Kubuś Puchatek. Był sobie Miś

Salon mody sióstr Noirot zdobywa coraz lepszą klientelę z arystokratycznych kręgów. Interesowi zagraża jednak katastrofa – wybucha bowiem skandal, kiedy ich najlepsza klientka, koneserka wyrafinowanego francuskiego stylu, lady Clara pada nieoczekiwanie ofiarą spisku pozbawionego skrupułów łowcy posagów. Jak ocalić najlepszą klientkę od marnego losu żony utracjusza i zatrzymać ją przy sobie? Błyskotliwy umysł średniej z sióstr, Sophy Noirot, podparty zdolnościami aktorskimi i zręcznym piórem może jednak więcej, niż wydaje się samej jego właścicielce. Sophy pomaga zainteresowany jej wdziękami młody hrabia Longmore Harry Fairfax, brat lady Clary – znudzony arystokrata o bardzo męskiej urodzie, lecz niegrzeszący specjalnie intelektem. Pełna poczucia humoru i erotyki lekka opowieść bawi i trzyma w napięciu do końca.

Mija pół roku, odkąd Harry Bosch rzucił pracę w policji Los Angeles. Zdecydował się na ten ruch, aby uniknąć zwolnienia dyscyplinarnego i by z pomocą ekscentrycznego adwokata Mickeya Hallera pozwać Departament Policji. I choć nie znalazł się w tej sytuacji na własne życzenie, Harry musi sam przed sobą przyznać, że ma ona pewne dobre strony. Do czasu… Pewnego dnia Haller prosi Boscha o pomoc w jednej z prowadzonych spraw. Harry znów znajduje się w dobrze znanym sobie świecie, próbując rozwikłać szczególnie zagadkowe morderstwo. Różnica polega na tym, że teraz pracuje na rzecz oskarżonego, Da'Quana Fostera. I największym problemem nie jest to, że prokuratora dysponuje "żelaznymi dowodami" obciążającymi Fostera. Po przejściu na "ciemną stronę mocy", jak określali to byli koledzy Harry'ego, staje on w obliczu zdrady wszystkich zasad, którymi kierował się w dotychczasowej karierze zawodowej. "Pełen elegancji majstersztyk Connelly'ego z dwoma najbardziej inteligentnymi bohaterami współczesnych kryminałów". Daily Mail "Kiedy Michael Connelly jest w formie, a w przypadku Punktów zbieżnych tak właśnie jest, po prostu nie można mu się oprzeć". Irish Times

Angielska proza w wieku XVIII zakwitła z niespodziewaną bujnością. Wydaje się, jakby tajne siły, które kierowały pisarzy poprzedniej epoki w dziedzinę powieści, dojrzały teraz naprawdę i zaczęły wydawać owoce. Na krótkiej przestrzeni czasu przeznaczonej dla jednej generacji, pojawiły się arcydzieła, które stanowią chlubę powieści angielskiej. Rzecz jednak znamienna, że kiedy dzisiaj spoglądamy na ten fenomenalny rozkwit pisarstwa tamtego czasu, to nie czterej wielcy twórcy, uznawani przez ówczesną krytykę za najwspanialszych (Richardson, Fielding, Smollett i Sterne) wysuwają się na pierwsze miejsce, jeśli chodzi o żywotność i poczytność, lecz dwaj inni pisarze, mianowicie Daniel Defoe, autor Robinsona Crusoe, i Oliver Goldsmith, autor Plebana z Wakefieldu. To oni wygrali nagrodę wieczności, jaką jest pamięć ludzka, i gdy tamci sta¬nowią w dużej mierze zapomniane, zatopione grody, oni wystrzelają wysoko ponad toń czasu. Robinsona Crusoe czyta do dzisiaj każde dziecko. Pleban z Wakefieldu stanowi do dziś żelazny repertuar milionowych rzesz czytelniczych świata. Jakże się to stało? Dzięki jakim zaletom Pleban z Wa¬kefieldu stawił czoło żywiołom czasu i żyje do dzisiaj w wyobraźni? Przyczyna tkwi w głównej postaci utworu, w proboszczu z małej, imaginowanej osady w środkowej Anglii, doktorze Karolu Primrose, w którego autor tchnął tyle miłości, uczucia, życia i cnoty, tyle cierpliwości okazanej podczas ciężkich przejść i nieszczęść, że wyżłobiła w umy¬słach czytelników równie głębokie ślady jak biblijna opowieść Starego Testamentu o cierpliwym Hiobie, nawiedzanym klę¬skami z rozkazu Jahwe…

Dziesięcioletni chłopiec wzywa adwokata, by wyznać mu, że zamordował człowieka...piętnaście lat temu. Kiedy adwokat Robert Stern zgadzał się na to niezwykłe spotkanie, nie wiedział, że umawia się ze śmiercią. A tym bardziej nie miał pojęcia, że śmierć, która wkroczy w jego życie, będzie miała sto czterdzieści trzy centymetry wzrostu, na nogach trampki, a na dziecięcej buzi uśmiech... Adwokat Robert Stern jest w szoku, kiedy widzi w zapomnianej przez Boga, opuszczonej fabryce, kim jest jego tajemniczy klient. To Simon, dziesięcioletni chłopiec, delikatny i śmiertelnie chory. I absolutnie przekonany, że w swoim poprzednim życiu był seryjnym mordercą. Głupia, niesmaczna zabawa myśli Stern... Lecz kiedy w opisanej przez chłopca piwnicy rzeczywiście znajduje ludzkie szczątki: szkielet i rozłupaną siekierą czaszkę, czuje się jak w środku horroru. Ale to dopiero początek. Bo Simon opowiada mu nie tylko o ofiarach sprzed lat, ale wkrótce również o tych z najbliższej przyszłości...

Kuchnie świata obfitują w potrawy z owocami, warzywami i przyprawami, którym od dawien dawna przypisuje się moc afrodyzjaków, działających na wszystkie zmysły i wzmagających apetyt na miłość. Są wśród nich owoce morza, aromatyczne zupy, apetyczne przystawki czy lekkie, pachnące wanilią i czekoladą desery. Niniejsza książka zawiera najciekawsze miłosne przepisy kuchni francuskiej, włoskiej,

Każdej nocy Księżycowy Królik zamienia życzenia innych w gwiazdy. Ale czuje się coraz bardziej samotny. Chciałby mieć przyjaciół. Czy jego marzenie się spełni? Księżycowy królik to inspirowana koreańskim folklorem ciepła opowieść o przyjaźni i samotności, pracy i zabawie, świetle gwiazd i mroku nocy. „Co widzisz na Księżycu? Niektórym jego powierzchnia przypomina ser, inni dostrzegają tam twarze. W kraju z którego pochodzę, Korei, widzimy na Księżycu zarysy postaci królika, który tłucze ryż na c

Pewnie na lekcjach języka polskiego słyszeliście co nieco o Marii Konopnickiej. Że była poetką, autorką słynnej Roty i baśni, którą wszyscy znają: O krasnoludkach i sierotce Marysi. Być może kojarzycie ją też z czarno-białych zdjęć – poważną panią w kapeluszu i z monoklem… Ale czy wiecie, że Konopnicka wyprzedzała swoją epokę pod każdym względem? Ta niezwykle śmiała, odważna, często kontrowersyjna kobieta nie bała się stanowczo wygłaszać swoich opinii, a to, co pisała i mówiła, nie wszystkim się podobało. Jednocześnie była bardzo popularna, a wiele z jej książek stało się prawdziwymi bestsellerami! Ktoś taki jak ona na pewno nie chciałby, by jego dzieła kurzyły się na ciemnych półkach bibliotek. Dlatego oddajemy w wasze ręce piękne nowe wydanie Na jagody – popularnej „leśnej książeczki”, którą wspaniale – nowocześnie, ale z wielkim szacunkiem dla tekstu, zilustrowała Katarzyna Minasowicz. #odkurzmykonopnicką