W tej podwodnej godzinie

Kolejny tom z cyklu o przygodach komisarza Malina Forsa. "Krzyk do nieba" to mroczna powieść, która w niezwykle wciągający sposób pokaże, że każdy człowiek ma swoją ciemną stronę. Jeżeli poszukujesz książki, która sprawi, że przejdzie Cię dreszczyk, to dobrze trafiłeś, ponieważ Mons Kallentoft, po raz kolejny udowadnia, że zna się na rzeczy. Pewnego bardzo gorącego sierpniowego dnia w samochodzie zostaje odnalezione ciało martwego chłopca. Po dotarciu na miejsce komisarza Malina Forsa ciało chłopca znajduje się w objęciach matki siedzącej pod drzewem i szlochającej nad utraconym synem. Na pierwszy rzut oka wygląda na to, że matka zapomniała o śpiącym w samochodzie dziecku. Kobieta przyznaje jednak, że ostatnio miała dosyć trudny okres, więc nie jest pewna, czy może całkowicie polegać na swojej poszarpanej pamięci, co utrudnia ogląd całej sytuacji. Sprawa martwego chłopczyka zostaje szybko zamknięta. Krótko po tym okropnym wydarzeniu w Linköpingu ma miejsce morderstwo, przez które sprawa musi znowu zostać otwarta. Niedługo potem komisarz Malin dochodzi do wniosku, że to, co się wydarzyło, to gra pozorów; misterna i ogromna układanka, która może dać mu mocno popalić. Śledztwo to staje się oczkiem w głowie komisarza, który z każdym dniem czuje się w nie coraz bardziej zaangażowany. Z tego powodu bardzo głęboko przeżywa wszystko, co z nim związane. Malin Fors doskonale zdaje sobie sprawę z istnienia cienkiej linii pomiędzy dobrem a złem, wie też, że każdy człowiek ma ukryte głęboko tajemnice, z których niektóre mogą być mroczniejsze, niż się wydaje.

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”

Przełomowa książka odkrywa niewyobrażalne możliwości naszego „trzeciego mózgu”. Profesor Perlemuter, światowej sławy hepatolog, na podstawie najnowszych odkryć medycznych ujawnia w przystępnej i zabawnej opowieści ukryte moce niedocenianej bohaterki, równie ważnej jak serce, jelita czy mózg. I przedstawia sposoby, jak możemy uczynić ją szczęśliwą, byśmy żyli dłużej i zdrowiej. Dziwna sprawa z tą wątrobą. To największy i najcięższy narząd naszego organizmu. Wątroba nie boli, jest dyskretna i cicha, więc nie zwracamy na nią uwagi. Ale przez tysiące lat w wielu kulturach była symbolem siły i życia, bo to jedyny organ, który może się w pełni zregenerować – ma magiczną moc samoleczenia. Profesor Perlemuter nazywa wątrobę prawdziwą superbohaterką do zadań specjalnych. To uniwersalna fabryka zdrowia w naszym ciele. Supernowoczesna oczyszczalnia ścieków. Najlepsza linia obrony przeciwko chorobom. Wątroba wykonuje gigantyczną pracę. Przechodzi przez nią wszystko, co zjemy. A my się na nią uwzięliśmy. Jemy dużo i źle. Wątroba długo się nie buntuje, ale wreszcie potrafi się zdenerwować... Ale my możemy temu zapobiec! Ta książka w przystępny sposób systematyzuje wiedzę o fizjologii i chorobach wątroby, uczy podstawowych zasad zdrowego stylu życia i odżywiania. Autor nie zabrania, tylko daje rady. Gdy poznamy „historię jednej wątroby”, wiele do tej pory niezrozumiałych zaleceń lekarskich okaże się, dzięki praktycznym objaśnieniom, oczywistą drogą do zdrowej długowieczności. Na dodatek pozbawionej nadwagi. PO TĘ KSIĄŻKĘ BĘDZIEMY SIĘGAĆ WIELOKROTNIE. BO WARTO.

Powieść "Wartało" Marcina Kołodziejczyka zabierze was wprost w świat literacki rodem z XX-lecia międzywojennego, w którym zabawa słowem i opisem były jednymi z bardziej cenionych umiejętności. Niniejsza publikacja jest rekomendowana dla czytelnika, który dobrze czuje się w odbiorze dzieł ekspresyjnych. Na uwagę zasługuje tu zarówno warstwa fabularna jak i dobór słownictwa, upstrzony neologizmami, odniesieniami i parafrazami. Każda z historii sprawia, że odpływamy sami w stronę naszych imaginacji. Musimy się wtedy zatrzymać, by nie stracić ani słowa, nie uronić ani frazy. Małe miasteczko, Zwyczajne. Do bólu. Tak jak Twoje? Chyba tak, bo nic się nie dzieje. Chyba że się dzieje, to wtedy jest niesamowicie. W mieście nie ma praw, ale jest polityka, więc wychodzi na to, że to miejsce straszne i poddające się korozji. Zepsute. Robaczywe. W jakim czasie? W sumie w każdym, wybierz sobie. Gdzie? Nikt nie wie, ale brzmi znajomo. Po co? Po to, żeby pokazać, że nadzieja jeszcze nie umarła, że się da walczyć, bo jest przeciwko komu, ale za cholerę nie ma z kim. Pojawi się też bohater, który chce coś zmienić. W sobie i dookoła siebie, ale też mocniej, bardziej globalnie. Naogląda się tego dziwnego miejsca i już nic nie będzie chciał. Cokolwiek chciał, już mu się odechciało. A tobie? Każda z opowiastek zawartych w książce to część naszej mentalności, naszego środowiska. Albo mieszkaliśmy, albo mieszkamy w takim blokowisku, z takimi, a nie innymi sąsiadami. Denerwuje nas to samo, ale nic nie mówimy, bo głupio, marudzimy na to samo, ale w marudzeniu tak się zawzięliśmy, że nie pamiętamy, jak się rozwiązuje problemy. To my, Polacy - wszyscy razem i każdy z osobna. To małomiasteczkowy folklor, taki, który rozumiemy bez słów. Wrośnięty. Nie do wykorzenienia. Nasza rzeczywistość doprawdy jest aż tak kulawa. Czasem to smutne, czasem można boki zrywać. Marcin Kołodziejczyk z wykształcenia i zamiłowania jest dziennikarzem. Jego książki cechuje charakterystyczny styl, doskonała świadomość językowa i przede wszystkim odważne żonglerki słowne. "Wartało" jest siódmą książką w dorobku autora.

Opowieść o człowieku, który przez wiele lat był premierem PRL. Po utracie władzy internowany przez kolegów partyjnych, którzy uczynili z niego kozła ofiarnego odpowiedzialnego za błędy „realnego socjalizmu”. Zginął śmiercią tragiczną - zamordowany w swoim domu wraz z żoną. Okrutna zbrodnia do dziś nie doczekała się wyjaśnienia i stanowi jedną z największych zagadek III RP.

Mroczny, szokujący wgląd w okrucieństwo nazistowskiego reżimu. Hassel i jego towarzysze zostają rzuceni w wir walk na froncie fińskim. Stawiają czoło arktycznej zimie, okrutniejszej niż wszystko, z czym przyszło im się do tej pory zmagać. Zdają sobie sprawę, że śmierć depcze im po piętach. Ceną przetrwania będzie jednak odsiadka w surowym więzieniu Torgau – centrum hitlerowskiego systemu karnego. Trafiają tam dezerterzy i właściwie każdy, kto wykazuje poglądy antynazistowskie. Pobyt tam może przynieść wszystko – sąd wojenny i egzekucję albo głód i tortury. Twórczość Hassela, w tym także powieść Sąd wojenny, przedstawia zmagania wojenne na niemal wszystkich frontach II wojny światowej. To oparta w dużej mierze na osobistych przeżyciach autora, doskonale skonstruowana, zapadająca w pamięć książka, od której trudno się oderwać!

Jak znosić upływ czasu, gdy jest się zmuszonym do bezczynności? Jak radzić sobie z utratą tych, których się kochało? Kto przekaże dalej nasze dziedzictwo? Richard, emerytowany profesor, dzięki spotkaniu z uchodźcami na Oranienplatz w Berlinie wpada na pomysł, by szukać odpowiedzi na swe pytania tam, gdzie nikt by ich nie szukał: u młodych ludzi z Afryki, których wyrzuciło na berliński brzeg i którzy od lat skazani są na czekanie. I nagle on, mieszkaniec starej Europy, patrzy na siebie oczami ludzi, którzy być może lepiej od niego wiedzą, kim on, Richard, właściwie jest. Erpenbeck jest wśród pisarzy swego pokolenia cichą poetką. Siła jej języka kryje się nie w poszczególnych słowach, lecz między zdaniami. „Der Spiegel” Jeden z najbardziej kreatywnych głosów współczesnej literatury niemieckojęzycznej. „NZZ am Sonntag” Seria Wiedźmin (Geralt z Rivii) - Książki, Komiksy, Gry

Autorka, Emma Donoghue, zaprasza swoich czytelników na wspaniałą, zabawną opowieść o powrocie w rodzinne strony i o trudnej, choć jednocześnie zbawiennej relacji. "Człowiek planuje, a Pan Bóg się śmieje". To powiedzenie wyjątkowo często znajduje swoje odbicie w rzeczywistości - każdy z nas miał kiedyś wielkie plany, z których musiał z różnych powodów zrezygnować, bądź mocno je zmodyfikować. Zdarza się, że program wydarzeń zostaje zmieniony przez czynniki zewnętrzne - taką historię opisuje Emma Donoghue w książce "Krewni". Noah, mężczyzna pochodzący z Francji, nie był w swoich rodzinnych stronach od wielu, wielu lat. Po upływie niemalże dwóch dekad postanawia wrócić w okolice Nicei, aby zobaczyć, co zmieniło się w rodzinnych stronach. Plan wyjazdu zostaje jednak nieco zmodyfikowany - opieka społeczna kontaktuje się z mężczyzną w sprawie Michaela - 11-letniego syna jego ciotki. Noah decyduje się zabrać chłopca ze sobą do Francji, jednakże wyprawa szybko wystawia na próbę zarówno cierpliwość mężczyzny, jak i chłopca. Jaki wpływ będą mieli na siebie towarzysze podróży? Jaki wspólny sekret rodzinny połączy ich niemalże jak syna i ojca? Jak dziecko jest w stanie pomóc dorosłemu w jego problemach i w pokonaniu strachu przed stawieniem czoła przeszłości? Jak rozwinie się relacja tej dwójki?