Dora Bruder

Kochany Diego… to wyraz dziennikarskiego doświadczenia autorki i jej literackiego talentu. Książeczka zawiera zbiór fikcyjnej korespondencji Angeliny Pietrowny Biełowej, rosyjskiej emigrantki i początkującej malarki, wysyłanej z szarego powojennego Paryża do Diego Rivery, uważanego za najwybitniejszego twórcę monumentalnego malarstwa freskowego. Wielka miłość Angeliny wypełnia każde słowo wysyłanych do ukochanego listów.

Jeśli zastanawiasz się, na czym polega życie i jaki jest jego sens, to "Pełnia szczęścia" udzieli wszelkich niezbędnych odpowiedzi. Będzie także przestrogą przed utratą właściwej drogi. Niektórzy ludzie nieustannie przyciągają do siebie pecha. Bywają to duże nieszczęścia, a czasem są to jedynie małe i nieistotne wydarzenia, które potrafią zirytować, jeśli zaczną się nawarstwiać. Madzia Kociołek jest zwyczajną dziewczyną. Nie rzuca się w oczy, nie osiąga wielkich sukcesów i nie wyróżnia się niczym specjalnym. Jedyną rzeczą, która ją wyraźnie charakteryzuje, jest właśnie pech - z tych niewielkich, ale budzących frustrację. Jedzenie spadające na ubranie, oczko w rajstopach, pomyłka fryzjera czy uciekający autobus to niechciane przygody, które spotykają ją każdego dnia. A to tylko nieliczne sytuacje z jej codziennego życia, którego powoli zaczyna mieć dość. Pewnego dnia Madzia postanawia, że coś musi się zmienić. Jest gotowa zrobić wszystko, aby zaznać pełni szczęścia i pozbyć się ciążącego nad nią fatum. Tylko gdzie zaczyna się granica wszystkiego i czy dobrze jest ją przekraczać?

Mistrzowsko skomponowana i trzymająca w napięciu saga rodzinna pióra jednej z najzdolniejszych współczesnych pisarek europejskich 21 grudnia 2012 roku był dla większości osób zwykłym dniem przedświątecznej gorączki ale nie dla Kathariny. Tego dnia jej świat po prostu runął w gruzach - w wypadku samochodowym zginął Julius, jej mąż, a wraz z jego śmiercią na jaw wyszły przeróżne sekrety. Taschler w mistrzowski sposób splata ze sobą kilka wątków: burzliwą historię małżeństwa Kathariny i Juliusa ora

Autumn planowała fantastyczną zimową wyprawę z przyjaciółmi poza miasto. Przypadek sprawia, że jadą bez niej, bo… zamknięto ją w budynku miejscowej biblioteki. Na cały weekend. Bez ogrzewania. Dziewczyna liczy, że znajomi odgadną, co się stało, ale nawet Jeff, jej prawie-chłopak, po nią nie wraca. Nikt jej nie szuka. Gorzej już być nie może? Niestety to jeszcze nie wszystko. Okazuje się, że Autumn ma towarzysza. Dax to gość, o którym niewiele wiadomo poza tym, że nie cieszy się dobrą opinią: ciągnie się za nim wspomnienie bójki i poprawczaka. Wygląda więc na to, że Autumn spędzi następne dni z obcym, groźnym gościem, który ewidentnie nie ma na to ochoty. Na początku rozmowa się nie klei, ale gdy Autumn i Dax stopniowo otwierają się przed sobą, dziewczyna widzi, że coś między nimi iskrzy... i zaskakuje. Ale czy poza szkolną biblioteką ich uczucia mają szansę na przetrwanie, skoro wszystko coraz bardziej się komplikuje?

W czasie II wojny światowej funkcjonowało na ziemiach polskich kilka obozów zagłady, których jedynym celem było wymordowanie ludności żydowskiej. Do dziś pokutuje przekonanie, że Żydzi się nie bronili, „szli jak barany na rzeź”. Tymczasem żydowski opór to mało znana karta tej wojny. We wszystkich tych obozach istniała konspiracja, która doprowadziła do zbrojnych wystąpień i buntów. Dzięki heroicznej postawie więźniów, walczących z minimalną ilością broni, często na noże i gołe pięści, dwa z nich uwieńczone zostały spektakularnym sukcesem. Również za sprawą kobiet – żydowskich bohaterek. Dzięki wnikliwym badaniom Michał Wójcik, autor nagradzanej i wysoko ocenianej Treblinki’43, przedstawia w swoim intrygującym stylu te mało znane fakty. Niemniej interesujące są wątki poświęcone rotmistrzowi Witoldowi Pileckiemu oraz kontrowersyjna kwestia pomocy Żydom ze strony AK i struktur państwa podziemnego.

Słynny brytyjski matematyk zostaje porwany, a jego dwóch ochroniarzy ginie w pensjonacie na terenie urokliwej winnicy pod Kapsztadem. Wszystko wskazuje na działanie zawodowców. Niezwykle zagadkowe w tej sprawie okazują się znaczone naboje. Na każdej sztuce amunicji policjanci znajdują oznaczenie w postaci głowy kobry. Ktoś zadał sobie dużo trudu, aby w ten niezwykle