Każda praca hańbi. Pozdrowienia z późnego kapitalizmu

Życiowe drogi poszczególnych osób krzyżują się ze sobą, czasem nawet na wiele lat, by później się rozejść. Utrata kogoś bliskiego zawsze należy do trudnych doświadczeń. Sięgnij po książkę pod tytułem "Kraina złotych kłamstw", którą napisała Anna Górska i przekonaj się, co czuje ten, który nie ma pojęcia, gdzie zniknęła jego ukochana! Jack to znakomicie rokująca gwiazda kina, przed którą rysuje się świetlana przyszłość. Los chciał, że największego zainteresowania nie zapewniła mu jedna z jego ról, ale głośna sprawa tajemniczego zaginięcia jego narzeczonej. Załamany i zmęczony wszechobecnym zainteresowaniem mediów mężczyzna zmienia miejsce zamieszkania i ucieka przed sławą. Koszmar powraca, gdy niemal piętnaście lat później znika kolejna kobieta, z którą się spotykał. Jack desperacko szuka sposobu na to, by udowodnić swoją niewinność. Wie, jak źle wygląda sytuacja, w której się znalazł, dlatego zatrudnia Piotra Sauera, prywatnego detektywa, który ma oczyścić go z podejrzeń i dostarczyć odpowiedzi. Co wykaże śledztwo?

Zabawna i pokrzepiająca książka, która przywraca wiarę w ludzi, poprawia nastrój i bawi do łez! Ferdinand Brun nie zawsze był zrzędliwym zgorzkniałym starcem. Kiedyś był po prostu zrzędliwym zgorzkniałym młodzieńcem. Dziś ma osiemdziesiąt trzy lata i ani krzty chęci, by się zmienić. Jego jedyny cel? Unikanie hordy wścibskich sąsiadek o morelowych, lawendowych i brzoskwiniowych włosach. Jego największa radość? Wkurzanie sąsiadki, pani Suarez, która dyryguje całą kamienicą. Tak, to dopiero przyjemność! A tych nie ma w życiu Ferdinanda wiele. Starszy pan całe dnie najchętniej spędzałby ze swoją psią towarzyszką Daisy, więc kiedy suczka bierze nogi za pas, mężczyzna ostatecznie traci chęć do życia? Zwłaszcza gdy dowiaduje się o przeprowadzce do domu starców, którą zaplanowała dla niego córka. Wydaje się, że gorzej już być nie może? Aż do dnia, w którym wyrośnięta dziewczynka i dziewięćdziesięciodwuletnia staruszka, pasjonatka informatyki, włamują się do jego domu i do jego serca.

„Bereza” to niezwykle wnikliwa analiza jednego z najciemniejszych rozdziałów w polskiej historii. Autor, Wojciech Lada, znany dziennikarz i historyk, przybliża czytelnikom realia obozu w Berezie Kartuskiej, gdzie w latach 1934-1939 systematycznie łamano prawa człowieka. W tej książce przedstawione są nie tylko suche fakty, ale również osobiste dramaty, które miały miejsce za murami tego miejsca. Każdy rozdział ukazuje nie tylko brutalność reżimu, ale także psychologiczne aspekty życia więźniów, którzy byli pozbawiani wolności bez jakichkolwiek wyroków sądowych. Mroczne realia obozu w Berezie Obozowe życie w Berezie było naznaczone nieustannym strachem. Ludzie aresztowani w środku nocy często nie wiedzieli, dlaczego zostali wybrani. Surowe warunki, w których przyszło im żyć, były jedynie odbiciem brutalnych praktyk ówczesnego reżimu. W książce znajdziemy wiele relacji świadków, które ilustrują codzienne zmagania i cierpienia, jakie znosili więźniowie, w tym: Brutalne traktowanie: Więźniowie doświadczali tortur fizycznych i psychicznych, co prowadziło do trwałych uszczerbków na zdrowiu. Psychologiczne aspekty: Opisane są nie tylko fizyczne cierpienia, ale także psychiczne obciążenia, które skutkowały tragicznymi wyborami, w tym samobójstwami. Władza bezkarności: Autor ukazuje, jak brak jakiejkolwiek kontroli nad działaniami funkcjonariuszy prowadził do sytuacji, w której nie obowiązywały żadne normy prawne. Postacie i ich historie Wojciech Lada skupia się nie tylko na historii samego obozu, ale również na ludziach, którzy przez niego przeszli. W książce pojawiają się opisy postaci, które w różny sposób doświadczyły okrucieństwa systemu. Autor przedstawia nie tylko więźniów, ale także tych, którzy pełnili rolę oprawców. Warto zwrócić uwagę na: Wacław Kostek-Biernacki: Nadzorujący funkcjonowanie obozu, którego działania charakteryzowały się niepohamowaną brutalnością. Relacje świadków: Publikacja zawiera zeznania osób, które doświadczyły przemocy w Berezie, co nadaje książce autentyczności. Przykłady mrocznych epizodów: Wiele relacji dotyczy dramatycznych zdarzeń, które miały miejsce w obozie, takich jak stosowanie tortur czy samobójstwa. Znaczenie „Bereza” w kontekście historii Polski W kontekście polskiej historii, publikacja ta stanowi ważny głos w debacie na temat ofiar totalitaryzmu. Dzięki skrupulatnemu podejściu autora, książka uzupełnia białe plamy w wiedzy o tym okresie. Lada nie tylko dokumentuje przeszłość, ale także skłania do refleksji nad tym, jak pamięć o tych wydarzeniach wpływa na współczesne społeczeństwo. „Bereza” to lektura, która z pewnością poruszy każdego, kto interesuje się historią Polski i jej mrocznymi zakamarkami. Zapraszam do lektury, aby poznać te trudne, ale niezwykle ważne historie, które wciąż mają znaczenie w dzisiejszym świecie.

Pisarz Owen Quine zaginął. Jego żona zleca sprawę prywatnemu detektywowi Cormoranowi Strike’owi. Kobieta sądzi, że mąż potrzebował kilku dni dla siebie, jak to zdarzało się już wcześniej. Strike ma go odnaleźć i sprowadzić do domu. W trakcie śledztwa okazuje się, że powód zniknięcia Quine’a może być znacznie poważniejszy niż podejrzewa żona. Pisarz właśnie ukończył rękopis będący jadowitym portretem niemal wszystkich

"Wielki retusz. Jak zapomnieliśmy, że Polacy zabijali Żydów" to książka autorstwa Tomasza Żukowskiego, poświęcona bardzo delikatnej kwestii narodowych mitów, które wyrosły często niesłusznie i są niezgodne z historyczną prawdą. Polacy uwielbiają mówić o sobie, jako o obrońcach narodu żydowskiego, a stereotyp ten potwierdzają również liczne publikacje i produkcje filmowe powstałe przez ostatnie siedemdziesiąt lat. Autor jednak, nie umniejszając roli polskich bohaterów, wskazuje na luki w mentalności naszych rodaków XXI wieku i próbuje je skutecznie zapełnić konkretnymi informacjami. Obcując z dzisiejszą kulturą, można odnieść wrażenie, że Polacy i Żydzi zawsze żyli w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu. Prawda jednak jest zdecydowanie bardziej bolesna - antysemityzm kwitł w II Rzeczpospolitej - wyznawcy judaizmu byli dyskryminowani w wielu aspektach życia publicznego. Autor stawia sobie za cel odsłonięcie niewygodnej historii, żeby zmierzyć się z historią i nie tworzyć dłużej fałszywych stereotypów o polsko-żydowskiej miłości. Czyni to dla dobra nauki i z chęci prawidłowego wyedukowania naszego społeczeństwa. Takie zaciemnianie prawdziwego obrazu dziejów prowadzi bowiem do dalszych nieporozumień i błędów wynikających z niewłaściwego rozumienia wieków minionych. Dla wielu Polaków zaskoczeniem mogą być fakty, które są opisywane w wielu książkach, a jednak w opinii publicznej mające niewielkie znaczenie. Autor chce przekazać ważną prawdą, że polskie społeczeństwo potrzebuje wreszcie konfrontacji także z tymi częściami historii swojego narodu, która nie jest tak chlubna, jak dzieje naszych wielkich i odważnych bohaterów. Jest to warunek konieczny do wyciągnięcia odpowiednich wniosków i ukształtowania prawidłowych postaw - rozumiejąc historię, można też zupełnie inaczej ocenić toczącą się obecnie rzeczywistość. Autor, Tomasz Żukowski to historyk literatury, który zajmuje się żydowskim dyskursem w kulturze i sztuce oraz tożsamością społeczną żydów po 1989 roku. Współautor tomu Zagłada w "Medalionach" Zofii Nałkowskiej. Tekst i konteksty oraz książki Przemoc filosemicka? Nowe polskie narracje o Żydach po roku 2000.

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.