Historia naszych pożegnań

Dwie jedenastolatki, Alice i Roonie, po tym, jak za niegrzeczne zachowanie zostały wyproszone z urodzin koleżanki, skręcają w inną niż zwykle uliczkę. Przed jednym z domów widzą pozostawiony samotnie wózek z dzieckiem. Małe niewinne dziewczynki sądzą, że postąpiły słusznie, uratowały to dziecko – skoro ktoś je zostawił bez opieki, znaczy, że go nie chce. Prawda? Gdy kilka dni później

"Pruski lód" Adama Węgłowskiego to powieść, która porywa czytelników z wygodnych foteli wprost na Mazury w XIX wieku, gdzie wciąż czuć w powietrzu pradawne wierzenia, a dowiedzenie zbrodni jest znacznie trudniejsze niż w naszych czasach. W tej powieści Mazury nie są przedstawione jako raj na Ziemi, ale raczej kraina, która ułatwia wysyłanie ludzi wprost do piekła. Jest koniec XIX wieku, a Polska znajduje się pod zaborami pruskim, austriackim i rosyjskim. Trwa mroźny grudzień, kiedy z Ełku w Prusach Wschodnich w podróż wyrusza kilka osób. Każda z nich skrywa jakiś sekret i nie wiadomo, kto tutaj jest katem, a kto ofiarą. Nie wiadomo również, które z nich szuka zemsty, które miłości, a które dawnych skarbów. Zapomniany świat przesądów i tradycji mazurskich staje się scenografią dla niesamowitych wydarzeń. Nacjonalistyczne obsesje całej Europy i pruski militaryzm zdają się docierać nawet tutaj, gdzie swoim urokiem zachwycają wielkie jeziora i obszerne lasy.

Inspektor Ray Drake całe życie uciekał przed koszmarami dzieciństwa. I sądzi, że mu się udało. Jest szanowany w pracy; właśnie dostał pochwałę za schwytanie seryjnego mordercy. Ale przeszłość się mści i chce odebrać mu to, co kocha najbardziej na świecie... Tuż obok komisariatu zostaje zamordowana cała rodzina. Nazwisko ofiar uruchamia w Drake'u sygnał

Michalina Grzesiak, autorka bestsellerowej książki na podstawie bloga „Krystyno, nie denerwuj matki” powraca z nową książką! To nie jest przewodnik, który poprowadzi was przez gąszcz rodzicielskich wyzwań. Z tej książki niczego się nie nauczycie. Nie znajdziecie tu żadnego tutorialu, który odwiedzie was od popełniania błędów. No serio, to nie tu. Tu notorycznie coś się paprze. Ta książka pokazuje świat oczami dziecka, a widzenie i rozumienie u pięciolatki to jakby wyższy stopień wtajemniczenia. To jest sztuka. Tak nie oceniać, nie kategoryzować i nie nienawidzić. Jest w nas, dorosłych, poczucie, że mamy niekontrolowaną władzę nad młodszymi. Przeświadczenie, że wolno nam przelewać w ich głowy dokonania i porażki, wiary i niewierności, chęci i niechęci, lubienia i nielubienia. Niepopsuty człowiek, kiedy tylko dopuścisz go do głosu, opowie ci o pomaganiu nieznajomemu na dziale z lizakami i tęsknocie za "umarniętą" mamą, chociaż mama jeszcze nigdzie się nie wybiera. Przekona świat, że chłopcy mogą malować paznokcie na czerwono i zakładać sukienki z tiulem. Wskaże też palcem najsubtelniejsze sposoby wyznawania miłości każdemu, kto tylko zechce go posłuchać. Posłuchajcie Krysi.

Najbardziej na świecie pragnęła zostać matką. A teraz boi się, że ojcem jej wymarzonego dziecka jest seryjny morderca. Christine Nilsson i jej mąż Marcus nie mogą mieć dzieci. Spośród różnych możliwości decydują się na bank spermy. Gdy Christine zachodzi w wymarzoną ciążę, pewnego dnia w wiadomościach rozpoznaje dawcę, którego pamięta ze zdjęć. Niejaki Zachary Jeffcoat został oskarżony o zabójstwo