Hau. Psy, pieski i bestie w baśniach, mitach i wierzeniach

Tylko jedna kobieta może ocalić swój świat przed inwazją barbarzyńców, lecz by tego dokonać, będzie musiała poświęcić wszystko, co najbliższe jej sercu: miłość, lojalność, a może nawet życie… Japonia, rok 1853. Dorastając na głębokim południu pośród samurajów z klanu Satsuma, piękna, żywiołowa i nieustępliwa Okatsu – podobnie jak inne przedstawicielki rodu – została wychowana na odważną kobietę. Potrafi nie tylko

Trzeba być odważnym. Wszyscy kiedyś umrzemy. D.D.Waren, wyszczekaną panią sierżant bostońskiej policji, ciężko czymś zaskoczyć. Jednak prośba kobiety, która obserwowała policjantkę podczas ostatniego wezwania, jest dla D.D. niemałym szokiem. Charlene Grant wierzy bowiem, że za cztery dni zostanie zamordowana. Chce, by to najlepsza bostońska detektyw zajęła się

Bestsellerowa seria „Za dużo marchewek” Zabawna, pełna wdzięku i szalonych przygód, cudownie ilustrowana książka pokazuje, że nie zawsze trzeba być perfekcyjnym i chcieć zrobić wszystko samemu. Nieraz trzeba skorzystać z pomocy przyjaciół, a dobra zabawa i współdziałanie mogą dać wiele satysfakcji i przyjemności. Niepowtarzalny, kolorowy i radosny – wykreowany przez Katy Hudson – świat,w którym przyjaźń, umiejętność dzielenia się i współdziałania są najważniejsze powraca w Amberku! Po Króliku, który gromadził marchewki („Za dużo marchewek”), Żółwiu, który chciał przespać zimę („Za dużo zimowych zabaw”), Wiewiórce, która sama chciała wygrać wyścig („Wyścig po Złotego Żołędzia”), teraz kolej na Bobra. Bóbr zawsze CHCE BYĆ PERFEKCYJNY! Wszystko robi starannie, uważnie i rozważnie. Teraz ma doskonały przepis na doskonały tort urodzinowy. Przyjaciele chcą mu pomóc i podzielić się radością wspólnego przygotowywania święta. Bóbr nie jest tym pomysłem zachwycony. A będzie jeszcze mniej zachwycony, kiedy zabiorą się do pracy... Oj, wiele się będzie działo! Czy Bóbr przekona się, że dzieło nawet mniej doskonałe, ale wspólne, jest lepsze niż dzieło doskonałe stworzone samemu?

Blair Thomas kochała swoją pracę, choć los wciąż stawiał na jej drodze przeszkody, które coraz trudniej było pokonać. Gdy firma Blair znalazła się na skraju bankructwa, kobieta otrzymała propozycję pomocy od samego Caleba Williamsa - mężczyzny z wątpliwą reputacją. Mówiło się bowiem o nim, że ma powiązania z mafią i lepiej nie być jego wrogiem. Blair jednak nie miała wyjścia. By ratować firmę, podpisała pakt z diabłem, a to sprawiło, że jej życie diametralnie się zmieniło. To miał być tylko weekend, ale Blair szybko zrozumiała, że znajomość z tym niebezpiecznym człowiekiem potrwa znacznie dłużej. Od momentu podjęcia decyzji nie była już niezależną kobietą, która radziła sobie ze wszystkim. Caleb myślał, że zdoła ją złamać, bardzo się jednak pomylił. Nagle ta dwójka zaczęła się wzajemnie zaskakiwać, a zaraz za początkową niechęcią przyszło pożądanie. Czy związek ludzi o tak wybuchowych charakterach ma szansę na przetrwanie? Co właściwie skrywa w swoim sercu diabeł?

Wciągająco i przystępnie napisana opowieść o historii rozwoju cywilizacyjnego człowieka widziana przez pryzmat jego stosunku do zwierząt. Autor dowodzi, że większość przełomowych momentów w dziejach rozwoju ludzkości wiąże się z udomowieniem konkretnego gatunku zwierzęcia, a wynalazki technologiczne są jedynie pochodną tego procesu. Udomowienie bydła i świń spowodowało, że zaopatrzony w stałe źródło mięsa, mleka, tłuszczu i skóry człowiek mógł zmienić tryb życia na osiadły. To pociągało za sobą

Najpoważniejsze przestępstwa i najbrutalniejsze zbrodnie to ich codzienność. Funkcjonariusze operacyjni i dochodzeniowi wydziałów kryminalnych oraz Centralnego Biura Śledczego Policji, technik kryminalistyki, medyk sądowy i psycholog policyjny zdradzają swoje sekrety. Zabójstwa, rozboje, zorganizowane grupy przestępcze, terroryzm, narkotyki, sekcje zwłok to tylko część tego, z czym muszą się mierzyć. • Jakie konsekwencje ma praca na pełnej adrenalinie? • Ile prawdy jest w stereotypach dotyczącyc

"Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym" autorstwa Roz Chast to niezwykła, a przy tym szczera historia, zdolna poruszyć każdego z nas. Opowiada o sprawach bliskich każdemu człowiekowi. Jest boleśnie rzeczywista, ponieważ wydarzyła się naprawdę. Autorka na stronach komiksu zawarła własne doświadczenia z okresu opieki nad rodzicami, nadając im dowcipny, choć gorzki charakter i wzbogacając je oryginalną kreską. Obowiązkowa pozycja dla każdego czytelnika, który ceni autentyczność w literaturze. Po 10 latach nieobecności w domu rodzinnym Roz, główna bohaterka książki "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym", odwiedza swoich rodziców. Podczas wizyty staje przed trudnym i nieoczekiwanym wyzwaniem. Musi zmierzyć się z niewygodną prawdą dotyczącą czegoś, czego do tej pory wcale się nie spodziewała: starzenia się matki i ojca, których zapamiętała jako dziarskich ludzi w sile wieku oraz ich przemiany w coraz mniej samodzielnych, marudnych staruszków borykających się z wieloma dolegliwościami. Sytuacja jest skomplikowana, ponieważ oni sami wydają się tego nie zauważać, cały czas unikając rozmowy na ten temat. Czytelnik jest świadkiem wielu trudnych momentów i przeszkód stawianych przed bohaterami przez los w ich codzienności. Relacje Roz z rodzicami również nie należą do najprostszych. Jest ona ich jedynym dzieckiem, urodzonym w późnym wieku. Porozumienie utrudniają też ich traumatyczne doświadczenia z młodości, takie jak II wojna światowa. Próby odnalezienia się nieco zagubionych bohaterów w nowej rzeczywistości są sportretowane bardzo wiernie, pomimo poruszania wielu trudnych tematów, takich jak starość czy śmierć, komiks cały czas utrzymuje lekki, niepozbawiony humoru ton. Autorka na własnym przykładzie pokazuje, jakie zmiany mogą zajść w ludziach pod wpływem pewnych sytuacji - zarówno w starzejących się rodzicach, jak i dzieciach, które przejmują ich dotychczasową rolę opiekunów. Uświadamia, że prędzej czy później większość z nas będzie musiała zmierzyć się z czymś podobnym. Roz Chast jest uznaną rysowniczką. Pracuje dla "New Yorkera", na łamach którego opublikowała ponad 1000 ilustracji. Jest autorką wielu komiksów dla dorosłych, a za "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym" została nagrodzona prestiżową nagrodą National Book Critics Circle Award.

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".