Oszustwa pamięci

Odprysk metalu tkwi w karku Marca Lucasa i w każdej chwili może go sparaliżować. Ale dla niego to bez znaczenia. W wypadku samochodowym stracił żonę i nienarodzone dziecko. Sam przeżył i obwinia się o ich śmierć... Jest na granicy szaleństwa i dlatego zgodziłby się usunąć ze swojej pamięci wszystkie wspomnienia. Jeszcze nie wie, że cierpienie zamieni się wtedy w

seria: Centrum Edukacji Dziecięcej "Hobby to nazwa ulubionego zajęcia, pasji, której człowiek poświęca swój wolny czas i pieniądze. Może być nim kolekcjonerstwo, hodowla roślin, podróżowanie, rysowanie, gra na wybranym instrumencie muzycznym, uprawianie sportu, jednym słowem – wszystko, cokolwiek sprawia ci przyjemność i całkowicie cię pochłania. Pasjonatów często nazywa się zapaleńcami. Dlaczego? Bo

Książka Warszawskie dzieci ’44 pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na udział najmłodszych mieszkańców miasta w Powstaniu Warszawskim. To nie opowieść o bohaterskich walkach małych żołnierzy ani dyskusja o tym, czy wolno było im dać broń do ręki albo wysłać z butelką zapalającą na barykady. Po raz pierwszy ukazuje, jak dzieci uczyły się żyć w zupełnie nowej dla nich powstańczej rzeczywistości. Jak szybko musiały dorosnąć, by „wielka przygoda” nie zakończyła się śmiercią. Jak radziły sobie z przerażeniem, bólem, cierpieniem oraz koszmarnymi doświadczeniami, których były uczestnikami bądź świadkami. A także jak z traumą wyniesioną z powstańczej Warszawy musiały zmagać się do końca życia. Skłania do refleksji, jak doświadczenie Powstania Warszawskiego były przekazywane kolejnym pokoleniom. Spojrzenie na to wydarzenie oczami dziecka, poznanie jego emocji i dramatów odsłania prawdę o walce pozbawionej heroizmu oraz cenie, którą przyszło za nią zapłacić, by móc żyć dalej. O tym wszystkim dowiemy się, poznając wspomnienia m.in.: Beaty Tyszkiewicz, Krystyny Zachwatowicz-Wajdy, Magdaleny Zawadzkiej, Jarosława Abramowa-Newerlego, Jacka Fedorowicza, Krzysztofa Zanussiego, syna komendanta Armii Krajowej – Adama Komorowskiego, i syna „warszawskiej Niobe” – Mścisława Lurie.

Ach, te święta! Radosne uśmiechy, rodzina zgromadzona przy świątecznym stole, prezenty i migocące bombki na choince. Obraz świąt, jaki maluje Alice Oseman w nowelce "This Winter", nie jest jednak bajkowy. Święta lubi chyba jedynie najmłodszy syn państwa Springów, Oliver. Może dlatego, że starsze rodzeństwo wreszcie ma dla niego czas, Charlie, starszy brat, gra z nim w gry, jedzenie jest super, są prezenty. Charlie jednak bał się świąt. Niedawno wyszedł ze szpitala psychiatrycznego, gdzie leczył zaburzenia odżywiania, a dokładniej anoreksję. Zastawiony potrawami stół to nie jest to, o czym marzy nastolatek. Atmosfera przy stole w rodzinie Springów też nie jest najlepsza. Ciągle słowne potyczki między rodzicami a dziadkami, bezustanne pytania przypominające przesłuchanie. A odpowiedzi w zasadzie i tak nikt nie słucha. Charlie czuje się niezrozumiany i nieszczęśliwy. Rodzice omijają temat jego choroby, tak jakby milczenie na ten temat powodowało, że problem znika. Jest jeszcze starsza o rok siostra Charliego, Tori. Tori jest bohaterką debiutanckiej powieści Alice Oseman, "Solitaire". Dla niej święta to równie męczący czas, jak chyba dla wszystkich nastolatków, którzy nudzą się przy stole. Dzieje się tak zawsze, gdy brak prawdziwego porozumienia między rodzicami a dziećmi, gdy wspólnie spędzony czas nie cieszy, ale męczy. Charlie nie wytrzymuje napięcia, wychodzi z domu, choć ma wyrzuty, że Tori zostaje sama z trudną rodziną. Charlie idzie do Nicka Nelsona. Nie znają się długo, ale świetnie się rozumieją i, chyba, kochają. Rodzina Nicka jest inna, akceptuje wybory syna. "This Winter", nowelka z serii “Hearstopper”, porusza całą gamę trudnych problemów siłą rzeczy w sposób dość skrótowy. Jest to jednak książka warta przeczytania.

Pozycja zaliczana do powieści sentymentalnych w dorobku pisarza. W utworach tych autor nie wzdraga się przed obnażaniem jasnych i ciemnych (tych jest więcej) stron z życia marginesów społecznych Petersburga. Znamienne jest to, że zło i zgnilizna moralna dominują nad dobrem. Dominują naturalnie w sensie ilościowym, bo przewagę moralną Dostojewski daje dobru. "Skrzywdzeni i poniżeni" to przede wszystkim powieść o przebaczeniu. Dokładniej mówiąc, o przebaczeniu przez ojca córce, ale i na odwrót. Narrator, Iwan Pietrowicz, to młody pisarz ledwo wiążący koniec z końcem. Nosi ON wyraźne cechy samego Dostojewskiego. Nasz narrator jest postacią jednoznacznie pozytywną, altruistyczną i praktycznie pozbawioną wad. Wyidealizowany i poczciwy Wania w żadnym wypadku nie drażni. Po prostu pozwala nam spokojnie myśleć o całej reszcie, co zresztą i ON sam robi. Iwan pomaga bowiem Natalii Nikołajewnej, która uciekła z rodzinnego domu, by zamieszkać z ukochanym Aloszą…

Seks, kłamstwa i serwis społecznościowy Mark Zuckerberg i Eduardo Saverin byli najlepszymi przyjaciółmi - outsiderami wśród elitarnej, utalentowanej grupy studentów Harvardu. Łączył ich matematyczny geniusz i nieporadność wobec kobiet. Pewnej nocy, w 2003 roku, Zuckerberg włamał się do komputerów uczelni. Stworzył bazę danych wszystkich studentek w kampusie, a następnie zawiesił serwery uniwersytetu. W tym momencie, w jego pokoju w akademiku, narodziły się ramy dla Facebooka, serwisu społecznościowego, który zrewolucjonizował komunikację na całym świecie. Pełna dramaturgii historia napisana w oparciu o rozmowy z kilkudziesięcioma osobami, setki innych źródeł oraz tysiące stron dokumentów, między innymi protokoły rozpraw sądowych. Autor wykonał mrówczą pracę, by zajrzeć za kulisy Facebooka i poznać tajemnice jego twórców.

Show biznes, zbrodnia i śnieg skrzypiący pod butami Podczas przyjęcia, na którym świętowano sukces reality show „Nowe życie”, został zamordowany reżyser programu. Wszystko wskazuje na to, że zabójcą jest ktoś z uczestników imprezy. Do rozwiązania sprawy przydzielona zostaje Agata Górska, która mimo problemów ze zdrowiem robi wszystko, żeby spełnić oczekiwanie przełożonego – sprawca ma być ujęty przed świętami! Tymczasem Sławek Tomczyk wyjeżdża na szkolenie do Budapesztu. Jednak gdy dowiaduje się o uprowadzeniu swojej siostry, błyskawicznie wraca do Polski. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Czy to możliwe, żeby zniknięcie Kingi i sprawa, nad którą pracuje Agata, były ze sobą powiązane?