Asy myśliwskie Luftwaffe II wojny światowej

Tajemnice, sekrety, aura niezwykłości, przenikające się formy narracji. Jeśli ktoś lubi realizm magiczny w wydaniu Iberoamerykanów, tutaj, u włoskiego pisarza, dramaturga, krytyka teatralnego i muzycznego, ale też filozofa, znajdzie podobne klimaty. „Tygodnik Angora“W tle hotelowego lobby po trzykroć spotyka się para bohaterów – Mary Ho Pearson i Malcolm Webster, za każdym razem jednak jest to „spotkanie wyjątkowe, pierwsze i zarazem ostatnie“, jak pisze sam autor we wstępie. W pierwszej opowieści obie postacie mają około czterdziestu lat, w drugiej – ona jest nastolatką, a on przekroczył już sześćdziesiątkę, w trzeciej – Malcolm ma trzynaście lat, a Mary Ho pięćdziesiąt sześć. Przypadek sprawia, że za każdym razem wpadają na siebie, choć nie są kochankami – przynajmniej w potocznym tego słowa znaczeniu, ale ich spotkania zawsze okazują się fatalne: zmieniają bieg życia albo jemu, albo jej, albo obojgu. Chociaż całość przypomina skomplikowaną układankę, Trzy razy o świcie czyta się szybko i przyjemnie: większą część tekstu stanowią wartkie i bezpośrednie dialogi, a szczegóły z życia bohaterów objawiają się stopniowo, jak w puzzlach, gdzie kawałek po kawałku dochodzimy do pełnego obrazu. Nie jest jednak powiedziane, że to obraz definitywny, bo Baricco może w przyszłości dołożyć nowe elementy, żeby zburzyć wyobrażenia czytelników i ukształtować je od nowa. To się dopiero okaże…

Podczas podróży pociągiem do Anglii z wakacji w górach bliżej nieokreślonego państwa na Bałkanach znika pasażerka... Iris Carr, młoda, atrakcyjna kobieta z towarzystwa mieszka w małym hoteliku gdzieś z dalekim zakątku Europy. Chodzi po górach i zażywa świeżego powietrza. Pewnego dnia paczka jej przyjaciół po zakończeniu wakacji wyjeżdża pociągiem do Triestu, Iris decyduje się pójść w ich ślady. W pociągu trafia do przedziału, w którym jedzie tylko jedna osoba mówiąca po angielsku - panna Winifred Froy. Zwierza się ona Iris, że ostatnio uczyła dzieci jakiegoś „przywódcy opozycji”, co jak się okazuje było jakąś frakcją komunistów. Iris udaje się z panną Froy do wagonu restauracyjnego na lunch i po powrocie zażywa tabletki na ból głowy, które dostaje od panny Froy. Po ocknięciu się stwierdza, że panna Froy znikła z przedziału. Wszyscy współpasażerowie przeczą jakoby kiedykolwiek widzieli pannę Froy…

Nowy bestseller największego mistrza powieści przygodowych świata z cyklu Fargo Straszne opowieści krążą o pewnej zatoce u brzegów Guadalcanal na Wyspach Salomona. Jedni mówią, że było tam zaginione imperium króla Salomona, a na dnie morza spoczywa wielki skarb. Inni opowiadają o przerażających scenach uprowadzeń i okrucieństw, i wierzą, że to sprawa olbrzymów-ludożerców. O śmiałkach, którzy zapuścili się w te rejony, zaginął wszelki słuch. To przeklęte miejsce. I to właśnie przyciąga Sama i Remi Fargo - małżeństwo milionerów, poszukiwaczy przygód i skarbów. Od Wysp Salomona, po Australię i Japonię, od zagadkowych

Nowa książka w bestsellerowej serii odkrywającej zakazaną historię ludzkości. Słynny geolog szokuje podważając naukowy obraz świata: Ludzie i dinozaury żyli jednocześnie… Epoki kamiennej nie było! Negująca teorię ewolucji alternatywna teoria dziejów Ziemi, w której obecny wygląd naszego świata ukształtowały globalne katastrofy i zmiany ziemskiego pola magnetycznego kilkanaście tysięcy lat temu. Hans-Joachim Zillmer twierdzi, że w Układzie Słonecznym znajduje się jeszcze jedna wielka nieodkryta planeta, o której już 6000 lat temu pisali Sumerowie! Autor dowodzi, że ludzie i dinozaury żyli jednocześnie jeszcze 10 000 lat temu, a przyczyną zagłady dinozaurów były zaburzenia sił elektrycznych pomiędzy planetami Układu Słonecznego. Kontrowersyjny badacz zaprzeda obowiązującej do dziś, najważniejszej XIX-wiecznej teorii geologicznego kształtowania Ziemi, przedstawiające tezę, że obecny kształt kontynentów jest rezultatem gigantycznych powodzi sprzed tysięcy, a nie milionów lat. Według niego Andy i Góry Skaliste wypiętrzyły się dopiero kilka tysięcy lat temu, a Amazonka 10 000 lat p.n.e. wpadała do Pacyfiku, nie do Atlantyku. Ilustrując swoje koncepcje rewelacyjnymi zdjęciami, Zillmer przedstawia fakty, które przeczą utartym dogmatom i proponuje alternatywne teorie, które podważają podstawy naukowego obrazu świata.