Help Me!

Quentin Coldwater, nad wiek rozwinięty intelektualnie uczeń szkoły średniej, wraz z przyjaciółmi osiada na stałe w czarodziejskie krainie o nazwie Fillory i zostaje jednym z jej z królów. Pewnego dnia podczas polowania przypadkowo przenosi się z powrotem na Ziemię, a szukając drogi powrotu, odkrywa istnienie ogromnego czarnoksięskiego podziemia, o którego istnieniu nikt wcześniej nie miał pojęcia. Kiedy wraca

“Kiedy wzywa nas dzicz” to poruszająca opowieść, która ukazuje, jaki wpływ na ludzką psychikę, emocje i zdrowie mają otaczające nas zwierzęta. Czy w świecie zdominowanym przez technologię, cyfryzację, internet i automatyzację relacji jest jeszcze miejsce na prawdziwe kontakty ze zwierzętami? I co dobrego mogą one wnieść do naszego życia? Sięgnij po tę pozycję i znajdź odpowiedzi na te i wiele innych nurtujących pytań! Książka "Kiedy wzywa nas dzicz. Jak więź ze zwierzętami może zmienić nasze i ocalić ich życie" jest inspirującym poradnikiem, a jednocześnie opowieścią o tym, jak ważne w czasach totalnie skomercjalizowanych są ludzkie kontakty z przyrodą i zwierzętami. W tej pozycji autor zmienia definicje i ponownie nakreśla wspólną przyszłość ludzi i zwierząt, pokazując, jak te dwa pozornie różne światy są sobie wzajemnie potrzebne i jakie korzyści daje im przebywanie w swoim towarzystwie. To doskonałe badanie powiązań człowieka ze zwierzętami, które wskazuje, jak mocno mogą one odmienić życia zarówno na poziomie czysto fizycznym, jak i duchowym. Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że zwierzęta mogą być lekiem na postępującą samotność człowieka? Że dziecko może nauczyć się od psa zasad etyki i dobrego zachowania? Że terapie wspomagane przez zwierzęta zmieniają podejście do zdrowia psychicznego człowieka i jego edukacji? Ta książka w przystępny sposób wspiera i promuje tworzenie zrównoważonego, wspólnego zarówno dla człowieka, jak i dla zwierząt środowiska. I to z powodu nie strachu przed zwierzęcą dzikością, ale... miłości!

Przez kilka dekad nazwisko Harveya Weinsteina było w Hollywood synonimem władzy. Mógł tworzyć gwiazdy i je niszczyć, nadawać karierom bieg lub dusić je w zarodku. Przez wiele lat krążyły plotki, że jego pomoc nie jest bezinteresowna, a kobiety, które bierze pod swoje skrzydła, płacą za to swoim ciałem. „Powiedziała” to trzymający w napięciu zapis śledztwa dziennikarskiego w sprawie Weinsteina, które w 2017 roku przeprowadziły dwie dziennikarki „The New York Times”, laureatki Pulitzera Jodi Kantor i Megan Twohey. Jednocześnie to ważna książka o władzy, która deprawuje, o wyzwalaniu się z roli ofiary i walce prawdy z kłamstwem. Autorki szukają też odpowiedzi na pytanie o konsekwencje swoich reportaży i skutki ruchu #metoo: Co się zmieniło? Kantor i Twohey z dokładnością opisują, jak docierały do kolejnych ofiar Weinsteina, jak przekonywały je do mówienia, a także o kontratakach zhańbionego producenta i jego sztabu. Jest to opowieść o kobietach, które rzucając wyzwanie potworowi, były gotowe stoczyć walkę o prawdę.

Kameralna opowieść o dojrzewaniu osadzona w powojennej Sofii. Czy przedmioty mają pamięć? Jeśli tak, jakie wspomnienia przechowują skrzypce, którym wybitnie uzdolniony lutnik szeptał intymne wyznania? Heniga poznajemy przez pryzmat wspomnień dojrzewającego chłopca. Magiczna osobowość mistrza wypełnia cały świat Wiktora. W warsztacie starego lutnika powstają nie tylko skrzypce – to także schronienie przed mrocznym światem stalinizmu w Bułgarii. Droga Wiktora do dorosłości prowadzi przez niełatwe spotkania z przemijaniem i śmiercią, z niezrozumieniem i sąsiadami z kamienicy, którzy przywodzą na myśl bohaterów prozy Eleny Ferrante. Moralitet, który jest wolny od moralizowania, powieść historyczna bez opisu wielkich wydarzeń, trzyma w napięciu, nie będąc książką sensacyjną, wzrusza, choć nie ma w niej romantyzmu. Mimo niewielkich rozmiarów jest książką bardzo ważną.

Debiut literacki Natalii Fiedorczuk to opowieść o kobiecym doświadczeniu, jakiej w Polsce jeszcze nie było. Bezkompromisowa, mądra, do bólu prawdziwa. 10 stycznia 2017 roku Natalia Fiedorczuk-Cieślak otrzymała Paszport Polityki za książkę Jak pokochać centra handlowe! Czy mamy prawo traktować to skądinąd radosne wydarzenie w kategorii kryzysu? Macierzyństwo to nie tylko utrata wolności, przedciążowego ciała i czasu na hobby. To nagła lawina odpowiedzialności. To zmiana, którą trudno opisać, poza zdawkowym "urodzisz swoje to zobaczysz". Można uciekać w perfekcjonizm i strofowanie tych matek, których standardy nie są tak wyśrubowane. Można też, w obliczu tej zmiany coraz głębiej zapadać się w siebie. Depresyjna mieszkanka przedmieść Warszawy. Przedstawicielka pokolenia umów śmieciowych. Bywalczyni supermarketów. Młoda żona i - niedługo - matka. Bohaterka Jak pokochać centra handlowe to kobieta, w jakiej przejrzeć może się wielu z nas. Mimo braku stałego zatrudnienia i prawa do urlopu macierzyńskiego decyduje się na dziecko. I odkrywa, że na to, co przychodzi po porodzie, nikt jej nie przygotował. Tej gigantycznej zmiany trzeba doświadczyć na sobie. Ona jej doświadcza bardzo boleśnie. Macierzyństwo okazuje się wyzwaniem, któremu trudno podołać. Niepojętą konfrontacją z własnym ciałem i kulturowymi nakazami. Rozprawą ze swoim dotychczasowym życiem. Jak można sobie z tym poradzić? Czy głęboka depresja poporodowa to jedyne tabu, z którym trzeba się zmierzyć? "Prawo jest relatywnie łagodne dla dzieciobójczyń, jednak nie jest dla nich łagodna opinia publiczna. Wyznanie matki niemowlęcia, płaczącego szóstą godzinę przez ząbkowanie lub kolkę, że ma myśli o wyrzuceniu zawiniątka przez okno, wciąż pozostaje w sferze tabu." - tłumaczy autorka książki. I sama to tabu przełamuje - po raz pierwszy tak dojrzałym literacko, doniosłym głosem. Głosem, którego nie można zapomnieć. Jak pokochać centra handlowe to także mocny i realistyczny obraz współczesnej Polski widzianej oczami młodych ludzi wchodzących w dorosłość. To opis polskich przedmieść, codziennej pracy i obowiązków. Działający jak uderzenie pięścią manifest pokolenia prekariatu.

"Stroiciel" to zaskakująca historia nieznanego świata, opowiadana w liryczny, wręcz oniryczny sposób. Bestsellerowe dzieło Daniela Masona. Jest rok 1986, Ministerstwo Wojny nawiązuje kontakt z szanowanym stroicielem fortepianów z Londynu - Edgarem Drakiem. Okazuje się, że umiejętności znanego eksperta od instrumentów marki Erard są potrzebne w odległej Birmie. Pełen wątpliwości bohater za namową żony postanawia odbyć wielomiesięczną podróż do Azji Południowo-Wschodniej. Prawdziwym zleceniodawcą Drake'a okazuje się równie charyzmatyczny, co ekscentryczny major, Anthony J. Carroll. Major to głośna postać, której poczynania wśród ludzi z dżungli obrosły legendą. Zażyczył on sobie najpierw sprowadzenia fortepianu Erard, a następnie stroiciela. Edgar Drake wykorzystuje czas spędzony w podróży na poznanie ludzi, religii i tradycji Birmy, a wiedzę czerpie z licznych opracowań Carrolla. Z czasem nabiera do majora coraz większego szacunku, nie może się też doczekać spotkania. Na miejscu stroiciel chłonie lokalną atmosferę. Coraz częściej rozważa pozostanie w Birmie, szczególnie że jego uwagę przykuwa Khin Myo, żona majora. Daniel Mason jest amerykańskim pisarzem, psychiatrą oraz wykładowcą literatury na Uniwersytecie Stanfordzkim. To autor takich bestsellerów, jak "Zimowy żołnierz" oraz "A Far Country". Pomysł na "Stroiciela" narodził się podczas pobytu na granicy między Tajlandią i Birmą, gdzie prowadził badania nad malarią. W powieści wyczuwalna jest inspiracja "Jądrem ciemności" Josepha Conrada, a realistycznych opisów Birmy nie powstydziłby się Heinrich Harrer ("Siedem lat w Tybecie").