Forget Me Always

Jeśli pociąga Cię historia i fascynują losy Cesarstwa Rzymskiego mamy dla Ciebie propozycję! Jest nią "Wespazjan. Trybun Rzymu"! Czy jest lepszy sposób na poznawanie historii niż lektura dobrej powieści historycznej, która oparta jest na faktach, ale przy tym niepozbawiona rozmachu narracyjnego? Zdaje się, że nie! Młody, dopiero wkraczający w dorosłość chłopak, opuszcza rodzinny dom. Wespazjan ma skromne pochodzenie i zapewne nie spodziewa się ani tego, że jego imię będzie kiedyś tak wiele znaczyło, ani że w jego rękach znajdą się losy cesarstwa. Póki co kieruje swoje kroki do Rzymu. Chce znaleźć patrona i wstąpić do armii. Trafia na moment, kiedy imperium trzęsie się w posadach. Cesarz Tyberiusz starzeje się, a prefekt gwardii pretoriańskiej, Sejan, zaczyna przejmować władzę. Nie ma jeszcze cesarskiego tytułu, ale nie przeszkadza mu to w tym, by manifestować, że ma wiele do powiedzenia i żąda szacunku. Zdrady i intrygi to chleb powszedni w Rzymie. Wespazjan ma problemy, by dostosować się do takich warunków, dlatego też korzysta z okazji i rusza do Tracji, by dołączyć do stacjonujących tam legionów. Sytuacja jest jednak trudna - trwa bunt. Wespazjan, rzucony na głęboką wodę, bierze udział w swoich pierwszych bitewnych zmaganiach. Równocześnie budzi się w nim pragnienie, by odkryć, kto jest odpowiedzialny za rewoltę.

Czy jesteś gotowa na opowieść pełną niewyjaśnionych spraw, trudnych decyzji i zaskakujących rozwiązań? Michał Piotrowski to znudzony mężczyzna, który dotąd żył na garnuszku rodziców, a kobiety traktował raczej przedmiotowo. Pracuje w biurze detektywistycznym Kamieńskich, ale nie wykazuje inicjatywy. Dobra zabawa jest dla niego ważniejsza. To wszystko do czasu, gdy zostaje wysłany do niewielkiej miejscowości w Zachodniopomorskiem. Ma udowodnić niewinność mężczyzny oskarżonego o morderstwo. Początkowo detektyw podchodzi do sprawy niechętnie, ale z czasem coraz bardziej się w nią angażuje. Nie bez znaczenia jest tu znajomość z Igą, nieprzychylną mu panią sierżant. Dokąd zaprowadzi Michała śledztwo? Czy rozwiąże zagadkę i zyska sławę? A może zdobędzie coś, czego nigdy nie spodziewał się znaleźć? Agata Przybyłek powraca z historią pełną tajemnic, o której nie przestaniesz myśleć.

Miłość jest snem. A potem się budzisz… Alicji od zawsze śnił się Maks. We śnie wspólnie zwiedzali świat, jeździli na różowych słoniach, robili wiele cudownych rzeczy, a przede wszystkim zakochali się w sobie do szaleństwa. Maks jest chłopakiem z jej snów. Tylko ze snów… Aż do pewnego poranka Maks pojawia się w szkole i zajmuje miejsce obok. Niestety ten „prawdziwy” nie poznaje Alicji i do tego ma dziewczynę!

Minęło trzynaście lat, odkąd Lucy była ostatni raz w Summer River. Nawet we wspomnieniach nie chciała wracać do tego otoczonego winnicami kalifornijskiego miasteczka i do pewnej fatalnej nocy, gdy miała siedemnaście lat. Nie chciała myśleć, jak by się dla niej skończyła, gdyby nie Mason... Teraz przyjeżdża sprzedać dom ciotki, która zginęła w tragicznym wypadku.

Czytajcie rymowane teksty i twórzcie własne historyjki. Możecie wspólnie z dzieckiem mieszać poszczególne części opowiadania, tak aby powstała jeszcze zabawniejsza rymowanka! Zabawa z książką możliwa jest dzięki jej wyjątkowej formie. Sztywne strony podzielone zostały na trzy ruchome części. Wasze zadanie polega na przekładaniu stron wybranej części i łączeniu fragmentów ilustracji w dowolny sposób. Dzięki temu powstają zabawne obrazki, śmieszne postaci i dziwne przedmioty, a historyjka, którą czytamy w książce za każdym razem toczy się zupełnie inaczej.

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.