Diabelska działka (DEFEKT - NIEZNACZNY)

"Nazywam się Czogori" to powieść o najmroczniejszych stronach himalaizmu. Druga najwyższa góra świata to K2, a przynajmniej tak nazwali ją Anglicy i nazwa ta zadomowiła się na stałe w języku i powszechnej świadomości. Ale ludzie żyjący u jej podnóża mówią o niej Czogori (wysoka góra). To miejsce owiane tysiącami legend, gdzie nadal słyszalne są echa odległej przeszłości. To miejsce, gdzie islam miesza się z buddyzmem, a tuż obok przebiega linia frontu. Jest rok 1995. Młody fotograf z Polski, Olo, bierze udział w wyprawie na K2. Dziesięć lat wcześniej jego ojciec tam właśnie znalazł swój tragiczny koniec. Olo musi stawić więc czoła swoim własnym lękom i słabościom. To podróż nie tylko w górę, ale również w głąb samego siebie. Dla Ola najbliższymi towarzyszami stają się szejk Iskander oraz jego syn, Karim, a także inni miejscowi tragarze, których himalaiści prawie nie dostrzegają. "Nazywam się Czogori" to perełka na tle tak popularnych obecnie książek o himalaizmie. Przede wszystkim dlatego, że pokazuje mroczną stronę tego ekstremalnego sportu. Mówi o tym, w jaki sposób zachodni wspinacze traktują miejscową ludność, z której usług przecież muszą korzystać. Mówi o stosach śmieci w miejscu obozowisk i pozostawionych w skalnych rozpadlinach trupach współtowarzyszy. Ale jest to również powieść pełna wnikliwych obserwacji nie tylko o problemach nękających ludność północnego Pakistanu. To także zwierciadło, w którym odbija się polska rzeczywistość lat 90-tych.

Rok 1944. Daniel i jego matka, Annabel, pozostają w domu w spokojnej angielskiej wiosce. Tymczasem ojciec chłopca walczy na froncie wojny, która choć tak odległa, wydaje się otaczać bohaterów ze wszystkich stron. Kiedy matka i syn poznają Hansa, niemieckiego jeńca pracującego w pobliskim gospodarstwie, w ich życiu wreszcie coś zaczyna się dziać, choć dla każdego z nich

Proste opowieści o sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Świat jest wielki, piękny i ciągle się zmienia. Mali geniusze o tym wiedzą. Dzieci zadają pytania, na które warto odpowiedzieć w sposób dostosowany do ich możliwości i jednocześnie zaspokajający naturalną ciekawość. Żadne dziecko nie jest za małe, żeby opowiadać mu o szanowaniu środowiska naturalnego i trosce o planetę Ziemię. Jak segregować śmieci? Co zrobić, żeby wokół nas było mniej odpadków? Jak dbać o zabawki i ubrania, żeby służyły nam dłużej? Dlaczego lasy są takie cenne? Na te i inne dziecięce pytania odpowiada ta książka. Trwałe, kartonowe strony i 35 otwieranych okienek - mnóstwo zabawy dla małych odkrywców!

Usiądź wygodnie i poznaj CAŁĄ historię naszej planety podczas niesamowitej wycieczki w przeszłość – od powstania Ziemi przez erę bakterii, erę dinozaurów… aż po erę ludzi (krótką niczym mgnienie oka). Ta ilustrowana opowieść popularnonaukowa, której narratorami są przyjacielskie owady, pełna oszałamiających, żywych obrazów i zabawnych gagów, zapewni świetną rozrywkę i da okazję do poznania najwspanialszej historii, jaką kiedykolwiek opowiedziano – historii pojawienia się i ewolucji życia na Ziemi. Zaczynamy 4,6 miliarda lat temu. Gotowi? Kurtyna w górę! Przed wami NAJWSPANIALSZE WIDOWISKO ŚWIATA.

Żywe grobowce są kontynuacją wspomnień autora, zapoczątkowanych w książce Życiorys własny przestępcy. Urke Nachalnik to złodziej recydywista, który dużą część swojego życia spędził w towarzystwie przestępców bądź to na wolności, bądź za kratami. Akcja książki zaczyna się w momencie, w którym siedząc w więzieniu, Nachalnik dowiaduje się, że Polska odzyskała niepodległość. Początkowo łudzi się, że

Nowa seria książeczek „Poznaj uczucia i emocje” pomaga zrozumieć dziecku emocje i uczucia, które odczuwa. Książeczka Czasami się martwię pokazuje czytelnikom co oznacza zmartwienie i jak je oswoić. Uczucie niepokoju rośnie jak mały kwiatek – w taki sposób autorka próbuje pokazać dziecku co to znaczy, gdy ktoś się martwi. Najważniejsze jest, by wiedzieć jak sobie poradzić. W książeczce dziecko znajdzie wskazówki co zrobić, by się wyciszyć i uspokoić. Na przykład budując pudełko zmartwień i wrzucając tam karteczki z namalowanymi myślami. Na jednej z ostatnich stron znajduje się ruchomy suwak, który dziecko może przesuwać by zobrazować swoje emocje. W książce znajdują się też porady dla rodziców dotyczące tego, jak rozmawiać z dziećmi o tym, co czują i jakie ćwiczenia robić, by rozładowywać negatywne emocje. Seria konsultowana przez eksperta.

OPOWIEŚĆ O PRAGNIENIU WOLNOŚCI, ODWADZE I ZWYCIĘSTWIE. Oryginalna w ujęciu tematu książka Jerzego Altera trzyma się mocno faktów i realiów, lecz jednocześnie po mistrzowsku splata je z fikcją literacką. Autor prezentuje Czytelnikom zrekonstruowaną przez siebie wielobarwną panoramę Wielkopolski czasów powstania, zaglądając za kulisy wielkiej historii. Dzieje tego zwycięstwa to nie tylko przyjazd Paderewskiego do Poznania i jego pamiętne przemówienie. Na to, co się wówczas wydarzyło, składają się losy wielu tysięcy mieszkańców tych ziem, ich osobiste, prywatne mikrohistorie. Bohaterowie tych opowieści są ludźmi z krwi i kości. Autorowi udała się rzecz w literaturze rzadka – usłyszeć ich głos, ich szept, ich… zamyślenie. Polacy z Poznańskiego przegrywali powstania tak długo, aż najmądrzejsi z nich doszli do przekonania, że najpierw trzeba krok po kroku zbudować i zjednoczyć świadomą zbiorowość przygotowaną i zdolną do tego, by samorządnie działać i skutecznie przeciwstawić się przemocy zaborcy. Nie tylko pokonać go, ale i udźwignąć, na zawsze utrzymać ciężar odniesionego zwycięstwa.

Trudna historia Kanady i rdzennych mieszkańców. Historia o dzieciach, które odbierano rodzinom, by wysyłać je do szkół odzierających z kultury i tożsamości. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" przedstawia system, który doprowadził do tysięcy tragedii i niepotrzebnych śmierci. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" jest narodowym bestsellerem. Opowiada historię indiańskich nastolatków, którzy trafili do szkół średnich położonych setki kilometrów od ich domów. Desperackie próby powrotu zakończyły się tragicznie. Tanya Talaga przedstawia działanie neokolonialnego systemu, brutalne łamanie praw człowieka i niszczenie tożsamości mniejszości etnicznych, które ma miejsce we współczesnej Kanadzie. Bohaterowie książki ponieśli śmierć w latach 2000-2011 mimo zaleceń, które miały przeciwdziałać podobnym wydarzeniom po tragedii z roku 1966. Autorka opisuje luki systemowe i ogromne niedofinansowanie, które odbijają się na warunkach, w których funkcjonują kanadyjscy Indianie w szkołach z internatem. Dzięki narracji Talagi na każdej karcie książki czuć ogrom tragedii będącej ich codziennością.