Wyznania Frannie Langton

Len Howard uznano za ekscentryczkę, gdy w 1938 roku, w wieku 44 lat, porzuciła karierę skrzypaczki i zamieszkała na wsi w Sussex, aby studiować ptaki. Ale to tam napisała dwa międzynarodowe bestsellery i zadziwiła świat obserwacjami sikorek, rudzików i wróbli. Miłość do ptaków podsycał w Len charyzmatyczny ojciec poeta, który nie potrafił przejść obok rannego ptaka, nie ratując go. Energiczna i wrażliwa dziewczyna, najmłodsza z czworga rodzeństwa w bogatej, kulturalnej rodzinie, chciała samodzielności. Lecz kiedy w Londynie stała się sławna, a jej kariera nabrała tempa, tęskniła za oswojoną wroną bardziej niż za rodziną. Len doświadczała miłości i przyjaźni, ale żaden związek nie zbliżył się do więzi, którą tworzyła później z ptakami. Budki lęgowe pokrywały ściany jej domu wewnątrz i na zewnątrz. Ptaki siedziały jej na głowie i na ramionach. Uczyła się ich i dokonywała muzycznych transkrypcji ich pieśni. Eva Meijer natknęła się na prace upartej badaczki, które wyprzedzały swoją epokę i niesłusznie popadły w zapomnienie. W Domu ptaków szuka motywów, które kierowały Len Howard. Co sprawiło, że radykalnie zmieniła życie i odsunęła się od rodziny? Co życie bogatek mówi nam o człowieku? I czy można odciąć się od oczekiwań innych wobec siebie? A także co to znaczy mieć gdzieś swój dom?

Julia i Roman żyją z gier. Wymyślają rozrywki dla innych. Bawią, manipulują i straszą. Na mazurskim uroczysku znajdują prawie idealne miejsce do pracy. Bez hałasu, bez telefonów, bez ludzi. Tylko co będzie, gdy nagle pojawi się nieproszony gość? Można stracić głowę... Czy ktoś inny bawi się losem Julii i Romana, manipuluje nimi i ich straszy? Co naprawdę robi na uroczysku "Alex przez iks" z plotkarskiego portalu? Co ukrywają sąsiedzi z mazurskiej wioski? Jakie duchy przeszłości krążą nad zapomnianym niemieckim grobowcem nad jeziorem? Goście nad uroczyskiem jeszcze nie wiedzą, że wyobraźnia to wspaniała rzecz - dopóki w ciemnościach nie zgaśnie ci latarka…

Niech Was nie zwiedzie pozorny spokój szetlandzkiej osady - pod płaszczykiem tradycji i stabilności może czaić się zło. Jakie? O tym już opowie Ann Cleeves w ostatniej części "Serii szetlandzkiej" pt. "Dziki ogień". W niewielkiej osadzie, na terenie gospodarstwa państwa Flemingów, znaleziono ciało młodej dziewczyny. Ofiara opiekowała się dziećmi jedynych bliskich znajomych Heleny i Daniela. Po raz kolejny okazuje się, że spokój, o którym marzyło małżeństwo, przeprowadzając się na Szetlandy, nie jest im dany. Ten, kto pozbawił życia Emmę Shearer, wybiera na miejsce zbrodni stodołę, gdzie całkiem niedawno dokonał samobójstwa poprzedni gospodarz. Czy ma to znaczenie? Emma Shearer nie była rodowitą mieszkanką osady. Przybyła tam kilka lat wcześniej i od samego początku pełniła funkcję opiekunki w jednym i tym samym domu. Nie plotkowano na jej temat ani nie posądzano jej o żadne niecne sprawki - żadnych romansów czy nawet drobnych kradzieży. A może było to tylko złudzenie? Może za przybyciem dziewczyny na wyspy kryje się jakaś tajemnica, a pozornie normalna przeprowadzka była w istocie ucieczką? Nikt wszak nie zna przeszłości Emmy. Tajemnice życia dziewczyny starają się odkryć Jimmy Perez i Sandy Wilson wraz z pomocą przybyłej Willow Reeves.

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

Co tak naprawdę wiemy o kotach, poza tym, że są puchate i lubią spać całymi dniami? A może to tylko pozory, aby ukryć przed ludźmi swoje kocie tajemnice? Niewątpliwie, świat tych pupili może okazać się zdecydowanie ciekawszy, niż się zakładało... Te niepozorne, czworonożne stworzenia tak naprawdę są w stanie zrobić wiele rzeczy, których chociażby małe dzieci nie potrafią. Chłeptanie mleka z ulubionej miseczki? Nie ma sprawy! Używanie własnego języka zamiast grzebienia? Żaden problem! Golenie się? A po co! Śpiewanie dzieciom kołysanek albo schodzenie z drzewa? Cóż, z tym jednak może być już większy kłopot... Ta zwariowana opowieść o sekretach naszych pupili oraz ich tajemniczym życiu opowiedziana jest z perspektywy małego dziecka, zafascynowanego tymi skrytymi, zwinnymi istotami. Abner Graboff, który stworzył "Co potrafią koty" połączył w swojej historyjce głos dziecięcej świeżości oraz niewinności razem z błyskotliwym poczuciem humoru. Całość przystępnego, prostego tekstu dopełniona została charakterystycznymi dla autora zamaszystymi oraz odważnymi i zabawnymi ilustracjami. Głównym natchnieniem do powstania dzieła był ukochany kot rodziny Graboff - Tarzan, którego to obserwacją zajęli się trzej synowie autora, dostarczając materiału na książkę.

Ukradła swoje wymarzone życie. A teraz ktoś próbuje wyrwać je z jej rąk… Wprawdzie Alvie Knightly budzi się w Ritzu, ale nie ma jej czego zazdrościć. Po pierwsze, ma kaca zwiastującego nadejście czterech jeźdźców Apokalipsy. Po drugie, jej piękna, rozpuszczona bliźniaczka Beth została właśnie znaleziona martwa na Sycylii i policja chce przesłuchać Alvie. A po trzecie, jej cudowny nowy facet

Książka idealna dla poszukiwaczy perełek literackich. Historia spod pióra kobiety, która szturmem wdarła się do świata literatury i niemal natychmiast udowodniła swój potencjał. "Zbieranie kości" nie bez powodu znalazła się na liście tych najgodniejszych uwagi - sięgnij po dzieło nagrodzone prestiżową nagrodą i daj się przekonać, że zdecydowanie nie był to przypadkowy wybór! Jak wygląda życie w sytuacji, gdy los rzuca Ci kłody pod nogi z każdej strony? Czy normalne funkcjonowanie w takim przypadku jest w ogóle możliwe? Gdy wali się świat, niesamowicie trudno jest się odbić od dna i stawić czoła problemom - szczególnie, gdy ma się zaledwie kilkanaście lat i żadnego autorytetu u boku. Północna Ameryka. Nad Zatoką Meksykańską właśnie rozpoczyna się kolejne piekło stworzone przez Matkę Naturę. Huragan, który jeszcze wygląda niepozornie, już niedługo stanie się powodem zmartwień mieszkańców tamtejszych krajów. Żywioł sieje panikę także w rodzinie Esch. Czternastoletnia dziewczynka musi sprostać sytuacji, w której z pewnością nikt nigdy nie chciałby się znaleźć. Huragan, który wkrótce ma strawić wszystko, co napotka na swojej drodze, nie jest największym problemem nastolatki. Wraz z trzema młodszymi braćmi musi zadbać o przetrwanie swojej rodziny - rodziny, która nigdy nie była symbolem bezpieczeństwa. Jak więc ma poradzić sobie dziecko, które nigdy wcześniej nie doświadczyło spokojnego życia? Nastoletnia Esch jest przerażona do granic możliwości, jednak wie doskonale, że liczyć może tylko i wyłącznie na siebie i młodsze rodzeństwo. Ojciec alkoholik nie widzi świata poza butelką piwa, a bezlitosny żywioł jest coraz bliżej. Na domiar złego, dziewczyna dowiaduje się, że nosi w sobie nowe życie... "Zbieranie kości" jest książką niesamowicie wciągającą - już sama fabuła i tło, na jakim rozgrywają się wydarzenia, stanowią spójną, intrygującą czytelnika całość. To jednak przede wszystkim historia o problemach, z jakimi zmagają się ludzie na całym świecie. Huragany i inne żywioły trawiące Ziemię od wielu lat stanowią ogromne zagrożenie dla ludzkości. Autorka porusza również nie mniej istotny temat, jakim jest patologia w rodzinie i uzależnienia. Jesmyn Ward urodziła się w 1977 roku. Pisarka pochodzi z Ameryki i z zawodu jest profesorem języka angielskiego. Jej największą życiową pasją jest jednak literatura, której poświęca zdecydowaną część swojego czasu. Debiutowała niemal dekadę temu, a jej potencjał już został doceniony dwukrotnie. Jesmyn jest laureatką prestiżowej nagrody National Book Award, co tylko potwierdza jej ogromny talent pisarski. Oprócz "Zbierania kości" jest autorką bestselleru "Śpiewajcie z prochów, śpiewajcie".

Ciekawe zagadki, trochę prostych obliczeń i mnóstwo niespodzianek – wszystko to znajdziemy w najnowszej książce Iana Stewarta, w której powraca do fascynującego problemu niepewności w nauce i sposobów radzenia sobie z tym, co nieprzewidywalne. "Czy kości grają rolę Boga?" to niezwykła podróż od rachunku prawdopodobieństwa, teorii chaosu, aż po zadziwiający świat mechaniki kwantowej, lektura pełna intelektualnych przygód, wspaniała opowieść przesycona tak cenionym przez czytelników na całym świecie charakterystycznym stylem Iana Stewarta. Znajdziemy tu nieoczekiwane zwroty akcji, gwałtowne skoki naprzód, ślepe uliczki nauki i matematyczne idee, które okazały się fałszywymi tropami, a także perły geniuszu, które przez lata pozostawały niezauważone, zanim ktokolwiek docenił ich doniosłe znaczenie. Dziś mamy świadomość, iż niepewność przyjmuje wiele różnych form, ale każda z nich jest do pewnego stopnia zrozumiała. Potrafimy przewidywać przyszłość o wiele lepiej niż dawniej. Jednak niepewność wciąż pozostaje jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących właściwości naszego Wszechświata.