Z miłości do córki

Rewelacyjna kontynuacja wybuchowej serii "Gray Man"! "Na celowniku" to druga część przedstawiająca losy zabójcy, który w swoim fachu nie ma sobie równych. Wchodząc do jego świata, otwierasz drzwi, za którymi kryje się wiele niebezpieczeństw! Można dobrze służyć jako agent, a mimo to zostać kimś, kto działa poza prawem. Court Gentry cztery lata temu został zdradzony. Najgorsze okazało się to, że tego czynu dopuścili się jego przełożeni w CIA. To sprowadziło go na zupełnie inną drogę. Stał się płatnym zabójcą, człowiekiem z cienia, Gray Manem. Jego dawny kompan, który powrócił prawie zza grobu, zmusza go do podjęcia misji. Court dostaje propozycję, która jest nie do odrzucenia. Czym ma się zająć ktoś z jego talentami? Tym razem nie jest to dokonanie trudnego zamachu na złego człowieka. Zadanie jest o wiele bardziej wymagające. Ma kogoś porwać i oddać go tym, którzy od kilku lat usiłują go zlikwidować. Gentry nie przeczuwa, że sytuacja może zmienić się na jego niekorzyść. Gray Man sam znajdzie się na celowniku. Musi się z tego wyplątać, a to z pewnością nie okaże się czymś łatwym.

Zastanawiasz się, jakim zabiegom poddać swoje włosy i jak zadbać o nogi albo biust. Masz wątpliwości, czy odpowiednio dobrałaś bieliznę. Nie wiesz, czy Twoja fryzura pasuje do kształtu twarzy a makijaż podkreśla Twoją urodę. Chcesz dowiedzieć się, co jest najważniejsze dla naszej skóry zimą, jak bezpiecznie cieszyć się pełnią lata i czego nie przeoczyć wiosną i jesienią? Katarzyna Bosacka i Klaudia Carlos zebrały najcenniejsze wskazówki.

Chwytająca za serce opowieść o tym, jak los potrafi pokrzyżować ludzkie ścieżki. I o trudnych decyzjach, z których czasem żadna nie jest właściwa. Ewa jest szczęśliwą matką i żoną, prowadzi z mężem pensjonat na Podhalu i razem wychowują kilkuletnią córeczkę. Nieszczęśliwy wypadek sprawia, że dziewczynka trafia do szpitala. Poczucie winy oraz wstyd nie dają Ewie spokoju. Kobieta uświadamia sobie, że prawda, którą ukrywała przed światem, musi wyjść na jaw… Czy raz otwarte drzwi do przeszłości da się jeszcze zamknąć? Ile krzywd i ran można wybaczyć w imię miłości?

Zastanawiasz się czasem, jak wygląda życie w abstrakcyjnym bogactwie? Książka "Jestem córką szejka" pokazuje, że złota klatka stwarza znacznie więcej problemów i cierpienia, niż mogłoby się wydawać. Ciężko jest sobie wyobrazić sytuację materialną córek szejków w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Od dziecka otoczone są bajecznym luksusem i liczną służbą, przez co są niemal całkowicie oderwane od rzeczywistości. Nie wiedzą, jak wygląda życie przeciętnego człowieka. Ich podróże zawsze wiodą do najbardziej ekskluzywnych i najdroższych miejsc na świecie. Prezenty, które otrzymują, też nie należą do zwyczajnych. Przeważnie są to udomowione gatunki dzikich zwierząt, jak chociażby gepardy. Standardowym podarunkiem są także supersamochody z limitowanych edycji, których wartość sięga milionów dolarów. W książce "Jestem córką szejka" opowiedziana jest historia młodej Amiry, która z biegiem lat zaczęła uświadamiać sobie swoją pozycję. To wszystko, co brała za luksus i wygodę, w rzeczywistości jest złotą klatką, przez którą nie może być sobą, a wolność jest jedynie nierealnym marzeniem. Na przekór wszystkiemu bogactwo staje się poważną przeszkodą w odnalezieniu miłości. Nawet jeśli ta znajduje się na wyciągnięcie ręki.

Niebywała, przejmująca, zbeletryzowana relacja z trudnej do wyobrażenia Obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku… Halina Starzyńska – bratowa prezydenta - opowiada o strachu, niedowierzaniu, buncie, wierze, wreszcie rezygnacji i obojętności. Ta kobieca perspektywa jest niczym fotograficzny kolaż codziennego heroizmu. Na tle umierającego z głodu i pragnienia miasta, podczas trzytygodniowej obrony Warszawy wyrasta także ten, którego postać na trwałe wpisała się w historię i pamięć. Stefan Starzyński w opowieści swojej bratowej staje się postacią wielowymiarową. Nie pozbawioną wad i przywar, a jednocześnie honorową i nieulękłą. Halina Starzyńska piórem Agnieszki Lis snuje jego nieobiektywną biografię. I zadaje pytanie, które do dziś pozostaje aktualne: Czy warto być bohaterem?

Namiętności, spiski i zdrada na dworze Króla Słońce Po śmierci matki Ludwik XIV może wreszcie rządzić samodzielnie. Pamiętając o niedawnych buntach społecznych, młody król pragnie za wszelką cenę wzmocnić władzę monarszą i utrzymać szlachtę pod kontrolą. Planuje budowę pałacu w Wersalu, z dala od Paryża, chcąc uczynić z niego złotą klatkę dla arystokratów. W nowej siedzibie monarchy uczciwość i lojalność

Kim naprawdę był twórca Imperium Rosyjskiego? Fascynującym geniuszem, który słaby i zacofany kraj przekształcił w mocarstwo? Czy przerażającym szaleńcem, który bez wahania przelewał krew poddanych i własną ręką zadał śmierć zbuntowanemu synowi? Nigdy nie zostało rozstrzygnięte, kto naprawdę był ojcem Piotra, bo ani fizycznie, ani psychicznie nie był podobny do cara Aleksego. Piotr I Wielki, koronowany na cara w 1689 roku, w 1721 roku przyjmuje tytuł Cesarza Wszechrusi. Obala dawne obyczaje z niewiarygodną zaciekłością, obcinając brody i głowy, narzucając swym rodakom europejskie stroje i poglądy. Przeprowadza radykalne reformy administracji, prawa, finansów, gospodarki. Tworzy regularną armię i flotę. Wojuje kosztem tysięcy ludzkich istnień z Turkami i Szwedami. Poświęca życie tysięcy, wznosząc na moczarach nową stolicę – Sankt Petersburg. Kładzie podwaliny pod nowoczesny przemysł, buduje drogi, zakłada szkoły, unowocześnia rolnictwo. A wszystko za cenę zniewolenia narodu, wydanego na łup skorumpowanej biurokracji. Władca niezmierzonego kraju umie posługiwać się kompasem, siekierą cieśli i katowskim toporem. Buduje statki i wyrywa zęby swoim poddanym. To olbrzym, który góruje wzrostem nad otoczeniem. Mocarz, który łamie w rękach podkowy. Prostak, który znajduje upodobanie w obżarstwie, pijaństwie, rozpuście i błazenadach, rozmiłowany jest w europejskiej cywilizacji i przemocą chce do niej wprowadzić Rosję. Gdyby nie świadectwa historyczne, można by sądzić, że car Piotr I Wielki jest mitycznym tworem ludowej wyobraźni, nie zaś autentyczną postacią z krwi i kości.

Czasami trzeba się zgubić, by się odnaleźć… Jestem samotna. Rozbita. Żyletką tnę swoje odrętwienie, lecz otwieram w ten sposób jeszcze więcej ran. Depresja, samookaleczanie, prześladowania… To moja codzienność. Faceci, seks… To moja ucieczka. Różnica pomiędzy prawdą a kłamstwem rozmywa się, pozostawiając mnie rozdartą, zdezorientowaną i zagubioną. A kiedy demony zamieszkujące mój umysł usiłują