Altanka pod magnolią

Opowieść o szukaniu własnego szczęścia i o tym, że porażka czasem może być sukcesem. Ciepła, optymistyczna, ale nie przesłodzona powieść obyczajowa Joanny Kruszewskiej pod intrygującym tytułem "Awaria uczuć". Bohaterką "Awarii uczuć" jest Matylda, młoda, ładna i pracowita kobieta, wiodąca z pozoru idealne życie. Jest typową businesswoman, całkowicie zaangażowaną w swoją pracę. Od dłuższego czasu spotyka się z Pawłem, który również na pierwszym miejscu stawia karierę, i chociaż są w sobie zakochani, to nie mają czasu ani chęci na scementowanie swojego związku. Zresztą, Matylda ma świetną pracę w dużej firmie w stolicy, w dodatku lada moment spodziewa się awansu na stanowisko dyrektora administracyjnego, co będzie wiązało się z większymi zarobkami. Uważa więc, że małżeństwo i dzieci mogą poczekać. Tymczasem okazuje się, że życie ma wobec Matyldy własne plany. Paweł musi niespodziewanie wyjechać na rok do pracy za granicą, a po wyjeździe przestaje się do niej odzywać. Na domiar złego, dolegliwości, które Matylda początkowo brała za grypę żołądkową, okazują się być objawami ciąży. Gdy tylko przełożeni Matyldy dowiadują się o jej stanie, zamiast awansu dostaje wypowiedzenie z pracy. Na szczęście bohaterka może liczyć na wsparcie rodziców i przyjaciół, dzięki czemu niebawem zrozumie, że w jej życiu nic nie dzieje się przypadkiem i na wszystko przychodzi właściwy czas. Jak Matylda przeorganizuje swoje życie? Czy zostanie samotną matką bez pracy i pieniędzy? Jaką rolę w jej życiu odegra pojawienie się na horyzoncie jej dawnej miłości? Joanna Kruszewska to urodzona w 1976 roku polska pisarka pochodząca z Białegostoku. Ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, a na rynku literackim zadebiutowała w 2009 roku powieścią "Aby do mety". Jej kolejne książki to: "Awaria uczuć", "Na trzy sposoby", "Szczęście spod igły", "Miłość raz jeszcze?", "Małe wojny", cykl "Nic się nie kończy", a także powieść kryminalna, "Nie ufaj mi".

Urokliwa wieś na Lubelszczyźnie. Mała Szurka słyszy o lesie straszne opowieści. O potworach, które tam mieszkają. O dzieciach, które las zabiera i nigdy nie oddaje. Tata nie pozwala jej tam chodzić. Rok 1939. Szurka i jej rodzina wiodą spokojne życie. Do września, który wszystko zmienia. Rodzina trafia do getta, gdzie czeka ich tylko śmierć. Zaczynają się wywózki. Dokąd uciec? Okazuje się, że przerażający niegdyś las stał się domem dla ukrywających się Żydów. Dla Szurki i całej jej rodziny także. W leśnej gęstwinie kryje się jednak strach, cierpienie i śmierć, a potwory noszą teraz niemieckie mundury. Czy rodzina Szurki zdoła ocaleć?

Ponoć się o nim nie rozmawia, tylko się go uprawia. Seks. Temat, który od zawsze wzbudzał wiele emocji. W książce "Blisko, coraz bliżej" napisanej przez Danutę Awolusi znajdziesz historię trzech kobiet, które odkryły, że o seksie trzeba (i warto!) rozmawiać. W powieści Awolusi znajdziesz historie trzech kobiet - Róży, Jagody i Kamili. Kamila jest popularną youtuberką i świetną menadżerką, zajmującą się przede wszystkim marketingiem. W życiu zawodowym odnosi wiele sukcesów, które dają jej ogromną satysfakcję. Nie może tego jednak powiedzieć o swoim życiu łóżkowym, ponieważ jej partner nie potrafi odpowiedzieć na jej seksualne potrzeby. Jagoda z kolei jest spełnioną żoną i matką, a do tego podróżniczką. Niestety, w pewnym momencie swojego życia ulega wypadkowi, przez który zostaje sparaliżowana od pasa w dół. Jej niepełnosprawność staje się barierą nie do przeskoczenia, z którą nie umie sobie poradzić jej mąż. Róża od szesnastu lat żyje w pozornie bardzo udanym małżeństwie. Kiedy jednak zaczyna głośno mówić o swoim życiu seksualnym, uświadamia sobie, że nigdy w życiu nie miała orgazmu. Czytanie tej książki jest jak uczestniczenie w swego rodzaju rozmowie. Rozmowie, która może znacząco poprawić jakość codziennego życia. Jeżeli po lekturze "Blisko, coraz bliżej" dojdziesz do wniosku, że masz ochotę na więcej seksualnych refleksji, to polecamy sięgnąć po "Ciałaczki. Kobiety, które wcielają feminizm".

Ta niezwykła, ponadczasowa opowieść wciąga od pierwszych stron i zmusza do zastanowienia się, czy marzenia mogą być... niebezpieczne? Czy siła pragnień, do których często sami przed sobą się nie przyznajemy, może mieć dla naszego życia działanie niszczycielskie? A może to tylko pozory? "Hotel Aurora" to powieść obyczajowa osadzona w Sudetach, gdzie na tle pięknych gór i zapierających dech w piersiach widoków rozgrywają się sceny zarówno romantyczne, zabawne, ocierające się o komedię, jak i tragiczne czy przykre, sprawiające, że człowiek na moment zatrzymuje się i poddaje refleksji. Antonina na prośbę przyjaciółki udaje się w jej rodzinne strony i rozpoczyna pracę w nieco już podupadającym hotelu Aurora. W trakcie podróży na miejsce poznaje urzekającego pisarza, którego osobowość i podejście do życia bardzo szybko kradną jej serce. Romantycznie zaczynająca się historia kieruje Czytelnika do hotelu, gdzie mieszka i pracuje ojciec przyjaciółki Antoniny, Marian - ciężka choroba sprawia jednak, że coraz słabiej radzi ON sobie nie tylko z prowadzeniem firmy, ale i codziennym życiem. Książka stawia przed Czytelnikiem wiele trudnych pytań. Czy w starciu z brutalnym losem jesteśmy bezsilni? Czy warto walczyć, czy lepiej płynąć z prądem wydarzeń, nawet jeśli nie dzieją się one po naszej myśli? Czy jedna osoba może zmienić przyszłość, która wydaje się nieuchronna? Autorką "Hotelu Aurora" jest Emilia Teofila Nowak, która w doskonały sposób pokazuje starcie marzeń z rzeczywistością, pragnień z szarym życiem, i potrafi robić to tak, by dawać nadzieję na to, że - mimo przeciwności losu - w finalnym rozrachunku zwyciężą prawda i miłość. Pisarka jest również autorką inspirującej książki "Piromani".

Najpopularniejsza powieść słynnej pisarki Charlotte Brontë, Poznajcie losy Jane Eyre, kobiety, która na długo zapadnie wam w pamięć! Jednak czy będzie umiała odnaleźć spokój i szczęście w swoim życiu? "Dziwne losy Jane Eyre" to wyjątkowa książka, o której gazety rozpisywały się z zachwytem dzień w dzień. Opowiada ona historię dziewczynki, która straciła rodziców, przez co trafia do domu wuja. Niestety nikt nie darzy jej tam ciepłymi uczuciami i kiedy tylko nadarzyła się okazja, ciotka pozbywa się jej, wysyłając do szkoły dla sierot. Dzielna Jane nie poddaje się i zdobywa wykształcenie, a później prace jako guwernantka. Wydaje się, że w jej życiu nareszcie pojawi się szczęście. Kobieta zostaje zatrudniona do dziewczynki, którą samotnie wychowuje ojciec, Edward Rochester. Pewnego dnia do jej pana, którego darzy uczuciem, wracają demony z przeszłości. Jane nie potrafi poradzić sobie z sytuacją i ucieka. Książka opowiada o ludzkich emocjach, przez co jest ponadczasowa. Tytułowa bohaterka jest bardzo wyrazista i posiada wiele cech, dzięki którym można ją łatwo polubić, a nawet podziwiać. Jej losy to wciągająca i głęboka, ale nie zawsze kolorowa historia, która pokazuje, że warto mieć nadzieję na lepsze jutro.

Zuzanna i Adam to para, jakich wiele. Mieszkają w niewielkim miasteczku nad jeziorem i pracują w tym samym gabinecie stomatologicznym. Żyją z dnia na dzień. Pewnego dnia dzieje się jednak coś strasznego. Po tragicznym wypadku muszą podjąć decyzję, która na zawsze zmieni ich życie. Kolejne dni są koszmarem. Wyrzuty sumienia nie dają im żyć, a ich codzienność zamienia się w piekło. Do tego ktoś wie, co zrobili i zaczyna ich szantażować. Chce, by zapłacili za swój błąd. Pewnego dnia Adam znika. Zuzanna wie jedno, musi zrobić wszystko, by go odnaleźć. Zrobiliśmy coś złego to opowieść o tym, jak jedna zła decyzja może zniszczyć całe życie. To opowieść o obsesyjnej miłości i zemście. O przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć.

Rita i Tomasz, młodzi ludzie pełni radości, czerpiący z życia pełnymi garściami, czasem lekko zawadzający o granice prawa, nie spodziewają się, co przygotował dla nich los. Sami mają bardzo sprecyzowane plany, piękna ślubna suknia już czeka… Wskutek tragicznego splotu okoliczności ich życie zmienia się diametralnie; nie będzie ślubu, nie będzie wspólnego czasu, nie będzie już wiatru we włosach Rity, zniknie radosna, szalona dziewczyna. Będzie musiała radzić sobie sama, pomocy nie uzyska nawet od matki Tomka. Zdecyduje się wyjechać. Na Mazurach spotyka mężczyznę, który zauroczony nią, proponuje wspólne życie. Może nie takie, na jakie liczyła w wyobraźni, ale Rita nie może sobie pozwolić na grymaszenie. Wspólnie prowadzony pensjonat na Mazurach prosperuje dobrze, dzieci rosną. Świat Rity jest podporządkowany obowiązkom i mężowi, sama Rita również staje się osobą podporządkowaną. Nie ma już w sobie woli walki, pragnienia przygody; jej radością oprócz dzieci stają się konie. Chwile ważne dla siebie spędza, jeżdżąc konno po okolicy. I to uporządkowane, poskładane jakoś życie nagle sypie się niczym domek z kart, a Rita po raz kolejny będzie musiała zmierzyć się z przewrotnością losu. Będzie musiała też zmierzyć się z samą sobą – i nie wiadomo, które z tych zmagań okażą się trudniejsze…