Krwawe warcaby

Czytaj wyśmienity debiut literacki Aliny Staneczek - informatyczki z Gliwic, która odkryła w sobie pasję pisania! Sięgnij po "Tamten utracony świat" z Wydawnictwa Replika - poruszającą historię o miłości do ludzi i miejsc. Powieść o silnych kobietach. O ich wzajemnych relacjach, więzach rodzinnych, związkach, marzeniach i losach na przestrzeni lat. Autorka fabułę swojej książki podzieliła na trzy części i rozciągnęła w czasie. Akcja toczy się bowiem na przełomie lat 1945 – 2014. Alina Staneczek przenosi czytelnika głównie do swojego rodzinnego miasta, Gliwic. Jednak na kartach powieści umieszcza również Gdańsk, Sopot, Wrocław, Paryż, Edynburg i Malaga. Ponadto dzięki retrospekcjom i wspomnieniom przybliża także przedwojenny Lwów. Ten piękny Lwów, który bohaterowie książki darzą ogromną miłością. I który, zmuszeni, próbują zastąpić innymi miastami. Czytając powieść "Tamten utracony świat" poznajemy Zośkę, Inkę i Michalinę zwaną Miką. Trzy kobiety żyjące w różnym czasie. Zofia to nietuzinkowa projektantka odzieży, właścicielka firmy krawieckiej "Klementyna", która opuściła ukochany Lwów, uciekając przed Rosjanami. Kobieta jest ciocią spokrewnionych ze sobą dziewcząt: Inki i Miki. Te natomiast mimo więzów krwi przez bardzo długi czas nie mają pojęcia o swoim istnieniu. To właśnie ciotka łączy losy młodych kobiet, wywierając silny wpływ na ich wybory. Wspomniane bohaterki książki należą do różnych pokoleń. I choć płynie w nich kresowa krew, mają zupełnie inne życiowe doświadczenia. Łączy je natomiast jedna historia, która rozpoczyna się przed drugą wojną światową. Co więcej, ich splatające się w przeszłości losy naznaczył jeden mężczyzna. To dość niesamowite, biorąc pod uwagę fakt, że dwie z nich nigdy nawet nie miały okazji, by go poznać. Lubisz wielowymiarowe, wzruszające powieści obyczajowe z wątkami historycznymi i pojawiającymi się prawdziwymi postaciami? "Tamten utracony świat" Aliny Staneczek od Wydawnictwa Replika na pewno przypadnie Ci do gustu.

Książkę przeczytasz jednym tchem, tylko później może się zdarzyć, że nie będziesz mógł zapomnieć o tej historii. "Po drugiej stronie raju" Beaty Zdziarskiej prowokuje do zadawania sobie trudnych pytań i poszukiwania na nie odpowiedzi. Pod pozorem zwykłej historii autorka uderza we wrażliwość czytelnika. Wszystko zaczyna się od decyzji, która w danych okolicznościach, w tym właśnie czasie, zdaje się jedyną słuszną i właściwą decyzją. Jednak to właśnie ten moment powoduje, że nasze życie zmienia się całkowicie. Plany się plączą, marzenia ulegają zniszczeniu, a my nie dość, że musimy się z tym pogodzić, to jeszcze nauczyć dalej żyć. To jest bazą powieści Beaty Zdziarskiej. Jakże bliskie i znane, prawda? Historia dotyczy życia małżeństwa Ewy i Mateusza. Pozornie sielanka. Nieźle im się powodzi. Mieszkają w luksusowym apartamencie położonym w centrum miasta. Każde z nich ma własny samochód, dobrą pracę. Jednak do pełni szczęścia brakuje im właśnie szczęścia. Uczucia już nieco przygasły. I właśnie dlatego postanawiają nieco o siebie zawalczyć. W tym momencie na jaw wychodzą historie, które nigdy nie powinny były się wydarzyć. Tak przynajmniej byłoby lepiej.

Splot tragicznych wydarzeń sprawia, że Wiktoria zostaje sama. Los jednak daje jej coś bardzo cennego - córeczkę. Jednak błędnie podjęte decyzje z przeszłości wciąż dają o sobie znać. Eryk wychodzi na wolność. Czy zostawi kobietę w spokoju? Wiktoria w końcu poznaje swoich teściów i zaczyna rozumieć zachowanie swojego męża. Nim jednak to się stanie, musi odwiedzić malowniczą Andaluzję, gdzie poznaje tajemniczego Miguela. Jaką tajemnicę kryje Małgorzata, matka jej męża i Emanuela, jego niania? Michał dowiaduje się o synu. Czy w związku z tym zrehabilituje swój haniebny czyn z przeszłości czy też potwierdzi swoją podłą naturę? Oddaję w Wasze ręce dalsze losy bohaterów książki "W sieci kłamstwa" z nadzieją, że porwie Was ich historia.

W dzisiejszych czasach coraz trudniej zrozumieć nam, że prawda jest bardzo ważna i powinniśmy zawsze być na nią gotowi. Codzienność sprawia, że jesteśmy pogubieni i nie mamy pewności co do tego, czy zmierzamy we właściwym kierunku - czasem nawet nie wiemy, gdzie podróżujemy. Wszystko to sprawia, że gdy wreszcie odwiedzimy "Stacje serc", możemy wcale nie zdawać sobie sprawy, w jak ważnym miejscu się znaleźliśmy. Poznajemy tutaj historię dwójki młodych osób, których losy splatają się całkowicie nieoczekiwanie. Róża jest dość roztargniona, a przede wszystkim samotna. Niedostępność Mateusza sprawia, że też czuje się samotny. Kiedy ta dwójka spotyka się na warszawskiej linii metra M2, zaczynają robić rzeczy, które do tej pory wydawały im się całkowicie obce i niedostępne. Spacery, rozmowy o literaturze i zainteresowaniach, lub po prostu małe drobnostki, które potrafią zmienić całe dnie, a może i życie - wszystkiego tego doświadczają teraz Mateusz z Różą, z każdą chwilą zbliżając się do siebie. Nie rozumieją, co dokładnie się dzieje, ale nie uciekają od tego. Książka ta została napisana przez Monikę Sjöholm. Pozycja ta jest nie tylko pięknie napisaną historią dwojga młodych ludzi, ale również komentarzem na temat naszej dzisiejszej codzienności. Coraz rzadziej wiemy, czego pragniemy. Coraz trudniej odnaleźć nam właściwą drogę bądź jej nigdy nie znajdujemy. Jak jednak sprawić, aby sens życia powrócił?

Zderzenie dwóch różnych światów. Duża różnica wieku, inne temperamenty, a to wszystko podsycone wątkiem mafijnym w tle. Czy taka historia może mieć dobre zakończenie? "Golden Sin. Żadnych granic" to opowieść o Lanie i Cassandrze, których życia całkowicie zmienia... potłuczony kieliszek szampana. To prozaiczne zdarzenie wywraca do góry nogami całą historię, a ich świat już nigdy nie będzie taki sam. Los zderza je z niebezpiecznymi bohaterami - Harrym Blythe'em oraz Christianem Travisem. Panie przez długi czas będą musiały mierzyć się z konsekwencjami tego spotkania. Rodzące się uczucie, pełne fascynacji, chemii i pożądania z czasem przeradzające się w przywiązanie i prawdziwą miłość. Konieczność wyjścia ze swojej strefy komfortu i przeżywania emocji, których nie powinno się przeżywać. Mierzenie się z trudnymi wyborami i ich skutkami. To wszystko w połączeniu z kryminalnymi wątkami staje się bardzo niebezpieczną mieszanką. To również historia przyjaźni, lojalności i wzajemnego wsparcia. Czy zatem Harry Blythe i Christian Travis wybiorą znany sobie świat przemocy? Czy może zaryzykują i przekroczą granicę, zza której nie ma już powrotu?

Miłość może zabić... Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem - z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu... Dalsze losy Lei, Damona i ich niemożliwej miłości w drugim tomie serii "Dotyk ocalenia".

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.