Jesteśmy sobą

Sięgnij po książkę pod tytułem "Osiedle Sielanka. Nieznajoma” autorstwa Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk i przekonaj się, czy mimo niefortunnych początków pewne znajomości mogą przerodzić się w coś pozytywnego! Na swej drodze spotykamy wielu ludzi. Jednych mijamy na ulicy i już nigdy więcej nasze drogi się nie krzyżują. Z innymi nawiązujemy bliższe relacje, a z jeszcze innymi jesteśmy zmuszeni widywać się stosunkowo często, dlatego, że zamieszkujemy tą samą okolicę. Takie małe, lokalne społeczności potrafią być wyjątkowo hermetyczne. Osiedle Sielanka stanowiło dla swoich mieszkańców swego rodzaju oazę. Położone na obrzeżach Warszawy składało się z eleganckich willi i terenów zielonych, a czas wydawał się płynąć tam znacznie wolniej niż w centrum stolicy. Wszystko zmieniło się w chwili, gdy na osiedlu wybudowano nowe apartamentowce, do których wkrótce potem wprowadzili się lokatorzy. Zdecydowanie nie są oni witani z otwartymi ramionami pełnymi serdeczności. Dla tych, którzy mieszkają tam od dawna, są oni intruzami, którzy wprowadzają zamęt i niszczą urokliwy klimat Sielanki. Czy mimo wszystko przedstawiciele tych dwóch światów znajdą wspólny język?

Podobno najlepszymi przyjaciółmi są ludzie, których poznaliśmy w dzieciństwie… A co, jeśli Twój najlepszy przyjaciel, którego znasz od zawsze, wyrośnie na niesamowicie atrakcyjnego mężczyznę, a Tobie przyjdzie z nim zamieszkać? Stare powiedzenie mówi, że od przyjaźni, jest tylko krok do miłości. Niestety czasem trudno jest wyjść z wieloletniego schematu i odważyć się na coś nowego. Czworo przyjaciół postanawia zamieszkać razem. W ferworze codziennego życia, pracy i walki o spełnienie marzeń, skrywana miłość staje się coraz bardziej oczywista i coraz trudniejsza do okiełznania. Jednak strach przed odrzuceniem, nakazuje trzymanie uczucia w tajemnicy. Tylko co, jeśli druga szansa może nigdy się nie powtórzyć? Pełna ciepła, humoru i optymizmu opowieść o przyjaźni i poszukiwaniu drogi do wspólnego celu.

Najbliższy sąsiad, nieznany kraj… Poznawanie Rosji w jakimś sensie przypomina otwieranie matrioszki. Pierwsza lalka jest duża, kolorowa i przykuwa naszą uwagę. Druga jest nieco drobniejsza, zawiera subtelne zmiany różniące ją od tej pierwszej. Trzecia może wydawać nam się brzydka, a czwarta zachwyci nas urodą. Na piątą nie zwrócimy uwagi, ale szóstą

Czy masz odwagę, by być sobą? Tak nie wypada, a tak trzeba. Bo tak się przyjęło. Tak należy. Musisz iść w tę stronę, tam czekają pieniądze, a w tamtym kierunku nie idź ... owszem, tam może czekać nagroda, ale najpewniej spotka Cię porażka. Każda kobieta powinna być matką, a każdy mężczyzna musi spłodzić syna i posadzić drzewo. I tak dalej. I tym podobne. Bla, bla, bla. Frazesy, wyświechtane mądrości i kontrola społeczna. A gdzie w tym wszystkim autentyczność? Gdzie odwaga do tego, by zapytać samego lub samą siebie: kim jestem? Jakie mam zdolności, możliwości, marzenia? Kim chcę się stać? Jakim człowiekiem pragnę być? Gdzie szansa na prawdziwą samorealizację? Nic się nie martw! Twoja odwaga gdzieś tam jest, uśpiona, przyczajona. Czeka, aż zdecydujesz się ją obudzić i stanąć oko w oko z własnymi strachami. Które ... pamiętaj! ... oczy mają co prawda wielkie, ale... wiesz co? Potraktowane zgodnie ze wskazówkami, jakie znajdziesz w książce Katarzyny Czyż, mogą Ci naskoczyć. W porównaniu z Tobą bowiem strachy są takie malutkie. O!

W dzisiejszych czasach w kwestii religii państwa zachodnie mają zwykle do niej podejście dość proste - wierzysz, jeśli tego pragniesz, jednak nie jest to nakaz. Zupełnie inaczej jest w Arabii Saudyjskiej, gdzie wiara jest w dużej mierze nakazana, a dotyczy to głównie kobiet, które nie mają zbyt wielu praw. Książka "Porzuciłam islam, muszę umrzeć" jest słowami kobiety, która zakwestionowała wiarę, co sprowadziło na nią wyrok śmierci. Poznajemy historię Farity, która od dzieciństwa była dość krnąbrnym dzieckiem, nigdy nie biorąc za prawdę wszystkiego, co słyszała. W zachodnim świecie byłoby to pochwalane, jednak w Arabii jest to wręcz zakazane, szczególnie jeśli chodzi o islam. Farita ciągle zadawała pytania i nigdy nie była usatysfakcjonowana odpowiedziami, które dostawała wprost z Koranu. To zwróciło na nią uwagę zarówno nauczycieli, jak i innych dorosłych. Im była starsza, tym trudniej było jej zaakceptować świat, który ją otaczał. Postanowiła uciec z kraju, odrzucając wiarę. Niestety, w Arabii łączy się to z wyrokiem śmierci. Oficjalnie jednak nigdy go nie wydano - sam ojciec Farity powziął się tego zadania, oddelegowując do tego jej brata. Kobieta musiała ukryć się w Europie. Kiedy umarł jej ojciec, myślała, że w końcu jest bezpieczna, jednak nic nie jest takie proste.

Prawda uderza niespodziewanie... Książka "Nie moja matka" jest porywającym thrillerem o pozornie idealnej matce i jej sekretach! Marion jest pewna, że jej najdroższa matka Eileen nie zrobiła tego, o co oskarżają ją śledczy. Nie byłoby w tym nic dziwnego - kobieta wiele razy widziała, że policja popełniła błąd i ktoś inny okazał się winny. Marion nigdy nie wątpiła w słowa swojej matki. Zawsze czuła, że ta nad nią czuwa i nie pozwoli, by jej ukochanej córeczce stała się krzywda. Nie jest możliwe, by od lat kłamała i unikała odpowiedzialności za swoje czyny, prawda? Marion dobrze pamięta, że Eileen dbała o potrzeby innych i była osobą, która nigdy nie skupiała się jedynie na sobie. Co jednak, jeśli wszystko to jest jedynie pozorami, które stworzyła jej matka? Wkrótce Marion zaczyna wątpić w to, że wie cokolwiek o swoim życiu. Pragnie zrozumieć to, co kierowało jej matką, i zadbać o to, by jej własnej córce Avie nie przytrafiło się nic złego. Przeszłość Eileen kryje wiele tajemnic... Niektóre mogą okazać się dla Marion wyjątkowo niebezpieczne. Czy kiedykolwiek Eileen była wobec niej szczera? Czy tak dobroduszna kobieta mogła kiedyś posunąć się do odebrania komuś życia? Przed Marion największe wyzwanie w jej życiu - zrozumienie, kim jest jej własna matka... Miranda Smith jest amerykańską pisarką. Na polski rynek trafiła także jej pozycja skierowana dla młodszych czytelników - edukacyjny przewodnik "Ciało człowieka".

Tom 2 nowego cyklu Młoda dziennikarka przeprowadzała wywiady z dwoma trzydziestoletnimi milionerami w Nowym Jorku i Los Angeles. Miała dowiedzieć się, dlaczego są wciąż singlami. Obaj bardzo strzegli swojej prywatności. Dziewczyna musiała zastosować różne chwyty, by zdobyć wymarzony wywiad. Nie przeczuwała jednak, jak bolesne historie odkryje. Ani że znajdzie przyjaźń i gorącą miłość. Bratnia dusza – jest. Zaręczyny – są. Wymarzona praca

Poruszająca opowieść o niespełnionej w dzieciństwie potrzebie przynależności. Anna, trzydziestokilkuletnia historyczka sztuki i kustoszka muzealna jest kobietą inteligentną, pewną siebie i zdecydowaną, ale też egoistyczną w swoich życiowych dążeniach. Realizując plany i zmierzając do wyidealizowanego celu, nieświadomie niszczy wszystko, co tak naprawdę się liczy. Komplikuje swoje małżeństwo i relacje z matką, ignoruje piętrzące się problemy zawodowe. Całkowicie zatraca się w realizowaniu ostatniego marzenia, jakie jej pozostało - odnowie dworku, należącego niegdyś do rodzinnego majątku. Jednak nowy dom nie może być remedium na wszystkie problemy, a skomplikowana historia rodziny stawia jej wybory życiowe w zupełnie innym świetle Magdalena Kopeć - autorka "Lata Sabiny", w kolejnej powieści buduje pozbawiony lukru obraz współczesnej kobiety - obraz realny, niemal intymny. Snuta przez nią historia ukazuje życie bohaterów pełne trudnych wyborów i nie zawsze trafnych decyzji, naznaczone desperackim pragnieniem posiadania korzeni. Pragnieniem przynależności i oparcia w świecie, którego istotą jest zmiana.