Oszustwa pamięci

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.

Ujmujący, elegancki, wiarygodny. Ukryty psychopata… Życie Olivera Ryana jest jak z obrazka – idealny dom, perfekcyjna żona, komfort i harmonia. Aż do pewnego wieczora, gdy po jak zawsze wykwintnej kolacji przygotowanej przez żonę Alice, Oliver brutalnie ją bije, tak że kobieta zapada w śpiączkę. Najbliższe mu osoby zaczynają spekulować, co popchnęło go do tak okrutnego i całkowicie niewytłumaczalnego czynu. Zaskakujące szczegóły zaczynają ujawniać: jego próżna i wyjątkowo pusta kochanka Moya; właścicielka francuskiej winnicy Véronique, która z chwilą, gdy zatrudniła Olivera, straciła wszystko; przyjaciel Alice, Barney, od dzieciństwa kochający ją nieodwzajemnioną miłością, oraz kumpel Olivera, Michael, który od lat zmaga się ze wstydliwymi pragnieniami. Kolejne sekrety Olivera są tak brutalne jak jego haniebny czyn i ujawniają psychopatę, który wyłania się z ruin swojej przeszłości naznaczonej porzuceniem, wstydem i przemocą. Wspaniała jak niezapomniany klasyk Patricii Highsmith Utalentowany pan Ripley – zachwyci czytelników od wstrząsającego pierwszego zdania po równie szokującą ostatnią stronę.

W internecie Michalina ma status gwiazdy. Wiele kobiet chętnie zamieniłoby się z nią na jej życie w sielskiej, kurpiowskiej wsi. Ale nie każdy jej obserwator wie, że to los zadecydował za dziewczynę, gdzie będzie mieszkać. Nie tylko nie pozostawił jej wyboru, ale pewnego listopadowego dnia postanowił namieszać po raz kolejny. Kiedy Michalina wraz ze swym znajomym Dominikiem wracali do domu ich oczom ukazał się niecodzienny widok. W mokrym, padającym śniegu, tuż przed koła ich samochodu wybiegł koń. I już na pierwszy rzut oka widać było, że zwierzę jest nie tylko zabiedzone, ale i ranne. Młodzi ludzie nie mogli przejechać obojętnie obok biednego zwierzęcia i otoczyli je opieką, nie zdając sobie sprawy, że to dopiero początek wydarzeń, które nieźle namieszają w ich życiu. Czy rozpoczęta w śnieżny, listopadowy dzień historia znajdzie szczęśliwy finał?

Molly właśnie stanęła oko w oko z mężczyzną, który dziesięć lat temu złamał jej serce. On również nie był szczęśliwy na jej widok. Co gorsza, zachował się jak palant, czym rozdrapał wciąż świeżą ranę w sercu Molly. Ich ostatnie spotkanie zakończyło się katastrofą. Ojciec Noaha nakrył ich w jego pokoju, do którego weszła przez okno, mając nadzieję uwieść gorącego sąsiada. Teraz Noah jest jednym z najlepszych futbolistów w kraju i właśnie dołączył do drużyny, z którą Molly i jej brat Logan są związani zawodowo. Dawni sąsiedzi, czujący do siebie urazę, znowu będą mieli ze sobą kontakt. Noah jest dla Molly przepustką do dalszej kariery, niestety jego zachowanie wskazuje na to, że nie zamierza niczego jej ułatwiać. Oboje są wrogo nastawieni, jednak będą musieli współpracować, żeby zrealizować projekt, w który są zaangażowani.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

To już kolejny tom opowiadający historię Magdy, która niestety znowu trafia w swoim życiu na przeszkodę. Tym razem jednak znosi problemy dużo gorzej, wątpiąc w swoją przyszłość. Co tak naprawdę dzieje się w stajni w Pieńkach? Swojski klimat zakłócany jest problemami, których rozwiązań nie widać na horyzoncie. Jak poradzi sobie z tym główna bohaterka? Była "Jedną nogą w niebie", jednak wszystko, co dobre, z czasem się kończy. Magda ma już naprawdę dosyć i nie zdziwi to nikogo, kto dowie się, co przyszło jej przeżywać. Oszukiwanie samego siebie zawsze kończy się tym, że musimy wreszcie spojrzeć prawdzie w oczy i albo dalej udawać, albo zebrać resztki honoru i wyjść z tej toksycznej sytuacji. Ile można naginać karku? Magda chyba właśnie zbliża się do końca drogi. Powoli brakuje jej sił i ma ochotę się poddać. Czy stajnia będzie musiała zostać oddana w inne ręce? A jeśli tak, to czy dobre? Co z samą Magdą? Czy poradzi sobie z tym psychicznie? W historii przeplecie się też Adam, jednak nie wiadomo, czy z nim dziewczyna odnajdzie szczęście. W jej życiu pojawi się również ktoś nowy.

Książka "Młyn nad Flossą" jest pasjonującą powieścią, która zaciekawi miłośników klasycznej literatury. W tytule powieści umieszczono miejsce rozgrywania się akcji - obszar angielskiej prowincji, gdzie delikatna sceneria prowadzi czytelnika przez trudną tematykę utworu. Pozornie spokojne życie może być pełne niespodziewanych zwrotów akcji, czego doświadczyli bohaterowie. Madzia i Tomek Tulliverowie mieszkają w młynie Dorlcote, który od wielu pokoleń znajduje się w rękach ich rodziny. Emocjonalna i żywiołowa Madzia często wzbudza niepokój swojej matki, jej przeciwieństwem jest natomiast spokojny brat Tomek. Dziewczyna z racji swojej inteligencji i urody już od najmłodszych lat popada w konflikt z purytańskim otoczeniem. Ma wrażenie, że rozumie ją jedynie ojciec, który nagle popada w bankructwo - zmienia to całkowicie sytuację rodziny. Rodzeństwo musi odnaleźć się w nowej sytuacji - Tomek musi pracować i spłacić długi, natomiast Madzia trafia pod opiekę bogatej kuzynki. Jej wybory nie są zrozumiałe dla otoczenia, a najtrudniejszym przeżyciem okazuje się konflikt z bratem, który inaczej postrzega świat. Książka "Młyn nad Flossą" jest uznana za jedno z najlepszych dzieł George Eliot. Autorka w melancholijny sposób snuje opowieść, która tworzy wokół siebie niepowtarzalną atmosferę i niejednokrotnie wywołuje łzy. Powieść oparta na wątkach autobiograficznych porusza kwestię niezrozumienia kobiet i maluje obraz angielskiej wsi I połowy XIX wieku.

Przypadkowe spotkanie dwojga ludzi doprowadza do pełnego namiętności związku. Co jeśli to wszystko to tylko pozory, a ich relacja wcale nie jest taka idealna? Pål przeżył wiele rozczarowań w swoim życiu. Po latach pełnych mroku i cierpienia czuje, że jest w stanie znowu kogoś pokochać. Zaczyna pracę jako bileter przy bramkach wejściowych sztokholmskiego metra. Pewnego dnia w końcu poznaje, jak mu się wydaje, odpowiednią kobietę. Iris, z zawodu graficzka, nie ma stałego miejsca pracy. Zlecenia dobiera sobie sama, a na ich wykonanie przeznacza odpowiadającą jej ilość czasu. Ona również sporo przeszła, a każdy z dawnych problemów wydaje się być głęboko zakorzeniony w umyśle kobiety. Iris ma jednak dosyć samotności i wie, że zasługuje na miłość. Pragnie jedynie zrozumienia od partnera, który pokocha każdą jej wadę i będzie przy niej czy to na dobre czy złe. Gdy bohaterowie się poznają, uczucie pojawia się niemalże natychmiastowo. Pål wydaje się ucieleśnieniem marzeń Iris. Kobieta czuje, jakby znali się od zawsze, a mężczyzna za każdym razem wie, o czym ona myśli i czego w danym momencie pragnie. Para zaczyna spędzać razem tak dużo czasu, że aż ich znajomi zaczynają się niepokoić. Iris i Pålowi to jednak zupełnie nie przeszkadza, co więcej, zakochana dziewczyna zdaje się nie widzieć świata poza ukochanym. W końcu jej nowy facet to prawdziwy ideał, który darzy ją szczerym uczuciem, prawda? "Tylko ty" to swoista hybryda gatunkowa thrillera i dramatu, gdzie naprzemiennie śledzimy wydarzenia z perspektywy obu bohaterów. Ninni Schulman przedstawia czytelnikowi studium związku pary samotników, którzy wydają się być dla siebie stworzeni, jednocześnie co rusz wysyłając mu sygnały burzące ten obraz. Autorka stworzyła powieść nieoczywistą, wciągającą i skonstruowaną jak najlepsze kryminalne układanki. To książka, w której emocje bohaterów niebezpiecznie buzują, a my nie mamy pojęcia, kiedy w końcu wybuchną.