Własnymi słowami. Pola Negri

Socjolog. Podróżnik. Fotograf. Uważny obserwator relacji międzyludzkich. Sapere aude. Odważ się być mądrym – ta horacjańska maksyma stała się dewizą Piotra Sztompki. Dorastał w trudnych czasach. Choć urodził się w Warszawie, całe swoje życie związał z Krakowem. Mimo przeciwności losu był zdeterminowany i uparty w dążeniu do celu. W latach 70. wyjechał na pobyty stypendialne do Harvardu i Berkeley. Tam, na kupionej za 70 dolarów maszynie do pisania listów stworzył książkę, która otworzyła mu drogę do międzynarodowej kariery. W rozmowie z Marcinem Milczarskim opowiada, jak z ucznia sam stał się mistrzem, jak ważną rolę w jego życiu odegrały najbliższe mu osoby i o tym, że „Trzeba starać się reżyserować sytuacje i zwiększać prawdopodobieństwo «przypadków». One nadal oczywiście pozostają zbiegami okoliczności, ale jednak okoliczności jakoś przygotowywanych, co daje nieporównanie większą szansę, że coś się uda.

Intrygujący przewodnik po świecie natury, którą mamy tuż pod swoim nosem. Pokaż najmłodszym, jak fascynujący może być świat na zewnątrz i w jaki sposób można się o niego zatroszczyć. "Chodź na dwór!" to pozycja kierowana do wszystkich młodych odkrywców, którzy interesują się najbliższymi im fragmentami środowiska naturalnego. Na dworze mogą oni poznawać nowe rzeczy, przyglądać się temu, co przygotowała dla nas wszystkich przyroda. Publikacja namawia do korzystania z codziennego, naturalnego otoczenia, takiego jak park, ogród, las czy skwer za domem. Dzięki temu dzieci mogą pielęgnować w sobie nowe postawy, które być może przyczynią się do ich wyborów na przyszłość. Kto wie, może znajdą w sobie miłość do zwierząt, roślin, projektowania przestrzeni czy skomplikowanych śledztw? Książka ma na celu pokazywać sposoby na efektowne współdziałanie z najbliższym otoczeniem, utworzonym przez naturę. Propozycja ta przedstawia szereg zajęć, które zainspirują najmłodszych do pogłębiania wiedzy z zakresu zoologii, botaniki, dendrologii, astronomii, meteorologii oraz ekologii. Jednocześnie działania, podejmowane za namową książkowych treści, mają stanowić wspaniałą, przede wszystkim twórczą zabawę. Dzięki podpowiedziom, zawartym w publikacji, dzieci będą wiedziały, jak zadbać o świat, by nie ulegał powolnej degradacji. To pozwoli uchronić go przed losem, jaki mogą mu zgotować ludzie, powielając swoje dotychczasowe błędy. Autorką publikacji "Chodź na dwór" jest Catherine Ard.

"Liz. Biografia intymna Elizabeth Taylor" Davida C. Heymanna to inspirująca i fascynująca biografia jednej z najwspanialszych aktorek wszech czasów. Publikacja powinna znaleźć się na liście obowiązkowych lektur wielbicieli samej Taylor, jak i kinematografii w ogóle. Była znakomitą aktorką, jedną z najczęściej fotografowanych kobiet na całym świecie, ikoną mody, obiektem westchnień i prawdziwą kopalnią dziennikarskich skandali. Aktorką została jako dziecko za sprawą matki, która gotowa była przenosić góry, żeby tylko jej córka zdobyła sławę i bogactwo. Miała jedenaście lat, kiedy poznał ją cały świat, a siedem lat później po raz pierwszy wyszła za mąż. W późniejszych latach jako panna młoda brała udział jeszcze w siedmiu ceremoniach ślubnych. Jej życie prywatne przypominało emocjonalny rollercoaster i to właśnie na nim skupia się przede wszystkim Heymann. Dzięki tej książce nawet najwięksi fani aktorki mają szansę dowiedzieć się o niej czegoś nowego. Z całą pewnością będzie to podróż do złotej epoki Hollywood, w której tytułowa Liz królowała.

Dwóch zdobywców Nagrody Pulitzera, opowiada historię Marie, nastolatki oskarżonej o fałszywe zeznania na temat gwałtu. Jedenastego sierpnia 2008 roku osiemnastoletnia Marie zgłosiła się na policję. Zamaskowany mężczyzna włamał się do jej mieszkania w pobliżu Seattle, w stanie Washington, i zgwałcił ją. W ciągu kolejnych dni przesłuchań, zarówno funkcjonariusze jak i bliscy Marie podchodzili do

Rok 1949. Josef Mengele przybywa do Argentyny. Ukrywając się pod różnymi fałszywymi nazwiskami, ten lekarz, były oprawca w Auschwitz, wierzy, że na nowo ułoży sobie życie w Buenos Aires. Argentyna pod rządami Peróna jest przychylna zbiegom, podczas gdy cały świat pragnie zapomnieć o nazistowskich zbrodniach. Tropienie zbrodniarzy zostaje jednak z czasem wznowione i Mengele

Maria Rodziewiczówna, być może nieświadomie, samą siebie obsadzała często jako główną bohaterkę snutej opowieści. Zawsze był to silny charakter, kobieta ciężko pracująca, dobrze zdająca sobie sprawę, jak niewdzięcznie świat traktuje jej płeć. Pisarka zdecydowanie wyprzedzała w myśleniu o kobietach własną epokę, bo i sama tę epokę wyprzedzała działaniem i myśleniem. Nie była przy tym wcale pobłażliwa dla kobiet, widziała ich wady, ale potrafiła dostrzec zalety. Wyraźnie zmagała się ze zjawiskiem emancypacji, chyba nieco zazdroszcząc młodym kobietom, że potrafią wywalczyć więcej, niż było to możliwe za czasów jej młodości. Z drugiej strony lekceważyła te, które biernie odgrywały role, w jakich widział je świat. Żeby kobiety same się zastanowiły, jaki dla nich jest wstyd i hańba w tych obyczajach niby opiekuńczych, w tym ohydnym „nie wypada”! Nie wypada się uczyć, bo to ujma kobiecości, nie wypada samej jeździć i chodzić; nie wypada pannie obrać sobie fachu i opuścić dom rodzicielski; nie wypada ostrzyc warkoczy, zrzucić gorset, ubierać się niemodnie; nie wypada nie być naiwną, palić tytoniu, śpiewać wesołych kupletów i gwizdać; nie wypada być człowiekiem, mieć indywidualność, charakter! No a gdy przestrzega tych prawideł, jakaż nagroda? Dostanie męża. To ci dopiero szczyt wart takiego starania! W Kądzieli poznamy całą galerię postaci kobiecych. Pani Taida samodzielnie zarządza, i to z sukcesem, majątkiem ziemskim (jak sama Rodziewiczówna), na dodatek wychowując dwóch synów. Nie sprzeciwia się obyczajom, tylko ciężko pracując, wykuwa swoją ziemską drogę. Drugą główną bohaterką jest córka jej kuzynki, Stasia, która wbrew wszystkiemu chce zostać lekarzem, odrzucając wszelkie konwenanse. A jednak właśnie te dwie kobiety okazują się bratnimi duszami. Piękna opowieść o obowiązku, miłości, przyjaźni. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Jeśli zachwycasz się popularnym ostatnio serialem, a nie znasz książki - musisz to koniecznie nadrobić! "Dewajtis" to klasyka literatury, którą zdecydowanie warto poznać. Przenosimy się na Żmudź w końcu XIX wieku. Młody Żmudzin, Marek Czertwan, po śmierci ojca musi zająć się majątkiem Poświcie, który należał do jego zaginionego przyjaciela. Chciałby usamodzielnić się i pójść własną drogą, jednak wrodzone poczucie obowiązku nie pozwala mu na to. Jedyne ukojenie znajduje przebywając przy starym dębie - tytułowym Dewajtisie. Gdy wreszcie zaczyna mieć szansę na szczęśliwe życie, zakochując się w młodej Irenie, duma i lęk przed osądem innych nie pozwala mu na okazanie uczuć. Rodziewiczówna, pisarka kontrowersyjna jak na swoje czasy, stworzyła piękną, pozytywistyczną powieść, w której pokazuje XIX-wieczny etos pracy u podstaw. Jednocześnie jednak nie stroni od ukazania negatywnych cech ziemiaństwa polskiego w czasach zaborów. W powieść wpleciony jest też element baśniowy, którego symbolem jest stary dąb.