Deklinacja męska/żeńska

Dwie singielki. Dwie historie. To samo pragnienie miłości. Przyjeżdżają do Warszawy w poszukiwaniu nowego życia. Hania pragnie prawdziwego uczucia. Ewa - po rozstaniu z partnerem - kolejnych przygód i erotycznego spełnienia. Co łączy tak różne kobiety? Samotność, do której żadna z nich się nie przyznaje, a która sprawia, że z obawą myślą o dalszych etapach życia. Dokąd zaprowadzi je ten strach? Mocna, słodko-gorzka opowieść o egoizmie i związkach, oczekiwaniach i rozczarowaniach, zdradzie i naiwności. A także o trudnej przeszłości, która pada cieniem na przyszłość. Ta historia jest aż za bardzo prawdziwa.

Niespotykany duet śledczy: młoda podcasterka, Jula Ansorge, która specjalizuje się w rehabilitacji niesłusznie skazanych za zbrodnie, i oskarżony o morderstwo genialny fonetyk sądowy, Matthias Hegel, powracają w drugim tomie bestsellera Auris, by ratować uprowadzone niemowlę. "Ratunku, moje dziecko zniknęło! Tu jest... krew...". Potem odgłos walki i paniczny telefon matki pod numer alarmowy 112 się urywa. Jeżeli z fragmentu tego nagrania ktoś jest w stanie wyciągnąć informacje mogące uratować dziecko, to tylko fonetyk sądowy, Matthias Hegel - którego niektórzy nadal uważają za mordercę. Jula Ansorge, poszukiwaczka prawdy, twórczyni podcastów kryminalnych, znalazła dowody oczyszczające Hegla z zarzutu morderstwa. Ale wtedy aż nazbyt dobrze poznała ciemną stronę wybitnego profilera. Teraz Hegel znowu potrzebuje jej pomocy. Jula się waha. Czy może mu ufać? Hegel przekonuje, że chce ratować dziecko i matkę, która też jest w niebezpieczeństwie. A poza tym obiecuje Juli osobistą przysługę - wyjawi, co naprawdę stało się z jej bratem. Razem wpadają w wir nieoczekiwanych zbrodniczych rozgrywek, gdzie nikt nie jest tym, kim się wydaje i nikt nie jest bez winy, nawet jeśli ma dobre intencje.

Bohater prozy Waldemara Bawołka ma pięćdziesiąt lat i zajmuje się trzema rzeczami: utrzymywaniem przy życiu starej matki, paleniem tanich papierosów i piciem tanich alkoholi oraz próbami przerobienia swojej przeszłości. Jego życie toczy się nie na zewnątrz, lecz w środku – w myślach meandrujących pomiędzy rytualnie powtarzanymi czynnościami a znanymi na pamięć rozmowami. „Echo słońca” to opowieść o „przeciętnych Polakach” podszyta nienazwaną tęsknotą i żalem za czymś, co nawet nie tyle minęło, ile nigdy się nie zdarzyło.

Pomimo rozwoju technologicznego i komunikatorów, dzięki którym możemy porozumiewać się z osobami z drugiego końca świata, jesteśmy samotni. Proste, powierzchowne komunikaty wyparły normalną rozmowę. "W ogóle mnie nie słuchasz! Czyli co nam umyka i dlaczego to takie ważne" autorstwa Kate Murphy to publikacja, w której pisarka dowodzi, że znajdujemy się w kryzysie komunikacyjnym doprowadzającym do pandemii samotności. Kate Murphy dokładnie zgłębia naukowe aspekty procesu słuchania. Skupia się na stronie psychologicznej, fizjologicznej oraz społecznej. Obecnie zewsząd słyszymy, by wyróżniać się z tłumu. Uczymy się, jakich słów używać, by inny byli zagłuszani. W efekcie prowadzi to do powstawania szumu, z którego ciężko wyłowić istotne informacje. Autorka za cel stawia sobie znalezienie przyczyny zatracenia umiejętności słuchania. Jej poszukiwania poparte są licznymi badaniami i wywiadami, między innymi z radiowcem, sprzedawcą mebli oraz księdzem spowiednikiem, którzy zawodowo zajmują się słuchaniem innych. Udowadnia, jak olbrzymie znaczenie ma poświęcenie komuś swojego czasu i uwagi. Kryzys komunikacyjny doprowadza do samotności oraz izolacji społecznej, która stwarza doskonałe warunki do rozwoju uzależnień i depresji.

Ten tytuł z pewnością zaciekawi wszystkich fanów historii związanych z polską gangsterką, a mówiąc dokładniej z polskim narkobiznesem. Ryszard J. - chemik, wyprodukował najczystszą amfetaminę, jaka kiedykolwiek została skonfiskowana przez brytyjską policję. Jeśli jesteś fanem kultowego serialu "Breaking Bad", książka "Profesor. Jak genialny chemik z Kielc stał się bossem narkobiznesu" koniecznie powinna trafić w Twoje ręce. Historia niczym z kolumbijskiego serialu - o bossach, handlu narkotykami i całym tym niebezpiecznym światku. A jednak wszystko, co opisuje autor, wydarzyło się w Polsce, w województwie świętokrzyskim. Reportaż Grzegorza Walczaka w ciekawy i bardzo przystępny dla chemicznego laika sposób ujawnia nam szczegóły biznesu, jaki w polowych warunkach stworzył tytułowy chemik z Kielc - produkując amfetaminę wartą cztery miliony brytyjskich funtów. Autor tej pozycji bezceremonialnie wprowadza nas w światek polskiego narkobiznesu, podając fakty, które zebrał dzięki niezliczonym godzinom spędzonym na czytaniu akt oraz opracowywaniu zebranych informacji.

Talibowie - fundamentalistyczni wyznawcy islamu. Ludzie, którzy swoim rodaczkom zgotowali piekło na ziemi. Jednej z takich kobiet, okrutnie doświadczonej przez los w kraju pod rządami radykalnych islamistów, Marcin Margielewski poświęcił książkę "Wyrwana z piekła talibów". "Wyrwana z piekła talibów" to historia Afganki Nilofar Ayoubi - kobiety, która wykazała się ogromną odwagą, opowiadając o swoich losach i godząc się na ujawnienie przez autora książki jej personaliów. Uczyniła to, choć kilkukrotnie była niedoszłą ofiarą zamachowców czyhających na jej życie. Marcin Margielewski snuje opowieść o dzieciństwie Nilofar Ayoubi, która w chłopięcym przebraniu zdobywała edukację i korzystała z praw przysługujących w państwie talibów wyłącznie mężczyznom. Autor opisuje też ucieczkę kobiety, która, po przejęciu władzy przez radykałów, aby ratować swoje życie, musiała opuścić kraj.

Jedna z najpiękniejszych książek o miłości, odchodzeniu i bólu rozłąki. Nowe, uzupełnione o obszerne posłowie wydanie. Ćwiczenia z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty Tuszyńskiej i jej męża, krytyka literackiego, tłumacza i podróżnika, emigranta ‘68 roku, Henryka Dasko. To rzeczowo, prawie na „gorąco” spisywany dziennik, odsłaniający grozę i rzeczywistość choroby ostatecznej oraz to, że śmierci nie da się oswoić. Z drugiej strony to piękna, emocjonalna książka poetycka. Opowieść o miłości i walce o życie, a w końcu o godność umierania. Dzielili życie przez kilkanaście lat. Między kontynentami, z daleka, kawałkami wydzieranymi z pracowitego czasu obojga – dni, tygodnie, rzadko więcej, bo były obowiązki, odpowiedzialność, jego dzieci, jej studenci, książki, biznesowi partnerzy. Ich czas miał się właśnie zacząć. Wybrali dla siebie wspólny warszawski adres. Ale mężczyzna, którego kochała i z którym miała się zestarzeć śmiertelnie zachorował. Wyrok był nagły i jednoznaczny – nowotwór złośliwy mózgu. Nie było nadziei. W geście obrony mówili o miłości: „Będziemy walczyć, będziemy razem. Nie poddamy się”. Ta książka to terapia, pożegnanie i swoisty pomnik dla ukochanej osoby.

„Myślę o tym, jak bardzo chciałbym cię pi*przyć i… Otwieram usta, nie dowierzając jego słowom, po czym łapię za klamkę drzwi. Dean jednak trzyma mnie za nadgarstek”. Dziewiętnastoletnia Josselin Hathaway właśnie rozpoczyna studia na Uniwersytecie Princeton. Niestety jej pierwszy dzień nie mógłby być gorszy: pada deszcz, a ona zapomina kluczy i w dodatku wpada pod motocykl. Cudem unika poważniejszych obrażeń. Motocyklista wie, że dziewczyna jest spóźniona, więc oferuje jej podwózkę, ale Josselin odmawia. Później jest trochę lepiej. Josselin, załatwiając sprawy w sekretariacie, poznaje niezłego przystojniaka, Connora Blake’a, który zaprasza ją na imprezę bractwa. Na imprezie oprócz Connora jest też motocyklista uczestniczący w porannym incydencie i to właśnie on przez przypadek dostaje w swoje ręce listę postanowień Joss, które ta chce zrealizować. Oferuje jej układ: pomoże jej z listą, jeżeli ona pomoże jemu, udając jego dziewczynę przed kuratorem sądowym. Chłopak stara się o opiekę nad młodszym bratem i liczy, że decyzja sądu będzie przychylniejsza, jeśli sprawi wrażenie kogoś, kto jest w stałym związku, a nie imprezowicza. Josselin się zgadza.