Pegaz. Zmierzch Olimpu

Po międzynarodowym sukcesie Trylogii Zła komisarz Balistreri powraca w thrillerze wciągającym czytelnika w zapierający dech w piersiach wir suspensu. Rzym 2001 roku. Dwie pary, amerykański profesor włoskiego pochodzenia Victor Bonocore i jego żona Nicole Steele, prokurator Bianca Begnini i jej mąż Nanni Annibaldi. Dwa małżeństwa jak wiele innych, czasem szczęśliwe, czasem mniej. Między nimi niebezpieczna dwudziestolatka, Scarlett Steele. Wokół roztacza się półświatek Głuchoniemego i Dziurkacza, ustawianie zamówień publicznych, hazard, lichwa i okrutna śmierć dziewczyny, Donatelli. Wszystko wygląda na kolejny akt przemocy wobec kobiet, morderca zostaje szybko wykryty i sprawiedliwości staje się zadość. A może nie? Kiedy ginie kolejna osoba, Michele Balistreri, naczelnik sekcji zabójstw wydziału kryminalnego prowadzi śledztwo wspólnie z prokurator Biancą Begnini. Oboje tworzą mieszankę wybuchową, sposób prowadzenia śledztwa gwałci wszelkie reguły prawa, a jego wynik to kompletna klęska. Aresztowanie podejrzanych wywołuje międzynarodowy kryzys dyplomatyczny. Wszystko źle się kończy. Po dziesięciu latach nieoczekiwane spotkanie popycha Balistreriego do ponownego zajęcia się sprawą, w której nie znaleziono winnych. A skoro nie jest za późno na sprawiedliwość, może nie jest też za późno na miłość i życie? A może szansa ostatecznie przepadła. „Balistreri jest jednym z najbardziej udanych bohaterów współczesnego kryminału”. The Independent

Kiedy Miranda, malarka obracająca się w kręgach artystycznej bohemy, zakochuje się w Finnie, brytyjskim dyplomacie piastującym stanowisko ambasadora w jednym z krajów arabskich, z dnia na dzień staje się częścią świata, na który zupełnie nie była przygotowana. Wraz z mężem i ich maleńką córeczką wiedzie żywot w okazałej rezydencji, mając do dyspozycji liczną służbę. Jednak ceną, jaką Miranda płaci za ten luksus, jest utrata wolności. Zostaje zmuszona do zrezygnowania z kariery zawodowej. W dodat

Podobno najdłuższe zarejestrowane echo rozbrzmiewało siedemdziesiąt pięć sekund, ale zapewniam cię, że tym razem potrwa to o wiele dłużej. Ogłuszający huk stłumił wszystkie dźwięki i pogrążył otaczający mnie świat w ciszy, pozwalając, by echo zniszczeń przetrwało znacznie dłużej, niż było to zamierzone. To echo będzie podążać za mną wszędzie, niszcząc mnie i niszcząc ciebie. Chcesz odpowiedzi? Ja też.

Kolejna aktywnościowa książka dla całej rodziny! Wytnijcie postaci, ubranka i naklejki. Użyjcie wyobraźni, aby stworzyć własną kolekcję mody! Wykorzystajcie nożyczki, klej, kredki albo farby, a także znajdujące się w książce samoprzylepne elementy i przygotujcie ubranka dla dołączonych do książki postaci. Możecie dowolnie przebierać modeli, a także stworzyć dla nich jeszcze więcej samodzielnie wymyślonych i własnoręcznie wykonanych strojów – na wzór tych dodanych do książki. Postacie możecie odrysować i tym sposobem uzyskać całą gromadę papierowych ludzików, którymi możecie bawić się w papierowy teatr lub, jeśli przykleicie do nich patyczki, w teatrzyk cieni. Ale zabawa!

Największy kryzys uchodźczy od czasów II wojny światowej Ulet – piętnastoletni Somalijczyk dostał się wreszcie na łódź z innymi uchodźcami. Był sam – bez rodziny i przyjaciół. Podróżujący z nim Somalijczycy wiedzieli, że w Libii był więziony, torturowany i głodzony. To nieprawdopodobne, że udało mu się dotrzeć do Europy. Gdy łódź zbliżała się do wybrzeży Włoch, Ulet obserwował ruch fal i majaczącą na horyzoncie ziemię. Wtedy stracił przytomność. Mimo półgodzinnej reanimacji nie udało się go uratować – zmarł na obrzęk płuc. Gdyby zmarł w Libii, nikt by o tym nie usłyszał. W 2015 roku państwa członkowskie Unii Europejskie otrzymały ponad dwukrotnie więcej wniosków o azyl, niż rok wcześniej. Najwięcej imigrantów przybywało z Syrii, Afganistanu i Iraku – krajów pogrążonych w wieloletnim kryzysie. Konwencja Genewska mówi, że uchodźcami są osoby zmuszone opuścić kraj pochodzenia. Definicja ta nie obejmuje osób stanowiących wśród uchodźców większość: tych, którzy nie mogą korzystać z ochrony międzynarodowej, którzy utknęli w Jemenie, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga. To uchodźcy zapomniani, ponieważ nie są oni uchodźcami. Są przesiedleńcami wewnętrznymi. W tym poruszającym reportażu, Agus Morales przygląda się im wszystkim. Podąża z imigrantami, którzy przekraczają granicę meksykańsko-amerykańską, żyje w obozach w Jordanii, pływa z uciekinierami barką po Morzu Śródziemnym. Próbuje ich zrozumieć, powiedzieć kim są, skąd przychodzą i dlaczego. I odkrywa to, co jest najbardziej przerażające – że to ludzie tacy jak ty, o tym samym wyglądzie, marzeniach i uczuciach. Każdy z nas mógłby zostać uchodźcą.