Nazywają mnie Śmierć

A jeśli to naprawdę ja jestem najsłabszym ogniwem? Kiedy człowiekowi wydaje się, że jest tylko on i reszta świata, że wszyscy są przeciwko niemu, często ma rację, ale równie często nie ma. Zuzanna sama siebie nazywa sandwich woman – babka-kanapka. Jest uwięziona między wspomnieniami o nieżyjącej już matce a relacjami z córką, która powoli, ale stanowczo wymyka się spod jej kontroli. Powodowana impulsem oraz pewnym mającym nieoczekiwane skutki spotkaniem, sięga po prowadzone niegdyś dzienniki, że

„Jeżeli w ciągu czterdziestu ośmiu godzin odgadniesz, dlaczego uprowadziłem tę kobietę, zostanie ona przy życiu. W przeciwnym razie – zginie.” Takim komunikatem rozpoczyna się perwersyjna gra seryjnego mordercy. Głodzenie, wlewanie atramentu do płuc, zamurowywanie żywcem w betonowym słupie… Monachijska policjantka Sabine Nemez rozpaczliwie szuka

Na odległej wiejskiej drodze znaleziono ciało młodej dziewczyny. Dowody wskazują, że zanim pobito ją na śmierć, została odurzona, wykorzystana seksualnie i wyrzucana z pędzącej furgonetki. Podczas, gdy komisarz Annie Cabbot bada okoliczności brutalnego przestępstwa, którego ofiarą padła 14-latka, niedawno awansowany nadkomisarz Alan Banks zmaga się z niewyjaśnionym przypadkiem morderstwa sprzed lat. Pół wieku temu Linda Palmer została zaatakowana przez celebrytę Danny’ego Caxtona, ale nie.

Kolejna zapierająca dech w piersiach pozycja z uniwersum Nocnych Łowców. Jeśli tylko interesują Cię losy Magnusa i Aleca, koniecznie rozpocznij lekturę tej serii! "Czerwone Zwoje Magii" otwierają cykl "Najstarsze Klątwy" Cassandry Clare. Tym razem autorka skupia się na losach dwójki bohaterów: Magnusa i Aleca. Para wreszcie jest razem. Teraz potrzebują odrobiny oddechu, dlatego też wybierają się wspólnie na wakacje do Paryża. Wyjazd ma być czymś niezapomnianym i na pewno taki będzie, jednak? niekoniecznie w tym znaczeniu, jakiego obaj się spodziewali. Kiedy bohaterowie odbywają niezwykle przyjemny lot balonem, niespodziewanie dochodzi do ataku demonów na dwójkę Nocnych Łowców. Alec przychodzi im z pomocą i na szczęście potyczka okazuje się wygrana. Niestety, to nie koniec niespodziewanych kłopotów. Magnusa odwiedza Tessa, by przekazać mu, czego żąda Spiralna Rada. Mianowicie czarownik ma odszukać, a następnie zniszczyć kult Szkarłatnej Ręki (krąży wieść, że to sam Magnus go stworzył). Bohater jednak nie bardzo pamięta, co dokładnie robił w czasie, gdy zakładał organizację. Niestety, jeśli para szybko czegoś nie wymyśli, do akcji będą musieli wkroczyć Nocni Łowcy, a wówczas sytuacja poważnie się skomplikuje. Czy uda się zapobiec nieszczęściu i rozlewowi krwi? "Cassandra Clare" to pseudonim literacki Judith A. Rumelt, która jest pisarką, a zarazem autorką młodzieżowych bestsellerów. Urodziła się dwudziestego siódmego lipca 1973 roku w Teheranie. Mieszkała również w Wielkiej Brytanii, Francji oraz w Szwajcarii, dopiero później zamieszkała w Stanach Zjednoczonych. Swoją pierwszą powieścią "Miasto kości" należącą do większej całości zatytułowanej "Dary anioła", zajmowała się od 2004 roku. Pisała także fanowskie opowiadania do "Harry'ego Pottera" oraz "Władcy Pierścieni". Aktualnie jej uniwersum Nocnych Łowców wzbogaciło się o wiele nowych powieści opisujących losy różnych bohaterów.

Trzecia część przetłumaczonej na 25 języków poruszającej trylogii autorstwa kanadyjskiej pisarki Deborah Ellis, polecanej przez Malalę, laureatkę Nagrody Nobla. Czternastoletnia przyjaciółka Parvany, Shauzia, ucieka od nędzy życia w Kabulu. Trafia jednak do obozu dla uchodźców w Pakistanie. Nie przestaje marzyć, że kiedyś uda jej się zobaczyć ocean, wciąż planuje nowe życie we Francji. Shauzia to portret przebojowej i upartej nastolatki, która mimo przeciwieństw losu próbuje odzyskać kontrolę na

Pamiętnik najbliższej przyjaciółki Marii Rodziewiczówny zdeponowany w Bibliotece Jagiellońskiej, a spisany z nadzieją, że kiedyś będzie mógł dotrzeć do rąk czytelników autorki. Poznały się w czasie rodzinnych wizyt. Praca społeczna, wspólne zebrania i wycieczki zaowocowały stale pogłębiającą się przyjaźnią, na której charakter niewątpliwy wpływ miał podziw, by nie powiedzieć uwielbienie Jadwigi dla starszej o jedenaście lat Marii. Z czasem więzy przyjaźni zadzierzgnęły się jeszcze mocniej. W 1919 obie zamieszkały razem. Jadwiga stała się prawą ręką właścicielki Hruszowej, pomagała jej w prowadzeniu domu i ogrodu. Stała się dobrym i po trosze opiekuńczym duchem powieściopisarki, starającym się odsunąć od niej wszystko, co mogłoby stanowić przeszkodę w twórczej pracy. Dla siebie wybrała świadomie miejsce na drugim planie. Wszyscy zapamiętali ją jako osobę uśmiechniętą, pogodną... Towarzyszyła pisarce podczas wojen i pokoju, zarówno w Warszawie, jak i w Hruszowej. Była z nią aż do chwili śmierci. Wspomnienia spisane w niniejszej książce to zapis przepięknej przyjaźni, czy wręcz miłości dwóch niezwykłych kobiet, ale też zapis życia w wyjątkowych czasach i w wyjątkowych miejscach, które tak bardzo obie ukochały – Warszawie i Kresach.