Bashobora. Człowiek, który wskrzesza zmarłych

Choć zakochanym wydaje się, że ich szczęście będzie trwało wiecznie, to w rzeczywistości nikt ani nic nie jest im w stanie tego zagwarantować. Nawet największa miłość lubi być wystawiana przez los na rozmaite próby. Sięgnij po książkę pod tytułem "Tylko bądź przy mnie" autorstwa Laury Kneidl i przekonaj się, czy prawdziwe uczucie jest w stanie pokonać wszelkie przeciwności! Sage to młoda, ale wyjątkowo boleśnie doświadczona przez życie dziewczyna. Mimo że wymagało to wielkiej odwagi, porzuciła wszystko, co przypominało jej o dramatycznych przejściach z przeszłości i zdecydowała się podjąć studia oraz walczyć o lepsze jutro w innym miejscu. Poznała tam przyjaciół i chłopaka imieniem Luca, który sprawił, że ponownie ośmieliła się zaufać mężczyźnie. Gdy Sage myślała, że wreszcie sprawy układają się po jej myśli, demony z dawnych lat ponownie atakują jej świat, niszcząc to, co zdążyła zbudować. Ona i Luca rozstają się, a dziewczyna przeżywa to bardziej, niż mogłaby przypuszczać. Ogromna tęsknota i żal towarzyszą Sage każdego dnia, choć ze wszystkich sił stara się zapomnieć o dawnym ukochanym. Uczestniczy w terapii, jednak prawdziwą ulgę odczuwa dopiero wtedy, gdy Luca ponownie się do niej zbliża, a ona wyjawia mu całą prawdę dotyczącą krzywd, jakich doznała z rąk swojego ojczyma. Czy posłucha chłopaka i pociągnie swojego krzywdziciela do odpowiedzialności, zanim dojdzie do tragedii? "Tylko bądź przy mnie" to kontynuacja losów bohaterów, których czytelnicy poznali w książce pod tytułem "Jednak mnie kochaj". Również tym razem autorka zadbała o wciągającą fabułę i wiele emocjonalnych scen, które nakłaniają do przemyśleń. Laura Kneidl to popularna niemiecka autorka, która specjalizuje się w publikacjach z takich gatunków literackich, jak literatura obyczajowa, romans i literatura kobieca. Bardzo szybko zyskała grono wiernych czytelników, a jej książki znalazły się na liście bestsellerów niemieckiego czasopisma "Der Spiegel". Z łatwością porusza trudne tematy i kreuje wyrazistych bohaterów, z którymi łatwo można się utożsamić. Do tej pory wydała już takie pozycje, jak "Jednak mnie kochaj" i "Tylko bądź przy mnie".

Nie możesz uciec przed tym, co masz we krwi… Wszystko, czego Rob chciała, to normalne życie. Mąż, dwoje dzieci i ładny dom na przedmieściach zdają się świadczyć o tym, że jej się udało. Ale kobieta boi się o swoją najstarszą córkę, Callie, która zbiera drobne kości i szepcze do wyimaginowanych przyjaciół. Rob dostrzega w dziewczynce mrok, który przypomina jej o przeszłości, od której uciekła. I boi się o bezpieczeństwo drugiej córki. Kobieta postanawia zabrać Callie do domu swojego dzieciństwa, do Sundial, położonego głęboko na pustyni Mojave. Tam będzie musiała dokonać strasznego wyboru. Sundial w nieoczywisty sposób opowiada o toksycznych relacjach i ucieczce przed przeznaczeniem, która nie zawsze jest możliwa. Niekiedy trzeba dotrzeć w otchłań przeszłości, by uratować przyszłość. Taka podróż jednak mało kiedy obywa się bez ofiar.

Przejmująca powieść laureatki Nagrody Bookera Starożytna Troja przez ponad dekadę opierała się oblężeniu greckiej armii. Krwawy konflikt wziął się ze sporu o porwaną kobietę – Helenę. Z obozu Greków wojnie przygląda się inna kobieta – Bryzejda. Kiedyś była królową jednego z sąsiednich państewek, ale Achilles złupił jej miasto i zamordował męża oraz braci. Teraz Bryzejda jest branką Achillesa, jego nagrodą honorową. Gdy Agamemnon, brutalny wódz greckich sił, żąda Bryzejdy na własność, Achilles odmawia udziału w walkach, a trojańscy wojownicy coraz śmielej poczynają sobie na polu bitwy… Bryzejda jest niewzruszoną i chłodną obserwatorką potwornej wojennej codzienności. Tylko jedną spośród tysiąca kobiet żyjących za kulisami tej wojny – niewolnic, prostytutek, piastunek… Kobiet, których losy historia doszczętnie wymazała. Zapierająca dech w piersiach proza Pat Baker ożywia odległy świat greckiego obozu, a złożone portrety bohaterów oraz historie znane z mitologii opowiedziane z perspektywy kobiety zachwycają i skłaniają do refleksji.

Kapitalizm mówi, że każdy może stać się bogaty, jeśli tylko będzie miał na siebie dobry pomysł i zabierze się do niego z wielkim oddaniem. Czasem tak jest, a czasem trafiamy na stanowiska, które zwyczajnie nie mają żadnego sensu. Bardzo często nie są potrzebne nikomu, a ich efekty nie mają znaczenia w żadnym aspekcie. Zakład pracy nigdy nie jest miejscem, w którym chcemy być, a jednak wciąż tam pozostajemy. Z humorem i smutkiem poczytaj o tym w książce "Każda praca hańbi. Pozdrowienia z późnego kapitalizmu". Książka ta została napisana przez osobę, która niegdyś była naiwnym studentem socjologii. Naiwnym, bo sądził, że praca jest, jak go uczono, celową i rozumną działalnością człowieka. Nie ma to wiele wspólnego z rzeczywistością, z którą się spotkał. Dookoła niego były jedynie nadmierna władza, taśmowa powtarzalność czynności, eksploatacja i ciągłe specjalizacje, które nie miały żadnego sensu. W prosty sposób można to nazwać kretynizmem, który rozwija się nadzwyczaj dobrze. Jest to zbiór przemyśleń osoby, która przeszła przez różne stanowiska w swoim życiu. Zaczynała od sprzedaży na stoisku z okularami przeciwsłonecznymi, przeszła przez bycie wykładowcą na katolickiej uczelni, aby znaleźć się w korporacyjnym świecie zachodniego kapitału. Opowieść ta, choć smutna, jest też przepełniona gorzkim humorem.

Powrót do Domu to kontynuacja opowieści o akuszerce z Sensburga, przedwojennego Mrągowa. Główne bohaterki tej sagi: Stasia, Marianna, Nadzia i Basia podejmują wyzwania ponurej rzeczywistości stanu wojennego. Postanawiają zamieszkać razem w domu Stasi w Mrągowie, by w ten sposób być wzajemnie dla siebie podporą. Marianna wciąż jednak liczy na to, że wróci do Domu na Wygonie w Zełwągach i zacznie wreszcie realizować swoje marzenia. Po raz kolejny pojawia się miłość, która wnosi w jej życie jasność. Mimo to coraz częściej w jej myślach pojawia się jej pierwsza miłość - leśniczy Janek. Kim jest dziś, jak ułożyło się jego życie, czy ją jeszcze pamięta? Czy uda się tym dwojgu wreszcie spotkać się i przeżyć jeszcze raz tamtą Miłość? Marianna angażuje się również w działalność „Solidarności”. W tym też czasie los trzykrotnie boleśnie ją dotyka – trzy pożegnania, po których jej życie już nie wraca na dawne tory. Wszystko to jednak sprawia, że nareszcie może wrócić do swojego Domu na Wygonie. A po latach, w 2020 roku, na progu tego domu, w setne urodziny Marianny staje również jej wnuczka Basia. Czy ta stara chata na końcu wsi, na granicy z Puszczą Piską, stanie się również jej miejscem na ziemi? Autorka snuje opowieść na tle pamiętnych i ważnych dla Polski wydarzeń - stan wojenny, Okrągły Stół i pierwsze demokratyczne wybory. Losy Marianny i Janka są również inspirowane usłyszaną od nich opowieścią. Mazurska przyroda, smaki, zioła i miłość do tej ziemi - nimi także przesycona jest ta powieść. Jak zresztą wszystkie pozostałe tej pochodzącej z Mrągowa autorki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.