Deklinacja męska/żeńska

Bec – jej życie to porażka. Ma romans z żonatym wykładowcą, studia ją nudzą, wikła się w kolejne głupie relacje. Kate – niegdyś biznesmenka otoczona gronem przyjaciół, świetna gospodyni w pięknym domu u boku przystojnego męża. Różni je wszystko: wiek, status majątkowy, wykształcenie. Oraz stan zdrowia. Kate cierpi na stwardnienie zanikowe boczne.

Powrót do Domu to kontynuacja opowieści o akuszerce z Sensburga, przedwojennego Mrągowa. Główne bohaterki tej sagi: Stasia, Marianna, Nadzia i Basia podejmują wyzwania ponurej rzeczywistości stanu wojennego. Postanawiają zamieszkać razem w domu Stasi w Mrągowie, by w ten sposób być wzajemnie dla siebie podporą. Marianna wciąż jednak liczy na to, że wróci do Domu na Wygonie w Zełwągach i zacznie wreszcie realizować swoje marzenia. Po raz kolejny pojawia się miłość, która wnosi w jej życie jasność. Mimo to coraz częściej w jej myślach pojawia się jej pierwsza miłość - leśniczy Janek. Kim jest dziś, jak ułożyło się jego życie, czy ją jeszcze pamięta? Czy uda się tym dwojgu wreszcie spotkać się i przeżyć jeszcze raz tamtą Miłość? Marianna angażuje się również w działalność „Solidarności”. W tym też czasie los trzykrotnie boleśnie ją dotyka – trzy pożegnania, po których jej życie już nie wraca na dawne tory. Wszystko to jednak sprawia, że nareszcie może wrócić do swojego Domu na Wygonie. A po latach, w 2020 roku, na progu tego domu, w setne urodziny Marianny staje również jej wnuczka Basia. Czy ta stara chata na końcu wsi, na granicy z Puszczą Piską, stanie się również jej miejscem na ziemi? Autorka snuje opowieść na tle pamiętnych i ważnych dla Polski wydarzeń - stan wojenny, Okrągły Stół i pierwsze demokratyczne wybory. Losy Marianny i Janka są również inspirowane usłyszaną od nich opowieścią. Mazurska przyroda, smaki, zioła i miłość do tej ziemi - nimi także przesycona jest ta powieść. Jak zresztą wszystkie pozostałe tej pochodzącej z Mrągowa autorki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

W tej książce Remigiusz Mróz daje się poznać od dotychczas skrzętnie skrywanej strony. Opisuje swoją pisarską drogę i trzyma czytelnika w napięciu niczym w jednym ze swoich najlepszych kryminałów. Odkrywa kulisy własnego warsztatu, a ostatecznie udowadnia, że każdy z nas nosi w sobie przynajmniej jedną nienapisaną książkę. Wszystko to robi na chłodno, ale także z przymrużeniem oka - dzięki czemu pozycja ta tonie tylko wyczerpujące kompendium pisarskie dla wszystkich, którzy myślą o stworzeniu

Mija pół roku, odkąd Harry Bosch rzucił pracę w policji Los Angeles. Zdecydował się na ten ruch, aby uniknąć zwolnienia dyscyplinarnego i by z pomocą ekscentrycznego adwokata Mickeya Hallera pozwać Departament Policji. I choć nie znalazł się w tej sytuacji na własne życzenie, Harry musi sam przed sobą przyznać, że ma ona pewne dobre strony. Do czasu… Pewnego dnia Haller prosi Boscha o pomoc w jednej z prowadzonych spraw. Harry znów znajduje się w dobrze znanym sobie świecie, próbując rozwikłać szczególnie zagadkowe morderstwo. Różnica polega na tym, że teraz pracuje na rzecz oskarżonego, Da'Quana Fostera. I największym problemem nie jest to, że prokuratora dysponuje "żelaznymi dowodami" obciążającymi Fostera. Po przejściu na "ciemną stronę mocy", jak określali to byli koledzy Harry'ego, staje on w obliczu zdrady wszystkich zasad, którymi kierował się w dotychczasowej karierze zawodowej. "Pełen elegancji majstersztyk Connelly'ego z dwoma najbardziej inteligentnymi bohaterami współczesnych kryminałów". Daily Mail "Kiedy Michael Connelly jest w formie, a w przypadku Punktów zbieżnych tak właśnie jest, po prostu nie można mu się oprzeć". Irish Times