Syn człowieczy

Jak zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na białko po wykreśleniu mięsa z diety? Jest to szczególnie istotne przy aktywnym trybie życia. Na szczęście rośliny dostarczają wszystko, co jest niezbędne do życia. Dieta wegetariańska i wegańska są coraz popularniejsze wśród ludzi chcących prowadzić zdrowy tryb życia. Niektórzy rezygnują z mięsa i produktów odzwierzęcych ze względów zdrowotnych, a inni z powodów ideologicznych. Sposób hodowli i uboju zwierząt – zarówno tych dzikich jak i hodowlanych – potrafi zniechęcić nawet największych wielbicieli mięsa. Niezależnie od czynnika mobilizującego do zmiany trybu życia, ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z potrzeb organizmu, który wymaga odpowiednich ilości białka. Na szczęście wszystko, co jest potrzebne do sprawnego funkcjonowania ludzkiego organizmu i prowadzenia zdrowego trybu życia, zawarte jest w samych roślinach. Wystarczy odpowiednio komponować posiłki z owoców, warzyw i innych produktów pochodzenia roślinnego, aby dostarczyć właściwe ilości węglowodanów, witamin, białek i innych składników odżywczych, unikając tym samym ryzyka wielu chorób, na które jesteśmy narażeni przy diecie mięsnej. Therese Elquist w swoim poradniku "Zdrowe zielone proteiny" przedstawiła niezbędną wiedzę, która pomoże w życiu bez mięsa. Wbrew pozorom mięso nie jest potrzebne ludzkiemu organizmowi. Częste jedzenie produktów odzwierzęcych jest dość świeżym pomysłem, nastawionym na zyski materialne, a według autorki jest też uzależniające. W poradniku podane są najważniejsze informacje o ilości protein, których potrzebuje organizm do sprawnego i zdrowego funkcjonowania. Wymienione są też najlepsze źródła niezbędnych witamin i białek, a także zawarte są podpowiedzi odnośnie do przygotowywania wegetariańskich i wegańskich posiłków. Therese Elquist uzupełniła książkę o 60 autorskich przepisów, które urozmaicą dietę, a przy tym zaspokoją każde, nawet najwybredniejsze podniebienie. Stosując się do informacji zawartych w poradniku, ochota na spożywanie mięsa przejdzie samoistnie, ponieważ organizm otrzyma wszystko, czego potrzebuje i nie będzie upominać się o uzupełnienie niedoboru protein.

Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jego częścią. - Haruki Murakami Wielu ludzi nie chce przyjąć do wiadomości, że śmierć czeka każdego. Uświadomienie sobie, że przeminiemy, i my, i nasi bliscy, bywa trudnym i emocjonalnie wyczerpującym doświadczeniem. Raczej odpychamy od siebie myśli o śmierci i umieraniu, a kiedy ten czas nadchodzi, staje się źródłem ogromnego strachu, bólu i niepewności. Czy nie lepiej byłoby przez ostatnie chwile życia, czy to swojego, czy bliskiej osoby, u progu nieznanego, przejść inaczej, z miłością i czułością? Oddajemy w Twoje ręce wyjątkową i ważną książkę, dzięki której łatwiej przezwyciężysz naturalny lęk przed odchodzeniem. To wzruszająca autobiografia pielęgniarki hospicyjnej, pełna pięknych, głębokich i prawdziwych historii. Choć opowiada o umieraniu i towarzyszeniu osobom odchodzącym z tego świata, znajdziesz w niej poruszające lekcje życia i szczerej mądrości. W trakcie lektury lepiej zrozumiesz, czym jest hospicjum i na czym polega opieka nad człowiekiem u kresu jego dni, doświadczysz również współczucia i czułości, które Hadley Vlahos odnalazła w śmierci każdego swojego pacjenta. Historie, którymi dzielę się w tej książce, pokazują, jak niewytłumaczalne, potężne i poruszające mogą być chwile prowadzące nas od obecnego życia do tego wszystkiego, co dopiero nadchodzi (a wierzę, że coś nadchodzi) ... przyznaje autorka. Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić! - przysłowie chińskie

Siedemnastoletnia Agata Abbot całe dotychczasowe życie spędziła w sierocińcu – Domu Wychowawczym im. Johna Griera. Jej los odmienia się nieoczekiwanie, gdy jeden z opiekunów placówki przypadkiem odkrywa jej talent literacki i funduje stypendium umożliwiające ukończenie ekskluzywnego college’u. Dobroczyńca pragnie pozostać anonimowy – Agata nie zna nawet jego nazwiska. Musi jednak co miesiąc informować go listownie o swoich postępach w nauce i życiu. Dziewczyna z zapałem wywiązuje się z zadania. W pełnych humoru, kilkunastostronicowych epistołach barwnie opisuje swoje codzienne przygody. Anonimowość opiekuna jest jej ciągłą zgryzotą, ale wreszcie stanie się pułapką na niego samego…

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

Chyba nie ma dziewczyny tak bardzo skrzywdzonej przez los, jak Lisabeth Salander. To bohaterka o mrocznej przeszłości, dzieciństwie pełnym przemocy psychicznej i fizycznej, skazaną na pobyt w szpitalu psychiatrycznym, gdzie miał nastąpić ciąg dalszy koszmaru. W “Mężczyźnie, który gonił swój cień” po raz kolejny zagłębiamy się w losy tej mrocznej bohaterki o aspołecznej naturze. Ponownie będzie towarzyszyć Mikaelowi Blomkvistowi - dziennikarzowi i wydawcy “Millenium”, by dotrzeć do granic brutalności i szaleństwa. Tylko, czy wszyscy wyjdą z tego cało? “Millenium. Tom 5. Mężczyzna, który gonił swój cień” to już piąta część serii zapoczątkowanej przez Stiega Larssona, a kontynuowanej przez Davida Lagercrantza. Akcja cyklu toczy się wokół dwóch głównych postaci - Blomkvista i Salander. Tym razem Lisabeth chce poznać prawdę o swojej rodzinie i o tym, co doprowadziło do jej zniszczenia. Holger Palmgren kieruje ją na trop starych dokumentów, które mogą przyczynić się do rozwiązania zagadek z przeszłości. Dziewczyna usilnie dąży do celu, ale przy okazji sprowadza na siebie i towarzyszącego jej Blomkvista wielkie niebezpieczeństwo. Tom piąty to powieść, w której nie może zabraknąć ataków hakerskich, badań genetycznych, intryg oraz walki o honor. Dowiedz się komu uda się wygrać tę walkę i co wspólnego ma z tym tatuaż ze smokiem. Stieg Larrson nie doczekał się wydania swojej pierwszej książki, czyli “Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet”. Spod jego pióra wyszły trzy części z serii “Millenium”, autorem kolejnej został David Lagercrantz. Debiut Larssona oszałamiająco podbił listy bestsellerów, sprzedając się w ponad 47 milionach egzemplarzy. Kolejne części opisują dalsze losy dziennikarza, Mikaela Blomkvista i jego towarzyszki, Lisabeth Salander, pod takimi tytułami jak: “Dziewczyna, która igrała z ogniem”, ”Zamek z piasku, który runął”, “Co nas nie zabije”. David Lagercrantz dokończył tom czwarty, by spod jego pióra mogła wyjść kolejna pozycja “Mężczyzna, który gonił swój cień”.

Mistrzowsko opowiedziana historia, która ujmuje uczciwością i szczerością. Na podstawie pierwszej opowieści o mieszkańcach Björnstad powstał serial HBO Miasto niedźwiedzia. Widzieliście kiedyś upadające miasto? Nasze właśnie upadło. Będziemy utrzymywać, że przemoc zagościła w Björnstad dopiero tego lata, ale to nieprawda. Przemoc już tam była. Czasem tak łatwo sprawić, aby ludzie się znienawidzili, że wydaje się wręcz niemożliwe, by kiedykolwiek miało się to zmienić. fragment książki Po przerażających wydarzeniach, które wstrząsnęły Björnstad, a zostały opisane w Mieście niedźwiedzia, My przeciwko wam przybliża historię kolejnych miesięcy w tym miasteczku. Fredrik Backman raz jeszcze stworzył pełnowymiarową, obfitującą w najróżniejsze emocje opowieść, niedającą się zamknąć w jednej kategorii, o lojalności, przyjaźni i miłości, która wystawia nas na próbę.