Zakazana nauka

"Gorsza" autorstwa Jarosława Czechowicza to zaskakujący, nieprzewidywalny, mroczny i pełen zwrotów akcji thriller psychologiczny. Zwykła kobieta w krótkim czasie musi podjąć najważniejszą decyzję życia. Od tego wyboru zależy nie tylko jej przyszłość. Magda to normalna kobieta wiodąca uporządkowane życie. Na co dzień pracuje w komunikacji miejskiej, ma przytulny domek na przedmieściach Krakowa, uwielbia jeździć na motorze i tak spędza wolne chwile. Nic nie zapowiada wielkiego przełomu w jej życiu... Jednak seria niefortunnych zdarzeń i spotkań sprawi, że wszystko na zawsze się zmieni. Kobieta spotyka kogoś, kto przypomina jej najgorsze życiowe wydarzenia i wielką traumę sprzed lat, kogoś, kogo miała nadzieję nie spotkać nigdy więcej. Tajemnicze i zupełnie niespodziewane spotkanie wywraca jej uporządkowane życie do góry nogami. Pozorny spokój kobiety zastępują wielki strach i niepewność. Przerażona tym, jak szybko zmieniło się jej życie, zmuszona jest podjąć decyzję, od której zależy cały jej los. Jedno jest pewne - Magda już nigdy nie będzie taka sama. Sprawdź, jak jeden niepozorny dzień na zawsze zmieni życie bohaterki.

Złożona wizja pracy policji w prowincjonalnym miasteczku, fascynujące szczegóły śledztwa i skomplikowane relacje pomiędzy bohaterami powieści – doskonała propozycja dla fanów dobrych kryminałów. Kiedy Juliet Doyle znajduje w sypialni swojej córki Erin naładowaną broń, postanawia zwrócić się o pomoc do dawnego kolegi, starszego inspektora Alana Banksa. Okazuje się jednak, że stary przyjaciel jest

Książę Ainswood, dostał od losu wszystko – tytuł, bogactwo i szatańską urodę – tymczasem jego życiowym celem stało się trwonienie tych darów. Nieokiełznany, dziki i nieprzewidywalny, zmierza ku zatraceniu aż do dnia, gdy na jego drodze pojawia się piękna i odważna Lydia Grenville. W świecie jej wartości nie ma miejsca dla takich zepsutych dżentelmenów jak Ainswood. Ten jednak nie byłby sobą, gdyby nie podjął wyzwania, zwłaszcza jeśli rękawicę rzuca mu atrakcyjna kobieta wiecznie pakująca się w niebezpieczeństwo.

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

Połączenie sensacji, kryminału i romansu, które skradnie twoje serce. Jakie tajemnice skrywają główni bohaterowie i jakie niebezpieczeństwo na nich czyha? Główna bohaterka, dwudziestoośmioletnia Lena Mejer, ma wszystko, o czym kobieta mogłaby marzyć: pieniądze, pozycję i barwne życie towarzyskie. Jednak ciągle skrywa się za zasłoną smutku, zasłaniającą jej przeszłość, przed którą próbuje uciec. Kiedy zaczyna dostawać pogróżki, spostrzega, że nie sposób umknąć przed tym, co – jak sądziła – minęło już dawno temu. Właśnie wtedy, za namową przyjaciół, postanawia wynająć prywatnego ochroniarza. Zimny profesjonalista, Nikolaj Aleksandrow, myśli, że widział już wszystko. Jednak zlecenie Leny Mejer jest znacznie bardziej skomplikowane, niż początkowo się zdawało. Relacji bohaterów nie ułatwia narastające między nimi napięcie, rodząca się zakazana miłość i to, że oboje coś ukrywają. To jednak nie wszystko – okazuje się, że czyhające na nich niebezpieczeństwo jest znacznie bardziej groźne, niż oboje sądzili, a zlecenie, które miało być proste, zaczyna zagrażać ich życiu. Przekonujące, żywe sylwetki głównych bohaterów nie pozwalają oderwać się od kart książki, a całą jej zawartość czyta się jednym tchem. Autorka stopniowo buduje napięcie, powoli rozwijając poszczególne wątki tajemnicy, a czytelnik nigdy nie wie, czy trafnie przewidywał bieg fabuły. Ta książka to solidny ładunek potężnych emocji. Znajdziemy tutaj niebezpiecznych, odważnych mężczyzn, zdecydowane kobiety, które wiedzą, czego chcą, mroczne tajemnice, ale także romans pełen wrażliwości i świetną fabułę, której błyskawiczny rozwój nie zostawia czasu na wzięcie oddechu.

Marcel Moss, znany autor kryminałów i thrillerów, po raz kolejny pisze powieść obyczajową. "Nasz pierwszy rok" jest kontynuacją książki "Mój ostatni miesiąc". W obu bohaterami są nastolatkowie, ale to książki nie tylko dla nastolatków. Tematem powieści "Nasz pierwszy rok" jest życie po traumie. Trudne przeżycia w nastolatków uderzają szczególnie mocno. Nie jet łatwo znów uwierzyć w dobro i miłość. Jednego z bohaterów, Sebastiana, czytelnik poznał w "Moim ostatnim miesiącu". Sebastian przeżywał śmierć matki, zmagał się z myślami o chorobie Mateusza, którego poznał w hospicjum i pokochał. W nowej powieści Marcela Mossa Sebastian przyjeżdża na wieś, aby dojść do siebie po śmierci Mateusza. Chce odgrodzić się od dotychczasowego życia, liczy, że na wsi znajdzie trochę spokoju. Pisze też dziennik, w którym tworzy swoją Alternatywną Rzeczywistość. Drugi bohater powieści "Nasz pierwszy rok" to dziewiętnastoletni Kevin. Marzył o usamodzielnieniu się i przeprowadzce do dużego miasta, dostał się na studia i wyjechał. Jednak, ku zaskoczeniu wszystkich, chłopak po roku rzuca studia i wraca do rodziców, na mazurską wieś. Tam właśnie krzyżują się losy obu chłopców. Nie po raz pierwszy, bo to koledzy z dzieciństwa. Teraz obaj zmagają się z depresją, przestali ufać ludziom. Zaczynają poznawać się na nowo. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu i prowadzą długie rozmowy. Czy opowiadanie Sebastiana o swoich przeżyciach pomoże Kevinowi odnaleźć miejsce w życiu? Czy wzajemna przyjaźń i zrozumienie, a także kojące działanie bliskości przyrody spowodują, że chłopcy po traumatycznych przeżyciach na nowo zaufają światu?