Życie jak czekolada

Książka rzuca nowe światło na tajemniczą śmierć gen. Władysława Sikorskiego, pełną niedomówień, dezinformacji i spekulacji. Po latach śledztwa, dochodzeń i badań przyczyn katastrofy gibraltarskiej Polacy wciąż sądzą, iż zostali oszukani i że nie było żadnej katastrofy. Podejrzewają, że ktoś zabił Sikorskiego, lecz nie mają pojęcia kto i w jaki sposób. Autor przez wiele lat badań starał się znaleźć odpowiedź na pytanie, czy był to wypadek, czy perfekcyjnie zaplanowany i sprawnie przeprowadzony zamach.

"Córka generała" Magdaleny Witkiewicz od Wydawnictwa Skarpa Warszawa to przepiękna powieść obyczajowa. Autorka znana ze wzruszających historii, tym razem również wyciśnie niejedną łzę z czytelniczego oka. Bo czy można pozostać obojętnym, zagłębiając się w poruszającą opowieść o trudnej, pełnej wyzwań miłości, która rozkwitła w cieniu walki o przetrwanie? Zwłaszcza w przypadku, gdy inspiracją do powstania książki były prawdziwe wydarzenia? Akcja powieści "Córka generała" Witkiewicz rozpoczyna się w przededniu wybuchu II wojny światowej. W wolnym mieście Gdańsk prawie każdy czuje, że konflikt zbrojny to kwestia dni lub nawet godzin. Mimo wiszącego w powietrzu zagrożenia Andrzej Taper ma inne zmartwienie, które przesłania mu wszystko. Jest zakochany! I to nie w byle kim, bo w Elise, córce emerytowanego generała. Niemieckiego generała, który jest głęboko zafascynowany Adolfem Hitlerem i jego zbrodniczą ideologią. Elise odwzajemnia uczucie Andrzeja, ale jak można się spodziewać, generał von Hummel nie akceptuje faktu, że jego córka zadaje się z Polakiem. I będzie robił wszystko, by zakończyć tę relację, a tym samym chronić swoją rodzinę. Nie zważa na to, że jego działania mogą stanąć na drodze wielkiemu uczuciu i unieszczęśliwić jego córkę. Chcesz wiedzieć, jak potoczą się losy Andrzeja i Elise? Czy Andrzej zdradzi miłość swego życia? Zastanawiasz się, jak wybuch wojny wpłynie na zakochanych? I czy da się wypełnić bolesną pustkę w sercu? Czytaj wspaniałą powieść obyczajową Magdaleny Witkiewicz "Córka generała". Zatop się w historii o trudnych życiowych wyborach i o ludziach, którzy wbrew wszystkim i wszystkiemu wierzyli w miłość. Czy wytrwali w tym to do końca? Uwielbiasz historie wywołujące wiele emocji, od których nie sposób się oderwać? Sięgnij po inne powieści Magdaleny Witkiewicz, pisarki, która wnosi znaczący wkład w polską literaturę obyczajową.

"Dziedzictwo. Apteka pod Złotym Moździerzem. Tom 2" Lucyny Olejniczak to drugi tom czarującej sagi, którą otwiera powieść "Kobiety z ulicy Grodzkiej". Historia pędzi do przodu, a tym razem akcja toczy się w pierwszej połowie XIX wieku, zmierzając nieuchronnie w kierunku tragedii powstania styczniowego. Drugi tom sagi zaczyna się w roku 1849, kiedy główna bohaterka wysłuchuje złowieszczej przepowiedni na temat swojej przyszłości. Młoda doktorowa jest świeżo upieczoną żoną kochającego męża i właścicielką prywatnej apteki. Autorka bardzo plastycznie oddaje atmosferę pozytywistycznej Polski, władanej przez trzech zaborców, w której buzują pragnienia narodowowyzwoleńcze. Brak Polski na mapie Europy nie zniechęcił kolejnych pokoleń porozbiorowych do walki o niepodległość. Prywatne losy głównych bohaterów rozgrywają się na tle o wiele bardziej doniosłych wydarzeń o historycznej wadze dla obecnych i przyszłych pokoleń. Pozornie nieistotne decyzje rodzą skutki, które po dekadach wracają ze zdwojoną siłą, a na osobiste problemy nakładają się niepokojące wydarzenia w kraju. Wszystko wskazuje na to, że przepowiednia sprzed lat może się spełnić.

Jest rok 1969. W Wielkiej Brytanii szaleje rock’n’roll, a po całym kraju krążą narkotyki oraz miłujący pokój hipisi. Tuż po zakończeniu jednego z rockowych festiwali policja odnajduje śpiwór, w którym spoczywa ciało młodej kobiety, porzuconej pośród pofestiwalowego bałaganu. Aby rozwiązać zagadkę tej śmierci, inspektor Stanley Chadwick musi wbrew swoim uprzedzeniom nawiązać kontakt z

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

"Na tropie Węża. Prawdziwa historia seryjnego mordercy i mistrza oszustwa Charles'a Sobhraja" to reportaż o jednym z najbardziej bezwzględnych przestępców na świecie. Czarujący, tajemniczy, wiecznie uśmiechnięty. Jaki tak naprawdę był Charles Sobhraj? W jaki sposób usypiał czujność nieświadomych niczego ofiar? Radosny, urzekający, niebezpieczny. Taki właśnie był jeden z najbardziej skutecznych przestępców lat 70. Jego ofiarą padali turyści z Europy Zachodniej i USA. Nieświadomi niczego dawali się podejść jak małe dzieci. Był mistrzem farmacji. Odurzał ofiary środkami farmakologicznymi. Mogadon, regulet, zastrzyk z largactilu. Jego arsenał był bardzo szeroki. Odurzeni turyści pozbywali się portfeli, czeków, biżuterii i dokumentów, które były dla Charles'a Sobhraja bardzo cenne. To z ich pomocą szmuglował drogocenne kamienie za granicę. Nie zawahał się otruć sześćdziesięcioosobowej grupy francuskich turystów, by zdobyć cenne paszporty. Pławił się w luksusie, kupował drogie prezenty niezliczonym kochankom, a jego posiadłość była istnym skarbcem niezmierzonych bogactw i przepychu. Był ścigany przez służby w aż 30 krajach! Julie Clark przedstawia Wam jedną z najbardziej przerażających postaci świata przestępczego, którą można przyrównać do Teda Bundy'ego i Zodiaca.

Co roku w różnych miastach Stanów Zjednoczonych ludzie znikają bez śladu. Julia, którą znaleziono nagą i oskalpowaną, gdy błąkała się po ulicach Nowego Jorku, twierdzi, że wydostała się z piekła i widziała samego diabła. Tymczasem w kościele św. Edwarda ołtarz spływa ludzką krwią ... Prowadzący śledztwo młoda policjantka Annabel O’Donnel i były ekspert profilujący Joshua

Książka "Jeśli jutro nie nadejdzie" autorstwa Robbiego Coucha jest pełną zwrotów akcji powieścią dla młodzieży. Mimo że jest jedną z wielu pozycji literatury, w której pojawia się pętla czasu, nie sposób nie wciągnąć się w historię Clarka. Bohaterem i narratorem powieści jest Clark, którego życie jest pełne emocji i rozterek. Książka w niezwykle subtelny sposób porusza wątek społeczności LGBT+ z perspektywy nastolatka i jego przeżyć. Dopiero, gdy na jego drodze staje Beau, udaje mu się wyrwać z zapętlonej od ponad 300 dni poniedziałkowej rzeczywistości. Nowy przyjaciel staje się dla niego odpowiedzią na najtrudniejsze pytania, które postawiło przed nim życie. To kluczowy moment, w którym po raz pierwszy ma nadzieję, że jego los się odmieni, a nowe uczucia pozwolą przezwyciężyć trudności: samotność, rozwód rodziców, relację z własnym psychologiem. Niejeden czytelnik podczas lektury poczuje się jak główny bohater i będzie liczyć na podobny finał w swoim życiu. Lektura może być ukojeniem dla wszystkich zagubionych w świecie uczuć, które pojawiają się u progu dorosłości. To jedna z lepszych i dojrzalszych książek, w których tematyka osób LGBT+ poruszona jest w tak delikatny i pełen wzruszeń sposób. Każdy, kto sięgnie po książkę Robbiego Coucha, nie raz wzruszy się podczas lektury. Na pewno też inaczej spojrzy na problem osób wykluczonych i borykających się z brakiem tolerancji.