Kiedy sprawiedliwość śpi

Sympatyczny duet krakowskich policjantów tym razem działa na Pomorzu. Podkomisarz Lucek Bałyś, wysłany na pozornie niewinną konferencję, zostaje beznadziejnie wmieszany w porachunki miejscowej gangsterki. Z początku uznaje to za szczęśliwy traf – po kłopotach w małżeństwie porządna dawka adrenaliny na pewno dobrze mu zrobi. Po chwili jednak zdarzenia nabierają szalonego tempa, zwłaszcza że szefem gangu jest dawny szef tamtejszej komendy, w dodatku były przyjaciel inspektora Krzyckiego. Krzycki i

Ziarno niezgody to poruszająca powieść, która przenosi czytelnika w lata 60. XX wieku, w sam środek zawirowań emocjonalnych i artystycznych. Główna bohaterka, zmagająca się z kryzysem twórczym oraz słabymi recenzjami swojej najnowszej książki, postanawia uciec od zgiełku Nowego Jorku. Jej podróż prowadzi ją do angielskiego Castle Combe, miejsca, które ma dla niej szczególne znaczenie. To nie tylko miasto dzieciństwa, ale także przestrzeń pełna wspomnień i koszmarów, które wracają po ponad czterdziestu latach. Powroty do przeszłości W trakcie swojego pobytu, bohaterka spotyka Rebekę, opiekunkę swojej matki, z którą zaczyna dzielić się swoimi najskrytszymi myślami. W miarę jak ich relacja się rozwija, odkrywa historię dwóch dziewczyn, które poznały się na pensji dla panien. Ich przyjaźń, z początku niewinna, z czasem przeradza się w niezdrową obsesję, co prowadzi do tragicznych wydarzeń. Wspólne przeżycia oraz miłość do jednego mężczyzny zdzierają z nich niewinność i wprowadzają chaos do ich życia. Złożoność relacji i zagadki przeszłości W miarę rozwoju fabuły, czytelnik zostaje wciągnięty w skomplikowaną sieć emocji, która łączy bohaterki. Ich przywiązanie staje się nieodłączne, a granice pomiędzy miłością a obsesją zaczynają się zacierać. Główna bohaterka, będąca poczytną pisarką, zmaga się z demonami przeszłości. W jej życiu pojawia się apodyktyczna matka, która nieustannie wpływa na jej decyzje i emocje. Czy będzie miała siłę, by stawić czoła tej trudnej rzeczywistości? Wciągająca narracja i emocjonalne tło W tej opowieści nie brakuje głębokich emocji oraz refleksji nad relacjami międzyludzkimi. Autor przedstawia czytelnikowi nie tylko historię dwóch przyjaciółek, ale również ich zmagania z otaczającym światem. Obraz herbacianych róż w ogrodzie oraz melancholijne dźwięki otoczenia tworzą klimat, który przenika do samej duszy. Opisy scen są pełne szczegółów, które angażują wszystkie zmysły – od zapachu świeżo parzonej herbaty po dźwięki spadających liści. Ta powieść to nie tylko historia o przyjaźni i miłości, ale także o odkrywaniu samego siebie w obliczu trudnych wyborów. Ziarno niezgody zaprasza do refleksji nad tym, jak przeszłość kształtuje naszą teraźniejszość. Warto sięgnąć po tę książkę, aby zgłębić zawirowania ludzkich uczuć oraz odkryć, co tak naprawdę kryje się za zamkniętymi drzwiami wspomnień.

"Piętno mafii" Piotra Rozmusa to bardzo dobrze poprowadzony kryminał, zawierający w sobie dwa splecione wątki śledcze. Sprawa rozgrywa się w dwóch miejscach, do czego potrzeba dwóch ekip badających zaginięcia lub/i porwania oraz kilku pobocznych bohaterów, którzy będą mącić w dokonaniach śledczych. Głównym mianownikiem powieści jest porwanie nastoletniej, początkującej modelki Agnieszki i małego Björna. Z pozoru porwania nie mają ze sobą nic wspólnego – dziewczyna zaginęła w okolicy Szczecina, a chłopiec w Sztokholmie, kilka metrów od swojego domu. W równaniu, poza tajemnicą, pojawia się włoska mafia, chęć zdobycia okupu i wyjątkowo skomplikowany sposób jego odbioru. A to też nie jest wszystko, ponieważ czas ucieka, a dla dzieciaków każda chwila się liczy. Może być tak, że nieznalezione na czas, nie będą miały szansy na przeżycie. Styl autora jest bardzo ciekawy, operuje ON dość rozbudowanymi, ale niejednoznacznymi metaforami, potrafi skonstruować postaci ciekawe i wielowymiarowe. Bardzo dobrze prowadzi śledztwo, w różnych czasach i tempach w dwóch miejscowościach. Każdy z pobocznych wątków zostaje domknięty i nie pozostawia możliwości nadinterpretacji wydarzeń. Prowadzona narracja jest skrojona w taki sposób, że czytelnik czuje się świadkiem naocznym zdarzeń, co jeszcze silniej podbija adrenalinę i powoduje chęć przeczytania całej książki za jednym podejściem. Prawdziwy majstersztyk ujawnia się w momentach opisowych, szczególnie podczas kolekcjonowania tropów i rozmów naprowadzających na właściwy tor. Autor nie szczędzi też atmosfery pełnej napięcia i niepokoju.

„Nie wierzyłam, że to się kwalifikuje jako gwałt”. Jeannie Vanasco od wielu lat śni ten sam koszmar. Zawsze jest o nim: jednym z jej najbliższych licealnych przyjaciół. Chłopaku, który ją… zgwałcił? Czy to, co zrobił Mark, można tak określić? Kto lub co o tym decyduje? Jeannie postanawia – po czternastu latach milczenia – skontaktować się z Markiem. Mężczyzna zgadza się na spotkanie i rejestrację rozmowy. Vanasco szczegółowo opisuje swoją przyjaźń z Markiem przed i po napaści, zadając odważne i trudne pytanie: czy dobra osoba może popełnić straszny czyn? Przeprowadza z nim wywiad, badając, jak gwałt wpłynął na jego życie i jej własne. Bezlitosne i odważne "Rzeczy, o których nie rozmawiałyśmy, kiedy byłyśmy dziewczynami" są po części wspomnieniem, po części prawdziwym zapisem przestępstwa, a po części świadectwem siły kobiecych przyjaźni. To głos, który inspiruje do zadawania trudniejszych pytań oraz do koniecznej i od dawna zaległej dyskusji – o tym, jak przepisy prawa wpływają na uczucia i zachowania skrzywdzonych kobiet, a co za tym idzie, na częstotliwość zgłaszania przestępstw przeciwko wolności seksualnej.

Szokujące zniknięcie. Miasteczko pełne sekretów. Dziesięć lat temu w cichym Buckthorpe zaginął chłopak, Samuel Murray. Od tamtej pory nikt go nie widział. Rosie Sharpe opłakiwała zaginięcie przyjaciela przez wiele tygodni, ale jej młodsza siostra, Heather, wie, że łzy Rosie skrywały prawdę. Tej samej nocy, której zaginął Samuel, Heather widziała siostrę wślizgującą się przez okno z powrotem do ich wspólnej sypialni – z podartą kurtką, oszalałym spojrzeniem, drżącą ze strachu. Heather nigdy nie powiedziała nikomu, co widziała, ale sekrety nie mogą pozostać pogrzebane na zawsze… Dziesięć lat później Rosie i Heather wracają do rodzinnego domu. Ale powoli staje się oczywiste, że ktoś ze zwartej społeczności wioski nie chce ich tutaj. Kłamstwa z przeszłości zaczynają się wreszcie ujawniać i obie kobiety znajdują się w niebezpieczeństwie… Pełny nieoczekiwanych zwrotów akcji, wciągający thriller autorki sprzedanej w milionach kopii powieści „Milczące dziecko”. Nie odłożycie tej książki aż do ostatnich, szokujących stron. Idealne dla fanów „Za zamkniętymi drzwiami” i „Dziewczyna z pociągu”.

Nowa książka zdobywczyni Nagrody Pulitzera! Decyzja, która zmienia wszystko! "Tak dawno już nie czułam się potrzebna" - mówi sześćdziesięciojednoletnia Willa Drake do swojego męża, zanim podejmie jedną z najważniejszych decyzji w swoim życiu. Bohaterkę dwudziestej drugiej powieści Anne Tyler poznajemy, gdy jest na życiowym zakręcie. Z synami utrzymuje sporadyczny kontakt, jej drugi mąż domaga się nieustannej uwagi. Pewnego dnia Willa odbiera niespodziewany telefon, była dziewczyna jej syna została postrzelona i ktoś musi się zająć jej dziewięcioletnią córką. Willa postanawia pomóc: nie tylko opiekuje się dziewczynką i jej matką, wchodzi też w relacje z sąsiadami, jednym zdaniem, zadomawia się, co wkrótce stanie się powodem do nieporozumień. Co zrobi Willa, gdy przyjdzie jej podjąć ważną życiową decyzję? Czy więź, która łączy ją z Cheryl, małą dziewczynką, która mogłaby być jej wnuczką, jest warta poświęceń? "Taniec zegara" to słodko-gorzka i wzruszająca opowieść o tym, że nigdy nie jest za późno na zmiany, o odpowiedzialności i spełnieniu, nadziei i żałobie.

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

Czy przeszłość może mieć znaczenie? Adriana Wenberger wraca do Great Falls po śmiertelnym wypadku rodziców. Od tego momentu zaczynają ją dręczyć koszmary o własnej śmierci. W każdym z nich pojawiają się mężczyźni bez twarzy. Pewnej nocy kobieta śni o Davidzie, z którym łączą ją zażyłe relacje, jednak nie ma pojęcia, kim jest mężczyzna. Kiedy spotyka go na farmie, nie może uwierzyć, że David istnieje naprawdę. Sny nabierają tempa, a ich znajomość staje się coraz bardziej intrygująca dla obojga. Takiej książki jeszcze nie czytałam! Emilia Szelest zabiera nas do świata kowbojskich porachunków, szybkich koni i wielkiej tajemnicy. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam historię Ade i Davida, nie mogąc się doczekać wyjaśnienia wydarzeń nie z tego świata. Ta historia z pewnością poruszy serca, wywoła uśmiech na twarzy oraz zostawi po sobie pełną nadziei myśl: zawsze odnajdę do ciebie drogę. Przeczytałam jednym tchem i gorąco polecam! Ada Tulińska Byłam pewna, że Emilia Szelest już niczym mnie nie zaskoczy. Och, jak bardzo się myliłam! Autorka porywa nas w podróż do przeszłości, na granicę jawy i snu, udowadniając, że wszystko spod jej pióra (lub klawiatury) jest genialne! Czy przeszłość może przenikać się z teraźniejszością? Nie przegap, bo... nie wiadomo, co Ci się przyśni ) Katarzyna Bieńkowska / Autorka bloga Poligon Domowy Poruszająca, niemal baśniowa i pełna emocji historia, która pokazuje, że przeznaczenie zawsze odnajdzie właściwą drogę ku szczęśliwemu zakończeniu. Emilia Szelest oczarowała mnie tą historią i nadal jestem pod jej urokiem! Barbara Bandyk, @zaczytana.book