Tajemnica Montefeltra. Medyceusze

Kolejny tom zbioru dzienników Krystyny Jandy! Dowiedz się więcej o jednej z najznakomitszych polskich aktorek, która raczy Czytelników wyjątkowo szczerą opowieścią o sobie i swoim życiu. "Dziennik 2005-2006" to publikacja, która zainteresuje nie tylko wiernych fanów aktorki, ale również wszystkich tych, którzy chcą poznać ją trochę bliżej. Krystyna Janda urodziła się 18 grudnia 1952 roku w Starachowicach. Jest nie tylko aktorką teatralną oraz filmową, ale również piosenkarką, pisarką oraz autorką felietonów. Pełni funkcję dyrektora artystycznego Och-Teatru oraz Teatru "Polonia". Jest absolwentką Państwowego Liceum Plastycznego w Warszawie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w tym samym mieście. Jej debiut aktorski nastąpił podczas studiów, w 1974 roku, gdy zagrała w spektaklu "Trzy siostry" Aleksandra Bardiniego w ramach Teatru Telewizji. Otrzymywała wiele nagród i szybko zaliczono ją w poczet najwybitniejszych aktorów XX wieku. To właśnie w dziennikach Krystyna Janda napisała o jednym ze swoich najważniejszych projektów: Fundacja oraz stworzenie Teatru Polonia. W każdym napisanym zdaniu widać jej zaangażowanie oraz wkład w to, co robiła i wciąż robi. Każdy Czytelnik znajdzie w tej książce odrobinę siebie, a przy okazji pozna nieco faktów z historii Polski. To nie tylko zwierzenia kulturalne, ale również odkrywanie prawdy o życiu i świecie. Wyjątkowo ludzkie oblicze aktorki sprawi, że stanie się dużo bliższa nam, odbiorcom, a zarazem zyska w naszych oczach jeszcze większe uznanie.

Pozwól mu pokochać Cię taką, jaka jesteś. Eliza i Filip to zakochana w sobie do szaleństwa para, która sporo razem przeszła, ale mimo wielu problemów ci dwoje nigdy nie przestali wierzyć, że uda im się wszystko poukładać i zbudować wspólnie silny i trwały związek. Nie spodziewali się jednak, że los okaże się znacznie mniej cierpliwy i postanowi przyspieszyć bieg wydarzeń. Nagła i niespodziewana ciąża Elizy stawia całą relację w nowym świetle i wydaje się, że to właściwy moment na wiążące deklaracje… Tymczasem rodzina Elizy wciąż zmaga się z konfliktami i niezażegnanymi sporami. Okazuje się, że czas nie potrafi uleczyć wszystkich ran i często do wybaczenia niezbędne są szczera rozmowa i dużo dobrych chęci… Czy rodzice, dzieci i wnuki spotkają się wreszcie w jednym spokojnym i kochającym domu? Taką, jaka jesteś to piękna, ciepła historia o uczuciu, które odnalazło wreszcie właściwą drogę.

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

Drugi tom serii fantasy „Królewskie Źródło”. Kolejne tomy jeszcze w tym roku! Owen Kiskaddon przybył na dwór budzącego postrach króla Severna jako więzień i wkradł się w łaski porywczego monarchy udając, że jest prawdziwie obdarzonym przez Źródło. Dziewięć lat później niegdyś lękliwy Owen wyrósł na pewnego siebie młodzieńca, szkolonego w wojennym rzemiośle i polityce przez diuka Horwatha i zakochanego po uszy w przyjaciółce z dzieciństwa, wnuczce diuka. Błoga przyszłość, na którą czekają Owen i

Wyobraź sobie, że wszystko, co uznajesz za rzeczywistość, tak naprawdę nigdy nawet nie było jej blisko. Pomyśl, że nagle cały świat wydaje Ci się nowością, a do tego budzisz się w okresie II wojny światowej i trafiasz do Zakładu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie. Jak się z tym czujesz? "Sanatorium Zagłada" opowiada właśnie o takim człowieku - Lew Wilcek doświadczył tego wszystkiego. Lew Wilcek to osoba, która należy do prastarego rodu żyjącego w całkowitym odosobnieniu i wciąż sądzi, że światem rządzą królowie i cesarzowie. Tak naprawdę niemal całą Europą władają naziści, a wszystko, czego pragną ludzie, to przetrwać. Jak poradzi sobie z tym nasz bohater? Kiedy trafia do oddziału zamkniętego, zaczyna się zastanawiać, czy jakiekolwiek jego wartości miały sens. Szczególną wagę przykłada do myśli, czy prawdziwa miłość naprawdę może zaistnieć w tak podłym świecie. Już niedługo się tego dowiaduje, gdyż w zakładzie poznaje wiele kobiet, które wprowadzają go w sieć intryg, czego ON naprawdę nigdy nie chciał. Jak się z nich wydostanie? W międzyczasie naziści przygotowują akcję Lebensunwertes Leben, która ma w zamiarze eksterminację pacjentów. Czy Lew to przeżyje?