Łut szczęścia

Oparta na wspomnieniach babki autorki powieść dla dzieci o rodzinie Rabinowiczów, którzy żyją w Lublinie lat 20. ubiegłego wieku. Oto jak do przeczytania książki zachęca sama autorka: „Jesteście ciekawi, jak wyglądało w Polsce przed wojną codzienne życie dzieci w tradycyjnej żydowskiej rodzinie? No to zapraszamy do domu państwa Rabinowiczów. Poznajcie ich dzieci: psotnego Kubę, przedsiębiorczą Nomi, zbuntowaną Miriam, poważnego Szlomę i jeszcze pięcioro rodzeństwa. Czym się zajmowali? Czego od nich oczekiwano, czego wymagano? Jakie obyczaje panowały w ich domu? Jak obchodzono święta? Ponieważ żyją w tradycyjnej żydowskiej rodzinie ich życie toczy się zgodnie ze wszystkimi religijnymi przepisami i wymaganiami, ale jednocześnie jest pełne radosnych przeżyć i przygód. A największym przeżyciem jest ślub najstarszej siostry Adiny. Wspaniały ślub!A wszystko to oglądane oczami dziesięcioletniej dziewczynki, która wiele lat później opowiadała wnukom o swoim dzieciństwie. I jedna z jej wnuczek, na podstawie babcinych opowieści, napisała tę książkę”.

Czy można zakochać się po raz drugi… w tej samej osobie? Marta i Paweł są małżeństwem z kilkuletnim stażem, ale przechodzą kryzys. Brakuje między nimi żaru i pasji, które rozpalały ich na początku wspólnej drogi. Każda próba zażegnania nieporozumień tylko pogarsza sytuację. Niespodziewanie w ich świat wkracza siedmioletnia Blanka, nieco pogubiona córka kuzynki Marty. Rodzice dziewczynki są w trakcie rozwodu, a jej samej trudno się odnaleźć w nowej sytuacji. Nietypowe zadania, z którymi musi się zmierzyć młode małżeństwo, szczególnie przytłaczają Pawła. Mimo początkowych obaw szybko przekonuje się jednak do rezolutnej dziewczynki. Razem z Martą starają się sprostać tej niecodziennej sytuacji bycia rodzicami na pełen etat. Czy wyzwania, przed którymi stanęli Marta i Paweł, są w stanie uzdrowić ich związek? Czy niczym wiosenny promień słońca stopią śnieg, by w ich małżeństwie znowu zagościła wiosna? Natalia Sońska w ciepłej, pełnej emocji historii o tym, co w życiu ważne i o czym nie można zapominać w codziennym biegu i pogoni za sukcesem.

Przeżywający kryzys wiary Andrzej dowiaduje się o śmierci swojego ojca i po blisko trzydziestu latach nieobecności powraca do rodzinnego miasta. W oczekiwaniu na pogrzeb bliskiej osoby staje w obliczu rozliczenia się z dotychczasowym życiem i weryfikuje swój światopogląd, niczym Chrystus przemierzając własną drogę krzyżową i przechodząc przemianę wewnętrzną. Dla Andrzeja pobyt w rodzinnym mieście to nie tylko powrót do korzeni i odwiedzenie miejsc znanych mu z czasów dzieciństwa. To również poznanie, poprzez spotkania z rozmaitymi osobami, nieobecnego przez wiele lat w jego życiu ojca. To konfrontacja i rozstrzygnięcie rozmaitych dylematów oraz wątpliwości dotyczących zagadnień zarówno religijnych, jak i tych związanych z szeroko rozumianą sztuką oraz kulturą, przede wszystkim filmem, muzyką, fotografią i malarstwem.

Każdy ma jakąś pasję. Dla jednych to sztuka, dla innych gotowanie. A bohaterka książki „Możesz na mnie liczyć” kocha matematykę. Widzi ją wszędzie: w liściach drzew, na placu zabaw, podczas wakacji nad jeziorem. Matematyka to dla niej wspaniała zabawa i prawdziwa przygoda. Ta pięknie ilustrowana książka to doskonała lektura dla dzieci i dorosłych – zarówno dla tych, których fascynują figury geometryczne i fraktale, jak i dla tych, których kąty i wzory onieśmielają. Istnieje tyle sposobów, by poznawać świat, a matematyka może być jednym z nich!

"Pola. Wnuczka wariatki" tętni humorem, życiem i wartką akcją. Opowieść o rodzinnych więzach i o tym, jak łatwo można je zniszczyć. Pola ma 28 lat. Studiuje i pracuje, więc (jak mogłoby się wydawać) jest kobietą niezależną. No ale myśleć tak mógłby jedynie ktoś, kto nie zna jej matki, która twardo stąpa po ziemi i ma bardzo dominujący charakter. Według niej córka wciąż podchodzi do życia w sposób lekkomyślny i za to właśnie ma dostać nauczkę. A zatem Pola, w ramach kary, jedzie na miesiąc do babki. Tam, na zabitej dechami wsi, w towarzystwie osoby, która wedle ponurej, rodzinnej legendy ma nie po kolei w głowie, dowie się, o co tak naprawdę chodzi w życiu. Dodajmy, że do tej pory Pola nie miała z babką żadnego kontaktu. Tymczasem już pierwszego wieczoru tych karnych wakacji zaczynają dziać się rzeczy dziwne. Babcia upija Polę własnoręcznie pędzonym bimbrem i z miejsca wciąga ją w jakąś niecodzienną intrygę. Okazuje się przy tym kobietą energiczną, prującą lokalnymi bezdrożami motorem lub małym fiacikiem. W dodatku z maniackim uporem walczy o to, by nie wycinać okolicznego lasu celem postawienia tam fabryki. Pola wpada w wir zdarzeń, które błyskawicznie wymykają się spod kontroli. Oto pełna ciepła i humoru opowieść o trzech pokoleniach kobiet, których życie mogłoby wyglądać zupełnie inaczej. No ale wygląda, jak wygląda, a wszystko to za sprawą nieporozumień i nie zawsze trafnych wyborów. Czy uda im się odbudować rodzinne więzi?