Ten jeden jedyny

Gdy byłam dzieckiem, pierwszy kęs robiłam z zamkniętymi oczami, by lepiej poczuć smak potrawy. Od zawsze uwielbiałam jeść, rozmawiać o jedzeniu, przygotowywać je, a z czasem zaczęłam też o nim pisać, a nawet je fotografować. Książka, którą napisałam, to właśnie taki pachnący, przepełniony smakami zbiór opowieści. Zaglądam w niej do kuchni mamy, piekę szarlotkę z babcią Marysią, idę na targ z babcią Anią, wygrzewam się na słońcu z prababcią Janinką, ale i szperam w spiżarni Lucyny Ćwierczakiewicz oraz piekę wielkanocną babę z Marią Disslową. Wszystkie moje wspomnienia mają konkretny smak, dlatego zależało mi, by każde z nich wieńczył przepis. Dzięki recepturom moja opowieść staje się kompletna, a książkę można traktować jako zbiór historii o przeszłości, ale również jako źródło inspiracji w kuchni.

Żadna historia nie jest łatwa i niewinna. Zwłaszcza historia rodziny. Osiemdziesiąte urodziny matki wydają się dobrą okazją, by zebrać ze sobą rodzinę i spróbować zażegać stare urazy, które odsunęły od siebie jej członków. Łagodna z natury i ugodowa Aurora, powierniczka wszystkich tajemnic i jedyna osoba, która wie, jaką moc mają nadal rodzinne demony z przeszłości, próbuje jednak odwieść od tego pomysłu Gabriela, obawiając się, że próba pojednania zaostrzy tłumione dotąd konflikty. I rzeczywiście, każda kolejna rozmowa telefoniczna zamienia się w coraz bardziej zaciętą kłótnię. Tak poznajemy życie Sonii, Andrei, Horacia, Aurory, Gabriela i matki, a wraz z nimi losy tej rodziny od czasów, gdy rodzeństwo było dziećmi. Dawne spory powracają niczym mżawka, która z czasem przerodzi się w ulewę i zagrozi powodzią… Najlepsza powieść 2019 roku według opiniotwórczych dodatków kulturalnych magazynów „El País”, „El Mundo”, „Forbes” i „La esfera de Papel”.

Przez dwadzieścia lat Harry Rawlins i jego wspólnicy znakomicie prosperowali jako przestępcy. Kolejne zlecenie – porwanie furgonetki wypełnionej pieniędzmi – miało przynieść gigantyczne zyski. Okazało się jednak pechowe. Trzech złodziei zginęło, czwartemu udało się zbiec. Dolly, wdowa po Harrym, dotąd nieświadoma działalności męża, odkrywa w skrytce bankowej szczegółowe zapiski dotyczące

Mało kto jest tak naprawdę normalny, zwłaszcza że normalność trudno przecież zdefiniować! Na pewno nie pomoże w tym książka "Hotel Żaglowiec" Piotra Chojnowskiego, jednak da Ci szansę na świetne spędzenie czasu z książką pełną dziwactw i wariactw. Główny bohater - Piotr - jest dwudziestokilkuletnim włóczykijem. W pewnym momencie jego życie zaczyna przybierać bardzo niecodzienny obrót. Pociąg, którym jedzie, ma awarię i mężczyzna znajduje się nagle w małym miasteczku z hotelem Żaglowiec. Ta dziwaczna działalność hotelarska nie przynosi właścicielowi dużych zysków, ale mimo to oczekuje ON akurat na nowego pracownika. Gdy spotyka Piotra, jest pewien, że to właśnie ON nim jest. Piotr podejmuje decyzję i zostaje w hotelu Żaglowiec. Dzięki temu ma okazję poznać mnóstwo niesamowitych osobowości, które odwiedzają to miejsce. Spotyka na przykład Anastazję, aktywistkę pracującą w najstarszym zawodzie świata, Józefa, któremu bycie księdzem nie przeszkadza w byciu ateistą, czy generała Schmetterlinga, który na co dzień przebywa w okolicznej niezwykle tajnej bazie. Publikacja "Hotel Żaglowiec" porwie Cię swoim przyjaznym urokiem i figlarnym humorem. Przeniesie Cię do oryginalnego świata, w którym w pewnym momencie nic nie będzie w stanie Cię zdziwić.