Improwizator

"Ci, którzy wierzyli" to ostatni tom sagi "Stulecie Winnych". Ałbena Grabowska opisuje losy swoich bohaterów od lat 70. po czasy współczesne. W roku 1971 na świat przychodzą kolejne w rodzinie Winnych bliźniaczki. To Julia i Urszula, córki Basi. Przyjdzie im dorastać w czasach trudnych, ale niewątpliwie ciekawych. Już w wieku kilku lat doświadczą kryzysu gospodarczego ery Gierka. Będą też świadkami rodzących się dążeń niepodległościowych: strajków, "Solidarności", pierwszych częściowo wolnych wyborów... Śledząc ich losy, zagłębimy się w czasy wiecznego niedosytu, gdzie wszystko trzeba było bądź wystać w kilometrowych kolejkach, bądź też wykombinować. To świat cinkciarzy, badylarzy i Peweksów. To czasy represji i stanu wojennego. Czy rodzinie Winnych uda się przetrwać je bez szwanku? W powieści poznajemy także Jeremiego: chłopca, który urodził się tego samego dnia, co bliźniaczki. Życie Jeremiego nierozerwalnie splecione jest z rodziną Winnych. Szczególnie mocna przyjaźń łączy go z Julią. Akcja trzeciego tomu sagi z podwarszawskiego Brwinowa przenosi się do Prószkowa, możemy więc być świadkami narodzin tamtejszej mafii. Lata 90. to lata raczkującego kapitalizmu i nieporadnej jeszcze polskiej demokracji - istny raj dla tego typu przestępczych organizacji. W jaki sposób fakt ten wpłynie na losy Julii i Urszuli? "Stulecie Winnych" to najsłynniejszy jak dotąd cykl powieściowy Ałbeny Grabowskiej. Fabularny potencjał tej trzytomowej sagi dostrzegli filmowcy. Znakomity scenariusz na motywach powieści Grabowskiej stworzyła Ilona Łepkowska. Serial od marca 2019 roku emitowany jest na antenie TVP 1. Z ogromną przyjemnością prezentujemy specjalne wydanie trzeciego i zarazem ostatniego tomu trylogii z serialową okładką! Cykl ten to epicka, wielowątkowa opowieść ukazująca nam losy kolejnych pokoleń rodziny Winnych w ciągu stu lat: od momentu wybuchu I wojny światowej po czasy współczesne. Składają się nań następujące tomy: -"Ci, którzy przeżyli", - "Ci, którzy walczyli", - "Ci, którzy wierzyli". Ałbena Grabowska stworzyła również zbiór opowiadań nawiązujących do wydarzeń i postaci trylogii. Książki te ukazały się nakładem wydawnictwa Zwierciadło.

Rose Mbikwa, Angielka, wdowa po kenijskim opozycyjnym polityku prowadzi wyprawy dla członków klubu ornitologicznego. Harry Khan i Pan Malik, uczestnicy tych wypraw, niemal jednocześnie wpadają na pomysł zaproszenia atrakcyjnej Rose na doroczny bal myśliwski. Męskie zgromadzenie członków klubu stawia obu pretendentom zadanie: zaobserwowanie jak największej liczby ptaków. Ten, kto wygra zakład, będzie mógł pójść z Rose na bal. Zaczyna się pogoń za ptakami w malowniczych zakątkach Afryki.

Od tamtego wydarzenia dziesięcioletni Jamie nie płakał ani razu. Chłopiec wie, że powinien – przecież Jasmine płakała, i mama, a tacie zdarza się to do dziś. Roger wprawdzie nie uronił ani jednej łzy, ale to w końcu kot, poza tym nie znał Rose aż tak dobrze. Wszyscy dookoła zapewniali, że czas leczy rany, tylko że to jedno z tych kłamstw powtarzanych przez dorosłych, gdy nie wiedzą, co

Poruszająca historia prostej, naiwnej dziewczyny, Toni, która z bardzo niejasnych powodów zostaje zatrzymana przez UB. Po absurdalnym oskarżeniu o bycie dywersantką, przyjdzie jej spędzić na Rakowieckiej pięć długich lat, podczas których walczyć będzie nie tylko o swoje życie, ale – przede wszystkim – o swoją godność. Bardzo realistyczne opisy więziennej rzeczywistości oraz zbrodniczych metod, jakimi

Szokujące wyznania znanej aktorki o jej arabskim małżeństwie Jak długo można być katowaną i narażaną na śmierć przez ukochanego? Miała osiemnaście lat, kiedy w rodzinnym Quebecu poznała pełnego uroku i tajemniczej charyzmy arabskiego studenta. Wyjechała z nim w jego rodzinne strony do Afryki, na najwspanialszą wycieczkę życia. Potem był ślub. Nie zauważyła, kiedy zdobył nad nią władzę, która zmieniła jej życie w

OPOWIEŚĆ O PRAGNIENIU WOLNOŚCI, ODWADZE I ZWYCIĘSTWIE. Oryginalna w ujęciu tematu książka Jerzego Altera trzyma się mocno faktów i realiów, lecz jednocześnie po mistrzowsku splata je z fikcją literacką. Autor prezentuje Czytelnikom zrekonstruowaną przez siebie wielobarwną panoramę Wielkopolski czasów powstania, zaglądając za kulisy wielkiej historii. Dzieje tego zwycięstwa to nie tylko przyjazd Paderewskiego do Poznania i jego pamiętne przemówienie. Na to, co się wówczas wydarzyło, składają się losy wielu tysięcy mieszkańców tych ziem, ich osobiste, prywatne mikrohistorie. Bohaterowie tych opowieści są ludźmi z krwi i kości. Autorowi udała się rzecz w literaturze rzadka – usłyszeć ich głos, ich szept, ich… zamyślenie. Polacy z Poznańskiego przegrywali powstania tak długo, aż najmądrzejsi z nich doszli do przekonania, że najpierw trzeba krok po kroku zbudować i zjednoczyć świadomą zbiorowość przygotowaną i zdolną do tego, by samorządnie działać i skutecznie przeciwstawić się przemocy zaborcy. Nie tylko pokonać go, ale i udźwignąć, na zawsze utrzymać ciężar odniesionego zwycięstwa.

Księga cmentarna... stanowi podsumowanie wieloaspektowych badań nad dziejami obozu specjalnego NKWD w Starobielsku. Jej zasadniczą część stanowią biogramy 3812 jeńców, w tym 1685 ze zdjęciami, rozstrzelanych w Charkowie wiosną 1940 r. Księgę cmentarną... poprzedzają obszerne teksty wprowadzające. W pierwszym z nich, Obóz w Starobielsku, Wanda Krystyna Roman i Jędrzej Tucholski omawiają los jeńców polskich, zagarniętych po 17 września 1939 r. przez Armię Czerwoną, organizację i sposób funkcjonowania obozu w Starobielsku, a także przebieg zbrodni, dokonywanej etapami w ciągu kwietnia i w pierwszych dniach maja 1940 r., w siedzibie NKWD w Charkowie. W tekście drugim, Cmentarz w Charkowie, Andrzej Przewonik, sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, relacjonuje zagadnienia związane ze śledztwem w sprawie zbrodni popełnionej na jeńcach Starobielska, ekshumacją ofiar, budową Polskiego Cmentarza Wojennego, uroczyście otwartego i poświęconego w dniu 17 czerwca 2000 r. Książkę otwiera Słowo wstępne skreślone przez Ryszarda Kaczorowskiego, b. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodstwie, w którym m.in. znalazły się takie słowa: "Pogrobowcy stalinizmu nie dają za wygraną i podejmują publiczne próby zamazania zbrodni i puszczenie jej w niepamięć. Żaden Trybunał Międzynarodowy nie osądził tego ludobójstwa, jak osądził w Norymberdze zbrodniarzy hitlerowskich. Pomniki, przy których składamy hołd niewinnym ofiarom, świadczą przez lata o naszej pamięci i oczekiwaniu na zadośćuczynienie nie dla zemsty ale dla prawdy historycznej i zwykłej ludzkiej uczciwości"