Milion smutnych atomów

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.

Rozpocznij śledztwo, które doprowadzi Cię do zaskakujących wniosków. Dzięki książce "Wszyscy umarli" weźmiesz udział w pełnych emocji wydarzeniach, a ich zwieńczeniem będzie szokujący finał. Kenneth O'Malley był spokojnym hodowcą koni, który zdecydowanie bardziej wolał towarzystwo zwierząt niż ludzi. Wydawało się, że mężczyzna nikomu nie wadził i trzymał się daleko od napięć, dramatów czy sporów. Tylko dlaczego stał się ofiarą mordercy? Tragiczne wydarzenie wstrząsnęło mieszkańcami Pirbright. Miasteczko znajdujące się w pobliżu Woking zaskakująco szybko wróciło do porządku dziennego. Mogłoby się wydawać, że nic niepokojącego nie miało tu miejsca. Z każdej strony można napotkać jedynie na mur kłamstw i obojętności. W tym samym czasie inspektor David Redfern próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczych zniknięć. Kiedy jedną z zaginionych zostaje jego przyjaciółka, mężczyzna postanawia zrezygnować z pracy w policji i całkowicie oddać się poszukiwaniom. Wcześniej trafia jednak do Pirbright, gdzie próbuje ustalić okoliczności śmierci hodowcy koni. W natłoku informacji i fałszywych tropów zapomina o tajemniczym Palaczu, który stanowi śmiertelne zagrożenie dla najbliższych Davida.

Anna, urzędniczka po czterdziestce, mieszka z matką, z którą nie potrafi znaleźć wspólnego języka. Elżbieta jest szczęśliwą żoną i współwłaścicielką rodzinnego biznesu, a Izabela rozpieszczoną przez życie córką wziętego lekarza. Trzy kobiety, trzy zupełnie różne światy. A jednak coś je łączy – każda z nich w dramatycznych okolicznościach straciła dziecko. Przeżywają żałobę, z trudem nadążając za otaczającym je światem…

„Kobiety nieidealne” to cykl zrodzony ze szczerej przyjaźni dwóch świetnych pisarek. I to się czuje w każdym zdaniu! Ich bohaterki są nieszablonowe, barwne, z krwi i kości, i nie ma czytelniczki, ba, czytelnika, który nie chciałby im towarzyszyć w cyklicznych spotkaniach przy winie, kiedy najtrudniejsza nawet codzienność, obśmiana i obejrzana pod innym kątem, staje się znośna. Daleko im do perfekcyjnych pań domu, dam, którym nie zdarzają się gafy, idealnych matek doskonałych dzieci, ale za to mają dystans i potrafią się z siebie śmiać. Na tym polega ich supermoc. Główna bohaterka tego tomu, Iza, lubi mieć wszystko pod kontrolą. Ma nienaganną figurę, jeszcze lepsze CV, a gdy potrzebuje pomocy mężczyzny, po prostu za nią płaci. Gdy na jaw wychodzi pewna rodzinna tajemnica, okazuje się, że nie nad wszystkim da się zapanować, nie za wszystko da się zapłacić, a życie lubi płatać figle...

„Dora” to konspiracyjny i powstańczy pseudonim. Ta książka to nie wywiad ani spisany życiorys, ale opowieść o „Dorze”, bliskich jej ludziach i czasach, w których żyła. Z setek usłyszanych historii Autorka wybrała te, które zrobiły na niej największe wrażenie.