Tak wiele jest strachów

Pozycja szczególnie wyróżniająca się spośród innych thrillerów. Mocna, mroczna, angażująca - te słowa najlepiej są w stanie opisać książkę "Obcy" autorstwa Maxa Czornyja. Jeżeli nie boicie się stawić czoła brutalnej rzeczywistości oraz chcecie poczuć niepowtarzalne napięcie, z całą pewnością powinniście sięgnąć po tę pozycję. Książka ta przedstawia historię pewnej rodziny repatrianckiej, która przyjeżdża do Polski i postanawia osiedlić się w niewielkiej, wiejskiej miejscowości. Jedynym pragnieniem tych ludzi jest prowadzenie spokojnego oraz stabilnego życia, bez jakichkolwiek wygórowanych ambicji czy celów. Niestety, nie zyskują oni akceptacji wśród lokalnych mieszkańców, co doprowadza do wielu, nieraz brutalnych, konsekwencji. Autor bez jakiejkolwiek cenzury pokazuje problemy, takie jak czysta, ludzka nienawiść czy dyskryminacja ze względu na narodowość lub wyznawaną religię. Opowieść ta bezpośrednio ukazuje czytelnikom makabryczne obrazy pełne przemocy zarówno fizycznej, jak i psychicznej, a sama historia ma bardzo mroczny oraz dosadny wydźwięk.

Czasami prawda niszczy wszystko… Gdy miłość jest tak silna, że jedynym rozwiązaniem pozostaje szaleństwo… Jagna nadal mierzy się z błędami przeszłości, które zdają się definiować jej życie. Postanawia pozostać w Brzegach, jednak kolejne dni obfitują w zdarzenia podważające słuszność tej decyzji. Pensjonat nie jest opuszczony, jak wydawało się jeszcze kilka tygodni przed wydarzeniami na Rysach, a strach potęgują dodatkowo podejrzenia, że Staszek nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Adam nie zamierza ułatwiać matce powrotu w rodzinne strony, a Jędrek… To wtedy na drodze Jagny pojawia się Kosma, który zdaje się skrywać własne tajemnice. W tym samym czasie policja i TOPR poszukują zaginionego turysty. Znajdują ślady, ale czy na pewno jego?

Pikantna i romantyczna powieść o kolejnej pięknej właścicielce gorącej restauracji Pokusa... Riley Gibson jest podekscytowana. Pokusa, modna restauracja, której jest współwłaścicielką, będzie pokazywana na telewizyjnym kanale kulinarnym. Jej przyjaciółki obawiają się jednak, że stała obecność ekipy telewizyjnej wywróci życie restauracji do góry nogami. Ale taka

Dzieje Rosji od jej prapoczątków aż do schyłku XX stulecia. Autor koncentruje się wyłącznie na systemie specyficznego, zbrodniczego kształtowania i sprawowania władzy od jej zarania. Pragnie wykazać, że system komunistyczny był logicznym następstwem represyjnej polityki książąt i carów nie tylko wobec poddanych, ale i najbliższych. "Uczciwość Rojanina kończy się tam, gdzie zaczyna się interes Imperium".

Niepublikowane relacje naocznych świadków „Ci dziwni mężczyźni wiele razy odwiedzali mnie w środku nocy”. „Ten cień miał na głowie czarną fedorę”. „To jak się uśmiechał… To nie był przyjazny uśmiech”. „Patrzył wprost w moją duszę”. Faceci w Czerni. Złowieszcze postacie, które pojawiają się, by zastraszać i uciszać świadków spotkań z UFO. Fascynują niezwykłym

Leon XIII zostaje uwięziony przez masonerię w lochach Zamku Świętego Anioła. Pobożne rodziny zbierają datki na jego uwolnienie i planują akcje odbicia Jego Świątobliwości. Amadeusz jedzie do Rzymu poznać prawdę na własne oczy… Lochy Watykanu to powieść z wątkiem kryminalnym, ale przede wszystkim wspaniale ukazany satyryczny obraz europejskiego mieszczaństwa u schyłku XIX wieku. Z jednej strony religijność niepodlegająca żadnym wahaniom i pytaniom, z drugiej bunt, niezależność sądu, wolność myśli. Ukazując szaleństwo pewnych intelektualnych sądów, czy wręcz fanatyzmu, autor jednocześnie zmusza nas do zastanowienia się nad konsekwencjami całkowitej wolności, zaburzonym boskim porządkiem świata, wywołanym czynem bezinteresownym, sprzecznym z jakąkolwiek logiką. Lochy Watykanu to niewątpliwie najbardziej znana powieść André Gide’a, głównie za sprawą kontrowersji, jakie wywołała: oskarżano ją o herezję i niemoralność, a jej autora odsądzano od czci i wiary. A jednak 30 lat później autor otrzymał Nagrodę Nobla. Przeczytać trzeba koniecznie - książka należy do kanonu literatury, a na dodatek czyta się ją świetnie.

W 1967 r. Roy Bates, emerytowany brytyjski oficer, zajął opuszczoną platformę przeciwlotniczą na wodach międzynarodowych, a następnie nazwał ją Sealandią i ogłosił się jej księciem. W 1996 r. artysta Lars Vilks nazwał skrawek szwedzkiego wybrzeża Ladonią, tworząc swoje państwo dzieło sztuki, którego hymnem jest odgłos kamienia wpadającego do wody. W 2013 r. pewna dziewczynka z Virginii, Emily, zapytała tatę, czy mogłaby zostać prawdziwą księżniczką. Pół roku później jej tata utworzył na pustyni Królestwo Północnego Sudanu, a swoją córkę uczynił księżniczką. W 2016 r. Mieszko Makowski założył Królestwo Kabuto. Jego terytorium mieści się na działce pod Radomiem. Król Mieszko był rozczarowany Polską, więc stworzył państwo, w którym wartością nadrzędną jest absolutna wolność. To tylko przykłady kilku mikronacji – współczesnych tworów parapaństwowych – i ich pomysłodawców opisanych w tej niezwykłej książce. Bohaterowie Macieja Grzenkowicza to zapaleńcy, idealiści, outsiderzy, którym obecna oferta państwowa nie odpowiada, dlatego tworzą swoje. Swoje tycipaństwa.

Ktoś powiedział, że dopiero, gdy udomowiliśmy psy, staliśmy się ludźmi. Psy nauczyły nas, czym jest bezwzględna wierność, dozgonna miłość i prawdziwa radość życia. Psy są ucieleśnieniem emocji ? psi ogon, długi czy krótki, nie posiada się ze szczęścia, gdy wracamy z pracy psie uszy, te beznadziejnie oklapnięte i te sterczące dziarsko, denerwują się straszliwie, gdy coś burzy ustalony porządek, a oczy... Oczyma spoglądają na nas wszystkie psie marzenia, nadzieje i obawy. Psy żyją tu i teraz. Spacer z czworonogiem, wspólna zabawa, pieszczoty, a nawet wspólne oglądanie ulubionego programu w telewizji uczą nas całkowicie zanurzać się w teraźniejszości. Psy akceptują nas takimi, jakimi jesteśmy. Każdy pies uważa swojego człowieka za najdoskonalszą istotę na świecie. Obyśmy nigdy nie zaprzestali dążyć do ideału, jakim jesteśmy w oczach naszego psa. Oto zbiór z życia wziętych historyjek o psach ? śmiesznych, odważnych, sprytnych, zdesperowanych, szczęśliwych i zrozpaczonych. Mamy nadzieję, że każdy prawdziwy miłośnik psów znajdzie tu coś dla siebie. ?Psy nie są całym naszym życiem, ale czynią nasze życie całością? - Roger Caras.