Moja mama nieznajoma

Berlin. Rok 1945. Dzień po ślubie małżonkowie rozgryzają kapsułki z cyjankiem i – na wszelki wypadek – strzelają sobie w skronie. W tym samym miejscu, zaledwie kilka godzin później, inne małżeństwo podaje szóstce dzieci truciznę. Matka też ją zażywa. Ojciec martwych już dzieci dobija żonę strzałem w tył głowy. Sam wychodzi do parku przed budynkiem i ostatnim nabojem kończy ze sobą. Ludzie ci noszą nazwiska Hitler i Goebbels. Trzecia Rzesza ginie samobójczą śmiercią. Zdarzenia z berlińskiego bunkra to kulminacja fali samobójstw, jaka przetaczała się przez Niemcy od końca I wojny światowej. Historyk Christian Goeschel przygląda się temu wstrząsającemu zjawisku i rozkłada je na czynniki pierwsze. Samobójstwa w Niemczech umieszcza w szerokim politycznym, kulturowym, ekonomicznym i społecznym kontekście. Napisanie książki stało się możliwe dzięki niezwykłemu znalezisku – autor dotarł do zbioru autentycznych listów samobójców. Rezultatem jest unikalne spojrzenie na historię narodowego socjalizmu – oczami ludzi, którzy za chwilę się zabiją

Tomek to młody pracownik korporacji, który każdego dnia zmaga się nie tylko z presją otoczenia, ale także z własnymi słabościami. Koleżanki i koledzy z pracy nie ułatwiają mu życia, odreagowując trudy codzienności. Gdy niespodziewanie dla siebie i innych mężczyzna znajduje nić porozumienia z Anną, na horyzoncie pojawia się widmo konieczności pracy zdalnej. Jaką historię skrywa Tomek, i jak przymus odseparowania wpłynie na jego relacje z innymi? Czy w świecie, który stale pędził do przodu i nagle się zatrzymał, jest miejsce na rozmowę, przyjaźń i miłość?

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

Wyobraź sobie, że wszystko, co uznajesz za rzeczywistość, tak naprawdę nigdy nawet nie było jej blisko. Pomyśl, że nagle cały świat wydaje Ci się nowością, a do tego budzisz się w okresie II wojny światowej i trafiasz do Zakładu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie. Jak się z tym czujesz? "Sanatorium Zagłada" opowiada właśnie o takim człowieku - Lew Wilcek doświadczył tego wszystkiego. Lew Wilcek to osoba, która należy do prastarego rodu żyjącego w całkowitym odosobnieniu i wciąż sądzi, że światem rządzą królowie i cesarzowie. Tak naprawdę niemal całą Europą władają naziści, a wszystko, czego pragną ludzie, to przetrwać. Jak poradzi sobie z tym nasz bohater? Kiedy trafia do oddziału zamkniętego, zaczyna się zastanawiać, czy jakiekolwiek jego wartości miały sens. Szczególną wagę przykłada do myśli, czy prawdziwa miłość naprawdę może zaistnieć w tak podłym świecie. Już niedługo się tego dowiaduje, gdyż w zakładzie poznaje wiele kobiet, które wprowadzają go w sieć intryg, czego ON naprawdę nigdy nie chciał. Jak się z nich wydostanie? W międzyczasie naziści przygotowują akcję Lebensunwertes Leben, która ma w zamiarze eksterminację pacjentów. Czy Lew to przeżyje?

Oflag IV C Colditz najsłynniejszy specjalny obóz jeniecki II wojny światowej. W tym posępnym zamku na urwistej skale Niemcy więzili alianckich oficerów uznawanych za szczególnie ważnych oraz tych, którzy zasłynęli ucieczkami z innych obozów. Oto wyjątkowa opowieść o Colditz widzianym niemieckimi oczami. Jej autor był członkiem obozowego personelu przez większość wojny. Z czasem awansował do funkcji oficera bezpieczeństwa i zastępcy komendanta. Na kartach książki przewija się cała plejada niezwykle barwnych postaci, gdyż do Colditz trafiali wyłącznie ludzie o bogatej historii ucieczek lub istotnym znaczeniu politycznym. W murach zamku przesiadywali zatem najbardziej zawzięci i błyskotliwi alianccy oficerowie, którzy wpadli w niemieckie ręce. Przez całą wojnę ani na chwilę nie porzucali prób wyrwania się na wolność. Ich codzienny oręż stanowiły podkopy, blefowanie, przebieranki, wręczanie łapówek wartownikom, podrabianie dokumentów i cała gama najprzemyślniejszych sztuczek mających wywieść Niemców w pole. Z kolei Eggers i jego ludzie nie ustawali w wysiłkach, aby niestrudzonych uciekinierów powstrzymać. Reinhold Eggers (1890-1974) były nauczyciel, żołnierz I wojny światowej. Po wybuchu II wojny światowej tłumacz w oflagu IV A, a następnie oficer i szef bezpieczeństwa oflagu IV C w zamku Colditz. Po wojnie, aresztowany przez Sowietów na 10 lat pracy przymusowej. Pierwsze wydanie jego książki o Colditz ukazało się w 1961 roku.

Chwytająca za serce powieść o chłopcu, który trafia pod skrzydła Janusza Korczaka Wzruszający obraz Holokaustu przedstawiony oczami dziecka. Ośmioletni Aron wraz z rodziną przeprowadza się z małej polskiej wioski do zatłoczonej Warszawy. Ojciec podejmuje pracę w fabryce, a chłopiec zaprzyjaźnia się z Lutkiem, który zdradza mu tajemnice podwórkowego życia. Szanse na szczęście przekreśla wybuch II wojny światowej. Opaski z gwiazdą Dawida, kradzieże i strach przed niemieckimi mundurami stają się codziennością, a wkrótce cały świat Arona zamyka się w ciasnych murach getta. By przeżyć, chłopiec musi podejmować okrutne decyzje ? z wagi których często nawet nie zdaje sobie sprawy. Gdy traci bliskich, trafia pod opiekę Janusza Korczaka, który na nowo budzi w nim człowieczeństwo.

“Łamacz Dusz” to wyjątkowo mroczny i krwawy thriller psychologiczny, który będzie Cię trzymał w napięciu do ostatniego zdania. Tym razem Sebastian Fitzek postanowił zaskoczyć każdego czytelnika, wplątując go w zawiłą intrygę. Eksperyment przeprowadzony przez jednego z profesorów psychologii polega na odczytaniu pewnego tekstu. Na uczestnictwo w nim decyduje się dwójka studentów. W ten sposób udaje im się poznać pacjenta pewnej prywatnej kliniki psychiatrycznej - Caspara. Mężczyzna zmaga się z amnezją i nie potrafi sobie przypomnieć niczego, co zaszło w przeszłości. Znaleziono go nieprzytomnego i zmarzniętego. Powoli jednak zaczyna przypominać sobie urywki z minionych chwil. Tymczasem w mediach zaczyna się robić głośno o tytułowym "Łamaczu Dusz” - zwyrodnialcy, który porywa ludzi, jednak wcale ich nie zabija, a krzywdzi psychicznie. Niespodziewanie klinika w której przebywa Casper zostaje odcięta od całego świata. Pacjenci i personel zostają zamknięci w jednym miejscu razem z Łamaczem Dusz, który nie cofnie się przed niczym. Czy ktokolwiek zdoła się uratować?

Seryjni mordercy przerażają i fascynują jednocześnie, sprawiają, że pragniemy poznać ich historię. Jednym z najpopularniejszych seryjnych morderców, którego legenda nie słabnie mimo upływu lat, jest Kuba Rozpruwacz. Jeśli chcesz spojrzeć na jego postać oczami ofiar, to koniecznie sięgnij po "Pięć. Nieopowiedziane historie kobiet zamordowanych przez Kubę Rozpruwacza" autorstwa Hallie Rubenhold. Kuba Rozpruwacz stanowi ważny element miejskiej kultury Londynu. Śladami jego zbrodni prowadzone są wycieczki, a jego "cień" można zobaczyć w Muzeum Figur Woskowych Madame Tussaud. Autorka "Pięć. Nieopowiedziane historie kobiet zamordowanych przez Kubę Rozpruwacza," Hallie Rubenhold, staje w mocnej opozycji do zjawiska mitologizowania postaci zabójcy. Pisarka opowiada historię pięciu znanych nam z imion ofiar - Polly, Annie, Elizabeth, Catherine i Mary-Jane, kobiet, które nie łączy nic, poza wyrokiem śmierci. Oraz domniemanym zabójcą, który po dziś dzień cieszy się ogromną sławą. Sławą, o której żadna z nich nie może marzyć. Autorka, będąca uznaną historyczką, opowiada losy ofiar, których historie nie są znane opinii publicznej. Dzięki niej poznajemy portrety pięciu kobiet, kobiet, które żyły w mrocznym, wiktoriańskim Londynie... Jeżeli interesuje Cię postać Kuby Rozpruwacza, to możesz sięgnąć po komiks "Kuba Rozpruwacz. Ludzka maszyna", po "Autobiografię Kuby Rozpruwacza" lub też "Zagadkę Kuby Rozpruwacza. Kroniki" autorstwa Andrzeja Pilipiuka.