As. Anna Maria Kier. Tom 2

W internecie Michalina ma status gwiazdy. Wiele kobiet chętnie zamieniłoby się z nią na jej życie w sielskiej, kurpiowskiej wsi. Ale nie każdy jej obserwator wie, że to los zadecydował za dziewczynę, gdzie będzie mieszkać. Nie tylko nie pozostawił jej wyboru, ale pewnego listopadowego dnia postanowił namieszać po raz kolejny. Kiedy Michalina wraz ze swym znajomym Dominikiem wracali do domu ich oczom ukazał się niecodzienny widok. W mokrym, padającym śniegu, tuż przed koła ich samochodu wybiegł koń. I już na pierwszy rzut oka widać było, że zwierzę jest nie tylko zabiedzone, ale i ranne. Młodzi ludzie nie mogli przejechać obojętnie obok biednego zwierzęcia i otoczyli je opieką, nie zdając sobie sprawy, że to dopiero początek wydarzeń, które nieźle namieszają w ich życiu. Czy rozpoczęta w śnieżny, listopadowy dzień historia znajdzie szczęśliwy finał?

Wzruszająca, zabawna, pięknie ilustrowana przez twórcę m.in. Bajkołapka na dobranoc opowieść o niezwykłej przyjaźni. Zachęca do nawiązywania kontaktów i dzielenia się z innymi. Pokazuje, jak wielką daje to radość i jak pomaga przezwyciężyć lęk przed nieznanym. Mrukole lubią być same i mieć wszystko dla siebie. Mrukole nie przyjmują gości. I Mrukole przede wszystkim nie znają i nie chcą zaznać przygód. Ale pewnego wieczora PUK! PUK! PUK! – u drzwi Mrukola staje niespodziewany przemoczony gość. To Żeglarz, który chce schronić się, ogrzać i pożywić. I opowiedzieć o swoich niezwykłych przygodach. Czy życie Mrukola zmieni się tak, jak nigdy nawet nie umiał i nie śmiał marzyć? Czy Mrukol odważy się wyruszyć z domu w poszukiwaniu przygód? Ta książka zachęca do nawiązywania kontaktów i dzielenia się z innymi. Pokazuje, jak wielką radość daje przyjaźń i jak pomaga przezwyciężyć lęk przed nieznanym.

Książka "Król. Anna Maria Kier" to pierwszy z czterech tomów nowego cyklu polskiej pisarki Dagmary Andryki. To historia dwóch kobiet, byłej policjantki Anny Marii Kier oraz specjalistki od cyberprzestępczości Wandy Lechickiej, które postanawiają założyć agencję detektywistyczną. Stojące przed nimi sprawy to nie lada wyzwanie. Czy kobiety będą w stanie rozwiązać każdą z nich? Anna Maria Kier marzyła o rodzinie, ale chociaż ma męża i syna, to nie poświęca im dość czasu. Ostatecznie wybrała pracę, której oddała całą siebie, co przełożyło się na jej relacje z bliskimi. Po przejściu na emeryturę myślała, że w końcu zazna spokoju i zrealizuje marzenia, ale życie zmusiło ją do dalszej pracy. Gdy rozważa powrót do policji, dostaje propozycję pracy jako detektyw. Sprawa, która początkowo wydaje się łatwa do rozwiązania, okazuje się bardziej skomplikowana. Kobieta jest dobrą śledczą, ale trudność sprawiają jej inne aspekty. Była policjantka ma problem z nowinkami technicznymi. Do pomocy przydzielona zostaje jej Wanda Lechicka, która lepiej radzi sobie w tych kwestiach. Kobiety łączą siły, by wspólnie rozwiązać sprawę. Praca ponownie pochłania Annę i odsuwa od rodziny, w tym syna i ojca, chorującego na alzheimera. Autorka Dagmara Andryka napisała książkę ze świetnie skonstruowaną fabułą i wyrazistymi postaciami. Zagadkę kryminalną połączyła z tłem obyczajowym i stworzyła bohaterów, w których każdy może dostrzec cząstkę siebie.

Kobiety są siłą. Udowadniają to nie tylko w Europie, ale także w tak trudnych krajach do życia, jak Iran. To w nim kobiety rozgrywają nierówną walkę o swoje prawa oraz wolność. W Iranie kobiety zaczynają mówić o krzywdzie, która je spotyka na każdym kroku, nie brakuje im również sił, aby protestować. Właśnie to jest pokazane we wzruszającej książce "Piekło kobiet Iranu". W książce tej nie brakuje dramatycznych scen, podczas czytania których łzy cisną się do oczu. W trakcie lektury czasami można odczuć spore niedowierzanie. Trudno sobie wyobrazić dramaty, które przeżywała Jina Amini i pozostałe Iranki. Dla Europejek, które żyją w wolnych krajach, to abstrakcja. Jeszcze kilka lat temu nie do pomyślenia były protesty Iranek, które zrywały ze swoich głów hidżaby i je paliły i które publicznie ścinały włosy. Kobiety nie poddają się i walczą, dopóki nie zabraknie im sił, pomimo kar nakładanych na nie, a także wspierających je mężczyzn. Warto poczytać o historii tego niezwykłego narodu, który próbuje żyć normalnie.

Rok 1984 zespól w składzie: Piotr Lutyński (kierownik Wyprawy), Wiesław Burzyński, Mirosław Falco Dąsal, Michał Kochańczyk, Jacek Kozaczkiewicz wytycza nową drogę na szczyt Fitz Roya. Było to pierwsze polskie wejście na wierzchołek. Droga (znana w literaturze alpinistycznej jako "Polaca") ma 33 nowe wyciągi aż do przełęczy, na której łączy się z drogą Casarotto. Skalne zacięcia i kominy z dużą ilością wspinaczki w skale pokrytej lodem uczyniło tę drogę jedną z najbardziej ekstremalnych na Cerro Fitz Roy, która do dnia dzisiejszego nie doczekała się powtórzenia. O autorach: Mirosław „Falco” Dąsal (1952-1989) swój przydomek zawdzięczał sokołom, które zachwyciły go podczas wyprawy w Andy. Wspinał się w Alpach, Kaukazie, Patagonii i Pamirze. W 1984 roku wszedł nową drogą na Fitz Roy, a rok później spełnił swoje marzenie i stanął pod ścianą w Himalajach. Dwukrotnie był uczestnikiem wypraw na Lhotse. W 1986 roku brał udział w próbie przejścia południowej ściany Dhaulagiri. Zimą 1987/88 uczestniczył w wyprawie na K2 w Karakorum. Zginął w lawinie na przełęczy Lho La, razem z Andrzejem Heinrichem, Eugeniuszem Chrobakiem, Mirosławem Gardzielewskim i Wacławem Otrębą, podczas wyprawy na Mount Everest w 1989 roku. W roku 1985 wraz z Wiesławem Burzyńskim dokonał wejścia na Aconcaguę drogą normalną oraz południową ścianą. Jest autorem książek Mniej-więcej niż Dhaulagiri, Wydawnictwo Almapress (1990) oraz Każdemu jego Everest, wydawnictwo At Publications (1994). Obie książki Falco zostały wznowione w jednym tomie pod wspólnym tytułem Każdemu jego Everest, Wydawnictwo Bezdroża 2019. Wiesław Burzyński - urodzony w 1944 roku w Krakowie. Wspinał się w Tatrach, Alpach, Hindukuszu i Andach. Podróżował po Himalajach, Nepalu, północno-wschodniej Azji i Ameryce Południowej od Ziemi gar Zom South, wejście nową drogą na Kohe Hevad oraz próbę wejścia na Tirich Mir (1978). W roku 1984 wszedł nową drogą na Fitz Roya w Andach Patagońskich, a w roku 1985 wraz z Mirosławem Falco Dąsalem dokonał wejścia na Aconcaguę drogą normalną oraz południową ścianą. Przygodę ze wspinaniem rozpoczął w roku 1965 drogami w skałkach podkrakowskich, dokonując licznych pierwszych wejść. Niestety, bardzo poważny wypadek w skałkach bezpośrednio po przyjeździe z Andów praktycznie wyeliminował go z uprawiania alpinizmu i lotniarstwa. Uprawiał mimo tego działalność szkoleniową do lat 90. Michał Kochańczyk - urodzony w 1950 roku w Gdańsku – polski taternik, alpinista, polarnik, żeglarz, działacz społeczny, publicysta, fotograf, filmowiec, wykładowca akademicki. Wieloletni prezes Klubu Wysokogórskiego „Trójmiasto”, instruktor alpinizmu. Autor wielu artykułów, realizator programów telewizyjnych. W 2020 roku ukazała się jego książka Jedno lato w Himalajach opublikowana przez wydawnictwo Bernardinum. Wspinał się w Tatrach, Pamirze, Himalajach, Andach, w górach Afryki, na Spitsbergenie, Alasce i Wyżynie Gujańskiej, był kierownikiem i uczestnikiem ponad dwudziestu w wypraw. Uczestniczył w pierwszych polskich wejścia na szczyty Bhaghirathi II i Srikajlash w rejonie Garhwal w Himalajach, na Auzangate w Cordillera de Vilcanita w Peru, brał udział w przeprowadzeniu nowej drogi na północnej ścianie Fitz Roya w Patagonii. Piotr Lutyński - urodzony w 1956 roku w Krakowie. W Tatrach dokonał m.in. pierwszego przejścia zimą Filara Puškaša na Czarnym Szczycie (1978) i przeszedł drogę Pochylego na Jastrzębiej Turni (1979). W Alpach przeszedł m.in. Filar Walkera, drogi Bonattiego na Grand Capucin i Petit Dru oraz zimą wschodnią ścianę Matterhornu. W 1984 roku był kierownikiem wyprawy w Andy Patagońskie i w zespole pięcioosobowym dokonał wejścia nową drogą na Fitz Roya. Autor rysunków satyrycznych publikowanych m.in. w „Taterniku”, „Taterniczku” i „Gacku”. Od 1987 roku mieszka w Kanadzie, gdzie pracuje jako geolog. W wolnych od pracy chwilach wspina się na okoliczne góry, które często dochodzą do wysokości ponad sześciu tysięcy metrów. Najlepsze prezenty na Święta Bożego Narodzenia

"Historia pracy. Nowe dzieje ludzkości", monumentalna i przełomowa książka autorstwa Jana Lucassena, to historia pracy par excellence. Trudno szukać drugiego dzieła traktującego o tej tematyce i napisanego z takim rozmachem. To fascynująca podróż przez milenia - od łowców i zbieraczy po kapitalizm Doliny Krzemowej. Jan Lucassen stworzył autentycznie globalną historię pracy, a nie jedynie kolejny opis perspektywy Europy i USA. Czytelnicy poznają opowieści o pracy pochodzące ze wszystkich zakątków naszej planety i z każdej epoki. Karty publikacji pełne są intrygujących bohaterów: azteckich rolników, niewolników, staroegipskich budowniczych, chińskich robotnic, związkowców, islamskich mamek, średniowiecznych kopistów i wielu, wielu innych, często zdumiewających postaci. Autor zwalcza szkodliwe stereotypy, m.in. powszechnie panujące w neoliberalnym dyskursie przekonanie o naturalnym pochodzeniu nierówności społecznych. Opiera swoje tezy na interdyscyplinarnych dowodach, sięga po odkrycia antropologii, archeologii, teorie ekonomiczne, ale też badania nauk przyrodniczych, w tym analizy DNA. Jan Lucassen podejmuje starania, aby rzetelnie podkreślić różnicę pomiędzy tym, co jest faktem, a tym, co nadal pozostaje w sferze domysłów.

Dzikie czy udomowione? Ile w naszym pupilu dzikiego żbika? Jak postrzegane były koty? Przynoszą pecha czy mają jednak boskie cechy? O czym myśli kot? I czy twój kot cię kocha? – czyli życie wewnętrzne kotów. Majstersztyk natury czyli kocie ciało i zmysły - co widzi i słyszy kot, jak czuje świat wibrysami i dlaczego koty nie lubią wody, choć świetnie pływają? Niezależne, chodzące własnymi drogami, zagadkowe. A przy tym wielkie pieszczochy, przytulasy i łasuchy, przepadające za tuńczykiem i drapaniem za uszkiem. Są przy nas od dziesięciu tysięcy lat, a nigdy w pełni nie podporządkowały się człowiekowi i nie dały się całkowicie rozszyfrować. Dlaczego? Dzięki badaniom genetyków, zoologów, psychologów wiemy coraz więcej o ich pochodzeniu, ewolucji, niezwykłych możliwościach ich gibkiego ciała oraz o psychice, osobowości czy zachowaniu. “Kocie story” przedstawia historie kota od samego początku, czyli od tych pierwszych chwil tysiące lat temu, kiedy niewielkie, dzikie stworzenia podobne do żbików pojawiły się w pobliżu ludzkich gospodarstw. W wielu kulturach i wierzeniach przypisywano kotom nadprzyrodzone moce, a przynajmniej umieszczano ich wizerunki w pobliżu bogów. Nie bez powodu uważano je za towarzyszy wiedźm czy posiadaczy kilku żywotów. Jest w kotach coś demonicznego. Wiemy, że podobnie jak ludzie, mają swoje osobowości, że na różne sposoby próbują się z nami komunikować, ale my nie zawsze prawidłowo odbieramy ich sygnały. Kot, który mruczy, nie zawsze wyraża swoje zadowolenie, a nasze głaskanie czasami nie uspokaja, ale nasila frustrację. Z kotami możemy też wymieniać uśmiechy, ale nie mają one nic wspólnego z uśmiechem ludzkim - książka podpowiada, jak uśmiechać się “po kociemu”. Pokazane są problemy, jakie spotykają te zwierzęta we współczesnym świecie - na przykład życie wielkomiejskich kotów bezdomnych czy los wiejskich mruczków. Koty domowe narobiły też trochę kłopotów w miejscach, w które się dostały, a nad pewną wyspą zapanowały niepodzielnie. Koci los ma bardzo wiele obliczy.

Znakomity chirurg o międzynarodowej sławie, profesor Wilczur, zrozpaczony po odejściu ukochanej żony, włóczy się po mieście i w wyniku wypadku traci pamięć. Nie widząc, kim jest, wędruje od wioski do wioski, imając się przypadkowych prac. Wreszcie przygarnięty pod dach przez wiejskiego gospodarza, jako Antoni Kosiba, zaczyna leczyć ludzi. Poznaje kalekiego chłopca i mimo prymitywnych warunków przeprowadza na nim udaną operację. Od tego dnia jego sława zaczyna się rozprzestrzeniać. Zazdrosny o sukces miejscowy lekarz grozi mu sądem za nielegalne praktyki…