Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady

Raj, który zamienił się w piekło. Londyńska mgła spowijająca przemoc i rasizm. Tajemnicze zabójstwo. Czy w pruderyjnym i łasym na sensacje społeczeństwie ktoś wysłucha czarnoskórej pokojówki? Uwodzicielka, czarownica, manipulantka, dziwka - tak o Frannie Langton mówili ci, którzy obserwowali jej proces. Służąca i była niewolnica zostaje oskarżona o morderstwo swoich pracodawców. Jej ofiarami mieli być znany angielski naukowiec George Benham i jego ekscentryczna żona Marguerite, którą z Frannie połączył płomienny, ale zakazany romans. Oskarżona nie pamięta tragicznej nocy, w której popełniono zbrodnię. Przed przybyciem do Londynu Frannie pracowała na jamajskiej plantacji trzciny cukrowej zwanej Rajem. Służyła tam jako asystentka upiornego lekarza, który wykonywał eksperymenty mające udowodnić różnice między rasami. Później wcale nie było lepiej. Jej procesowi przyglądał się cały Londyn, a w prasie pojawiały się coraz to nowsze sensacyjne doniesienia na temat oskarżonej. Czy miały jednak coś wspólnego z prawdą? W gorączkowych wyznaniach Frannie opowiada swoją historię - małej dziewczynki uczącej się czytać, niewolnicy, która przypływa do Europy, kochanki, która weszła w niebezpieczny związek. I zadaje sobie bolesne pytanie: czy to możliwe, że zabiła jedyną osobę, którą prawdziwie kochała? Za książkę Wyznania Frannie Langton Sara Collins zdobyła Costa Novel Award w kategorii najlepszy debiut. Na podstawie powieści powstaje serial telewizyjny.

Związek, który nie mógł się udać. Czy miłość ma znaczenie, gdy wszystko i wszyscy sprzysięgają się przeciwko niej? "Arystokrata" to historia, w której para bohaterów walczy, by poskromić swoje uczucia. Czytelnicy przekonają się, że nie będzie to łatwe, a pewne rzeczy naprawdę trudno jest przeskoczyć. Felicity zobaczyła Leo pod prysznicem. Nie zrobiła tego celowo, ale kiedy już spojrzała, nie mogła oderwać wzroku. Nie chodziło tylko o to, że był nagi. Po prostu dawno nie widziała tak przystojnego mężczyzny. Nic dziwnego, gdy niedługo później wpadli na siebie, momentalnie coś do siebie poczuli. Leo okazał się miły, czuły, inteligentny, a przy tym opiekuńczy. Z kolei Felicity zauroczyła go swoją oryginalną urodą, ognistymi włosami i masą piegów. Szkoda tylko, że nie nadawała się na kobietę, którą mógłby otwarcie przedstawić swojej rodzinie. Leo nigdy w życiu tak naprawdę nie poczuł wolności. Przez całe życie był śledzony, obserwowany i kontrolowany. Będąc synem księcia, musiał też wybrać na swoją partnerkę odpowiednią kobietę: taką pochodzącą z wyższych sfer. Choć Felicity miała świadomość, że jej związek z Leo nie ma przyszłości, i tak było jej trudno się z nim rozstać. Nie mogła się zgodzić na życie pod stałą kontrolą, którego przecież nikt jej nie proponował. Czy jeden list zdoła wyjaśnić wszystko?

Pierwsza w historii książka poświęcona śląskiemu rzeźbiarzowi, który stworzył "Śpiącego lwa" stojącego dziś na bytomskim rynku i wiele innych rzeźb zdobiących najróżniejsze miejsca na Śląsku. "Bachantka na panterze. Historia zakazanej miłości śląskiego rzeźbiarza i jego pięknej modelki" Gabrieli Anny Kańtor to pełna zmysłowości historia o sztuce i romansie, który eksplodował z pełną siłą w XIX wieku. Theodor Erdmann Kalide był niemieckim rzeźbiarzem, którego nazywano śląskim Michałem Aniołem. Urodził się w Chorzowie na Górnym Śląsku w 1801 roku w rodzinie niemieckiego inspektora hutniczego. Bardzo szybko dostrzeżono jego skłonności artystyczne, a przede wszystkim talent, dlatego jako osiemnastolatek rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. To właśnie tam stworzył swoje najpopularniejsze dzieła, a więc "Śpiącego lwa", "Chłopca z łabędziem" czy też "Dziewczynkę z lirą". To tam też powstała "Bachantka na panterze", czyli rzeźba nazywana jedną z najbardziej kontrowersyjnych w historii sztuki. Porażająca erotyzmem rzeźba skazała go na artystyczną banicję, a modelkę na bezwzględne wymazanie z historii. Stała się ona symbolem wielkiego uczucia, jakie ich połączyło.

"Morderstwo nie jest takie proste. Agatha Christie między kryminałem a true crime" Carli Valentine to pozycja obowiązkowa dla fanów kryminalnych zagadek! Powieści Agathy Christie od wielu lat zaskakują kolejne pokolenia misternie utkanymi intrygami. Niekwestionowana królowa kryminałów potrafiła jednak nie tylko zręcznie splatać słowa i zwodzić czytelnika. Christie miała także szeroką wiedzę z zakresu kryminalistyki, którą doskonale przekładała na potrzeby fabuły swoich kryminałów. Na zgłębianie jej tajników poświęciła wiele czasu: czytała prasowe doniesienia, studiowała nowe techniki śledztw i dyskutowała z innymi pisarzami. W książce "Morderstwo nie jest takie proste. Agatha Christie między kryminałem a true crime" Carla Valentine, specjalistka z zakresu medycyny sądowej, zagląda za kulisy warsztatu pisarskiego Agathy Christie. Valentine omawia ogromną wiedzę brytyjskiej pisarki oraz jej nowatorskie podejście do opisywania zbrodni. Niektóre z innowacyjnych technik Christie przedstawiła w swoich książkach, zanim zostały one formalnie przyjęte! Poszczególne podzielone tematycznie rozdziały przeprowadzą Cię przez zagadnienia takie jak: analiza miejsca zbrodni, interpretacja odcisków stóp lub śladów opon, pobieranie odcisków palców, badania balistyczne i toksykologiczne, profilowanie, autopsja, a nawet osmologia. Po "Morderstwo nie jest takie proste. Agatha Christie między kryminałem a true crime" możesz sięgnąć także w przypadku, gdy masz jeszcze przed sobą lekturę kryminałów Christie. W książce Carli Valentine nie znajdziesz spoilerów!

Masz wrażenie, że żyjesz w morzu ignorancji i głupoty, idiotyzmów i półprawd, populizmu i bezmyślnie powtarzanych bzdur? Jeśli tak, sięgnij po opinię specjalistów. Francuski psycholog Jean-François Marmion poprosił ekspertów w dziedzinie ludzkich zachowań - socjologów, psychologów, filozofów, neuropsychiatrów - by zmierzyli się z tematem i spróbowali zdefiniować idiotyzmy, które tak nam doskwierają. Efektem jest błyskotliwa, pełna humoru książka "Głupota. Nieoficjalna biografia", która pozwoli (po części) zrozumieć, dlaczego pływamy w morzu bredni. Różnorodność form i poziomów głupoty przedstawiona w książce może przyprawić o zawrót głowy. Trzydzieści jeden tekstów i wywiadów zawiera bogaty przegląd idiotycznych przekonań, teorii spiskowych, internetowych fejków i innych bredni. Czy żyjemy w złotym wieku bzdur? - pytają autorzy. I pochylają się nad wszystkimi, analizując pod tym kątem zarówno naszą codzienność, jak i brednie globalne, z szybkością światła ogarniające całe społeczności ery cyfrowej. Z tej książki dowiemy się, dlaczego często wierzą w nie nawet bardzo inteligentni ludzie i kto jest najbardziej podatny na ich działanie. Znajdziemy też naukową definicję dupka i dowiemy się, dlaczego tak bardzo pasuje ona do Donalda Trumpa. Autorzy różnie definiują głupotę, ale większość zgadza się ze słowami amerykańskiego filozofa Harry'ego Frankfurta, który zasłynął bestsellerową książką "O wciskaniu kitu". Pisał on, że istotą głupoty jest obojętność na prawdę. W przeciwieństwie do kłamcy, który prawdę stara się świadomie ukryć, głupiec ją po prostu ignoruje. Rozwodzi się o wszystkim, cokolwiek przyjdzie mu do głowy, bez najmniejszej troski o prawdziwość czy fałsz swoich stwierdzeń. A jeśli jest obdarzony narcystyczną pewnością siebie, to łatwo uwiedzie audytorium, które odruchowo doszukuje się sensu w jego słowach. Jak się przed tym bronić? Poza włączeniem krytycznego myślenia niewiele da się zrobić. Jak mawiał Albert Einstein: "Istnieją tylko dwie nieskończone rzeczy: wszechświat i ludzka głupota. Choć co do tej pierwszej nie mam absolutnej pewności".

Korzystanie z chirurgii plastycznej jest już tak powszechne, że nikt się nie zastanawia, czy dana osoba wcześniej wyglądała inaczej. Jak jednak narodziła się ta dziedzina medycyny? Biografia "Facemaker. Historia człowieka, który stworzył chirurgię plastyczną" to znakomita biografia opisująca narodziny chirurgii plastycznej i jej twórcę Harolda Gilliesa. Autorka Lindsey Fitzharris w swojej książce w bardzo ciekawy i poruszający sposób opowiada o tym, jak narodził się dział medycyny plastycznej i kto był jej prekursorem. Pierwsza wojna światowa okazała się drastyczna i pochłonęła miliony żyć. Broń użyta podczas tej wojny zebrała niszczycielskie żniwo, a miotacze ognia, gazy bojowe czy bagnety powodowały rany, które nawet po zagojeniu wyglądały potwornie. Żołnierze, którzy wrócili do domu, często byli okaleczeni, a ich twarze budziły odrazę. Żony nie chciały patrzeć na swoich mężów, odchodziły od nich, a dzieciaki spoglądały na ojców ze strachem. Pomoc okazał im lekarz pochodzący z Nowej Zelandii - Harold Gillies, który został pionierem medycyny plastycznej.

Mike i Olivia nienawidzą się od zawsze. Kiedy byli dziećmi, bez przerwy sobie dokuczali. Ich kontakt się urwał, kiedy Olivia wyjechała do szkoły z internatem. Jednak teraz powróciła. Mike nie poznaje na ulicy dziewczyny, której nie lubił niemal całe swoje życie. Olivia już nie ma aparatu na zębach ani denerwujących warkoczyków. Olivia też go nie poznaje, i kiedy dowiaduje się, że chłopak, który ją zaczepił na ulicy to