Czytaj skład. Gotuj z głową!

Długo wyczekiwany oszałamiający finał serii „Mroczna wyspa lodu”. Wielki Czwartek. Mroźna bezwietrzna noc. W Siglufjörður natura zawsze była okrutna i nieokiełzana, ale o tej porze roku było w niej nie tylko coś bardziej mrocznego, ale jakby bardziej głębokiego i dalekiego. Kiedy Ari Thór dotarł do głównej ulicy dreszcz przeszedł mu po plecach. Na brzegu chodnika młoda kobieta leżała w kałuży własnej krwi; jej ciało było wykręcone w nienaturalnej pozycji, która nie pozostawiała cienia wątpliwości, że musiała skoczyć z dużej wysokości. Nie trzeba było lekarza, by stwierdzić, że nie żyła. Wyglądało na to, że cała krew pochodziła z jej głowy; najprawdopodobniej miała strzaskaną czaszkę. Jej spojrzenie było upiornie nieobecne; oczy miała szeroko otwarte, ale puste, jakby wpatrywały się w nicość.

W poprzednich tomach cyklu „Okruchy gorzkiej czekolady” poznaliśmy historię Ani, jej traumy po stracie rodziców i próby odbudowania swego zniszczonego świata. Choć z początku wydawało się to niemożliwe, jednak do grona jej przyjaciół dołączył Paweł Jeż, matematyk z piekła rodem, nazywany przez swych uczniów „Potworem”. Jednak nie była to prosta relacja, a Ania wciąż gubiła się w swych uczuciach do człowieka, który wydawał się nie-do-dotknięcia. Tym razem dostajemy do rąk dziennik Pawła Jeża i mamy sposobność zobaczyć całą sytuację od drugiej strony, poznać sekrety tego człowieka, być świadkami jego przeżyć, zmagań z przeszłością i sobą samym. Genialny matematyk, specjalista od algorytmów szyfrujących, facet, który z powodu niezrozumiałej afery zmuszony jest pracować jako nauczyciel w liceum. Arogancki zbój czy wrażliwy, inteligentny człowiek, stojący niezłomnie po stronie przegranej sprawy, bo tak nakazuje mu poczucie przyzwoitości i honor? Czy relacje z Anią są z jego strony przyjaźnią czy czymś więcej? Co tak naprawdę kryje się w jego sercu? „Jak to powiedział kiedyś Czarek, nie jestem ósmym cudem świata. Jak to powiedział Leszek, jestem zasranym romantykiem. Jak to powiedziała Majka, jestem pierdolonym skurwysynem. Jak to powiedziała Emilka, jestem matematykiem.”

Thomas Anderson to były agent służb specjalnych, który odsiaduje wyrok 25 lat pozbawienia wolności za morderstwo. Monotonię więziennego życia przerywa mu spotkanie z dawnym szefem, który doprowadził do jego skazania... Mężczyzna otrzymuje propozycję nie do odrzucenia – wolność w zamian za misję szpiegowską w domu milionera zakulisowo rządzącego polską polityką. Wcielając się w rolę ochroniarza córki bogacza, Thomas odkryje nie tylko brudne interesy jej ojca, ale też prawdę o swojej przeszłości i miłość. Tylko czy płomienne uczucie może przetrwać, gdy dotyczy największych wrogów?

Niedawny rozwód i ciągnące się od lat problemy psychiczne sprawiają, że życie Belli Mackie to katastrofa. Ledwo ma siłę zwlec się z kanapy i nie jest w stanie wziąć się w garść ani zacząć od nowa, jak radzą wszyscy wokół. Któregoś dnia posuwa się do czegoś, czego nigdy wcześniej nie zrobiła z własnej woli: wkłada buty sportowe i idzie pobiegać. Ta pierwsza próba nie trwa zbyt długo, jednak następnego dnia Bella, ku własnemu zdziwieniu, wychodzi raz jeszcze. A później kolejny raz. I znowu. Zaczyna wyznaczać sobie stosunkowo łatwe cele: przetruchtać pięć kilometrów, chodzić pieszo do pracy, zrobić parę pompek. Wkrótce dostrzega, jak bardzo zmienił się jej nastrój: tak dobrze nie czuła się od lat. W Przed siebie autorka z ogromnym dystansem, poczuciem humoru i niepohamowaną szczerością opowiada o tym, jak bieganie pomogło jej w walce z depresją i zaburzeniami lękowymi. Sięga po porady lekarzy, psychologów, sportowców i przyjaciół, by podzielić się inspirującymi opowieściami, badaniami naukowymi i wskazówkami, które pokazują, w jak dużym stopniu ćwiczenia fizyczne mogą poprawić nastrój. Ta zabawna i motywująca książka pokaże, jak ruszyć przed siebie i spróbować poradzić sobie z problemami – bez względu na to, jak małe będę pierwsze kroki.