Nowy wspaniały świat

Czy odważysz się podążyć tajemniczą ścieżką, aby odkryć prawdę o zabójstwie, którego okrucieństwo jest zbyt duże, aby opisywać je ze szczegółami? "Śpiąca nimfa" to książka trzymająca w napięciu. Nie uświadczysz w niej zbędnych dialogów czy niezrozumiałych zabiegów. Skrajne emocje i mrożąca krew w żyłach opowieść wciągną Cię bez reszty na długie godziny! Dzieło sztuki, które przyciąga wzrok i sprawia, że każdy przechodzący obok pogrąża się w zadumie. Namalowane zostało przez niemieckiego partyzanta w ostatnich dniach II wojny światowej. "Śpiąca nimfa", bo tak się ów obraz nazywa, skrywa w swoim czerwonym pigmencie tajemnicę. Namalowano go bowiem krwią z ludzkiego serca... Nikt nie wie, kim była ofiara. Żadnego ciała, zeznań czy zgłoszeń zaginięcia. Wszystko, co pozostało, to słaby ślad krwi. Właśnie za nim podąża komisarz Teresa Battaglia i jej partner Massimo Marini. Wskazówki prowadzą do doliny Resia, czyli surowej krainy wśród gór w północno-wschodnich Włoszech, wyróżniającej się jaskiniami, małymi wąwozami, szczelinami oraz skałkami. To oraz portret to jedyne tropy, którymi dysponują policjanci. Czy uda im się odnaleźć zabójcę? Czy tajemnica, która jest tak mocno strzeżona, wyjdzie na jaw? Odpowiedzi na te pytania mogą nie być oczywiste, a zdarzenia, których śledczy będą świadkami oraz to, czego się dowiedzą, do końca życia zmienią ich postrzeganie na świat. "Śpiąca nimfa" to druga i w tej chwili ostatnia wydana część serii "Teresa Battaglia". Oprócz niej cykl tworzy bardzo dobrze przyjęta przez czytelników książka "Kwiaty nad piekłem". Autorką utworu jest Ilaria Tuti, a wcześniej wspomniana seria to jedyne z jej dzieł, które ujrzały światło dzienne. Mimo to zyskała już duże grono fanów, a jej książki zostały świetnie ocenione przez krytyków oraz internautów. Strefa kawosza

Bez lukru, bez cenzury, bez kompromisów. Na pierwszej linii frontu w walce z COVID-19. Jedni nazywają ich bohaterami, inni wypraszają ze sklepów. Oto szczere i bardzo osobiste relacje pracowników służby zdrowia, zmuszonych się odnaleźć i wykonywać swoją pracę w przerażającej i pełnej sprzeczności rzeczywistości pandemicznej. Taka odpowiedzialność nie ciążyła na nich nigdy dotąd. Agnieszka Sztyler-Turovsky, finalistka konkursu „Grand Press” dla twórców reportaży, porozmawiała z lekarzami, pielęgn

Pierwsza w Polsce powieść legendarnej Kariny Halle! Seksowna historia z motywem od przyjaźni do miłości. Linden McGregor jest wysokim, niesamowicie przystojnym pilotem helikoptera i… najlepszym przyjacielem Stephanie Robson. Znają się praktycznie od zawsze, ale i tak dziewczyna jest zszokowana propozycją, jaką podczas jednej z imprez składa jej Linden. Mężczyzna oferuje układ, że jeżeli w wieku trzydziestu lat oboje dalej będą singlami, wtedy się pobiorą. Stephanie nie może uwierzyć, że ktoś taki jak on mógłby chcieć się ustatkować. W końcu to kobieciarz, który nie cierpi zobowiązań. Interesuje go jedynie wieczna zabawa. Jednak lata mijają, kochankowie przychodzą i odchodzą, a złożona kiedyś obietnica wydaje się coraz bardziej realna. Ale przecież Stephanie nie patrzy na Lindena w ten sposób, prawda?

“Niewidzialna ręka” to opowieść o redaktorze “Świata Młodych” Macieju Zimińskim i o akcji społecznej, której był inicjatorem. Poznaj historię nauczyciela, dzieci i 10 milionów dobrych uczynków. Maciej Zimiński był człowiekiem z misją, nauczycielem, który pragnął za wszelką cenę poprawić rzeczywistość, w jakiej przyszło mu żyć i pracować. Był redaktorem niezwykle popularnego w czasach PRL-u “Świata Młodych”. To właśnie ON zainicjował jedną z największych akcji społecznych w dziejach, znaną pod kryptonimem “Niewidzialna ręka”. Rzecz działa się w Polsce pod koniec lat pięćdziesiątych. To właśnie wtedy cały kraj zalała fala zagadkowych dobrych uczynków. Zniszczone płoty naprawiały się same, schody i chodniki odgarnięte były ze śniegu, a pola skoszone. Na miejscu widniał jedynie tajemniczy ślad dłoni z inicjałami N.R. “Niewidzialna ręka” to zachwycająca opowieść o niezwykłym człowieku i jego równie niezwykłym dziele. Akcja Niewidzialnych zmobilizowała dwa miliony polskich dzieci, które dokonały 10 milionów dobrych uczynków. Pomagały osobom starszym, samotnym, nieszczęśliwym. Sprawiały, że dobrze pamiętający jeszcze niedawne piekło wojny ludzie na powrót zaczęli wierzyć w dobroć i szlachetność drugiego człowieka. Niewidzialni za swoją pomoc nie brali zapłaty, nie oczekiwali też wdzięczności. O ich dokonaniach ze zdumieniem donosiły radio i telewizja. Dzięki tej oto książce poznacie kulisy tej wyjątkowej i napełniającej serce nadzieją historii.

Wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji pierwsza część rodzinnej sagi, której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii, niebanalny romans z zaskakującym zakończeniem: "Złoto Maorysów" Sarah Lark. Akcja powieści "Złoto Maorysów" rozpoczyna się w 1846 roku w Irlandii. Kathleen i Michael są w sobie bardzo zakochani i zaręczają się w tajemnicy przed ojcem dziewczyny, który nie akceptuje wybranka jej serca. Planują wspólną ucieczkę z kraju i nowe życie w lepszym świecie. Jednak do tego będą potrzebne pieniądze, których młodzi nie posiadają. Michael popełnia więc kradzież, która niestety wychodzi na jaw. Mężczyzna zostaje ujęty i skazany na zesłanie do Australii. Na dodatek Kathleen spodziewa się ich wspólnego dziecka? Rodzice dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce i zmuszają brzemienną dziewczynę do poślubienia wbrew jej woli Iana, mężczyzny, którego wcale nie darzy uczuciem. Wkrótce świeżo upieczeni małżonkowie udają się do Nowej Zelandii, gdzie mają rozpocząć nowe, wspólne życie. Tymczasem Michael, który wciąż nie może zapomnieć o swej ukochanej, poznaje Lizzie, z której pomocą udaje mu się uciec z kolonii karnej w Australii i przedostać do Nowej Zelandii. Czy jednak ich miłość przetrwa rozłąkę oraz przeciwności losu? Na uwagę zasługuje tło powieści, którym jest zetknięcie dwóch kultur: Maorysów, czyli autochtonicznej grupy etnicznej Nowej Zelandii, a także nowoprzybyłych osadników z Wysp Brytyjskich, zasiedlających Nową Zelandię. "Złoto Maorysów" to pierwsza część sagi, której kontynuację stanowią "Kobiety Maorysów" oraz "Bogowie Maorysów".

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.