - jak zwykle - zjedna sobie wszystkich swoją opiekuńczością, pomocą i życzliwością. Seria "Jak schować Lwa" niesie krzepiące, radosne przesłanie, że ten, kto ma pozytywny cel i chce pomagać innym, nie powinien zważać na przeszkody, bo jego starania prędzej czy później przyniosą rezultaty i zostaną docenione. Dzieci uwielbiają tę serię: cieszą się, bawią i wzruszają. Podziwiają piękne, oryginalne, wyraziste ilustracje i żywe kolory. Kibicują rezolutnym bohaterom w wyszukiwaniu i wymyślaniu kolejnych kryjówek przed rodzicami, przed nauczycielką, przed babcią i przekonują się, że to jest dobry Lew, który chce wszystkim pomagać i chroni Malwinkę.

Scarlet Johnson jest młodą, dwudziestosześcioletnią kobietą, która na co dzień pracuje jako sekretarka w kancelarii prawnej. Dodatkowo dorabia sobie, pomagając w codziennych obowiązkach mężczyźnie w średnim wieku, Jeremiemu Harrisonowi. Przybywając do domu swojego pracodawcy z zakupami, Scarlet staje się świadkiem egzekucji. Zanim zdoła uciec, zostaje uprowadzona. Jej porywaczem okazuje się Carter Cambrini, mężczyzna stojący na czele mafii. O dziwo, nie traktuje dziewczyny jak zakładniczki.

Największy kryzys uchodźczy od czasów II wojny światowej Ulet – piętnastoletni Somalijczyk dostał się wreszcie na łódź z innymi uchodźcami. Był sam – bez rodziny i przyjaciół. Podróżujący z nim Somalijczycy wiedzieli, że w Libii był więziony, torturowany i głodzony. To nieprawdopodobne, że udało mu się dotrzeć do Europy. Gdy łódź zbliżała się do wybrzeży Włoch, Ulet obserwował ruch fal i majaczącą na horyzoncie ziemię. Wtedy stracił przytomność. Mimo półgodzinnej reanimacji nie udało się go uratować – zmarł na obrzęk płuc. Gdyby zmarł w Libii, nikt by o tym nie usłyszał. W 2015 roku państwa członkowskie Unii Europejskie otrzymały ponad dwukrotnie więcej wniosków o azyl, niż rok wcześniej. Najwięcej imigrantów przybywało z Syrii, Afganistanu i Iraku – krajów pogrążonych w wieloletnim kryzysie. Konwencja Genewska mówi, że uchodźcami są osoby zmuszone opuścić kraj pochodzenia. Definicja ta nie obejmuje osób stanowiących wśród uchodźców większość: tych, którzy nie mogą korzystać z ochrony międzynarodowej, którzy utknęli w Jemenie, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga. To uchodźcy zapomniani, ponieważ nie są oni uchodźcami. Są przesiedleńcami wewnętrznymi. W tym poruszającym reportażu, Agus Morales przygląda się im wszystkim. Podąża z imigrantami, którzy przekraczają granicę meksykańsko-amerykańską, żyje w obozach w Jordanii, pływa z uciekinierami barką po Morzu Śródziemnym. Próbuje ich zrozumieć, powiedzieć kim są, skąd przychodzą i dlaczego. I odkrywa to, co jest najbardziej przerażające – że to ludzie tacy jak ty, o tym samym wyglądzie, marzeniach i uczuciach. Każdy z nas mógłby zostać uchodźcą.