Łut szczęścia

Debiutancka powieść Joanny Szarańskiej w nowej odsłonie. Doskonałe połączenie komedii romantycznej z wątkiem kryminalnym sprawi, że pokochacie Kalinę i jej perypetie! To miał być najpiękniejszy dzień w życiu Kaliny. Długa, biała suknia, ukochany mężczyzna u boku i uroczyste słowa „I że cię nie opuszczę aż do śmierci”. Piękny sen pryska, kiedy przed ołtarzem okazuje się, że pan młody wkrótce zostanie tatusiem… dziecka innej kobiety. Mimo przerwanej ceremonii Kalina postanawia wykorzystać prezent ślubny – voucher do spa w zabytkowym dworku. Uzbrojona w walizkę fatałaszków i powieść o Bridget Jones wyrusza, aby zakosztować luksusów i wyleczyć złamane serce… Niedoszła panna młoda trafia jednak do niezwykłego miejsca, gdzie brakuje wanny z hydromasażem i drogich kosmetyków, a urodę poprawia się kozim twarożkiem i kąpielami w mleku. Zbieg okoliczności sprawia, że Kalina przyjeżdża do dworku w zupełnie innym charakterze, niż planowała, a to dopiero początek przykrych niespodzianek…

Opowieść inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich. Schyłek XIX wieku. Konstancja Korczycowa, po śmierci męża decyduje się objąć posadę damy do towarzystwa Pauliny Lutosławskiej, właścicielki dworu w Drozdowie. Wchodzi w rodzinę silnych kobiet, które mimo obyczajów epoki potrafią spełniać swoje pasje. Paulina zarządza ogromnym majątkiem i sześcioma synami, Sofityna jest poetką z dworu hiszpańskiej królowej i jedną z pierwszych reporterek, Maria pionierką - lekarką, Izabela poczytną w międzywojniu pisarką. Dwór nad Narwią jest ich rodzinnym gniazdem. Czy Konstancja znajdzie tu dom, miłość i przyjaźń? Czy dostosuje się do zwyczajów kwitnącego majątku, słynnego na całym świecie z produkcji piwa? Jak wykorzysta własne pasje i marzenia o samodzielności? Czy uda się ocalić dwór w Drozdowie? Powieść ukazuje realia ziemiańskiego życia i kobiet tej epoki. Znajdziecie tu miłość od uderzenia piorunem i swaty z rozsądku, budowę fortuny i bohaterską śmierć, podróże, pasje naukowe i szaleństwo. Mężczyźni tej rodziny byli bohaterami i budowniczymi, Witold muzykiem znanym na całym świecie. Ale to kobiety ocaliły dwór, który oparł się wichrom dziejów i po dziś dzień wita gości w Drozdowie nad Narwią. Drugi tom sagi drozdowskiej ukaże się pod tytułem Dziedziczka łez.

Nagroda Literacka Unii Europejskiej, najlepszy debiut według Guardiana, zdobywca Irish Book Awards dla Książki Roku. Efekty irlandzkiego kryzysu ekonomicznego docierają też na prowincję. Upada miejscowa firma budowlana, a wraz z nią rozpada się złudzenie stabilizacji i wspólnoty. Pojawiają się akty przemocy, poczucie krzywdy i bezbronności. Donal Ryan proponuje unikalną, wielogłosową narrację. Budowlańcy i ich żony, zatroskane matki i ojcowie, młodzi ludzie, którzy marzą o wyrwaniu się do lepszego świata – wszyscy oni muszą zmierzyć się z dezintegracją ich małej społeczności. Dwadzieścia jeden postaci, z których każda ma do opowiedzenia własną wersję zdarzeń. Ich różne spojrzenia i doświadczenia oddają rozsypkę świata pogrążonego w chaosie. Czy tylko ekonomicznym?

"Pola. Wnuczka wariatki" tętni humorem, życiem i wartką akcją. Opowieść o rodzinnych więzach i o tym, jak łatwo można je zniszczyć. Pola ma 28 lat. Studiuje i pracuje, więc (jak mogłoby się wydawać) jest kobietą niezależną. No ale myśleć tak mógłby jedynie ktoś, kto nie zna jej matki, która twardo stąpa po ziemi i ma bardzo dominujący charakter. Według niej córka wciąż podchodzi do życia w sposób lekkomyślny i za to właśnie ma dostać nauczkę. A zatem Pola, w ramach kary, jedzie na miesiąc do babki. Tam, na zabitej dechami wsi, w towarzystwie osoby, która wedle ponurej, rodzinnej legendy ma nie po kolei w głowie, dowie się, o co tak naprawdę chodzi w życiu. Dodajmy, że do tej pory Pola nie miała z babką żadnego kontaktu. Tymczasem już pierwszego wieczoru tych karnych wakacji zaczynają dziać się rzeczy dziwne. Babcia upija Polę własnoręcznie pędzonym bimbrem i z miejsca wciąga ją w jakąś niecodzienną intrygę. Okazuje się przy tym kobietą energiczną, prującą lokalnymi bezdrożami motorem lub małym fiacikiem. W dodatku z maniackim uporem walczy o to, by nie wycinać okolicznego lasu celem postawienia tam fabryki. Pola wpada w wir zdarzeń, które błyskawicznie wymykają się spod kontroli. Oto pełna ciepła i humoru opowieść o trzech pokoleniach kobiet, których życie mogłoby wyglądać zupełnie inaczej. No ale wygląda, jak wygląda, a wszystko to za sprawą nieporozumień i nie zawsze trafnych wyborów. Czy uda im się odbudować rodzinne więzi?

Poznajcie samotną, dobiegającą czterdziestki lekarkę obdarzoną przez los dystansem do siebie i lekkim upodobaniem do alkoholu. W jej monotonne życie wkracza lokalny dziennikarz, który wciąga ją do swojego prywatnego śledztwa. Mężczyzna nie jest zbyt lotny w swym fachu, a w dodatku durzy się w lekarce. Tymczasem ona wciąż kocha się w pewnym zaginionym przed laty himalaiście. Żeby było

Każdy ma jakąś pasję. Dla jednych to sztuka, dla innych gotowanie. A bohaterka książki „Możesz na mnie liczyć” kocha matematykę. Widzi ją wszędzie: w liściach drzew, na placu zabaw, podczas wakacji nad jeziorem. Matematyka to dla niej wspaniała zabawa i prawdziwa przygoda. Ta pięknie ilustrowana książka to doskonała lektura dla dzieci i dorosłych – zarówno dla tych, których fascynują figury geometryczne i fraktale, jak i dla tych, których kąty i wzory onieśmielają. Istnieje tyle sposobów, by poznawać świat, a matematyka może być jednym z nich!

Gerold Plassek jest dziennikarzem bezpłatnej gazety. W jego biurze przesiaduje czternastoletni Manuel, którego matka pracuje za granicą. Przygląda się próżniactwu Gerolda, nie przeczuwając, że ów nieudacznik jest jego ojcem. Plasskowi brak animuszu, znajoma knajpka stała się dlań drugim domem, zaś alkohol najwierniejszym druhem. Życiem dziennikarza wstrząsa nagle pewne zdarzenie. Po publikacji artykułu jego autorstwa, na temat sytuacji w przepełnionym schronisku dla bezdomnych...

Przeżywający kryzys wiary Andrzej dowiaduje się o śmierci swojego ojca i po blisko trzydziestu latach nieobecności powraca do rodzinnego miasta. W oczekiwaniu na pogrzeb bliskiej osoby staje w obliczu rozliczenia się z dotychczasowym życiem i weryfikuje swój światopogląd, niczym Chrystus przemierzając własną drogę krzyżową i przechodząc przemianę wewnętrzną. Dla Andrzeja pobyt w rodzinnym mieście to nie tylko powrót do korzeni i odwiedzenie miejsc znanych mu z czasów dzieciństwa. To również poznanie, poprzez spotkania z rozmaitymi osobami, nieobecnego przez wiele lat w jego życiu ojca. To konfrontacja i rozstrzygnięcie rozmaitych dylematów oraz wątpliwości dotyczących zagadnień zarówno religijnych, jak i tych związanych z szeroko rozumianą sztuką oraz kulturą, przede wszystkim filmem, muzyką, fotografią i malarstwem.