Wszystkie kochanki naszego taty

Rimini jest kwintesencją beztroskich wakacji. Oli będzie brakowało skąpanych w słońcu plaż i nieba tak błękitnego, że można się w nim zatracić. Obiecała swojemu chłopakowi, że to ostatni sezon pracy w nadmorskim kurorcie – ma dosyć związku na odległość i po ukończeniu studiów planuje wrócić do Polski na stałe. Spędzając ostatnie lato w nadmorskim raju, czeka na przyjazd Krzyśka i upragniony, choć krótki, urlop z ukochanym. Gdy poznaje szalenie przystojnego i nieco tajemniczego Marcina, sama nie wie, co się z nią dzieje. Spontaniczność? Przecież to nie w jej stylu! W dodatku dziewczyna liczy, że Krzysiek przyleci do niej z pierścionkiem – to byłby doskonały moment. Ola przekona się, jak wiele życie ma jej do zaoferowania, gdy zaczyna cieszyć się każdym dniem i każdą chwilą, zamiast nieustannie planować. To w końcu idealny czas i miejsce, trzeba sobie pozwolić na nutkę szaleństwa!

Stijn i Carmen są młodzi, piękni, bogaci i zakochani. Mają świetnie prosperujące firmy, dom w Amsterdamie, mnóstwo przyjaciół i cudowną córeczkę. Czerpią z życia pełnymi garściami. Aż do chwili, kiedy u radosnej, beztroskiej Carmen zostaje zdiagnozowana niezwykle rzadka i agresywna odmiana raka piersi... Stijn jest z Carmen podczas zabiegów, pobytów w szpitalach. Wspiera ją

Opowieść o Domu – najważniejszym miejscu na świecie Michał i Zofia są młodym małżeństwem. Mieszkają na jednym z krakowskich osiedli, w pięknym nowoczesnym mieszkaniu. Jednak Michał czuje się w nim obco. Pewnego dnia mężczyzna jedzie na wieś, by uporządkować stary rodzinny dom. Na strychu znajduje swojego walkmana i kasety magnetofonowe zagubione w dzieciństwie. Słuchając nagranych opowieści

Publikacja "Jedyny samolot na niebie. Historia mówiona zamachów z 11 września", autorstwa Garretta M. Graffa, to książka, w której autor sięgnął po wspomnienia świadków największego zamachu terrorystycznego w historii oraz odtajnione i niepublikowane do tej pory dokumenty. Autor dowodzi, że mimo licznych publikacji i dzieł filmowych na ten temat o tragedii tej można jeszcze powiedzieć sporo nowego. Kiedy 11 września 2001 roku wszystkie kanały informacyjne zaczęły transmitować na żywo obraz płonących wież World Trade Center, uwaga całego świata skierowana była na Nowy Jork. Zamach terrorystyczny na bezprecedensową skalę miał zmienić oblicze polityki, życia codziennego i walki z terroryzmem, jednak w tamtym momencie tysiące osób walczyło o własne i cudze życie. Historie zebrane przez Garretta Graffa to ukłon w stronę zwykłych ludzi, których codzienność przerwała niewyobrażalna katastrofa. To nie tylko zapis wspomnień z centrum Nowego Jorku. W książce znajdują się również opisy sytuacji w Pentagonie czy wspomnienia operatora połączeń, który jako ostatni rozmawiał z pasażerami lotu numer 93. Dopiero opis wydarzeń feralnego dnia w szerokim kontekście i przez pryzmat najróżniejszych aktów bohaterstwa pozwala bardziej zrozumieć skalę tej tragedii. Garrett Graff to uznany historyk i dziennikarz, którego książki natychmiast stają się bestsellerami. Do tematu zamachów z 11 września 2001 roku podszedł z właściwą sobie skrupulatnością i dociekliwością, dbając o to, aby publikacja stała się hołdem dla niesamowitego heroizmu zwykłych ludzi.

Żadna historia nie jest łatwa i niewinna. Zwłaszcza historia rodziny. Osiemdziesiąte urodziny matki wydają się dobrą okazją, by zebrać ze sobą rodzinę i spróbować zażegać stare urazy, które odsunęły od siebie jej członków. Łagodna z natury i ugodowa Aurora, powierniczka wszystkich tajemnic i jedyna osoba, która wie, jaką moc mają nadal rodzinne demony z przeszłości, próbuje jednak odwieść od tego pomysłu Gabriela, obawiając się, że próba pojednania zaostrzy tłumione dotąd konflikty. I rzeczywiście, każda kolejna rozmowa telefoniczna zamienia się w coraz bardziej zaciętą kłótnię. Tak poznajemy życie Sonii, Andrei, Horacia, Aurory, Gabriela i matki, a wraz z nimi losy tej rodziny od czasów, gdy rodzeństwo było dziećmi. Dawne spory powracają niczym mżawka, która z czasem przerodzi się w ulewę i zagrozi powodzią… Najlepsza powieść 2019 roku według opiniotwórczych dodatków kulturalnych magazynów „El País”, „El Mundo”, „Forbes” i „La esfera de Papel”.