Moja mama nieznajoma

Porywająca podróż – przez Francję okupowaną od lata 1944 roku, Baltimore swobodnych lat 80. oraz Londyn i Montreal naszych czasów – do serca tajemnicy skrywanej przez trzy pokolenia Eleanor-Rigby pracuje jako dziennikarka dla magazynu „National Geographic” i mieszka w Londynie. Pewnego poranka, po powrocie z podróży, otwiera anonimowy list, z którego dowiaduje sie, że jej matka

Dzieje zakonu najmniej poznanego i najbardziej tajemniczego spośród wszystkich. Templariusze zarządzali tysiącami hektarów ziemi, sprowadzali osadników, zakładali miasta, budowali drogi, pobierali myto. W opinii współczesnych byli niezmiernie bogaci, jednak majątek przepadł jak kamień w wodę. Do dziś krążą legendy o ich ukrytych skarbach.

Dla dzieci - magiczna opowieść o tajemniczym świecie zabawek. Dla rodziców - wzruszający powrót do czasów dzieciństwa. Malutkiemu Billy'emu mama uszyła przytulankę, pluszowego królika o imieniu Ollie. Od samego początku stał się on wyjątkową zabawką, najlepszym przyjacielem chłopca, jego powiernikiem i ulubieńcem. Tam, gdzie jest Billy, tam jest i Ollie. Nigdy się nie rozstają i razem poznają świat. Ale bycie ukochaną zabawką to nie tylko przywilej, ale i niebezpieczeństwo. Bo są zabawki, które nie zostały ulubieńcami dzieci. Tak jak klaun Zozo, którego nikt nigdy nie wybrał i nikt nigdy nie polubił. Dlatego Zozo jest ponury, groźny i zły. Wszystkich nie lubi i prześladuje inne zabawki. Pewnego dnia wydarza się nieszczęście. Ollie się zgubił! Ollie został porwany! Billy musi być naprawdę dzielny i jak najszybciej go odnaleźć. To trudne i niebezpieczne zadanie, spotka go wiele przygód i nie wszystkie będą przyjemne. Czy uda mu się uwolnić małego przyjaciela z łap nikczemnego Zozo i jego bandy? Cudownie zilustrowana, poruszająca i ciepła opowieść dla dzieci i dorosłych, która wzruszy każdego, kto kiedykolwiek stracił ukochaną zabawkę.

Książka "Jeśli jutro nie nadejdzie" autorstwa Robbiego Coucha jest pełną zwrotów akcji powieścią dla młodzieży. Mimo że jest jedną z wielu pozycji literatury, w której pojawia się pętla czasu, nie sposób nie wciągnąć się w historię Clarka. Bohaterem i narratorem powieści jest Clark, którego życie jest pełne emocji i rozterek. Książka w niezwykle subtelny sposób porusza wątek społeczności LGBT+ z perspektywy nastolatka i jego przeżyć. Dopiero, gdy na jego drodze staje Beau, udaje mu się wyrwać z zapętlonej od ponad 300 dni poniedziałkowej rzeczywistości. Nowy przyjaciel staje się dla niego odpowiedzią na najtrudniejsze pytania, które postawiło przed nim życie. To kluczowy moment, w którym po raz pierwszy ma nadzieję, że jego los się odmieni, a nowe uczucia pozwolą przezwyciężyć trudności: samotność, rozwód rodziców, relację z własnym psychologiem. Niejeden czytelnik podczas lektury poczuje się jak główny bohater i będzie liczyć na podobny finał w swoim życiu. Lektura może być ukojeniem dla wszystkich zagubionych w świecie uczuć, które pojawiają się u progu dorosłości. To jedna z lepszych i dojrzalszych książek, w których tematyka osób LGBT+ poruszona jest w tak delikatny i pełen wzruszeń sposób. Każdy, kto sięgnie po książkę Robbiego Coucha, nie raz wzruszy się podczas lektury. Na pewno też inaczej spojrzy na problem osób wykluczonych i borykających się z brakiem tolerancji.

Poruszająca saga, w której miłość, nienawiść i tajemnice splatają losy bohaterów. Antoni Parnicki, zakochany w Kornelii - żonie swego sąsiada i przyjaciela, tkwi w zawartym z rozsądku małżeństwie z Cecylią Zaleską. Brat Cecylii jest emisariuszem powstańczym. Na obrzeżach puszczy Niepołomickiej, po sąsiedzku z dwoma szlacheckimi rodami: Parnickich i Żelechowskich, żyje rodzina Trzosów - wolnych kmieci, których korzenie sięgają czasów króla Kazimierza Wielkiego. W skutek nieszczęśliwego wypadku na rodzinę Trzosów zostaje rzucona klątwa. Mieszkańcy dziewiętnastowiecznej Galicji pod zaborem austriackim nie mają łatwego życia. Chłopi pańszczyźniani, nękani nieurodzajami, tyfusem i cholerą, marzą o zrzuceniu jarzma niewoli. Zubożała szlachta podrywa się do nierównej walki z zaborcą, lecz ich zryw zostaje krwawo stłumiony przez zbuntowanych kmieci.

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.

Książka "Lalki z getta" autorstwa Evy Weaver jest poruszającą serce wizją wojny z perspektywy dziecka i jego prześladowcy. Dzieło to stanowi wnikliwe studium ludzkiej odwagi, a także siły przebaczenia. Żydowski chłopiec o imieniu Mika wraz z początkiem wojny dziedziczy po dziadku płaszcz. Pozornie zwykły element garderoby skrywa w sobie cenny skarb. W jego licznych kieszeniach ukryta jest bogata kolekcja pacynek. Urocze lalki przynajmniej na chwilę pozwalają dziecku zapomnieć o okrutnych i brutalnych obrazach wojny. Niemiecki żołnierz odkrywa talent chłopca i zmusza go do podwójnego życia, które stanie się walką o przetrwanie i honor. Błyskotliwy Mika odnajduje jednak inne zastosowania lalkarskiego talentu i sekretnych kieszeni płaszcza. Eva Weaver ukazuje również drugie oblicze wojny, widzianej z perspektywy Maxa - niemieckiego żołnierza, który ostatecznie trafia do syberyjskiego gułagu. Jedna z pacynek staje się łącznikiem pomiędzy żydowskim chłopcem a hitlerowskim oprawcą. Przekazywana z pokolenia na pokolenie laleczka jest symbolem okrucieństwa i trudnego dziedzictwa wojny.

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.