Po drugiej stronie raju

Autorka serii Góralka i mafioso Collie Tunner pochodzi z Charlotte miasta biznesu oraz bankierów i to właśnie tam odbywa się uroczystość dwudziestopięciolecia ślubu rodziców dziewczyny. Podczas imprezy ojciec dzieli się z córką swoimi zmartwieniami. Okazuje się, że w cichym miasteczku Redwill zaplanowano budowę luksusowego obiektu nad jeziorem, a pan Tunner ma problem z zakupem ostatniej i kluczowej dla inwestycji działki. Właścicielem tej ziemi jest młody mężczyzna, David Taylor, który odmawia jej sprzedania. Collie chce być dobrą córką i oferuje ojcu pomoc. Wyjedzie do Redwill, podszywając się pod biedną artystkę, dzięki czemu będzie mogła zrobić rozeznanie i wybrać najlepszą metodę dotarcia do nowego znajomego. Dziewczyna jest przekonana, że David Taylor to mieszkający z babcią zwyczajny facet z gitarą. Zadanie powinno okazać się niezmiernie proste. Ale czy na pewno? Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej szesnastego roku życia.

"Wierny Rusłan" to poruszająca i jednocześnie skłaniająca do przemyśleń powieść. Należy ona do klasyki literatury łagrowej, ukazując dramat jej głównego bohatera, którym jest pies. Jego historia to spojrzenie na totalitaryzm za pomocą metafory. Obozy nieodłącznie kojarzą się ze strażnikami, którzy z pomocą psów pilnują więźniów i porządku. W jednym z nich swoje miejsce znalazł Rusłan, który w łagrze czuł się jak w raju. Miał tam dach nad głową, jedzenie, którego pozazdrościliby mu sami więźniowie, oraz cel - służbę u boku swego pana. Kiedy obóz zostaje zlikwidowany, a psy wartownicze wypędzone, przed Rusłanem rysuje się wizja niepewnej przyszłości. Ostatecznie zostaje porzucony nawet przez swojego pana i musi zacząć radzić sobie zupełnie sam. Wspomnienia lepszej przeszłości, tresura i poczucie obowiązku odcisnęły na Rusłanie swoje piętno. Przywiązany do obozu przebywa w jego okolicy i stara się zorganizować sobie łagrowe życie. Zaczyna poszukiwać więźniów, których mógłby nadzorować. Nie ustaje w tym wysiłku i każdego dnia niezależnie od warunków z determinacją spełnia swój obowiązek. Powieść jest tragiczną satyrą, która za pomocą metafory przedstawia losy jednostki w systemie totalitarnym. Gieorgij Władimow stworzył obraz kogoś, kto jest przywiązany do władzy, którą zdobył i którą również utracił, nie mogąc przy tym dostosować się do nowej rzeczywistości. Książka po raz pierwszy wydana została w 1975 roku w ówczesnej RFN. W Rosji ukazała się oficjalnie dopiero w 1989 roku, kiedy komunizm chylił się ku upadkowi. Gieorgij Władimow napisał też takie książki, jak "Niech się pan nie przejmuje, maestro" czy "Generał i jego armia".

Pomimo rozwoju technologicznego i komunikatorów, dzięki którym możemy porozumiewać się z osobami z drugiego końca świata, jesteśmy samotni. Proste, powierzchowne komunikaty wyparły normalną rozmowę. "W ogóle mnie nie słuchasz! Czyli co nam umyka i dlaczego to takie ważne" autorstwa Kate Murphy to publikacja, w której pisarka dowodzi, że znajdujemy się w kryzysie komunikacyjnym doprowadzającym do pandemii samotności. Kate Murphy dokładnie zgłębia naukowe aspekty procesu słuchania. Skupia się na stronie psychologicznej, fizjologicznej oraz społecznej. Obecnie zewsząd słyszymy, by wyróżniać się z tłumu. Uczymy się, jakich słów używać, by inny byli zagłuszani. W efekcie prowadzi to do powstawania szumu, z którego ciężko wyłowić istotne informacje. Autorka za cel stawia sobie znalezienie przyczyny zatracenia umiejętności słuchania. Jej poszukiwania poparte są licznymi badaniami i wywiadami, między innymi z radiowcem, sprzedawcą mebli oraz księdzem spowiednikiem, którzy zawodowo zajmują się słuchaniem innych. Udowadnia, jak olbrzymie znaczenie ma poświęcenie komuś swojego czasu i uwagi. Kryzys komunikacyjny doprowadza do samotności oraz izolacji społecznej, która stwarza doskonałe warunki do rozwoju uzależnień i depresji.

WZRUSZAJĄCA OPOWIEŚĆ O PRZETRWANIU, MIŁOŚCI I NADZIEI W CZASACH NAJWIĘKSZEGO TERRORU. Ruben, siedemnastoletni chłopak z zamożnej, żydowskiej rodziny, prowadzi spokojne życie w Polsce, pomagając ojcu w produkcji ręcznie robionych parasoli. Jego świat lega w gruzach, gdy wybucha II wojna światowa. Po brutalnej konfiskacie rodzinnego biznesu i utracie wszystkiego, Ruben zostaje zmuszony do katorżniczej pracy, a życie jego i rodziny staje się zagrożone. Wkrótce po rozpoczęciu okupacji Zelda, ukochana Rubena, znika, a chłopak, ranny w wyniku strzelaniny, zostaje uratowany przez lokalnego gospodarza. Choć ten zgadza się pomóc, jego żona okazuje się bezlitosna, zmuszając Rubena do ucieczki. Zdeterminowany, by odnaleźć Zeldę, wyrusza w niebezpieczną podróż przez polską wieś, zmierzając w stronę krakowskiego getta. W sercu tej historii kryje się nie tylko dramat wojny, ale również opowieść o niezłomnej miłości i odwadze w obliczu nieopisanego okrucieństwa. Historia, która porusza, przypominając o triumfie ludzkiego ducha nawet w najbardziej beznadziejnych chwilach. „Mocna, ściskająca za serce opowieść o niesamowitej podróży młodego polskiego Żyda, który podjął próbę ucieczki nazistom. Historia Rubena przypomina tę milionów innych ludzi, którzy doświadczyli potworności i ograniczeń, jakie spotkały Żydów w czasie II wojny światowej oraz tych, którzy usiłowali im pomóc. A jednak, jest to finalnie również podnosząca na duchu i inspirująca opowieść o mężczyźnie, który osiąga pełnoletniość w tak przerażających czasach.” – Heather Morris, bestsellerowa autorka „Tatuażysty z Auschwitz”

W ostatnich dniach walk powstańczych w pięknej willi na warszawskim Żoliborzu zostają zamordowani Maria i Juliusz Bońkowscy, którzy oczekują na wieści od swojej dzielnej córki Hanki, biorącej udział w powstaniu. Osierocają nie tylko Hankę, ale także młodszą córkę, Julię. To właśnie ona poniesie brzemię tamtych wydarzeń. Po wojnie, gdy na jaw wychodzi śmierć rodziców, a starsza siostra uznawana jest za zaginioną, Julia trafia do sierocińca. Nie przyjmuje jednak do wiadomości pogłosek o śmierci Hanki, na którą wciąż czeka. Poszukiwanie śladów zaginionej siostry, tropienie najmniejszej chociaż informacji o powstańczej łączniczce, staje się życiową misją Julii i jej córki – Marianny. Można nawet odnieść wrażenie, że kobiety balansują na granicy szaleństwa i opętania. Prawda, której z takim uporem szukają, staje się dla nich i dla ich bliskich śmiertelnie niebezpieczna. Przeszłość skrywa bowiem mroczne tajemnice. Choć tak naprawdę główna akcja fabularna dzieje się na przestrzeni lat powojennych, to życie tych dwóch kobiet naznaczone jest wydarzeniami z sześćdziesięciu trzech dni Powstania Warszawskiego. To powieść o tym, jak cienka i łatwo przekraczalna jest granica pomiędzy złem a dobrem, miłością a nienawiścią. To także opowieść o tym, jak najmniejsza chwila może odcisnąć bolesne i nieusuwalne piętno na życiu człowieka, czyli jak historia wraca echem we współczesności i kształtuje przyszłość. Polecam. Leszek Koźmiński

Szesnastoletnia Emilia Rossnowska kończy najlepszą pensję w Płocku i na balu debiutantek przyciąga uwagę carskiego oficera, hrabiego Gołubojewowa. Żeby nie dopuścić do uwiedzenia córki, zapobiegliwy ojciec wysyła ją do Paryża na nauki w renomowanym Instytucie Panien Polskich, który księżna Anna Czartoryska założyła w słynnym Hôtel Lambert. Do stolicy Francji Emilia wyrusza pod opieką przyjaciółki domu – niezależnej i wyzwolonej aktorki i śpiewaczki Luizy Boretti. Ich droga wiedzie przez Bydgoszcz, Berlin, Hamburg, Londyn i Hawr. Dla Emilii jest to prawdziwa szkoła życia. Młodziutka dziewczyna zderza się z historią i wielką polityką. Przekonuje się też, że kobieta nie musi żyć w cieniu mężczyzny – może mieć własne zdanie, samodzielnie kształtować swoją przyszłość, a także brać czynny udział w działaniach politycznych. Jak to wpłynie na dalszą edukację Emilii? I jak potoczą się jej losy we francuskiej metropolii, do której wyrusza również rosyjski hrabia?