Tak wiele jest strachów

Piłka nożna tłumaczy świat. Anita Werner i Michał Kołodziejczyk pokazali to już w swojej pierwszej książce. Tym razem autorzy bestsellerowego reportażu Mecz to pretekst. Futbol, wojna, polityka poszli dalej tym tropem, by przekonać się, że piłka nożna może też dawać nadzieję. Nadzieję na lepsze życie albo na życie w ogóle. Może uchronić przed śmiercią, uratować – albo nauczyć żyć, kiedy umarło wszystko dookoła. Może podnieść po traumie, dać skrzydła, dać siłę, pomóc być zauważonym. Anita Werner i Michał Kołodziejczyk ruszyli daleko w świat. Przez kilkanaście miesięcy, w czasie podróży do Brazylii, Rwandy, Turcji i Tanzanii, dotarli do ludzi, których historie mrożą krew w żyłach i którzy zdecydowali się im je opowiedzieć, do bólu szczerze. Neto, z którym spotkali się w brazylijskim Chapecó, jest jednym z trzech piłkarzy, którzy przeżyli katastrofę samolotu drużyny Chapecoense z Brazylii w 2016 roku. Eric, były bramkarz reprezentacji Rwandy, z którym spotkali się w Kigali, jest Tutsi i przeżył ludobójstwo w 1994 roku, bo jego koledzy z drużyny – choć byli Hutu – zamiast pociąć go maczetą na kawałki, ukrywali go w swoich domach. Abdallah i Kaburu, zawodnicy Albinism Sports Club, z którymi spotkali się w Dar es Salaam w Tanzanii, mają albinizm i grają w piłkę w kraju, w którym zabijano noworodki z albinizmem i polowano na ludzi dotkniętych tą rzadką chorobą, bo według szamanów fragmenty ich ciał miały gwarantować życiowe powodzenie. Fani i piłkarze klubu Amedspor, których spotkali w tureckim Diyarbakırze, też mają coś ważnego do przekazania – że są Kurdami i nic tego nie zmieni, nawet kolejna kara tureckiej federacji. Amedspor to dla nich drużyna narodowa, substytut flagi i koszulki Kurdystanu, za noszenie których można w Turcji trafić przed sąd. To nie jest książka piłkarska. To książka o ludziach. O ich emocjach, o życiowych lekcjach, z których wnioski pomógł wyciągnąć futbol. To książka także o tym, jak łatwo wywołać wojnę, zasiać nienawiść, dać się jej żywić strachem i uprzedzeniami. To książka o tym, że gdy wydaje się, że sensu już nie ma, nagle może pojawić się nadzieja. Bo – jak mówi jeden z jej bohaterów – z każdego zła można wyciągnąć coś dobrego.

Bestsellerowa seria mistrzyni kryminału z najbardziej nietypową inspektor. Inspektor Vera Stanhope znajduje w saunie ciało martwej kobiety. Przez chwilę przelatuje jej przez głowę myśl, że choć raz w życiu ma do czynienia ze śmiercią z przyczyn naturalnych. Ale śmierć nigdy nie jest zwyczajna ani prosta… A na szyi kobiety widnieją ciemne pręgi... Vera rozpoczyna śledztwo. Szybko ustala, że ofiarą jest Jenny Lister, kierowniczka miejscowego ośrodka opieki społecznej. Poznaje jej córkę, narzeczonego córki, jego matkę – autorytet lokalnej elity – i koleżankę Jenny z pracy. W tej sprawie przewija się zastanawiająco dużo kobiet… Kobiet niezamężnych, rozwiedzionych, porzuconych, zaniedbywanych. Każda z nich to osobna opowieść: o samotności, milczącym cierpieniu, poczuciu winy. Każda z nich miała powód, by zabić… Seria Vera została zekranizowana jako serial telewizyjny bijący na świecie rekordy popularności, wielokrotnie emitowany również w Polsce. Główną rolę gra Brenda Blethyn – dwukrotnie nominowana do Oscara laureatka Złotego Globu i Złotej Palmy.

Co roku w różnych miastach Stanów Zjednoczonych ludzie znikają bez śladu. Julia, którą znaleziono nagą i oskalpowaną, gdy błąkała się po ulicach Nowego Jorku, twierdzi, że wydostała się z piekła i widziała samego diabła. Tymczasem w kościele św. Edwarda ołtarz spływa ludzką krwią ... Prowadzący śledztwo młoda policjantka Annabel O’Donnel i były ekspert profilujący Joshua

Autorka "Dymów nad Birkenau" powraca, tym razem ze wzruszającą historią o tym, jak w realiach odwróconego dekalogu pozostać człowiekiem. Oto "Krzyk wiatru" - opowieść o nadziei i godności, która poruszy Cię do łez! Seweryna Szmaglewska po raz kolejny zaskakuje opisem rzeczywistości obozowej. Tuż za drutem kolczastym, w cierpieniu i trwodze żyją ludzie, którzy w takich warunkach potrafią zachować człowieczeństwo. Bohaterowie "Krzyku wiatru" obcują na co dzień z przemocą, krwią, śmiercią, strachem, gnijącymi odpadami i błotem. Jednak nawet takie okoliczności nie są w stanie zgasić ludzkiego pragnienia miłości, bliskości i zwyczajnej godności. Autorka ilustruje zobowiązującą moc nadziei, która pozwala zachować człowieczeństwo nawet w sytuacjach grozy. Na kartach książki znajdziemy wspomnienia profesora Jacka Wiśniewskiego, syna Seweryny Szmaglewskiej, oraz najważniejsze recenzje na jej temat.

Największa masowa egzekucja w historii niemieckich obozów koncentracyjnych. Dwa dni, 3 i 4 listopada 1943 roku. Ponad 42 tysiące zamordowanych w jednorazowej akcji likwidacyjnej, zaplanowanej w najdrobniejszych szczegółach, w niemieckich dokumentach opisanej pod kryptonimem Aktion Erntefest (akcja „Dożynki“). Krwawe dożynki. Szpalery nagich więźniów: mężczyzn, kobiet i dzieci. Prowadzonych całymi rodzinami na rozstrzelanie. Zmuszanych do układania się w dołach śmierci - jeden przy drugim, ciasno, na stygnących martwych ciałach. Każdy miał zginąć. Po kolei. Jedna kula - jedno życie. Głośna, wesoła muzyka, którą zbrodniarze zagłuszali strzały. I trzy kobiety, którym udało się wyjść z grobu... Ciała ofiar spalono dopiero kilka dni po zakończeniu akcji. Do wykonania tego zadania zmuszono pozostawionych przy życiu więźniów, których później też zgładzono. Książka Mariusza Nowika to rekonstrukcja tego nadal mało znanego ostatniego etapu akcji „Reinhard“.

Nawiązywanie bliskich relacji z innymi ludźmi bywa ekscytujące i ryzykowne zarazem. Igranie z uczuciami i emocjami może obrócić się przeciwko nam w najmniej spodziewanym momencie. Sięgnij po książkę "Sam w dolinie", którą napisała Hanna Greń, i sprawdź, czy miłość od szaleńczej nienawiści rzeczywiście dzieli tylko krok! Szymon Kliś nie mógł narzekać na brak powodzenia u przedstawicielek płci pięknej. Skwapliwie to wykorzystywał, wdając się w kolejne, mniej lub bardziej trwałe romanse i wzbudzając tym samym zainteresowanie otoczenia. Plotki przybierają na sile, gdy mężczyzna zostaje znaleziony martwy, a wkrótce potem wychodzi na jaw, że podano mu truciznę. Okoliczni mieszkańcy są przekonani, że zamordowała go jedna z byłych kochanek, a policja zdaje się podzielać ich przypuszczenia. W toku śledztwa pojawiają się pierwsi podejrzani, jednak sprawy nieoczekiwanie się komplikują, gdy miastem wstrząsa następna zbrodnia. Kto tak naprawdę jest winny?

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.